Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2012

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΥΡΙΑΚΗ

*    K αλημέρα και Καλή Εβδομάδα να έχουμε φίλοι μου! Μη μπερδευτείτε από την ονομασία της δημοσίευσης. Τη συγκεκριμένη την είχα γράψει το μεσημέρι του Σαββάτου αλλά λόγω κάποιων προβλημάτων δε κατάφερα να την αναρτήσω τότε. Οπότε την αποθήκευσα κι εγώ κι ορίστε την ανεβάζω  σήμερα. Δε τις έχω κάνει αλλαγές εκτός από αυτόν εδώ το πρόλογο για να σας εξηγήσω για την ονομασία της δημοσίευσης. _________________________________________                    Όπως λέει και το άσθμα.           Ναι, αύριο ξημερώνει Κυριακή.           Κυριακή, η αγαπημένη μέρα πολλών.           Όταν ήμουν παιδί και πήγαινα σχολείο έτρεφα ιδιαίτερη αγάπη στο Σάββατο, τώρα που είμαι ένα μεγάλο εργαζόμενο και Σαββάτου παιδί, ανυπομονώ να έρθει η Κυριακή για να κάνω ότι δεν έκανα τις προηγούμενες ημέρες της εβδομάδας. Να ξεκουραστώ, να κοιμηθώ σα βόδι το πρωί έχοντας ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ, να δω τηλεόραση, να ασχοληθώ με τον εαυτό μου, με το σπίτι μου που σημαίνει γενική καθαριότητα, να κάνω μια αμέριμνη βό

27 ΑΠΡΙΛΗ

      Μα πότε κιόλας αναρωτήθηκα κοιτώντας τη σημερινή ημερομηνία. Σα να ταν χθες μου μοιάζει όταν πρωτομπήκε ο μήνας.       Τη Τρίτη έχουμε Πρωτομαγιά. Άντε με το καλό να έρθει και ο επόμενος μήνας. Να δούμε τι θα μας φέρει...        Παλιότερα, στο τέλος του κάθε μήνα αδημονούσα να φύγει και να έρθει ο επόμενος με τοση λαχτάρα λες και θα μου έφερνε τα καλύτερα δώρα του κόσμου. Δε ξέρω γιατί αισθανόμουνα έτσι μα ξέρω πως αυτό το μήνα δε θέλω και τόσο πολύ να φύγει για να έρθει ο επόμενος. Γενικά διακρίνω μια στασημότητα στα θέλω μου το τελευταίο καιρό και μάλλον εκεί οφείλεται και αυτό.         Κι απο την άλλη σκέφτομαι πως σε λίγο θα σφύξουν για τα καλά οι ζέστες και νευριάζω. Με ενοχλεί ο καύσωνας. Πω πω τι μας περιμένει.         Δε βαριέσε, ειναι πολύ νωρίς απο τώρα για να ασχοληθώ με αυτό.        Είμαι κάπως πεσμένη σήμερα γιατί πριν λίγο διάβασα μια άσχημη είδηση που συνέβει στη περιοχή μου και πολύ στεναχωρέθηκα. Γενικώς με αγγίζουν πολύ τα όσα διαβάζω. Είτε θλιβερά είτε χαρμόσυν

ΠΑΛΙ ΒΡΕΧΕΙ

      Ψιλοβρέχει για την ακρίβεια αλλά είναι πλέον γεγονός. Ο καιρός χάλασε για άλλη μια φορά και εγώ έμεινα με τη χαρά πως οι ζέστες των πρηγούμενων ημερών ήρθαν για να μείνουν. Δε βαριέσε... εξάλλου είναι γνωστό πως τα τελευταία χρόνια ο καιρός λειτουργεί σα τους ανθρώπους. Κυκλοθυμικά και κοιτώντας κυρίως τη πάρτη του. Σου λέει το περιβάλλον με μολύνατε; Ε καλά θα κάνω κι εγώ να "τρελλαθώ" και να σας κάνω ότι θέλω.        Που λέτε ψυχοπλακώθηκα και σήμερα λόγο του καιρού αλλά που θα πάει θα μου περάσει. Φταίει και το ότι ενώ το ρολόι δείχνει 10:19, κοιτώντας έξω αισθάνομαι πως είναι 8 η ώρα το πρωί που σημαίνει για μένα πως δεν έχω ξυπνήσει ακόμη, θέλω καφέ κτλ κτλ κτλ.         Αδιαμφησβήτητα το θέμα των ημερών δεν είναι τίποτα άλλο πέρα απο τις εκλογές. Παντού βλέπω και ακούω για το συγκεκριμένο θέμα και είναι και λογικό μιας και που απο τότε που γεννήθηκα τουλάχιστον πρώτη φορά αισθάνομαι πως είναι τόσο σημαντικές οι εκλογές στη χώρα μας.         Δε θέλω να αναλύσω περισ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΕΣ.

         Καλημέρα στη γιορτινή μπλοκογειτονιά μου.           Υποψιάζομαι πως πολλά απο τα γειτονάκια μου θα είναι εορτάζωντες σήμερα μα και εορτάζωντες να μην είναι όλο και κάποιος κοντινός τους άνθρωπος θα έχει τη γιορτή του σήμερα. Εξάλλου το πολύ όμορφο όνομα Γεώργιος/Γεωργία είναι πολύ διαδεδομένο στη χώρα μας, οπότε όλο και κάποια εορταστική εκδήλωση θα γίνεται κάπου εδώ τριγύρω.         Επειδή δε ξέρω τα ονόματά σας για να μπορέσω να ευχηθώ στο καθέναν σας προσωπικά αποφάσισα να κάνω αυτή την ανάρτηση και να ευχηθώ σε όσους γιορτάζουν σήμερα Χρόνια Πολλά και προπαντώς καλά! Γεμάτα απο υγεία, χαρά, ευτυχία, ψυχική γαλήνη, επιτυχία σε όλους τους τομείς, αγάπη και πολλά πολλά πραγματοποιημένα όνειρα που θα καταλήξουν κάποια στιγμή σε παλιές καλές ξένοιαστες και όμορφες αναμνήσεις.         Κι όσοι από εσάς έχετε κάποιους δικούς σας ανθρώπους που αγαπάτε πολύ και γιορτάζουν σήμερα σας εύχομαι ολόψυχα να τους χέρεστε και να τους καμαρώνετε πάντα στη ζωή σας!         Τελειώνοντας θέλω ν

ΜΕΛΛΙΣΣΕΣ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

            Άνοιξη, η εποχή των λουλουδιών!             Φαντάζομαι πως λίγο πολύ όλοι σας θα αγαπάτε τα λουλούδια. Ίσως όχι όλα τα είδη τους αλλά σίγουρα καποια από αυτά θα αγαπάτε. Δε μπορώ να φανταστώ πως υπάρχουν άνθρωποι που μισούν τα φυτά και κυρίως τα λουλούδια.             Τώρα θα μου πείτε πως μου ήρθε να γράψω σχετικά με τα λουλούδια αλλά έτσι είμαι εγώ μου φυτρώνουν από το ξαφνικά διάφορες προτάσεις που θέλω να αναλύσω και να μοιραστώ μαζί σας.             Να λοιπόν πως μου ήρθε να γράψω για τα λουλούδια:             Καταρχήν δεν είμαι ειδικός στο παραπάνω θέμα. Μου αρέσει πολύ η φύση αυτή την εποχή γιατί θεωρώ πως έχει τα πιο ωραία χρώματα και γενικά εμένα τουλάχιστον μου προκαλεί ευφορία το ανθισμένο τοπίο αλλά μέχρι εκεί. Δε ξέρω ούτε να τα περιποιούμαι σωστά μα ούτε και όσα πρέπει να ξέρουμε για την επιμέρους φροντίδα τους.             Παντού λοιπόν στη γειτονιά μου βλέπω ανθισμένους κήπους και πολύ με ευχαριστεί το συγκεκριμένο θέαμα.             Αγαπώ πολ

ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Ο ΝΕΟΣ BLOGGER

       Yπάρχει περίπτωση να επιστρέψει στην αρχική του σχεδίαση; Όσο κι αν προσπαθώ να πιστέψω πως θα τον συνηθίσω και θα μου αρέσει, πιστεύω πως δε πρόκειτε να μου αρέσει ποτέ. Τον βρίσκω δύσκολο, πιο εξελιγμένο μεν αλλά για όσους μισούν κάτα κάποιο τρόπο τη τεχνολογία, πολύπλοκο και δυσκολότερο δε.          Και στη τελική ακόμη δεν έχω καταλάβει που χρησιμεύουν οι αλλαγές του. Για μένα στην ουσία ειναι μια διαμόρφωση του παλιού σε μια πιο χαώδη μορφή.          Τέλος πάντων σταματώ τα πρωινιάτικά μου παράπονα και σας καλημερίζω με ένα ανέκδοτο:            Ήταν μια φορά ένας οδηγός που έτρεχε στην εθνική με 120 χιλιόμετρα. Τον σταματάει λοιπόν ένας αστυνομικός και του λέει:          - Άδεια παρακαλώ.          - Δεν μπορώ να σας τη δώσω κύριε.         - Δίπλωμα τότε;         - Ούτε αυτό μπορώ να σας το δώσω.         - Γιατί δεν μπορείτε να μου τα δώσετε;        - Κοιτάξτε, στο ντουλαπάκι που έχω το δίπλωμα έχω ένα πιστόλι και στο πορτ-μπαγκάζ που έχω την άδεια, έχω

ΧΑΜΟΣ!

         Ο τίτλος της δημοσίευσης ταιριάζει απόλυτα σε όσα έζησα σήμερα! Περιγράφει άκρως τα συναισθήματά μα και τη κούραση μου (κυρίως τη ψυχική).          Είχα ξεχάσει πώς είναι να ταλαιπωρήσε περιμένοντας να εξυπηρετηθείς από μια δημόσια υπηρεσία αλλά σήμερα το θυμήθηκα για τα καλά! Τώρα λοιπόν καταλαβαίνω γιατί πάντα ακούς ένα βαριεστημένο Ώχ από τα χείλη του κάθε ανθρώπου κάθε φορά που θυμάτε πως πρέπει να επισκεφτεί μια δημόσια υπηρεσία.           Όχι πως δε τα ξέρετε αλλά ας σας τα θυμήσω λίγο, έτσι μπας και σας έλειψαν.          Συνωστισμός, υπερβολική ζέστη, άνθρωποι κάθε καρυδιάς καρύδι, τεράστια ουρά, σπρωξιές, φωνές, βριξίδια, τσακωμοί υπαλλήλων με πολίτες, τσακωμοί πολιτών με συμπολίτες τους. Φυσικαά ένα ταμείο μονάχα ανοιχτό έτσι για να μη τους ματιάσουμε δηλαδή. Άνθρωποι που έκοβαν από το μηχάνημα με τον αριθμό προτεραιότητας 5  χαρτάκια και το μοίραζαν σε δικούς τους που έρχονταν αρκετά αργότερα από εμάς που είμασταν αρκετή ώρα εκεί. Ηλικιωμένοι που όντως είχαν πρόβλημα

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΙΓΟΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ

Μα πόσο πολύ μου αρέσει...

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ

Λένε πώς η ζωή ρόδα είναι που γυρνάει…..    τώρα λοιπόν καταλαβαίνω γιατί πάντα συναντώ τους ίδιους μαλάκες!!!

ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΓΕΛΙΟ.

      Kαλημέρα στη μπλοκογειτονιά μου! Εύχομαι να σας βρίσκω όλους καλά και ευτυχισμένους.       Έτοιμα και τα ανεκδοτάκια που σας είπα πως ήθελα να αναρτήσω από τη προηγούμενη ανάρτησή μου. Έβαλα τα δυνατά μου και αποφάσισα να δημοσιεύσω 5 στον αριθμό για να θυμίζουν κάτι σαν top 5. Εύηχη λέξη, σωστά; Κάνει κάτι σα show! :P       Αφού επιστράτεψα όλη μου τη μνήμη και ένα παλιό τετράδιο με ανέκδοτα (εποχής γυμνασίου μιλάμε) σας τα παρουσιάζω και συγχωρέστε με που μερικά δεν τα θυμόμουν καλά και έβαλα και δικές μου εκφράσεις μέσα.      Ελπίζω να σας αρέσουν.      Έχουμε και λέμε λοιπόν:                1)   Λέει ο ελέφαντας στον δεινόσαυρο:                 - Σου έκανε friend request ο Νώε;                 - Όχι.                 - Κακό αυτό...            2)  Ποιά είναι η πιο δυστυχισμένη μάνα;            Η αγελάδα! Γιατί έχει παιδί βόδι και άντρα μοσχάρι.           3) Ο σύζυγος κάθεται στον καναπέ κάνοντας συνεχώς ζάπινγκ ανάμεσα σε δύο κανάλια όταν από το βάθος ακούγεται η φωνή τ

ΒΡΕΧΕΙ ΠΑΛΙ ΑΠΟΨΕ

       Καλημέρα, καλημέρα, τι μου κάνετε; Βρέχει στις  περιοχές σας; Στην Εύβοια πάντως που μένω εγώ γίνετε χαλασμός κυρίου που λένε. Πολύ βροχή και λίγο (ευτυχώς) αέρα.         Για να είναι ειλικρινής θα προτιμούσα ήλιο τη δεδομένη χρονική στιγμή γιατί έχει αρχίσει να με θλίβει απο εχθές η αλλαγή του καιρού. Δεν ειναι πως δε μου αρέσει το κρύο και η βροχή, αντίθετα μάλιστα τα συμπαθώ περισσότερο από τη ζέστη αλλά να ο χειμώνας πέρασε και τώρα πια θέλω  να αισθανθώ την Άνοιξη που για μένα είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου γιατί δεν έχει ούτε υπερβολική ζέστη μα ούτε και υπερβολικό κρύο. Κι απ την άλλη ειναι  τα χρώματα της φύσης  που είναι πιο ζωντανά από ποτέ και που προσωπικά με κανουν να γαληνεύω και να σκέφτομαι όμορφα πράγματα. όταν χαζεύω τα ανθισμένα τοπία και κυρίως  της περιοχής μου.         Δυστυχώς όμως ο καιρός μου τα χάλασε και επειδή για διάφορους λόγους ψυχολογικά δεν ειμαι και στη καλύτερη φάση της ζωής μου ήθελα και  εξακολουθώ να θέλω μανιωδώς ήλιο! Έναν ήλιο μεγάλο,

ΣΩΣΤΟ!

Όταν βρίσκεσαι ανάμεσα σε δύο επιλογές, πέτα ένα νόμισμα... Όχι για να πάρει αυτό την απόφαση για σένα, αλλά γιατί όσο θα είναι στον αέρα... θα καταλάβεις για τι ελπίζεις... !!!

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΕΦΥΓΕ.

    Δυστυχώς μόλις πληροφορήθηκα οτι ο αγαπημένος πολλών ανθρώπων ερμηνευτής Δημήτρης Μητροπάνος έφυγε από τη ζωή.. Ένα γεγονός που μόνο θλίψη προκαλεί. Δε ξέρω αλλά τους τελευταίους μήνες ένας ένας από τους καταξιωμένους καλλιτέχνες της χώρας μας φεύγουν από το δικό μας κόσμο και κατευθύνονται κάπου αλλού. Τι να πώ, ίσως είναι και η ηλικία τους αλλά δεν έχω αισθανθεί ή μάλλον δε θυμάμαι  ποτέ άλλοτε τόσο αγαπητοί καλλιτέχνες να φεύγουν από το κόσμο μας με τη σειρά, γιατί έτσι φεύγουν πια, με τη σειρά. Λες και τους περιμένει εκει πάνω ένα μεγάλο γλέντι και πρέπει να μαζευτούνε όλοι μαζί για να θυμηθούνε τα παλιά. Εμένα κάτι τέτοιο μου κάνει τέλος πάντων. Δε θα συνεχίσω άλλο αυτή την ανάρτηση. Θα τη τελειώσω δημοσιεύοντας ένα αγαπημένο μου τραγούδι, ερμηνευμένο εκπληκτικά με τη τόσο ζεστή και αντρική με όλη τη σημασία της λέξης φωνή του. Καλό σου ταξίδι!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

     Καλημέρα και Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη σε όλους σας! Ευχαριστώ απο καρδιάς για τις όμορφες ευχές σας στη προηγούμενη ανάρτησή μου. Σήμερα κατάφερα να τις διαβάσω και έπειτα να τις δημοσιεύσω μιας και που σχεδόν έξι  τώρα ημέρες κάνω "απoτοξίνωση" από το internet! Εύχομαι να περάσατε όλοι ένα όμορφο και ζεστό Πάσχα, συντροφιά με ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν πραγματικά. Εγώ πάντως αυτό έκανα και νοιώθω τρομερά ανανεωμένη και "φορτισμένη" πνευματικά.      Βέβαια μου τα "χάλασε" λίγο ο καιρός που σήμερα είναι μουντός και συννεφιασμένος, όμως θέλω να ελπίζω πως θα φτιάξει γρήγορα. Άνοιξη έχουμε, πότε θα το καταλάβει άραγε;       Η αλήθεια είναι πως φέτος είχα τη διάθεση να μείνω περισσότερο στο χωριό, δεν ήθελα με τίποτα να επιστρέψω αλλά δυστυχώς όλα τα ωραία τελειώνουν κάποια φορά. Έτσι δε λένε; Μπα δε μου αρέσει αυτό. Ας πούμε καλύτερα πως όλα τα ωραία επαναλαμβάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ναι, αυτό είναι πολύ καλύτερο!        Θα πε

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

    Θέλω να ευχηθώ σε όλους σας Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση! Να περάσετε όμορφες στιγμές όπου κι αν πάτε, με όποιους κι αν είστε. Να αφήσετε το Άγιο Φως να πλημμυρίσει και να φωτίσει τις καρδιές και το μυαλό σας. Θα τα ξαναπούμε! Φιλιά σε όλους!

ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΡΑΨΩ

    Να γράψω όχι πολλά όπως συνήθως μου αρέσει να κάνω, να γράψω λίγα, λίγα  μα πιο προσωπικά και πιο ουσιώδη για εμένα.     Πρίν λίγες μερες είχα γενέθλια, έκλεισα τα 26 μου χρόνια και φέτος πέρασα μία απο τις ωραιότερες χρονιές εορτασμού των γενεθλίων μου.     Και όχι επειδή έκανα ένα όμορφο πάρτυ, όχι επειδή με θυμήθηκαν αρκετά άτομα, όχι επειδή πήρα ακριβά δώρα, όχι επειδή ξεφάντωσα μέχρι το πρωί, εξάλλου δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω,  αλλά γιατί δύο πολύ καλοί μου φίλοι διένυσαν μια κάποια απόσταση για να μου κάνουν έκπληξη και να είναι κοντά μου εκείνη τη στιγμή  που οι δείκτες του ρολογιού θα σχημάτιζαν τον αριθμό δώδεκα. Για να είναι εκεί να σβήσω το κεράκι μου και να μου ευχηθούν από κοντά το περιβόητο Χρόνια Πολλά!       Και όλο αυτό το όνειρο για μένα κράτησε μόνο δύο ώρες αλλά αυτές οι δύο ώρες είναι ικανές να μου μείνουν αξέχαστες για όλη μου τη ζωή!      Πίστευα πως θα ήταν τα πιο μοναχικά μου γενέθλια μα μέχρι στιγμής αποδείχθηκαν τα ωραιότερα γιατί είναι τα μόνα που