Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ.



               Καλημέρα στη μπλοκογειτονια μου.
            Αυτή την ανάρτηση σκέφτηκα  να τη δημοσιεύσω εχθές όμως αποφάσισα πως επειδη ηταν αρκετά φορτισμένη η ατμόσφαιρα θα ηταν καλύτερα να την αφήσω για σήμερα που είναι κάπως πιο ήσυχα τα πράγματα.
            Αν δε το καταλάβατε ήδη θέλω να αναφερθώ και εγώ με τη σειρά μου σε μια άσχημη δυστυχώς είδηση που εχθές είχε κατακλύσει τα ΜΜΕ και κυρίως τα ηλεκτρονικά μέσα επειδη αφορούσε το χαμό ενός νέου ανθρώπου που ηταν γνωστός στο ιντερνετικο χώρο κυρίως λόγου της αρρώστιας με την οποία πάλευε μέχρι τη τελευταία στιγμή.
            Μπαίνοντας λοιπόν εχθές σε διάφορα site και μπλοκς ενημερώθηκα κι εγώ με τη σειρά μου γι αυτή τη τραγική μα και συγκινητική είδηση συνάμα μιας και που από ότι διάβασα είχε ζητήσει από όλους τους φίλους του να αφιερώσουν μια σελίδα γι αυτόν και τη κοπέλα που ηταν μαζί από παιδιά και όπως είναι λογικό συγκινηθηκα με το μεγάλο ενδιαφέρον που έδειξαν τόσοι συνάνθρωποι του στην επιθυμία του.
            Στην αρχή σκέφτηκα πως άλλος ένας άνθρωπος έφυγε από τη ζωή έχοντας δώσει τη μάχη του με τη συγκεκριμένη ασθένεια όπως και τόσοι συνάνθρωποι μας καθημερινά αλλα στη συνέχεια κατάλαβα ότι κατά κάποιον τρόπο αυτόν τον άνθρωπο είχε τύχει να τον γνωρίσω κι εγώ στη μπλοκοσφαιρα.
            Για να είμαι ειλικρινής δε ειμασταν ιντερνετικοί φίλοι, ούτε είχε τύχει να δω ποτέ τη σελίδα του αλλα όταν διάβασα στα σαιτ πως χρησιμοποιούσε ως ψευδώνυμο το Moloch αισθάνθηκα πως αυτό το προσωνύμιο κάτι μου θύμιζε και μάλιστα έντονα. Και ξαφνικά θυμήθηκα από πού και πώς το ήξερα και έτρεξα να το επιβεβαιώσω. Τι να επιβεβαιώσω θα σας πω παρακάτω, όμως πριν από αυτό θα ήθελα να σας κάνω μια μικρή εισαγωγή για να καταλάβετε.
            Όταν είχα πρωτοφτιαξει το μπλοκ μου και δεν ήξερα πολλά πράγματα γι αυτό είχα παρακολουθήσει σε καποια αγαπημένα μου σπιτάκια πως αναδημοσίευαν ύστερα από επιθυμία του δημιουργού ένα παραμύθι που είχε γραφτεί από έναν άνθρωπο που μαχόταν για τη ζωή του. Όπως καταλαβαίνετε μου τράβηξαν τη προσοχή αυτές οι αναδημοσιεύσεις και αφού διάβασα μια από αυτές αποφάσισα κι εγώ με τη σειρά μου να συμμετάσχω και εγώ σε αυτές για δυο κυρίως λογούς. Ο πρώτος αφορά την ευαισθητοποίηση μου σε τέτοιου είδους θέματα και ανθρώπους και ο δεύτερος την αγάπη που τρέφω για τα όμορφα παραμύθια και το συγκεκριμένο είναι παρά πολύ ωραίο παραμύθι. Θα το διαπιστώσετε και μόνοι σας διαβάζοντάς το.
            Για να το διαβάσετε, όσοι από εσάς επιθυμείτε μπορείτε να πατήσετε ΕΔΩ και να μεταβειτε στη τότε αναδημοσίευση μου.
            Αυτό είναι το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω για έναν άνθρωπο που δεν ήξερα αλλα κατά κάποιο τρόπο είχα γνωρίσει και μάθει από αυτόν.

Σχόλια

  1. όσες φορές κι αν έχω διαβάσει αυτό το παραμύθι αυτές τις ημέρες, συγκινούμαι..
    άσε που γυρνάει πολύ έντονα η σκέψη στο μυαλό μου να γράψω ένα παραμύθι για την μπέμπα μου που να μιλάει για τα παιδάκια σαν την βαφτιστήρα μου..
    όλα αυτά πρέπει να τα ξέρουν τα παιδιά.. γιατί είναι όλα μέσα στην ζωή!

    Καλημέρα γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. μαρθουλα μου παλι γραψαμε σχολιο η μια στην αλλη την ιδια στιγμη. τυχαιο;;;; χαχαχαχαχα δε νομιζω!

      ναι να γραψεις μαρθα μου ασε τη καρδια σου να μιλησει και με το χερι απλως γραψε. θα εκπλαγεις οταν διαπιστωσεις ποσο ευκολο ειναι!!!!

      φιλακια πολλα

      Διαγραφή
  2. Κορίτσι μου... συγκινητικό..σαν σουβλιά στα σπλάχνα...
    Ισως γιατί στα νοσοκομείο έχω ανταμώσει με νέους που ματώνει η καρδιά μου... και λέω:"Εχεις μούτρα να μιλάς παλιόγρια;"
    Οχι δεν έχω κανένα λόγο....
    Οταν βλέπω αυτά τα παιδιά πνίγομαι...
    Ας είναι καλά όπου και να είναι ο Αποστόλης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δε θελω ποτε και για κανενα λογο να ξαναμιλησεις ετσι στον εαυτο σου! ποτε ομως! κανενας ανθρωπος οσο χρονων και να ειναι δε πρεπει να ταλαιπωρειτε απο κανενος ειδους ασθενειας. ειναι αδικο για ολες τις ηλικιες και για ολους τους ανθρωπους και ποσο μαλλον οταν ειναι το γλυκυτατοι και καλοσυνατοι οσο εσυ! να το θυμασαι αυτο!!!!!

      Διαγραφή
  3. πολύ συγκινητική η ανάρτηση σου
    μπράβο σου
    απο χθες βλέπω γι αυτό το παιδί..μα δεν γνωρίζω ποιος είναι ούτε ως άνθρωπος ούτε ως μπλοόγκερ ούτε το μπλογκ του ούτε την ιστορία του ως χθες
    κρίμα τόσο νεός να φύγει από αυτή τη καταραμένη
    σε οδα ειδα χθες δεν εγραφαν ότι ζήτησε από φιλους να κάνουν αφιερωμα
    να εισαι καλα και συ και ολοι οσοι κανατε αφιερωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ειχε ζητησει κατι στο τουιτερ αν καταλαβα καλα, να γραφουν κατι σχετικα με την αγαπη που ειχε στη κοπελα του. δε γνωριζω τους ορους που χρησιμοποιουν στο τουιτερ αλλα κατι ειχε ζητησει και αυτο ηταν πολυ συγκηνιτικο.

    κι εσυ να εισαι καλα γλυκο μου δελφινακι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πωπωπω γέμισα συναισθήματα!
    Να'σαι καλά!
    Δεν έχω άλλα λόγια!
    Ας τον αναπαύσει ο θεός και να τον κάμει κι άγιο!
    Το καλό που του θέλω!
    Φιλάκια! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :)

      νομιζω πως δικαιωματικα του αξιζε μια αναφορα μιας και που ειχα φιλοξενησει κι εγω στο μπλοκ μου το παραμυθι του, που ηταν και πολυ ωραιο πραγματικα.

      τοτε δεν ειχα πολλους αναγνωστες και σιγουρα δε το ειχαν διαβασει πολλα ατομα, τωρα ομως νομιζω πως θα το διαβασουν αρκετοι.

      τα φιλια και την αγαπη μου!

      Διαγραφή
  6. http://docamiok.blogspot.gr/

    νομίζω αυτό θα θέλετε να το δείτε
    είναι το blog του.

    χρειάζεται πολύ ψυχή για να αντιμετωπίσεις το τέλος όπως το έκανε εκείνος.

    καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα αγαπημενη μου λεβινα και ευχαριστουμε πολυ για το λινκ που μας παραθεσες.

      τα φιλια και την αγαπη μου..

      Διαγραφή
  7. Όταν φεύγει ένας νέος άνθρωπος, σίγουρα το συναίσθημα της λύπης έρχεται στην επιφάνεια. Και δυστυχώς ο άνθρωπος δεν μπόρεσε ακόμα να τιθασεύσει τον καρκίνο...
    Τουλάχιστον ο Moloch άφησε πίσω τη σκέψη του μέσα από το blog του, και ίσως από 'κει πάνω, να σερφάρει στο ουράνιο διαδίκτυο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτη η αρρωστια εχει ταλαιπωρησει και εξακολουθει να ταλαιπωρει πολυ κοσμο, ευχομαι να βρεθει το αντιδοτο γρηγορα γιατι ειναι πολυ αδικο να φευγουν ετσι ανθρωποι απο τη ζωη. παρα πολυ ομως.

      Διαγραφή
  8. Η αλήθεια είναι ότι δεν τον ήξερα, αλλά το έχω νιώσει με έναν άλλον βλόγερ που "έφυγε" με τη μηχανή του πριν μερικά χρόνια και δεν επέστρεψε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. σε περιμένω στο σπιτάκι μου να τα λέμε και απο εκεί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. δυστυχώς.. σε αυτήν την γειτονιά.. συμβαίνουν και αυτά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να