Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΩΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ.

Καλησπέρα στην ομορφη μπλοκογειτονιά μου! Εύχομαι να είστε όλοι καλά!
Περνώντας απο τα σπιτάκια σας για το καθιερωμένο "καφεδάκι" μπορώ να πω πως έμαθα όμορφα νέα  και είδα πανέμορφες εικόνες αλλά και ιδέες για πολλά πράγματα ποικίλης ύλης!
Πολύ χαίρομαι που τα μπλοκοσπιτάκια μας έχουν πάρει φόρα! :)

Λοιπόν εγώ για σήμερα σας έχω ένα δοκίμιο που ο τίτλος του τα λέει όλα. Έχει γραφτεί για τους ανθρώπους που αντί να δουλεύουν για να ζουν, ζουν για να δουλεύουν και μάλιστα κατ επιλογή,  θέλοντας να ανέλθουν κι άλλο για να κερδίσουν κι άλλο.

Εύχομαι να σας αρέσει! Φιλιά Πολλά! <3

Α, να επισημάνω πως το έγραψα ένα πρωί που σκεφτόμουνα πως άλλη δουλειά θα ήθελα πραγματικά να κάνω γιατί καλώς η κακώς η δουλειά είναι σημαντικό κομμάτι της ζωής κι όσο πιο πολύ την αγαπάμε τόσο πιο πολλά της δίνουμε. Και δεν αναφέρομαι σε αυτό το σημείο σε οικονομικά θέματα αλλά σε ηθικά.

Είναι λίγο μεγάλο αλλά ξέρετε πια, πατάτε επάνω στο Διαβάστε Περισσότερα για να ανοίξει όλο.

Να είστε καλά και να έχετε ένα ομορφο βράδυ! 




 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΩΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΗΧΑΝΕΣ.


          Να, είναι κάποιες στιγμές σα τη σημερινή που για άγνωστο λόγο ή λόγους  θες να εκφραστείς μέσω του οτιδήποτε είναι αυτό που έχεις ανακαλύψει πως μπορεί να σε κάνει χαρούμενο και δημιουργικό συνάμα.
Είναι σα μια εσωτερική βαθιά επιθυμία να βρίσκει τη δύναμη να μετατραπεί σε ώθηση και να βγάλει προς τα έξω αυτό που στην ουσία θέλει από μόνο του να βγει.
Οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν μέσα έκφρασης-δημιουργίας με απώτερο σκοπο να προσφέρουν, άλλοι πάλι το κάνουν αποκλειστικά για να παράγουν.
Ποιά η διαφορά τους; Στη πρώτα ομάδα ανήκουν οι άνθρωποι και στην άλλη οι μηχανές.
Ισχύει ότι ακριβώς και στα εργοστάσια. Οι μηχανές θα είναι πιο αποτελεσματικές, θα πετύχουν εξοικονόμηση χρόνου, μείωση του κόστους και των παραγωγικών συντελεστών ενώ συνάμα η απόσβεση των μηχανημάτων θα είναι κάτι παραπάνω από μεσοπρόθεσμη. Μακροχρόνια θα είναι σίγουρα αλλα ας λάβουμε υπόψη το ότι και τα μηχανήματα κάποιες φορές «αρρωσταίνουν».
Κι έπειτα ας επανέλθουμε στον άνθρωπο, στον εργαζόμενο άνθρωπο που τώρα πια υπάρχει για να εξυπηρετεί τις μηχανές. Ο άνθρωπος σε σχέση με όσα προαναφέρθηκαν είναι γνωστό πως δε μπορεί να συναγωνιστεί τις μηχανές, μπορεί όμως να συνεργαστεί μαζί τους και γιατί όχι να τους προσφέρει αυτό που στην ουσία  είναι το μεγάλο τους μειονέκτημα.
Ποιό είναι αυτό;
Η καρδιά τους φυσικά μιας και που «μυαλό» διαθέτουν και σε μεγάλο ποσοστό μάλιστα.
Ένα περιβάλλον εργασίας αποτελούμενο από πολλές μηχανές φαντάζει στο μυαλό μου ψυχρό τοπίο, ένα περιβάλλον εργασίας αποτελούμενο από μηχανές και ευτυχισμένους ανθρώπους που είναι τα μάτια, τα αυτιά και η ψυχή των μηχανημάτων  φαντάζει αρκετά πιο γλυκό, πιο προσιτό, πιο καλοσυνάτο και φυσικά αρκετά πιο ζεστό κι ανθρώπινο.
Οι άνθρωποι δεν είμαστε μηχανές άσχετα αν κάποιοι συνηθίζουν να μας βλέπουν έτσι, ούτε ο ρόλος μας στη ζωή (μιας και που πριν αναφερόμουν αποκλειστικά σε συνθήκες εργοστασίου) είναι να καθοδηγούμε αλλα και να εξαρτώμαστε από τα μηχανήματα, τα κάθε είδους μηχανήματα. Ο ρόλος μας είναι να δεχόμαστε, να παρατηρούμε, να ακούμε, να συμβουλεύουμε και να προσφέρουμε στους ανθρώπους που εχουν πραγματικά ανάγκη ή απλώς επιζητούν τη προσοχή, τη συμβουλή ή τη βοήθειά μας. Και πιστέψτε με  αν οι συνάνθρωποί μας καταλάβουν τη σημαντικότητα των παραπάνω τότε το μόνο σίγουρο είναι πως θα μας το ανταποδώσουν εις διπλούν. Όχι γιατί έτσι πρέπει να γίνει αλλα γιατί ως άνθρωποι κι αυτοί θα πρέπει να κάνουν αυτό που προστάζουν οι αισθήσεις τους.
Γιατί αισθητά διέκρινα ή διαχώρισα αν θέλετε σε πέντε κατηγορίες ποιός θεωρώ πως είναι ο ρόλος μας στη κοινωνία, βασίστηκα και εμπνεύστηκα αποκλειστικά και μόνο από τις πέντε αισθήσεις των ανθρώπων.
1)      οσφρηση
2)      όραση
3)      ακοή
4)      γεύση
5)      αφή
Στο δικό μου μυαλό οι συνδετικοί κρίκοι των δυο αν θέλετε ομάδων εχουν ως εξής:
1)      δέχομαι όπως δέχεται τις μυρωδιές (όμορφες κ άσχημες) η μύτη
2)      παρατηρώ το κόσμο και όσους εχουν προβλήματα, όπως κάνουν τα ματια
3)      ακούω - αφουγκράζομαι τις ανθρώπινες ανάγκες όπως κάνουν τα αυτιά
4)      εκφράζω τις συμβουλές η τις παρατηρήσεις μου μέσω της ομιλίας
5)      προσφέρω και δέχομαι όπως κάνουν τα χέρια οτιδήποτε είναι αυτό που προκύψει από τη παραπάνω διαδικασία, είτε καλό είτε κακό είναι αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που ανάλογα το αποτέλεσμα σημαίνει δυο κυρίως πράγματα ή  ότι  δεν είχε τη σωστή έκβαση ή ότι δεν είχε το σωστό άτομο για να ολοκληρωθεί επιτυχώς
Να λοιπόν τί είναι αυτό που κάνει τόσο ψυχρά και κυνικά τα μηχανήματα. Λείπουν από «πάνω» τους πέντε ολόκληρες αισθήσεις αισθήσεις που προσφέρουν τόσα πολλά κυριολεκτικά και μεταφορικά στους ανθρώπους. Και το καλό για εμάς είναι πως και να σου λείπει καποια αίσθηση έχεις τις άλλες ήδη ανεπτυγμένες για να καλύψεις το κενό, στα μηχανήματα όμως από τη στιγμή που υπάρχει τόσο κενό μια καλή παραγωγή προϊόντων δε μπορεί να προσφέρει τίποτα περισσότερο από μια μάζα πραγμάτων που αργά η γρήγορα θα εξαφανιστεί γιατί θα επέλθει ο ρόλος της διανομής
Αλλά ας μην επεκταθούμε περισσότερο, το κείμενο αυτό γράφτηκε απλώς και μόνο επειδη θεωρώ ότι πλέον οι άνθρωποι μοιάζουν περισσότερο με μηχανήματα παρά με ανθρώπους.
Στη προσπάθεια τους να παράγουν και να απολαύσουν τα παραγόμενα είδη καταληγουν να είναι τόσο ψυχροί όσα τα άψυχα μηχανήματα.
Στη προσπάθεια τους να μη πληγωθούν καταληγουν να κάνουν τη καρδιά τους να μοιάζει με κάρτα μνήμης που δε διαγράφει αν δε επιλέξεις εσύ να κάνεις  τη κίνηση αυτή αλλά μία κάρτα έχει ένα σοβαρό ελάττωμα, δεν έχει το χτύπο, τον όμορφο χτύπο της ανθρώπινης καρδιάς μας.
Στη προσπάθεια τους να προσφέρουν καταλήγουν μόνο στο να ζητάνε ανταπόδοση, όπως τα μηχανήματα. Λειτουργούν προς όφελος άλλων αλλα δε παύουν ποτέ να ζητάνε ανανέωση – επισκευή και τεχνολογική εξέλιξη του εξοπλισμού τους.
Στη προσπάθεια τους να γίνουν παραγωγικοί στο κάθε λεπτό της ημέρας τους καταληγουν από συνήθεια και μόνο να κάνουν μηχανικές κινήσεις και να λαμβάνουν ανεπιτυχείς αποφάσεις.
Στη προσπάθεια τους να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι κατέληξαν πως για εκείνους είναι καλύτερο να γίνουν ακόμη καλύτερες παραγωγικές μηχανές.
Μα ευτυχώς για όλους μας στη προσπάθεια μας να παραμείνουμε άριστες ψυχρές μηχανές καταλάβαμε πως αυτό που έχουμε ως άνθρωποι όχι μόνο είναι ασύγκριτο μαζί τους αλλα δε θα έπρεπε ποτέ να τεθεί θέμα σύγκρισης και όχι λόγω των αισθήσεων αλλα λόγω του ότι κάθε φορά που κλείνει ο γενικός διακόπτης στα εργοστάσια οι μηχανές στέκουν μόνες πλήρως εκμεταλλευμένες και άδειες στο σκοτεινό πλέον χώρο, μα κάθε φορά που ο διακόπτης κλείσει για τους ανθρώπους είναι ευλογία που ξέρουμε πως πάντα κάποιος θα είναι εκεί για να μας πει μη φοβάσαι…. Το φως θα επανέλθει!

Σχόλια

  1. Μια χαρά τα λες, αλλά πολύ φοβάμαι πως μας είχαν κάνει μηχανές και τώρα καταλήξαμε απλά εξαρτήματα...αναλώσιμα!!..και παρακαλάμε κιόλας...
    Βέβαια εσύ λες για όσους έγιναν μηχανήματα από επιλογή...κι έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα!
    Φιλιά πολλά...καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρακι μου γλυκο καλημερα! Δικιο εχεις για τα αναλωσιμα! Εχω γραψει ενα δοκιμιο για τους αναλωσιμους ανθρωπους, καποια μερα θα το ανεβασω να το δεις. στο τελος βρισκω το θετικο. αν παρατηρησεις σε οτι γραφω παντα κλεινω αισιοδοξα. ακομη κ εκει.

      φιλια πολλα! καλημερα <3

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα Κική!!Κάθε μέρα που σε διαβάζω ενισχύω την άποψη μου για τον τρόπο που εκφράζεσαι..Εξαιρετικός.Άμεσος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ ευχαριστω παρα πολυ! τιμη μου να το ακουω απο ενανα ανθρωπο οπως εσυ που γραφεις υπεροχα! σ ευχαριστω και παλι! να εισαι καλα! :)

      Διαγραφή
  3. Τι όμορφα που τα αναλύεις;!
    Υπέροχη ανάρτηση και τι κλείσιμο! Πάντοτε υπάρχει εκεί κάποιος όταν πέσει ο διακόπτης να σου πει να μη φοβάσαι.. μεγάλη ευλογία! ;)
    Πολλά φιλιά και καλό σαββατοκύριακο Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παλομακι!!! Γλυκο μου Παλομακι!!! ευχαριστω για τα καλα σου λογια! να εισαι καλα! καλο σκ και σε σενα!! :)

      Διαγραφή
  4. Συμφωνώ με αυτό που λες πως οι άνθρωποι αρχίζουν να μοιάζουν περισσότερο με μηχανές και να είναι ψυχροί...
    Ζούμε εξαρτώμενοι από τις μηχανές και αντί να μας υπηρετούν τις υπηρετούμε εμείς!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο στόχος τους σίγουρα είναι να μας κάνουν μηχανές. Το καταλαβαίνω πιά στη δουλειά ξεκάθαρα. Παλιά είχα μια πιο ρομαντική άποψη. Τώρα πλέον άλλαξα γνώμη. Γιαυτό ασχολούμαι με το blogging και τα κοσμήματα. Ίσως μια μέρα με τη βοήθεια αυτών ξεφύγω....!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αγαπημενη μου φιλη καλημερααα!!
      ναι να ξεφυγεις!!! οσο ειναι νωρις. χαχαχα

      φιλια πολλα!!! <3 <3 <3

      Διαγραφή
  6. Κοριτσάκι μου το να επιλέγεις να γίνεσαι αναλώσιμο προϊόν ειδικά σ'αυτούς τους και καιρούς είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο!
    Κρατάει την μάχαιρα το αφεντικό και κόβει.. κόβει και η επιλογή πηγαίνει στα αζήτητα.

    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. επιλεγεις να εισαι...; συνηθιζεις να εισαι...; σε αναγκαζουν να εισαι...; μαλλον ολα αυτα μαζι..

      φιλια πολλα Αντιγονη μου!

      Διαγραφή
  7. Δυστυχώς, το "ανθρώπινο δυναμικό" πια, έγινε ένας αριθμός, ή ένας κωδικός ή ένα ποσοστό για να επιτύχει οικονομικούς στόχους και μόνον. Χάθηκε ο ανθρώπινος παράγων και χάσαμε την ομορφιά της ζωής, Δυστυχώς! Πολύ ενδιαφέρον το θέμα σου καλή μου φίλη όπως πάντα! Φιλιά και Καλό Σαββατοκύριακο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Παλιότερα, έγινα μηχανή κι εγώ, αναγκαστικά, όπως όλοι. Ήταν οι εργασιακές συνθήκες τέτοιες.
    Ευτυχώς ήταν προσωρινό, γιατί πλέον, κάνω μια δουλειά που την επέλεξα και είναι ακριβώς το ανάποδο: συμβαδίζει και με τις πέντε αισθήσεις μου, και με την κοσμοθεωρία μου και με όσα αγαπώ.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τι καλα!!! ποσο χαιρομαι για σενα!!!! ειναι τοσο σημαντικο να νοιωθουμε ολοι ετσι! συντομα και στα δικα μου ευχομαι! χαχαχα

      φιλια πολλα πολλα! <3 <3

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να