Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΜΥΡΙΖΕΙ ΘΑΝΑΤΟ - ΤΗΣ ΛΙΛΑ ΜΗΤΣΟΥΡΑ.


Μυρίζει άσχημα. Μυρίζει θάνατο.

Ετούτος ο χειμώνας θα είναι πράγματι βαρύς. Θα κουβαλάει πτώματα. Θα κουβαλάει πεθαμένες συνειδήσεις. Θα κουβαλάει ανύπαρκτες επαναστάσεις. Αυτός ο χειμώνας μυρίζει άσχημα. Μυρίζει σαπίλα. Κλείσε τα παράθυρα σου γρήγορα! Θα μπει η οσμή μέσα στο σπίτι σου και θα σου χαλάσει την εορταστική ατμόσφαιρα.

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Στόλισες δέντρο? Φτιάξε και κουραμπιέδες πολλούς, να πάρει την οσμή του θανάτου το φρέσκο βούτυρο. Μην επιτρέψεις σε κανέναν και τίποτα να σε βγάλουν από την νιρβάνα σου. Παίξτο και για λίγο πονόψυχος και καλός άνθρωπος και σβήσε τις ενοχές σου με μια τσάντα τρόφιμα από το Σούπερ Μάρκετ για τους πεινασμένους. Όλα καλά λοιπόν.

Προσπέρνα βιαστικά εκείνον τον άστεγο που κοιμάται σε ένα τετράγωνο χαρτόκουτο, στα στενά κάτω από την Ακρόπολη. Σου χαλάει την διάθεση. Σε στεναχωρεί. Και αυτή η μαύρη γάτα που κρατάει αγκαλιά.....Ίσως αν σε ξαναβγάλει ο δρόμος από εκεί να περάσεις να του αφήσεις μια κουβέρτα.

Κλείσε καλά τα παράθυρα, βρέχει πολύ αυτές τις μέρες.

Παρασέρνει κόπους, ιδρώτα, ανθρώπους. Η φύση είναι θυμωμένη. Γιατί άραγε? Κλείσε και τα εξώφυλλα να προστατευθείς καλύτερα. Τα πτώματα περνούν από μπροστά σου. Ένα δάκρυ τους πρέπει τι λες? Ευτυχώς εσύ είσαι καλά ακόμα. Λυπήθηκες τι άλλο να κάνεις? Ευτυχώς που δεν ήταν δικός σου άνθρωπος. Ξένος πόνος.

Μπήκε ο χειμώνας. Έπιασε κρύο. Ένα παιδί πέθανε από αναθυμιάσεις από το μαγκάλι που έβαλε η μάνα του να ζεσταθεί. Έλα, περιμένω... Πες κάτι για αυτήν την ανεύθυνη μάνα. Μα καλά μυαλό δεν είχε? Μη κάνεις το λάθος να μπεις στη θέση της. Εκείνην την ώρα που προσπαθεί να ξυπνήσει το παιδί της. Εκείνην την ώρα που του τρίβει τα χέρια για να το ζεστάνει, να το ζωντανέψει. Μην ακούσεις τις κραυγές της για βοήθεια. Μην αισθανθείς τις ενοχές της. Μη νιώσεις την τρέλα της.

Τη σάρκα από την σάρκα της ήθελε να ζεστάνει. Το αίμα από το αίμα της. Και αυτό έφυγε τελικά παγωμένο. Έλα κρίνε την από θέση ισχύος. Κρίνε την από τη βολή του καναπέ σου. Μα τι ηλίθια που ήταν! Σωστά?

ΕΕΕ ΣΚΑΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! ΣΚΑΣΕ! και γίνε για λίγο άνθρωπος!

Νιώσε το παγωμένο κορμάκι στην αγκαλιά σου. Νιώσε το παγωμένο κορμί της μάνας. Το νεκρό κορμί της μάνας. Ανόητε! θα μπορούσες να ήταν το δικό σου παιδί αυτό που κείτεται νεκρό. Θα μπορούσες να ήσουν εσύ αυτός που παρέσυρε το ρεύμα της βροχής. ΕΣΥ!!!!!

Βάλε τα παπούτσια του άστεγου, του μετανάστη, του άνεργου, ζήσε για λίγο τη ζωή του. ΝΙΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΕΜΑ ΣΕ!!! Νιώσε το πανικό του την αγωνία του, τον πόνο του. Σου είπε κανείς ότι έχεις υπογράψει συμβόλαιο με τον Θεό σου και θα ζεις αιώνια και όπως θες εσύ? Ποιος είσαι τελικά? Επειδή το παίζεις συμπονετικός και χύνεις και κάποιο δάκρυ, κάπου κάπου, πας και μερικά τρόφιμα και ρούχα για τους άστεγους, έκλεισες ως άνθρωπος?

Ο χειμώνας ήρθε. Βαρύς και ασήκωτος. Κουβαλάει ήδη πτώματα με το έμπα του.

Μυρίζει άσχημα σου λέω. Μυρίζει θάνατο, που να πάρει. Φοβάμαι μήπως μυρίζουμε εμείς έτσι. Ζωντανοί νεκροί γίναμε. Είμαστε ήδη παγωμένοι, το αίμα δεν κυλάει πια στις φλέβες μας. Σαπίσαμε στους καναπέδες. Καμπουριάσαμε από το βάρος των νεκρών. Ασήκωτο βάρος σου λέω. Το βάρος της ευθύνης για αυτά που μπορούσαμε να κάνουμε και δεν κάναμε. Το βάρος της ευθύνης που μας άφησαν αυτοί που ήταν αδύναμοι. Καμπουριάσαμε καημένε!!!! Οι νεκροί είναι στην πλάτη μας. Τι και αν δεν είμαστε οι αυτουργοί?

Είμαστε οι αυτουργοί μιας ζωής που ψυχορραγεί. Είμαστε αυτουργοί μιας κοινωνίας σκλάβων. Είμαστε παρόντες απόντες. Είμαστε εδώ κλαίγοντας δήθεν. ΔΗΘΕΝ. Δήθεν πονέσαμε το παιδάκι που πέθανε από το κρύο. Που δεν πρόλαβε να μεγαλώσει. Ένα παιδί που έμεινε για πάντα παιδί. Ένα παιδί που κρύωνε και έφυγε μες στο κρύο και την παγωνιά. Και ξέρεις δεν υπάρχει τίποτα πιο παγωμένο από δήθεν ανθρώπους.

Μυρίζει θάνατο σου λέω. Μη κλείσεις τα παράθυρα σε παρακαλώ.

Άνοιξε τα διάπλατα να δεις τον μαύρο ουρανό. Να δεις την βαρυχειμωνιά που έρχεται. Να μυρίσεις την πτωμαΐνη. Μπορεί να σε ξυπνήσει. Να σε κάνει να θέλεις να τρέξεις για να σώσεις τα δικά σου παιδιά. Να σε κάνει να θέλεις να φωνάξεις. Να βγεις στους δρόμους και να σταματήσεις το ρέμα της βροχής που παρασέρνει ανθρώπους.

ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΟΠΩΣ ΕΣΥ ΚΑΙ ΕΓΩ.







Φίλοι, όπως διαπιστώσατε δε προλόγισα το θέμα αλλά ούτε και τη δημιουργό του για δυο κυριως λόγους.

Πρώτον διότι δε γνωρίζω προσωπικά τη δημιουργό του κειμένου άλλα το βρήκα στο διαδίκτυο και θέλησα να το μοιραστώ μαζι σας και δεύτερον διότι το άρθρο – κατάθεση ψυχής είναι τοσο δυναμικό και αποστομωτικό απο μονο του που με κάνει να μη θελω να πω τιποτα πέρα απο την αίσθηση που μου άφησε.

Για να είμαι ειλικρινής αισθάνθηκα γροθιές και όχι γροθιά στο στομάχι και στο τέλος ένοιωσα πως φωνάζω και εγω μαζι με τη δημιουργό του.

Δεν έχω να πω κατι άλλο! Τα λόγια η μαλλον τα συναισθήματα είναι δικά σας!

Καλό βράδυ σε όλους! Να είστε πάντα καλά!

Σχόλια

  1. Απαντήσεις
    1. ομορφη ως προ τί;
      δυναμικη ναι αλλα ομορφη οταν μιλα για τετοιο θανατο οχι....

      φιλακια!

      Διαγραφή
  2. δεν μπορω να μιλησω !!!ενιωσα τις ιδιες γροθιες στο στομαχι. ολα τα λογια περισευουν καληνυχτα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα Σοφακι μου!
      και εγω απανωτες γροθιες ελαμβανα!
      δεν υπαρχουν λογια!
      ηταν τοσο δυναμικο που μονο να αισθανθεις μπορεις!
      φιλακια φιλη! <3

      Διαγραφή
  3. Για το κείμενο μόνο το θαυμασμό μου μπορώ να καταθέσω. ΄Όχι γιατί τα λέει ωραία. Αλλά γιατί μου αφυπνίζει όλα τα συναισθήματα. Παρέλαση κάνουν πάλι, η οργή, η θλίψη, η απογοήτευση και το πείσμα.
    Για σένα που το επέλεξες όμως, αντί να βάλεις τα "γιορτινά" και τα χαρμόσυνα, σου δίνω τα συγχαρητήρια μου!
    Καλό βράδυ Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Μαρακι μου!
      Ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      Και μενα με αγγιξε αυτο το κειμενο-ξεσπασμα θα πω για τα συναισθηματα που ανεφερες και εσυ! Τα ενοιωσα ολα μεσα μου!

      Τωρα οσον αφορα τα θεματα μου θα ερθουν και τα γιορτινα και τα χαρμοσυνα. Ολα μεσα στη ζωη ειναι αλλωστε και πρεπει να εκφραζουμε παντα την αληθεια μας.

      Να εισαι καλα φιλη! Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  4. Αυτή μάλλον θα είναι η πρώτη φορά που θα πω ότι προβληματίστηκα με κείμενο που ανέβασες. Οκ κατανοώ το μήνυμα που θέλει να περάσει, όμως το βρίσκω λίγο υπερβολικό. Είναι όμορφο να προβληματίζεται κανείς για τα όσα συμβαίνουν γύρω του και να νοιάζεται για τους συνανθρώπους του χωρίς να κρίνει αφ'υψηλού, όμως αν καταφέρει με τον κόπο του να αποκτήσει 1-2 πράγματα και να ανεβάσει την ποιότητα της ζωής του θα πρέπει να αισθάνεται ενοχές για αυτό; Δεν ξέρω..

    Καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα καλε μου φιλε!
      Βασικα κανενας δε πρεπει να αισθανεται ενοχες που ζει και με οποιον τροπο καταφερει να ζει!
      Ομως δε νομιζω πως το κειμενο εχει να κανει με αυτο το λογο, ακομη και αν υποβοσκει αυτο ενιοτε.
      Βασικα εμενα μου αφησε την αισθηση σαν να ειχε ακουσει κατι ασχημο η δημιουργος του αρθρου απο ανθρωπους, να ειχε μαζεψει θυμο και οργη μεσα της και να ηθελε να ξεσπασει!
      Δε μπορω να κρινω και δε θελω να κρινω κανεναν αλλα εμενα αυτο το κειμενο με αγγιξε βαθια για δυο λογους.
      Πρωτον γιατι ετυχε να γνωριζω προσωπικα τη νεαρη δασκαλα που πνιγηκε στη Ροδο και την οικογενεια της και δευτερον γιατι πολλα απο οσα αναφερονται στο κειμενο τα ενοθιωθα μεσα μου διαβαζοντας το!

      Να εισαι καλα! Ομορφη μερα να εχεις φιλε μου!

      Διαγραφή
    2. Οκ ως ξέσπασμα μπορώ να το δεχτώ.. Πάντως ούτε εγώ θέλω να κρίνω κανέναν, εξάλλου ο καθένας το κάθε τι το βλέπει από τη δική του σκοπιά με και βάση τα δικά του βιώματα..

      Καλή συνέχεια!

      Διαγραφή
  5. Καλό θα ήταν να ξέραμε τη δημιουργό του κειμένου (Λίλα Μήτσουρα). Για να τη ρωτούσαμε όσα βαρύγδουπα ρωτάει αν τα έχει κάνει, και να της πούμε (όπως γράφει η ίδια) ΕΕΕ ΣΚΑΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Και γίνε για λίγο άνθρωπος!

    Ένα κείμενο γεμάτο βαρύγδουπες εκφράσεις, βερμπαλισμούς και ιντερνετιακή οργή (είναι της μόδας η οργή τελευταίως). Κι επειδή ο άδειος τενεκές είναι που κάνει το μεγάλο θόρυβο, έψαξα να βρω τι έγραφε η Μήτσουρα τον Αύγουστο για τον επερχόμενο χειμώνα και τα θύματά του. Δυστυχώς τίποτα... Τι έκανε η ίδια για να σταματήσει το θάνατο που καταγγέλλει; Τι να πει κανείς με δαύτους τους καταγγελτές... Έλεος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Σταματη!

      Δε ξερω τι κυρια για να μπορω να εκφερω γνωμη για τι πιστευει και τι κανει στη ζωη της για οσα πρεσβευει αλλα μη κρινεις κατι χωρις να ξερεις για ποιο λογο εχει γραφτει.

      Θελω να πω το εξης:

      Εμενα αυτο το κειμενο μου δινει την αισθηση οτι γραφτηκε απο εναν ανθρωπο που μαλλον ειχε ακουσει πραγματα αποο αλλους που τον εκαναν να συσσωρευσει οργη μεσα του για το κατηγορω των αλλων και ηθελε με καποιον τροπο να την εκφρασει.

      Αλλος την εκφραζει γραπτα, αλλος με μουσικη, αλλος με μαγειρικη, αλλος με καθαριοτητα και παει λεγοντας.

      Ε προφανως η συγκεκριμενη κυρια ετσι μπορουσε και ετσι ηθελε να εκφραστει. Τωρα το τι κανει η δε κανει στη προσωπικη της ζωη δε το ξερει κανενας μας και στη τελικη ολοι περιπου το ιδιο κανουμε! Οτι μπορει ο καθενας με το τροπο του παντα!

      Να εισαι καλα!

      Διαγραφή
  6. Θα συμφωνήσουμε μαζί σου Είναι κομματάκι δύσκολο να γράψει κανείς αν δε βιώνει καταστάσεις και αν δεν ζει στη πραγματικότητα τέτοιο κείμενο.Εξάλλου η αντίδραση, η αντίσταση,ο αγώνας και το πως εκφράζει κάποιος όλα αυτά είναι υποκειμενικό και τελείως προσωπικό θέμα.Καλημέρα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλη σας μερα και απο εδω!
      ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
      χαιρομαι που μοιραστηκατε τη γνωμη σας μαζι μου!
      να ειστε καλα!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  7. Οτι και να πω είναι λίγο Κική μου!
    Συγκλονιστικό!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλημερα Ελενα μου!
      ευχαρστω καρδια μου για την επισκεψη!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  8. καλό μεσημερι..παντού μυρίζει ο θάνατος.. αλλα.. υπαρχει παντα η ελπιδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα καλη μου φιλη!
      οτι πιο ομορφο διαβασα!
      να σαι καλα!
      φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  9. Συνταρακτικό το κείμενο, πράγματι μοιρίζει παντού θάνατος, Κικούλα μου!
    Ας ελπίσουμε κάτι ν' αλλάξει, ας κινήσουμε λίγο τα νήματα εμείς, απ' την πλευρά του ο καθ' ένας όσο κι όπως μπορεί! Ας μη χάσουμε την πίστη και την ελπίδα ότι μπορούμε να αγωνιστούμε! Καλό απόγευμα και φιλιά πολλά!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Κατερινακι μου!
      Εννοειτε πως δε χανουμε την ελπιδα μας!
      Η ζωη αλλωστε συνεχιζεται! Ας τη κανουμε ομορφη!
      Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  10. Γερό χαστούκι το κείμενο που δημοσίευσες Κικίτσα,γράφτηκε για να ταρακουνήσει συνειδήσεις και είμαι σίγουρη ότι το κατάφερε.Ας κάνει ο καθένας από τη μεριά του ότι μπορεί.
    Καλό βραδάκι σου εύχομαι :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα φιλη μου!
      Και εγω την ιδια αποψη εχω!
      Φιλακια πολλα!
      Να εισαι καλα!

      Διαγραφή
  11. Το κακό δεν είναι μόνο
    ότι παντού μυρίζει θάνατο
    αλλά το πως πουθενά σχεδόν
    δεν γεύεσαι την ανθρωπιά
    στα μεγέθη που η εποχή απαιτεί
    Αλίμονο!!!

    φιλιά πολλά Κική μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλιμονο δε λες τιποτα Ελενη μου!
      Διοτι στο κοσμο ειμαστε εμεις και οχι εγω!
      Η μπαλα μας παιρνει ολους!

      Φιλακια φιλη!

      Διαγραφή
  12. Όμορφη ανάρτηση...πολύ δυνατό το συναίσθημα..
    φιλάκια αγάπη μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ομορφη ως προς τη δυναμικη μου βγαζει, ναι!
      βασικα πολλη δυναιμκη θα ελεγα!

      φιλακια κοπελιτσα μου! <3

      Διαγραφή
  13. Ευχαριστούμε για την αναρτηση αλλά και για τα καλά σας σχόλια Η Λίλα μας εκφράζει την εποχή μας που δεν είναι αυτή που θα θέλαμε για τα παιδιά μας ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλη σας μερα!
      Χαρηκα που μας βρηκατε διοτι δεν ηξερα για πιο λογο γραφτηκες αυτο το κειμενο, Υπεθεσα βεβαια αλλα δεν ηξερα το κυριο λογο.
      Χαιρομαι που ειδατε με καλο ματι το σκοπο της αναδημοσιευσης μου και ευχαριστω για την επεξηγηση!
      Να ειστε παντα καλα!
      Και να μεταβιβασετε τα συγχαρητηρια μου στη Λιλα σας!
      Και παλι να εχετε μια ομορφη μερα!

      Διαγραφή
  14. Καλημερα κοριτσακι μου!
    Ευχαριστω πολυ για την επισκεψη και το σχολιο!
    Εννοειτε πως καταλαβα τι θελεις να πεις και γενικως συμφωνω με το μυνημα σου!
    Να εισαι παντα καλα!
    Φιλακια πολλα κοπελιτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να