Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ


            Καλημέρα και καλό φθινόπωρο στη μπλοκογειτονιά μου.
            Τι μου κάνετε; Εύχομαι και θέλω να είστε όλοι καλά.
            Μια ακόμη μέρα έμεινε και τσουπ το φθινόπωρο επιστρέφει ξανά.
        Όσοι ξεκουραστήκαμε ξεκουραστήκαμε, αυτό ηταν όλο και τώρα επιστροφή στη καθημερινότητα. Είναι αυτό που λένε όλοι «τα κεφάλια μέσα τώρα». Βέβαια υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι που θα πάρουν αυτό το διάστημα τις άδειές τους οπότε δεν έχουμε παρά να τους ευχηθούμε να περάσουν καλά και να ξεκουραστούν έστω και τώρα, τουλάχιστον το καλό της υπόθεσης, απ’ όσο έχω ακούσει φυσικά είναι πως ο καιρός θα συνεχίσει να είναι καλός, οπότε θα μπορούν κι αυτοί να χαλαρώσουν στις παραλίες.
            Πήγατε διακοπούλες; Εγώ πήγα στο χωριό μου και ομολογώ πως πέρασα πολύ όμορφα με αγαπημένους δικούς μου ανθρώπους που μου είχαν λείψει πολύ!
            Σήμερα με το που μπήκα στο ιντερνετ διάβασα ότι τελικά τα δώρα στο δημόσιο και στους συνταξιούχους θα κοπούν και πολύ στεναχωρέθηκα. Δεν ανήκω σε καμία από τις δύο κατηγορίες αλλά λυπάμαι πολύ και ιδίως για τους συνταξιούχους ή μαλλον τους χαμηλοσυνταξιούχους να πω καλύτερα που δούλεψαν τόσα χρόνια για να έρθουν κάποιοι άλλοι να τους τα κόψουν.
            Δε ξέρω που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα μας αυτή η κατάσταση όμως ξέρω πως αν σε ένα σπίτι οι νοικοκυραίοι ή μαλλον οι σωστοί νοικοκυραίοι είναι χρεωμένοι δανείζονται από ανθρώπους που ξέρουν πως θα τους παρέχουν ευνοϊκή μεταχείριση και κυρίως ξέρω πως για να ξεπληρώσουν τα χρέη τους δε κόβουν το ψωμί στα παιδιά τους, αντίθετα προτιμούν να πεινάσουν εκείνοι και όχι τα ίδια.
            Τώρα θα μου πείτε άλλο σπίτι και άλλο χώρα… αλλα όπως το κάθε σπίτι έχει τα παιδιά του έτσι και κάθε χώρα έχει (όποτε το θυμάται τουλάχιστον) τα δικά της παιδιά και μπορεί πολλά από εκείνα να έκαναν λάθη και να φταίνε για κάποιο μερίδιο της κατάστασης όμως ξέρω πως αν ένας γονιός προσφέρει πάντοτε πληθώρα υλικών αγαθών στα παιδιά του τότε εκείνα είναι επόμενο να αποζητάνε πάντα αυτή τη πληθώρα και ενδόμυχα να εχουν  στόχο την αύξησή της.
            Όμως δε θέλω να γράψω κάτι περισσότερο και αυτό το έκανα επειδη διάβασα ότι διάβασα και επηρεάστηκα, θέλω όμως να σας πω πως όταν θέλεις να φτιάξεις το κόσμο γύρω σου πρέπει να ξέρεις ότι τίποτα δε θα αλλάξει αν δεν αποφασίσουν οι ίδιοι άνθρωποι ότι θέλουν να αλλάξουν και αυτό είναι ακατόρθωτο γιατί σε καμία χώρα, σε καμία κρίση και ποτέ πουθενά δε πρόκειται να θελήσουν να αλλάξουν τόσοι άνθρωποι για να καταφέρεις εσύ να πετύχεις την επιθυμία σου.
            Το να προσπαθείς να αλλάξεις τις συνήθειες των ανθρώπων είναι σα να προσπαθείς να πας κόντρα στον άνεμο. Και ναι ως κάποιο σημείο θα μπορέσεις να πας κόντρα, όταν όμως τα μποφόρ «ενωθούν» θα σε αναποδογυρίσουν.
            Όταν θες κάτι να αλλάξεις πολύ και κυρίως να του επιφέρεις πρόοδο πρέπει να καταλάβεις ότι αν ο άλλος εισπράττει πως πας να τον τελειώσεις και όχι να τον βοηθήσεις τότε δε θα του αλλάξεις ποτέ τη διάθεση που θα έχει απέναντί σου.
            Αν δε του δώσεις εσύ ένα έναυσμα για να ξεκινήσει τη προσπάθεια που θέλεις τότε να ξέρεις πως δε θα ακούσει ποτέ τη «σφυρίχτρα» της έναρξης. Και φαντάσου πως εδώ μιλάμε για ένα μονάχα πρόσωπο, πόσο μαλλον όταν περιμένεις να ακούσει αυτόν τον ήχο ένα ολόκληρο πλήθος….
            Δεν ήμουν ποτέ το άτομο εκείνο που διαβάζει οικονομικές εφημερίδες και ενημερώνετε συνέχεια για τα νέα του κόσμου αλλα νομίζω πως δε χρειάζεται να ασχοληθώ  με τίποτα από τα παραπάνω για να καταλάβω πως για να πετύχει μια αλλαγή και μάλιστα μια αλλαγή προς το καλύτερο γιατί αυτό είναι η ελπίδα όλων πρέπει να κανείς ένα βήμα τη φορά και όχι να τρέχεις γιατί όταν τρέχεις λαχανιάζεις κουράζεσαι και τα παρατάς. Ενώ αν με ένα βήμα τη φορά τρέχεις όλο και περισσότερο τότε δυναμώνεις και είναι σαν οι μυς του ποδιού να βγάζουν «φτερά» και να σε κάνουν να θες να «πετάξεις». Να πετάξεις και να πιάσεις την ευκαιρία που αιωρείτε μπροστά σου.
            Αυτά είχα να εκφράσω για σήμερα. Δε ξέρω πότε θα τα ξαναπούμε (ίσως και πολύ γρήγορα) όμως θέλω να είστε όλοι καλά και να διαβάζω μονάχα για όμορφες στιγμές σας.
            Και για το τέλος ένα όμορφο τραγουδάκι:

Σχόλια

  1. καλώς ήρθες!!
    μάλλον πρέπει ν'αναμένουμε και στον ιδιωτικό τομέα αυτές τις περικοπές....καλή συνέχεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλως σε βρηκα νασια μου! ε ναι θα ερθουν και σε μας....

    καλη συνεχεια και σε σενα φιλη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. την εποχη που αναφέρεις, δεν την αναγνωρίζω... καλή συνέχεια στο καλοκαίρι μας!!! :)
    δεν τελειώνει ποτέεεεε!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γιατι φιλε μου; ολες οι εποχες εχουν τα ωραια τους αρκει να εισαι δεκτικος στο να τα ζησεις.

      ενταξει το καλοκαιρι ειναι πιο "φωτεινο" αν θες αλλα καλυτερα που δε κραταει ποτε γιατι τοτε δε θα το εκτιμουσαμε με τον ιδιο τροπο, ετσι δεν ειναι; :)

      Διαγραφή
  4. Καλώς μας ήρθες ΕΚΦΡΑΣΟΥ! Καλό Φθινόπωρο :)
    Και καλό ΠΣΚ, να απολαύσεις την σημερινή πανσέληνο!!!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να