Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΤΙ ΣΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ "ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ".

     Έλαβα ένα e mail από ένα γνώριμο και αγαπημένο μου πρόσωπο σχετικά με την ιστοριούλα που έγραψα εχθές με τίτλο ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ και θέλησα να το δημοσιεύσω στο σπιτικό μου γιατί μιας και που αυτή η κοπέλα δε μπορεί να μου αφήσει σχόλιο στην ανάρτηση, μπήκε στη διαδικασία και μου έστειλε ενα e mail όπως σας είπα λέγοντάς μου λίγα πράγματα που έχουν να πουν τόσα πολλά! Και ειλικρινά αξίζει αυτά τα λόγια να τα μοιραστώ μαζί σας! Εμένα τουλάχιστον μου έδωσαν δύναμη μα με έκαναν επίσης να αισθανθώ πως ήταν ένα κομμάτι που έπρεπε να περικλείεται με κάποιο τρόπο μέσα στο κείμενο του ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ και γι αυτό το λόγο τα δημοσιεύω εδώ.


      Τα λόγια αυτά που με άγγιξαν τόσο πολύ είναι τα εξής:

" Διάβασα το ''υπόσχομαι'' και το βρήκα τόσο κατανοητό γιατί μου είναι τόσο γνώριμες αυτές οι σκέψεις.... οι παρομοιώσεις που χρησιμοποίησες τόσο εύστοχες! Εχω καταλάβει τελικά όμως ότι ο ρημάδης ο χρόνος ούτε γιατρός είναι ούτε γέρος ούτε αθλητής. Κυλά το ίδιο πάντα και δεν έχει ιδιότητες πχ θεραπευτικές είναι ουδέτερος,αδιάφορος, απαθής . το μόνο που κάνει είναι να μας μεγαλώνει, να μας ωριμάζει, να μας γερνά...Το πώς τον βλέπουμε εξαρτάται από εμάς αλλά δυστυχώς όχι μόνο από εμάς γιατί τη διάθεσή μας την επηρεάζουν εξωτερικοί παράγοντες: γεγονότα, άτομα.... Πάντως και οι δύσκολες φάσεις της ζωής είναι χρήσιμες έχω καταλήξει γιατί ειναι αυτές που μας κάνουν να βουτήξουμε στον εαυτό μας να τον μάθουμε καλύτερα  να γίνουμε πιο δυνατοί-γιατί οι δυσκολίες σε σμιλεύουν και σε κάνουν πιο ανθεκτικό- και να διεκδικήσουμε το έπαθλο που μας αξίζει και δεν θα είναι κάτι αόριστο αλλά αυτό που εμείς έχουμε ορίσει για τον εαυτό μας. Το ξημέρωμα έρχεται μετά από τα πιο πυκνά σκοτάδια λένε κι εγώ σε αυτό ελπίζω άλλωστε...πάντως να ξέρεις πως μια μέρα θα κοιτάς σκέψεις τωρινές και θα γελάς και θα τα βλέπεις όλα τόσο ξεκάθαρα και θα τό χεις κερδίσει το έπαθλο γιατί και χωρίς τη λύπη δε θα είχε αξία η χαρά, το γέλιο χωρίς το δάκρυ...όλα θα φτιάξουν και να χαλάσουν θα ξαναφτιάξουν μόνο να είσαι εσύ καλά....συγγνώμη για τη φλυαρία μου και εγώ πιστεύω ότι η σιωπή είναι χρυσός γιατί με τη σιωπή μόνο σκεφτόμαστε αλλά με άγγιξαν τόσο οι σκέψεις σου και ήθελα αυτά να τα γράψω γιατί θέλω να τα πιστεύω κι εγώ.... "

      Mα πέστε μου τώρα ειλικρινά, δε γράφει καταπληκτικά αυτή η κοπέλα? Δεν είναι τόσο μα τόσο αισθαντική? Δεν έχω λόγια... έχω μόνο να πω πως αυτό που διάβασα είχε τόσα πολλά να μου πει και να μου δώσει εμένα προσωπικά.
      Σ' ευχαριστώ γι' αυτο! Δε θα πω το όνομά σου μιας και δε ξέρω αν θέλεις, όμως χαίρομαι πολύ που πάντα σε κάθε κείμενό μου είσαι παρών και μου το δείχνεις με το τρόπο σου! :)

     


Σχόλια

  1. οντως υπεροχα λογια! σε ευχαριστουμε που τα μοιραστηκες μαζι μας! :) ετσι ειναι, ο θεος μας στελνει την λυπη,τον πονο για να καταλαβουμε ποσο αξια εχει τελικα η χαρα,το γελιο και ποσο ευγωμονες πρεπει να ειμαστε για αυτα τα δωρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πανέμορφες λέξεις... είσαι τόσο γλυκό και τρυφερό πλάσμα που αυτή σου η κίνηση να το μοιραστείς μαζί μας δεν με εκπλήσσει.. να συνεχίσεις να γράφεις τόσο όμορφα για να βγάζεις από μέσα μας και την δική μας καλλιτεχνική φλέβα όπως της κοπέλας!

    Φιλί Διαμαντένιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. :)

    ευχαριστώ πάρα πολύ απο τα βάθη της καρδιάς μου!

    φιλί εκφραστικό και σε σένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λένε πως όταν ο Θεός βάζει δάκρυα στα μάτια μας είναι για να τα καθαρίσει και για να δημιουργήσει ουράνιο τόξο στην καρδιά μας...! Με αυτή τη σκέψη παρηγοριέμαι..:) φιλιά και χίλια μπράβο στην κοπέλα! Τη ζηλεύω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μη ζηλευεις.. γιατι και εσυ εκφραζεσαι υπεροχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να