Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΌΤΑΝ Η ΒΑΡΚΑ ΓΕΜΙΣΕ ΝΕΡΑ.

        Το κείμενο που σας δημοσιεύω σήμερα είναι απο τα πρώτα που έγραψα και το βρήκα εχθές  τυχαία τακτοποώντας κάτι χαρτιά στο σπίτι μου και θα ήθελα  να το μοιραστώ μαζί σας και να το αφιερώσω στους διαχειριστές της Πρίμα - Πλώρα (Καπεταναίοι) που μας αφήνουν να ταξιδεύουμε συχνά με τη γερή βάρκα τους και να αρμενίζουμε μαζί τους συντροφιά με τα ταξίδια της ζωής τους.




 ΌΤΑΝ Η ΒΑΡΚΑ ΓΕΜΙΣΕ ΝΕΡΑ.



Είχα συνειδητοποιήσει από καιρό ότι η βάρκα με την οποία περιπλανιόμασταν στη πανέμορφη γαλήνια γαλάζια θάλασσα, αγκυροβολώντας σε κάθε μαγευτικό προορισμό που συναντούσαμε,  είχε αρχίσει να παρουσιάζει μικρά προβληματάκια…
Προσπαθήσαμε να την επιδιορθώσουμε αρκετές φορές αλλά το μόνο που καταφέραμε ήταν να επιδιορθώνουμε κάθε φορά μόνο τις επιφανειακές της ζημιές.
Το κυριότερο λάθος μας ήταν το ότι αντί να ψάξουμε να βρούμε τη πηγή των προβλημάτων της, αρκεστήκαμε μόνο στα προβλήματα που μπορούσε να αντιληφθεί κάποιος με γυμνό μάτι. Έτσι, το μόνο που καταφέραμε στο τέλος ήταν να βουλιάξουμε μαζί της.
Ευτυχώς εμείς σωθήκαμε, η βάρκα μας όμως χάθηκε για πάντα και το μόνο που μας έμεινε από αυτή για να μας θυμίζει τα ταξίδια μας είναι κάποιες φωτογραφίες και πολλές ευχάριστες και δυσάρεστες αναμνήσεις, από τις οποίες πρέπει να μάθουμε να κρατάμε τη πρώτη κατηγορία και να διαγράφουμε τη δεύτερη.
Ακόμη θυμάμαι το πρώτο μας ταξίδι. Ξεκινήσαμε κατενθουσιασμένοι και πανευτυχείς... Είχαμε καταφέρει να αποκτήσουμε μια μικρή αλλά πανέμορφη βαρκούλα, με την οποία θα εξερευνούσαμε μαζί διάφορα μέρη και θα αντιμετωπίζαμε πάλι μαζί τη κάθε κατάσταση που θα επικρατούσε σε κάθε λιμάνι που θα αγκυροβολούσαμε για κάμποσο χρονικό διάστημα.
Στην αρχή όλα έμοιαζαν με παραμύθι. Εμείς και η βάρκα μας να πλέει στα βαθιά γαλάζια νερά της θάλασσας.
Σα πίνακας δε μοιάζει? Σαν ένα πίνακα που απεικονίζει τη βαρκάδα ενός ερωτευμένου ζευγαριού υπό τη γαληνή μιας ηλιόλουστης μέρας! Ναι έτσι δείχνει να μοιάζει…
Κι η συνέχεια της βαρκάδας μας δείχνει να είναι η ιδανική.
Νέοι προορισμοί,  νέα λιμάνια, νέα τοπία προς εξερεύνηση, νέες αναμνήσεις μα και νέες καταστάσεις προς αντιμετώπιση. Καταστάσεις που μπορούν να μας ενώσουν μα και να μας χωρίσουν ταυτόχρονα, άραγε τι από τα δυο μπορεί να συμβεί?
Καλώς ή κακώς η θάλασσα δε μπορεί να μείνει ήρεμη για πάντα… Κάτι τέτοιο πάει αντίθετα στους νομούς της φύσης... Ανάλογα με το αεράκι που αποπνέει, θα συμπεριφερθεί και αυτή….
Μικρό το αεράκι, μικρό και το κύμα.
Δυνατό το αεράκι, δυνατό και το κύμα.
Μανιασμένος ο άνεμος, φουρτουνιασμένη και άγρια η θάλασσα.
Και καλά… στις δύο πρώτες περιπτώσεις η βάρκα μας με το καλό χειρισμό αντέχει, τι γίνετε όμως όταν το καραβάκι μας έρθει αντιμέτωπο με τη τρίτη περίπτωση της θάλασσας;
Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα…
Ίσως καταφέρουμε να το σώσουμε πολεμώντας μαζί εναντία στα κύματα, ίσως όμως και όχι! Ίσως να χάσουμε για πάντα το μικρό αλλά αγαπημένο μας βαρκάκι….
Εξαρτάται βέβαια και από το πόσο δυνατό είναι το καράβι μας για να μπορέσει να αντιμετωπίσει κάτι τέτοιες φουρτούνες….
Ακόμη θυμάμαι πότε ήταν η πρώτη φορά που είδα ότι η βάρκα μας έμπαζε νερά. Δεν είχα διαπιστώσει ότι υπήρχε τρύπα, η οποία μάλιστα ολοένα και μεγάλωνε.
Ευτυχώς όταν την αντιλήφθηκα για πρώτη φορά ήταν μικρή και τη βούλωσα με ότι βρήκα μπροστά μου.
Πόσο θα κρατήσει  όμως εάν δε φτιαχτεί σωστά;
Τη φτιάξαμε όμως, καταφέραμε και τη φτιάξαμε και τη κάναμε γερή και δυνατή όπως παλιά. Δε ξέραμε όμως για πόσο ακόμη θ’ αντέξει….
Κάποιες φορές αντέχουν για πάντα, κάποιες άλλες όμως κρατάνε για λίγο... και κάποιες πάλι δε κρατάνε καθόλου…
Η δική μας βάρκα ανήκει στη δεύτερη κατηγορία…..
Ή μαλλον άνηκε….
Προσπαθήσαμε πολύ να τη κρατήσουμε γερή αλλά δυστυχώς δε τα καταφέραμε….
Και ξέρετε γιατί;
Γιατί ο ένας από τους δύο κουράστηκε να τραβά κουπί και να επιδιορθώνει τρύπες στη βάρκα μας.
Ο ένας από τους δύο έγινε παρατηρητής και περίμενε από τον άλλο να επισκευάσει τη βάρκα και να σώσει τη κατάσταση την οποία είχαν βαλθεί να αντιμετωπίσουν.
Όταν η βάρκα αρχίζει να μπάζει νερά από όλες τις πλευρές και εσύ προσπαθείς μονάχος να τις μπουλώσεις τότε είσαι χαμένος από χέρι φίλε μου.
Όσο και να θες, δε μπορείς να το κάνεις μόνος σου! Μέχρι να επουλώσεις τη μια τρύπα, έχει ήδη ανοίξει η δεύτερη.
Και κάπου εκεί αρχίζεις και ζητάς τη βοήθεια του άλλου, του άλλου που τις επουλώνατε μαζί, του αλλού που τώρα κάθεται απλά και σε κοιτά να προσπαθείς δίχως να σου δίνει ένα χέρι βοηθείας.
Κι εσύ συνεχίζεις να ζητάς τη βοήθειά του αλλά αφού βλέπεις  πως τώρα πια δε θα την έχεις, κουράζεσαι, αγανακτείς, θυμώνεις μαζί του και τα παρατάς! Ναι τα παρατάς! Ίσως πια και να μην αξίζει να σωθεί η βάρκα σας! Η δική σας βάρκα!
Κι έπειτα φοράς το σωσίβιό σου, κάθεσαι αντικριστά στο παρατηρητή σου και περιμένεις να βουλιάξετε παρέα με τη βάρκα σας…
Και τότε, μόνο τότε βλέπεις τον άλλο να αρχίζει να προσπαθεί να σώσει και εσάς αλλά και τη βάρκα σας…
Κι όντως προσπαθεί να σώσει ότι μπορεί, ότι έχει απομείνει  αλλά τώρα πια είναι πολύ αργά! Είναι ήδη αργά για μια βάρκα που έχει αρχίσει να μισοβουλιάζει.
Η στάθμη του νερού ολοένα και ανεβαίνει, ανεβαίνει απειλητικά. Αισθάνεσαι το νερό να σε ακουμπάει και να ανεβαίνει επάνω στο σώμα σου αλλά δε μπορείς, δε θέλεις να κάνεις κάτι, κάθεσαι απλά εκεί και κοιτάς….
Ακούς τον άλλο να σου ζητάει βοήθεια αλλά δε θες πια να βοηθήσεις. Κουράστηκες πια να βοηθάς.
Καταβάθος θέλεις να βουλιάξει η βάρκα σας γιατί δεν αντέχεις πια να την επιδιορθώνεις μονάχος… εξάλλου ξέρεις πως δε θα διορθωθεί ποτέ ξανά, δε θα γίνει ποτέ γερή όπως τη πρώτη στιγμή που την αγοράσατε.
Ξέρεις πως όσες φορές και να την επιδιορθώσετε, θα είναι για πάντα ελλατωματική…
Πώς λοιπόν θα μπορείς να την εμπιστευτείς ξανά για ένα νέο ταξίδι στο πέλαγος;
Κι έτσι λοιπόν από τη θέση πια του παρατηρητή του πετάς το σωσίβιο και του ζητάς να σταματήσει να προσπαθεί.
Δεν υπάρχει σωτηρία πια για τη βάρκα σας, το μόνο που κάνει με τις προσπάθειές του είναι να μεγαλώνει το χρόνο αναμονής του ναυαγίου σας.
Αν ήθελε πραγματικά να βοηθήσει θα το είχε κάνει νωρίτερα, πριν αρχίζει η βάρκα να παίρνει κλίση από τα νερά της θάλασσας.
Και τότε σταματάει τη προσπάθεια και μείνετε και οι δυο παρατηρητές στο ναυάγιο της βάρκας σας.
Η βάρκα γεμίζει νερά και εσείς οι δύο βρεθήκατε να κολιμπάτε στη θάλασσα…
Ευτυχώς δε φυσούσε αέρας και η γαλήνια πλέον θάλασσα σας βοηθά να κολυμπήσετε έως την ακτή.
Βγαίνετε στη στεριά και κοιτάζετε τη βάρκα που αχνοφένεται στο βυθό της θάλασσας.
Περίεργα συναισθήματα σας περιτριγυρίζουν μα πιο πολύ αυτό της ανακούφισης.
Είχατε κουραστεί τόσο καιρό να προσπαθείτε να σώσετε μια βάρκα που δεν άντεχε άλλο πια να αρμενίζει στα νερά που εσείς θέλατε να τη πάτε.
Ευτυχώς στη παραπάνω περίπτωση βοήθησαν και οι καιρικές συνθήκες για  ενα ανώδυνο σχετικά ναυάγιο αλλά υπάρχουν δυστυχώς και κάποιες άλλες φορές όπου τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τις βάρκες που βουλιάζουν υπό τη περίοδο μεγάλης φουρτούνας.
Το μόνο που μπορώ να πω για αυτές τις περιπτώσεις είναι πως καλό θα είναι πριν ταξιδέψετε να ακούτε το καιρό και στο πρώτο κίνδυνο να καλείτε αμέσως την ακτοφυλακή και σίγουρα να μη ξεχνάτε πριν την αρχή του ταξιδιού να κάνετε για κάθε ενδεχόμενο ένα νέο προληπτικό έλεγχο της βάρκα σας.
Το καλό είναι πως αν αγαπάς πραγματικά τη θάλασσα και δε σου αρέσουν για πολύ καιρό τα μοναχικά ταξίδια, μετα από ένα ναυάγιο έχεις ξανά την επιθυμία για ένα νέο ταξίδι, με μια ένα πιο γερή βάρκα και ένα ξεκούραστο πλέον συνταξιδιώτη…
Κάνεις την έρευνα αγοράς μαζί με τον συνταξιδιώτη σου και αφού αγοράσετε μαζί τη βάρκα σας ξεκινάτε για ένα νέο ταξίδι με την ελπίδα αυτή τη φορά η βάρκα σας να μη βουλιάξει ποτέ!
Γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σα τις βάρκες! Κάποιες φορές σε κάνουν να πλέεις σε πελάγη ευτυχίας και κάποιες άλλες σε κάνουν να παρακαλάς να βουλιάξετε!
Γι’ αυτό το λόγο, κάθε φορά που βλέπετε τη πρώτη τρύπα να κάνει την εμφάνισή της στη βάρκα σας, μη την επουλώσετε επιφανειακά, ασχοληθείτε περισσότερο μαζί της και βρείτε τι ήταν αυτό που τη προκάλεσε!
Κάποια προβλήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται κατευθείαν από τη ρίζα τους, ειδικά όταν θα πρέπει να ταξιδέψεις και με μπουνάτσες αλλά και με μποφόρ!

Σχόλια

  1. Καλά..τώρα τι να πω;;;
    Εκείνο που με στεναχωρει ειναι που λες οτι ειναι απο τα πρωτα που εγραψες. Να υποθεσω οτι εισαι ακομα χωρις καινουρια βαρκα;
    Όσο για την δική μου βάρκα ευτυχως που οταν την αγορασαμε ηταν απο το καλυτερο υλικο, οποτε 27 χρονια τωρα οσες φουρτουνες κι αν την εχουν βρει..κραταει γερα ακομα:-))
    Ευχομαι να βρεις κι εσυ καποτε την καταλληλη βαρκα και τον καταλληλο συνταξιδιωτη:-))
    Σε φιλώ:-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. να σαι καλα και ετσι βρε δημιουργικη παντα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ομορφη ιστορια με πολυ βαθεια νοηματα!εχεις απολυτο δικιο την τρυπα πρεπει να την κλεινουμε μολις γινει αμεσως..αλλα πρεπει να ειμαστε σιγουροι οτι εκλεισε για τα καλα.... να μην πουμε οτι εκλεισε απλα για να συνεχισουμε το ταξιδι.. ισως μια πολυυυ μικρη τρυπιτσα εχει μεινει ακομα ανοιχτη αλλα φοβομαστε να το πουμε για να μην κουρασουμε τον συνταξιδιωτη μας η να μην χαλασουμε την ατμοσφαιρα του ταξιδιου..και αυτο ειναι το λαθος γιατι η ιδια τρυπα τελικα ειναι που ξανα ανοιγει... φιλακια γλυκια μου εκφρασου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. καραμελίτσα μου

    τα ειπες ολα τοσο ομορφα που δεν εχω να προσθεσω τιποτα! φιλακια πολλα και σε σενα καλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. μαριβίλη μου ειμαι μια χαρα! μην ανησυχεις! απλα ηθελα να το μεταφερω και εδω!

    φιλακια πολλα και παντα η βαρκα σας μα ειναι γερη και δυνατη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα ήθελες για μουσική υπόκρουση στο κείμενό σου το Καράβι μικρό του Πλιάτσικα (http://www.youtube.com/watch?v=OluZwG3c4_0);
    Την καλησπέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. φυσικα και θα την ηθελα γλυκια μου Σοφία!!!! :)

    ευχαριστω πολυ!!

    νομιζω πως τις ταιριαζει γαντι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εμένα μου άρεσε το ηθικό δίδαγμα που προκύπτει από τις τελευταίες γραμμές !!!
    Η ουσία είναι ότι κάνεις για συγγραφέας και σου εύχομαι καλή επιτυχία σ αυτό!!!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αγαπημενη μου μαγδα,

    οπως παντα εισαι εδω για να μου πεις ενα καλο λογο και να με κανεις να χαμογελασω!

    σ' ευχαριστω απο καρδιας γλυκια μου κοπελα!

    μακαρι καποια στιγμη να καταφερω να γινω συγγραφεας... μακαρι.... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κοριτσάκι μου,
    κατ' αρχήν θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε που αφιέρωσες ένα τοσο όμορφο και αληθινό κομμάτι σε μας.

    Είναι αλήθεια πως μόλς εμφανιστεί η πρώτη τρύπα στο καραβι ή στη βάρκα πρεπει και οι δύο να κάνουν την προσπάθεια τους.
    Δεν θέλει κόπο, θέλει αμοιβαίο σεβασμό, άπειρη κατανόηση και αγνή αγάπη.

    Τι είναι η αγνή αγάπη;

    Αυτό θα το θέσουμε ως θέμα στο φιλοσοφείν που και συ έχεις αγαπήσει και θα βρούμε μια απάντηση.
    Μη βαριέστε να συζητάτε με τους συντρόφους σας.
    Σύντροφος σωστός είναι και φίλος σωστός.

    Εμείς, καταφέραμε να είμαστε και φίλοι και σύντροφοι.

    Έτσι,

    με μπουνάτσες και μποφόρια το πλοίο μας...θα ταξιδεύει στο ταξίδι της ζωής μας...



    (Βάλαμε στο καράβι και τσατ για πιο άμεση συνεύρεση... να μας γνωρίσετε και να σας γνωρίσουμε καλύτερα)

    Α! και μην ξεχνάτε ... όλα έχουν και την αστεία πλευρά τους, να μην ξεχνάτε να την βλέπετε και να γελάτε... το γέλιο είναι ένας σημαντικός σύμμαχος για μια υγιή σχέση...


    Την αγάπη και τα φιλιά μας (που τα έχεις πάντα, μαζί με μια μεγάλη αγκαλιά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. καπετανισσα

    χαιρομαι πολυ που διαβασατε και σας αρεσε η αφιερωση που σας εκανα.

    πως να μη σας την εκανα αραγε?

    αφου καμαρωνω και θαυμαζω το καραβι σας!

    τετοιο καραβι ευχομαι να αποκτησω κι εγω κι ολοι οσοι ψαχνουμε ή εχουμε ηδη! :)

    τη στηλη σας φιλοσοφειν ξερεις πολυ καλα ποσο πολυ την εχω αγαπησει και περιμενω πως και πως να ξαναδιαβασω και να δωσω το παρων φυσικά!

    γιατι σας παω πολυ, πως να το κανουμε δηλαδη?

    τη καλησπερα μου και την αγαπη μου σας στελνω!

    φιλακια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ας δούμε τη θετική πλευρά της χθεσινής μπλογκοκαταστροφής! Ξαναδιάβασα το κείμενο σου με μεγάλη χαρά και εξακολουθώ να νομίζω ότι του ταιριάζει η μουσική υπόκρουση "Καράβι μικρό" του Φίλιππου Πλιάτσικα. http://www.youtube.com/watch?v=OluZwG3c4_0

    Καλη σου μέρα και καλό Σ/Κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. να και κατι καλο! :)

    χαιρομαι που εξακολουθεις να εχεις την ιδια αποψη!

    φιλια πολλα σου στελνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να