Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΛΑΚΗΣ, Ο ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΗΣ. - ΤΡΙΤΟ ΜΕΡΟΣ.

         Και επειδή υποπτεύομαι ότι σας έλειψε ο Λάκης, τι σας έχω εγώ;
Τη συνέχειά του! Φρέσκια, φρέσκια και μεγάλη θα μπορούσα να πω, μόλις την έγραψα! 
Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώνω (σα να ήμουν  υπουργός μου ακούστηκε αυτό :P) ότι το παραμύθι αυτό οδεύει προς το τέλος του.
Μια ακόμη ανάρτηση μένει και θα δείτε τι θα συμβεί στα δυο παπαγαλάκια μας, αν και υποπτεύομαι πως όλοι το έχετε καταλάβει…
Θα ήθελα να πω πως αν κάποιος δεν εχει διαβάσει από την αρχή το παραμύθι ή θέλει να το ξαναθυμηθεί μπορεί να πατήσει εδώ για το πρώτο μέρος: http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/10/blog-post_2070.html και εδώ για το δεύτερο: http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/10/blog-post_15.html
    Εύχομαι να σας αρέσει και να περνάτε όμορφα μαζί του! Ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ για μένα και τώρα αν κάνω και κανα λάθος συντακτικό - ορθογραφικό, συγχωρήστε με αλλα η χαρά μου είναι τόση που απλώς δε με νοιάζει και πολύ….
         Ααααα και κάτι ακόμη που θέλω να σας πω, τελικά εχθές το πρωί κάτι μέσα μου ήθελε να γράψει κείμενο για το διαγωνισμό της Φλώρας. Ε είπα να το ακούσω και το έκανα. Οπότε συναγωνιστές θα τα πούμε και από εκεί!  :)
          Φιλιά πολλά σε όλους! 


 Λάκης, ο παπαγαλάκης (τρίτο μέρος).

Κι ο καιρός περνούσε χωρίς καμία αλλαγή.
Η Σόνια το ίδιο απόμακρη και ψυχρή όπως συνήθιζε να είναι από την αρχή και ο Λάκης ιδιαίτερα αμήχανος που μοιραζόταν το όμορφο κλουβί του με μια τόσο όμορφη μα παγερή παπαγαλίνα.
        «Ευτυχώς που το κλουβί είναι μεγάλο και διώροφο και μπορώ να ζω χωρίς να τη βλέπω συχνά. Η ζωή είναι ανυπόφορη μαζί της» έλεγε και ξαναέλεγε με τη σκέψη του μυαλού του.
          Με τη συνηθισμένη καθημερινή ρουτίνα λοιπόν πέρασε ενάμιση μήνας.
   Οι κουβέντες τους ηταν ελάχιστες έως και μηδαμινές. Οι στιγμές αμηχανίας έντονες και τα κρυφοκοιτάγματα ποικίλας δράσης….
          Η άνοιξη είχε μπει για τα καλά στη ζωή τους και οι 3 τελευταίες μέρες ηλιόλουστης ζεστασιάς είχαν χαρίσει απλόχερα ένα κύμα απροσάρμοστης χαράς στο Λάκη που δεν ήξερε πώς και πού να τη διοχετεύσει.
    Η Σόνια εν αντιθέσει αυτές τις μέρες με αποκορύφωμα τη σημερινή έδειχνε πολύ λυπημένη και δυστυχισμένη συνάμα.
          Θα έλεγε κανείς ότι είχε χάσει όλη της τη δύναμη, όλη της την ενέργεια και το σνομπισμό του χαρακτήρα της.
          Κοίταζε έξω από το παράθυρο τις όμορφες μέρες, το κόσμο που περνοδιαβούσαν χαρούμενοι, τα δέντρα που είχαν ανθήσει, τα ελεύθερα πουλιά που μεσουρανούσαν στο καθάριο γαλάζιο ουρανό…. και εκείνη έδειχνε τόσο μα τόσο στεναχωρημένη και αδύναμη.
       Ο Λάκης είχε παρατηρήσει πως η άλλοτε ευτραφής παπαγαλίνα τις τελευταίες μέρες ακουμπούσε ελάχιστα το φαγητό της και είχε χάσει σημαντικό βάρος.
       Θα ηταν χαζός αν δε καταλάβαινε ότι κάτι σοβαρό τις είχε συμβεί.
          Στην αρχή χάρηκε που την έβλεπε να καταρρέει και να χάνει τον σκληροτράχηλο χαρακτήρα της, όμως τις επόμενες ημέρες άρχισε να νοιώθει πολύ στεναχωρημένος και κουρασμένος συνάμα που έβλεπε και ένοιωθε πια τη δυστυχία της Σόνιας.
          Εκείνο λοιπόν το μεσημέρι κοιμήθηκε ελάχιστα όταν ξύπνησε σαν κάποιος να είχε ταρακουνήσει μόλις το κλουβί του.
          Με την άκρη του ματιού του είδε τη πορτοκαλί παπαγαλίνα να κάθεται στην άκρη της μπλε κούνιας και να ατενίζει με το βλέμμα της τον καθάριο ουρανό ενώ με την άκρη της φτερούγας της σκούπιζε τα δάκρυα που κυλούσαν στο πρόσωπό της.
          Δίχως καν να το καλοσκεφτεί, με ένα απότομο πέταγμα βρέθηκε κοντά της και χωρίς να της μιλήσει ακούμπησε με τις δυο του φτερούγες το πίσω μέρος της κεφαλής της.
      Εκείνη δεν αντέδρασε. Αυτό παραξένεψε αλλα κυρίως χαροποίησε το Λάκη.
        Έμειναν έτσι για λίγα λεπτά και πρώτος ο Λάκης έκοψε την ησυχία του κτιρίου.
        «Τί έχεις; Τις τελευταίες μέρες δεν είσαι καλά…»
       «Καλά είμαι…» αποκρίθηκε εκείνη προσπαθώντας να ξαναβρεί το σκληρό χαμένο της εαυτό.
       «Μα το βλέπω πως δεν είσαι καλά. Ορίστε σήμερα σε είδα να κλαις…», συνέχισε κάπως διστακτικά.
          Η παπαγαλίνα δε μίλησε…
      «Αν μου πεις τι έχεις ίσως καταφέρω να σε βοηθήσω», συνέχισε ο Λάκης πιο σίγουρος αυτή τη φορά για τον εαυτό του.
        «Κοίταξέ τα, ταξιδεύουν» αποκρίθηκε με παραπονεμένο βλέμμα και με τη φτερούγα της τον προέτρεψε να κοιτάξει τα χιλιάδες πουλιά που πετούσαν ψηλά στον ουρανό.
     «Ε και;» Ρώτησε ο Λάκης μη μπορώντας να καταλάβει τι εννοούσε με αυτή τη προτροπή της.
      «Είναι ελεύθερα Λάκη! Είναι ελεύθερα και χαίρονται αυτό που δε μπορούμε να χαρούμε εμείς»
        «Δηλαδή;» Συνέχισε με απορία…
          «Απολαμβάνουν την ελευθερία τους και τη φύση Λάκη ενώ εμείς είμαστε κλειδωμένοι μέσα σε αυτό το άθλιο κλουβί μη μπορώντας να απολαύσουμε τίποτα.»
      «Μα εμείς δεν είμαστε σαν αυτά. Είμαστε διαφορετικοί. Εμείς γεννηθήκαμε για να είμαστε μέσα σε ένα κλουβί και να κρατάμε συντροφιά στους ανθρώπους.» Απάντησε ο Λάκης αν και κάτι μέσα στην καρδιά του τον αγκύλωσε προφέροντας αυτά τα λόγια.
        «Όχι Λάκη, κάνεις λάθος, είμαστε σαν αυτά, ακριβώς σαν αυτά, γεννηθήκαμε για να κρατάμε συντροφιά στα σύννεφα, στον ήλιο, στον αέρα, όχι για να κρατάμε συντροφιά στους ανθρώπους.»
      «Δε καταλαβαίνω..  πραγματικά δε καταλαβαίνω. Ανέκαθεν θυμάμαι τον εαυτό μου μέσα σε ένα κλουβί και νοιώθω χαρούμενος εδώ, αισθάνομαι πως εδώ ανήκω. Εδώ γεννήθηκα άλλωστε και νοιώθω καλά…» Απάντησε για πρώτη φορά τόσο έντονα προβληματισμένος.
        «Δε γεύτηκες ποτέ τη γεύση της ελευθερίας;» Τον ρώτησε με βλέμμα συμπόνιας.
        «Μα είμαι ελεύθερος, νοιώθω καλά εδώ σου είπα» συνέχισε ο Λάκης προσπαθώντας να κρύψει τα ειλικρινή βαθιά του αισθήματα.
      «Συνήθισες να είσαι αιχμάλωτος γιατί δεν έμαθες να είσαι ελεύθερος. Λυπάμαι τόσο για σένα Λάκη» Του είπε με δάκρυα στα μάτια.
      «Γιατί εσύ ήσουνα ελεύθερη; Δε γεννήθηκες μέσα σε ένα κλουβί;» Ρώτησε εκείνος με φόβο για την απάντηση.
        «Εγώ ναι, κάποτε ήμουν ελεύθερη!» Τόνισε με ονειροπόλο και χαρούμενο βλέμμα.
«Γεννήθηκα σε ένα υπέροχο μέρος, μεγάλωσα στο κορμό ένας μεγάλου γέρικου δέντρου και μεγάλωσα με πολύ αγάπη, ώσπου μια μέρα εκεί που ταξίδευα και ανακάλυπτα νέα μέρη, για κακή μου τύχη χτύπησα επάνω σε ένα χοντρό κλαδί και βρέθηκα στη γη λιπόθυμη. Όταν ξύπνησα βρισκόμουν μέσα σε ένα κλουβί κι από τότε έχω αλλάξει δεκάδες κλουβιά και είναι όλα άθλια. Άθλια Λάκη, άθλια!» Φώναξε και ξέσπασε σε κλάματα.
          Ο Λάκης τη τύλιξε απαλά μέσα στις όμορφες φτερούγες του και της υποσχέθηκε σιωπηλά πως από δω και στο εξής δε θα είναι μόνη.
          Εκείνη τη στιγμή κατάλαβε πως η Σόνια δεν ήταν μια άκαρδη παπαγαλίνα, αντίθετα ήταν μια πονεμένη παπαγαλίνα που προσπαθώντας να επουλώσει τα τραύματά της επέλεγε να τα κρατήσει μακριά από όλους και από όλα…..


 _________ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ________

Σχόλια

  1. Κική μου το παραμύθι σου όσο προχωράει η πλοκή του γίνεται ακόμα καλύτερο. Περιμένω τη συνέχεια που θα του δώσεις.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαιρομαι πολυ Ελενη μου που το βρισκεις ενδιαφερον!
      Να εισαι καλα φιλη μου!
      Φιλακια πολλα πολλα!

      Διαγραφή
  2. πολυ όμορφα και γλυκά εξελίσσεται το παραμυθάκι σου φίλη μου!!!! :) ελπίζω τελικά να αφεθούν ελεύθερα εκεί που ανήκουν!! (όπως οι χελωνίτσες μου... ;) (ξέρεις...) )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι ναι μπαρμπιτα μου ξερω! χιχιχιχι ;)
      θα ερθει και η συνεχεια αμεσα. στο μυαλο που ηταν απο την αρχη ολοκληρωμενο αλλα νομιζω πως εγραψα ηδη αρκετο για σημερα. λιγο εμεινε ακομη.
      φιλακια πολλα μπαρμπι μου! και χαιρομαι που σου αρεσε! <3

      Διαγραφή
  3. Κική μου, διάβασα πριν το δεύτερο μέρος και τώρα το τρίτο και πραγματικά η έντονη πλοκή του με ενθουσιάζει... Κι εγώ περιμένω τη συνέχεια!!! Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστω πολυ Μαρακι μου! χαιρομαι που σου αρεσει! να εισαι καλα κοριτσακι μου! φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  4. Αρχίζει και λυγίζει η παπαγαλίνα σου,κάτω από το προσωπείο,κρύβεται θλιψη καλ΄καμουφλαρισμένη-όμορφη εξέλιξη!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ ευχαριστω πολυ Ελενη μου!
      χαιρομαι που σου αρεσε η εξελιξη.
      ναι η καημενη, προσπαθουσε να ειναι δυνατη γιατι δεν ηθελε να δειξει ποσο εαυλωτη και αδυναμη ηταν! :)
      φιλακια πολλα ομορφη! <3

      Διαγραφή
  5. αχ τη γλυκιά μου την παπαγαλίνα.. Μπράβο Κική!! Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι μωρε για αγκαλιες ειναι σημερα η παπαγαλινα! και εγω την αγαπησα περισσοτερο σημερα! αχαχαχα
      ευχαριστω για το σχολιο! φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  6. Τα φαινόμενα απατούν πολλές φορές!! Μηνυματάκι: ελευθερία η μαγική λέξη!!
    Φιλώ τρυφερά εσένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eτσι Νικολ μου, μαγικη λεξη οντως! :)
      Σ ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      Να εισαι καλα!
      Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  7. Πόσο όμορφα το εξέλιξες!
    Μπράβο Κική μου! Γεμάτο αλήθειες και προβληματισμούς!
    Συνέχισε κοπέλα μου!
    Φιλάκια!

    Η καλύτερη σου ανάρτηση ως τώρα για μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Αριστεα μου!
      Ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια!
      Τα τοποθετω φυλαχτο στη καρδια μου! :)
      Φιλακια πολλα!
      Να εχεις μια ομορφη μερα!

      Διαγραφή
  8. Αααα! Στεναχωρήθηκα! Ανοίξτε το κλουβί καλέεεε! Βέβαια εδώ που τα λέμε, τον Λάκη δεν τον βλέπω καλά... Βορά στις γάτες θα γίνει, έτσι άμαθος που είναι. Ας ελπίσουμε ότι θα βάλει η Σόνια το χεράκι της να τον βοηθήσει! (τη φτερούγα της ήθελα να πω!)
    Περιμένω πώς και πώς το παρακάτω!
    Πολλά φιλάκια Κικίτσα μου! Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχα η γυναικα παντα οδηγος φιλη μου! ;)
      χαχαχαχα
      Νομιζω πως θα απλωσει τη φτερουγα της! :)
      Να εχεις μιο ομορφη μερα γλυκαι μου!
      Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  9. Αχ μου το χάλασες τώρα... απάνω που την είχα αντιπαθήσει, ξαφνικά την κατασυμπάθησα! Ούτε σε σήριαλ στην τηλεόραση τέτοιες ανατροπές!
    Πολύ ωραία πλοκή Κική μου, δεν την περίμενα. Με ξάφνιασε. Και κάτι μου λέει πως πίσω απ' την παπαγαλο-ιστορία σου, κρύβονται τα πιο δυνατά μηνύματα. Οι άνθρωποι που έχουμε συνηθίσει να ζούμε σε καθεστώς αιχμαλωσίας. Κι αν μας χαριστεί η ελευθερία, δεν θα ξέρουμε πώς να τη διαχειριστούμε...
    Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια.
    Και μπράβο σου που συμμετέχεις στο παιχνίδι των λέξεων!
    Τσίου!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Μαρακι μου!
      Ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια!
      Οντως κρυβει πολλα μυνηματα, γενικα οτι γραφω προσπαθω να κρυβει και να φανερωνει κατι...
      Να εισαι καλα κοριτσακι μου!
      Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  10. Απαντήσεις
    1. χαιρομαι που σου αρεσει πολυ πολυ και που αγαπας τη παπαγαλινα! :)

      φιλακια πολλα! να εισαι καλα ματακια! <3

      Διαγραφή
  11. Είναι αργά το βράδυ κι εγώ είμαι χαρούμενη, που, επιτέλους θα κοιμηθώ με ένα παραμύθι..... Σ' ευχαριστώ φιλεναδούλα μου!! Καλό ξημέρωμα και γλυκά φιλιά! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ελπιζω να κοιμηθηκες καλα και να ειχες ονειρα γλυκα αδυναμια. χαχαχαχα
      να εχεις μια ομορφη μερα! φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
    2. Δεν ξετρελάθηκα κιόλας! Χαχα! Σταμάτα να κάνεις αναρτήσεις με ταχύτητα πολυβόλου!!! Δεν σε προλαβαίνω ούτε καν εγώ, που κάνω μια ανάρτηση την ημέρα!! Γλυκά φιλιά! :))))

      Διαγραφή
    3. ειναι να μη παρω φορα.. καταλαβαινεις. χαχαχα
      φιλακια πολλα! καλημερες! <3

      Διαγραφή
  12. Τελικά .... "εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος"
    Περιμένω το τέλος...
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι ναι σα το τραγουδι. χαχαχα
      θα ερθει αμεσα Φλωριτσα μου!
      φιλακια πολλα πολλα! <3

      Διαγραφή
  13. Τι γλυκιά ιστορία,τόσο όμορφη,μόλις ολοκληρωθεί θα την διαβάζω στο παιδί μου!!!Συγκίνηση,συμπόνοια,προβληματισμός και αγάπη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ ναι Θεοδοτα μου να του τη διαβασεις! ελπιζω να του αρεσει! να μου πεις τις αντιδρασεις του! :)

      φιλακια πολλα αγαπημενη μου φιλη! να εχεις μια ομορφη μερα! <3

      Διαγραφή
  14. Η τρίτη συνέχεια συμπίπτει με τις απόψεις μας (ο Δημήτρ. κι εγώ) για τα πουλιά.Αρνούμαι να έχω πουλί σε κλουβί.Κάποτε ο άνδρας μου στο Καπάνι ( αγορά της θεσσαλονίκης) είδε κάποιον που πουλούσε καρδερίνες..(λαθραία).Τον ρώτησε πόσο κοστίζει το κάθε πουλί, τον πλήρωσε και ..άφησε ελεύθερα όλα τα πουλιά.( τέτοια μου κάνει ο άτιμος και τον αγαπώ).Αχ! τα καημενούλια τα παπαγαλάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ελα αχτιδουλα μου, εκανε τετοιο πραγμα ο Δημητρης;; μπραβο του! μπραβο του!!! και εγω το ιδιο πιστευω, πρεπει να ειναι ελευθερα. ειναι πολυ ομορφα να τα εχεις σπιτι σου αλλα νομιζω πως θα ειναι δυστυχισμενα. συμφωνω με τις αποψεις σας.

      φιλακια πολλα αχτιδουλα μου! μια ομορφη μερα να σε περιμενει! <3

      Διαγραφή
  15. Μπράβο Κική μου!!! Συνεχίζεις το παραμύθι άψογα!! Ανυπομονώ να δω την συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ σ ευχαριστω παρα πολυ Παρασκευουλα μου. χαιρομαι που σου αρεσε τοσο η συνεχεια! να εισαι καλα ματακια! φιλακια πολλα πολλα! <3

      Διαγραφή
  16. Μωρέ στενοχωρήθηκα :( δεν είναι σωστό να φυλακίζουμε τα ζώα, πόσο μάλλον τα πουλιά που έχουν φτιαχτεί για να πετάνε ελεύθερα....
    Εκείνη όμως λυγίζει! Φαίνεται πως έχει πονεμένη καρδιά, γι'αυτό έμαθε να είναι σκληρή! Μπράβο Κική! Υπέροχη η συνέχεια που έδωσες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου και απο εδω αγγελακι μου!
      Σ ευχαριστω πολυ γλυκια μου λογια και λυπαμαι αν σε στεναχωρησα, για να ειμαι ειλικρινης και εγω στεναχωριομουνα οταν το εγραφα αλλα ετσι επρεπε να συνεχισει.
      Στο τελος ομως θα χαρεις πολυ! Εγγυηση! ;)
      Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  17. Έκανες την ανατροπή (όσον αφορά το χαρακτήρα της παπαγαλίνας)!
    Περιμένω να δω τη συνέχεια...
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :)
      να εισαι καλα γλυκο μου κοριτσακι! φιλακια πολλα πολλα!
      να εχεις ενα ομορφο βραδυ! :)

      Διαγραφή
  18. Κική μου, όπως έγραψαν και οι άλλοι bloggers, θαύμασα πολύ τη συνέχεια του παραμυθιού σου! :)) Ωραία σκιαγραφείς το χαρακτήρα τους και πολύ όμορφα τα νοήματα! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαιρομαι ιδιαιτερα που σου αρεσε παλομιτσα μου. Να εισαι καλα κοριτσακι μου! Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  19. Τι τρυφερουλης αυτος ο Λακης , αυτο θελουν οι γυναικες μια αγκαλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. τι συγκινητική και τρυφερή που συνεχίζεται η ιστορία σου...περιμενω τη συνέχεια..κρίμα που φτάνει στο τέλος της :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαιρομαι που σου αρεσει δελφινακι μου! να εισαι καλα γλυκια μου! φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  21. Χμμ πολύ όμορφο
    και συγκινητικό.....

    φιλιά Κική μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Κικη μου πρέπει να το καθιερώσεις - να μας δίνεις την ιστορία σου σε συνέχειες !!!!! Μεγάλη η ανατροπή !!!! Περιμένω με αγωνία τη συνέχεια !!!
    Φιλάκια !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αχ αγαπουλα μου σ ευχαριστω για τη στηριξη! χαιρομαι που σου αρεσουν οι συνεχειες! να εισαι καλα αγαπη! φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να