Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΝΕΡΑΙΔΑ ΤΩΝ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ - ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Εκφραστικοι φιλοι καλημερα!
Χρονια πολλα και φωτισμενα!
Να χαιρομαστε τους εορταζοντες!

Για σημερα σας εχω το δευτερο και τελευταιο μερος του παραμυθιου και ευχομαι να σας αρεσει.

Εαν καποιος δεν εχει διαβασει η θελει να θυμηθει το πρωτο μερος του παραμυθιου δεν εχει παρα να πατησει εδω: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/01/blog-post_4.html και μετα να διαβασει το μερος που ακολουθει.


  « Η νεράιδα των γενεθλίων - Μερος δευτερο »

           Όταν όμως σκέφτηκε τα προσωπάκια των μικρών παιδιών που θα τη περίμεναν σήμερα ανυπόμονα μπροστά στη μπαλκονόπορτά τους, πείσμωσε, θύμωσε, πήρε βαθιά ανάσα, σκούπισε τη χρυσόσκονη που έτρεχε από τα ματιά της, οπλίστηκε με θάρρος και πυγμή και διέταξε με σκληρή φωνή:
-         Σε διατάζω να με ελευθερώσεις αυτή τη στιγμή!
-         Με διατάζεις; Εσύ διατάζεις εμένα; Από πού κι ως που; Εσύ βρίσκεσαι μέσα στο κλουβί και όχι εγώ… άρα εγώ κάνω κουμάντο εδώ μέσα, κατάλαβες; Αποκρίθηκε με ψυχρή φωνή και μετέπειτα ξέσπασε σε γέλια πανηγυρισμού.
-         Ακούς τι σου λέω; Ελευθέρωσέ με αυτή τη στιγμή! Τα παιδιά μου με περιμένουν και εγώ έχω ήδη αργήσει!
-         Σιγά μωρέ… ποιος νοιάζεται γι’ αυτά;
-         Εγώ! Γι αυτό άνοιξέ μου να φύγω αυτή τη στιγμή! Ήδη με καθυστέρησες πολύ, μη μου σπαταλάς και άλλο άδικο χρόνο.
-         Πολύ τσαούσα είσαι εσύ! Δε μου αρέσει που αυθαδιάζεις! Αν θες να σε ελευθερώσω πρέπει να με παρακαλέσεις και όχι να με διατάζεις αλλά να σου πω και την αλήθεια ούτε τότε θα σε ελευθερώσω. Θα σε κρατήσω για πάντα εδώ μαζί μου!
-         Όταν οι υπόλοιπες νεράιδες δουν πως δεν επέστρεψα θα ψάξουν  να με βρουν και θα με βρουν και τότε θα με ελευθερώσουν.
-         Δε μπορούν…, είπε ειρωνικά.
-         Τι εννοείς;
-         Εννοώ πως αυτή τη φορά πήρα τα μέτρα μου. Έκανα ένα ειδικό ξόρκι συμφωνά με το οποίο καμία νεράιδα δε μπορεί να έρθει ακάλεστη στο πλανήτη μου ή χωρίς να τη φέρω εγώ, οπότε δε θα μπορέσουν να σε ελευθερώσουν ποτέ! Θα μείνεις εδώ μαζί μου για πάντα! Είπε γελώντας δυνατά!
-         Ξέρω για σένα.. ξέρω τι έκανες στις νεράιδες… ξέρω και για το ξόρκι που σου είχε κάνει η Αγάπη… πως κατάφερες να το λύσεις λοιπόν;
-         Μυστικά του επαγγέλματος, αποκρίθηκε γελώντας δυνατά.
-         Όπως και να χει εμένα θα με βρούνε οι νεράιδες και θα καταφέρουν να με ελευθερώσουν αλλά σου λέω πως πρέπει να πάω αυτή τη στιγμή στη γη γιατί τα παιδιά μου με περιμένουν και επειδή έχω αργήσει θα έχουν ξεκινήσει να ανησυχούν για μένα.
-         Ναι σιγά μη κλάψουν κιόλας! Δεκάρα δε θα δώσουν!
-         Άφησέ με τώρα! Φώναξε δυνατά!
-         Δε με φοβάσαι ε; Το βλέπω στα μάτια σου πως δε με φοβάσαι… Γιατί όμως; Κανονικά θα έπρεπε να με τρέμεις αυτή τη στιγμή που μιλάμε και όχι να μου αντιμιλάς…
-         Δε πρόκειται να φοβηθώ τίποτα και κανέναν που προσπαθεί να με κρατήσει μακριά από τα παιδιά μου!
-         Δεν είναι δικά σου παιδιά… είναι των ανθρώπων και όταν μεγαλώσουν  ούτε καν που θα σε θυμούνται, ποιος λοιπόν ο λόγος να τα επισκέπτεσαι τελικά;
-         Γιατί τα αγαπώ φυσικά! Γιατί τα λατρεύω! Γιατί αναπνέω και ζω από αυτά και με αυτά! Γιατί μου δίνουν δύναμη για να συνεχίσω και εγώ να υπάρχω εκεί πάνω, στο δικό μου πλανήτη! Γιατί μου αρέσει να παίζω και να μιλώ μαζί τους! Γιατί μου αρέσει να με αγγίζουν! Γιατί μου αρέσει να τα ράνω με χρυσόσκονη! Γιατί μου αρέσει να βλέπω τους ανθρώπους ευτυχισμένους να κρατάνε τα μωρά τους αγκαλιά και να σβήνουν τα κεράκια της τούρτας τους! Γιατί με αγαπάνε και αυτά! Γιατί κάθε φορά που αργώ λίγο να τα επισκεφτώ, όπως τότε πριν τρία χρονιά που κοιμήθηκα και άργησα να ξεκινήσω το ταξίδι μου έκλαιγαν που δε με είδαν και με περίμεναν με ανυπομονησία κοιτώντας από το παράθυρο τον ουρανό! Γιατί τα κάνω και με κάνουν να γελάω! Γιατί τότε που άργησα να τα επισκεφτώ τους έδωσα την υπόσχεσή μου πως δε θα το ξανακάνω και αυτά με πίστεψαν και σήμερα χάρη σε σένα θα τα απογοητεύσω ξανά και αυτή τη φορά μπορεί να μη με συγχωρήσουν! Γιατί τα αγαπάν και δε μπορώ να ζήσω χωρίς αυτά! Γιατί με αυτά θα γίνει ο κόσμος καλύτερος! Γιατί τα αγαπώ καταλαβαίνεις? Τα αγαπώ και δε θέλω να μου θυμόσουν! Γιατί περιμένω πως και πως τη στιγμή να δω τις κατσούλες τους να γελάνε και να απλώνουν τα μικρά δαχτυλάκια τους για να με αγγίξουν και να με κρατήσουν αγκαλιά στη παλάμη τους! Γιατί….
-         Σταματά! Φτάνει! Φτάνει! Δε θέλω, δε μπορώ να ακούσω άλλο για αγάπη! Δε μπορεί να τα αγαπάς τόσο πολύ…. Δε μπορεί…, είπε σκεπτικός.
-         Κι όμως μπορεί και το ξέρεις! Το βλέπεις στα μάτια μου έτσι δεν είναι; Το βλέπεις και γι αυτό δε με κοιτάς στα μάτια… φοβάσαι ε? Έτσι δεν είναι? Γι αυτό θέλεις να σταματήσω να μιλάω γιατί δε μπορείς να ακούς να μιλάνε για την αγάπη! Δε μπορείς να δεχθείς πως υπάρχει αγάπη; Γιατί φοβάσαι την αγάπη μου λες; Ούρλιαξε δυνατά.
-         Γιατί εμένα δε με αγαπάει κανένας! Φώναξε απότομα και έκανε να φύγει βιαστικά…
-         Στάσου… που πας? Μη φύγεις…. Συγνώμη… δεν ήθελα να σε πληγώσω… δεν ήξερα… Πρέπει να είναι πολύ οδυνηρό να μη σε αγαπούν; Ρώτησε με γλυκιά φωνή κοιτώντας τον τρυφερά στα μάτια.
-         Το πιο οδυνηρό δεν είναι να μη σε αγαπούν… είναι να παρακαλάς να σε αγαπήσουν, να προσπαθείς για αυτό και τελικά να μη σε αφήνει κανένας να μάθεις τι θα πει αγάπη…. Ψέλλισε σιγανά.
-         Εάν με αφήσεις να πάω στα παιδιά μου θα σε αγαπώ για πάντα και στο λέω ειλικρινά και όχι για να σε ξεγελάσω! Στο υπόσχομαι! Θέλω να σε αγαπήσω αλλά πρέπει και εσύ να με αφήσεις…
-         Θα σε ελευθερώσω αλλά όχι για να με αγαπήσεις θα το κάνω γιατί που απέδειξες πως υπάρχει αληθινή αγάπη και εγώ δε το πίστευα τόσα χρονιά ή μαλλον δεν ήθελα να το πιστεύω…., είπε και με μια απότομη κίνηση της άνοιξε τη πόρτα.
-         Σ’ ευχαριστώ Αχμέντιε και να ξέρεις πως εγώ θα σε αγαπώ και όποτε μπορώ θα έρχομαι να σου κάνω παρέα αλλά πρέπει να πιστέψεις στην αγάπη, να αγαπήσεις τον εαυτό σου και μετά να αφήσεις τους άλλους να σε αγαπήσουν, όχι να τους παρακαλέσεις, να τους αφήσεις και μετά θα δεις πως τα μάτια σου θα λάμπουν κάθε φορά από ευτυχία όταν  θα μιλάς για αγάπη, είπε τρυφερά και δίνοντάς του ένα φιλί στο μάγουλο, πέταξε βιαστικά προς τη γη….
Γέλασε δυνατά και ευτυχισμένα όταν διαπίστωσε τις φατσούλες των μικρών παιδιών κολλημένες στα παράθυρα των σπιτιών τους να τη περιμένουν με κολλημένα τα δαχτυλάκια τους επάνω στα τζάμια, της χαμογελάνε, να τη χαιρετάνε και να χοροπηδάνε από ευτυχία…
            Ήθελε τόσο πολύ να τα αγκαλιάσει… και θα το έκανε…. ένα προς ένα…!

            Γιατί έτσι πρέπει να είναι η Αγάπη… πρέπει πάντα να βρίσκει χρόνο να επισκέπτεται όσους αγαπά…..


________________ ΤΕΛΟΣΣΣΣ_______________


Αυτο ηταν φιλοι μου! Ευχομαι να σας αρεσε!
Ευχαριστω ιδιαιτερα για το χρονο σας!
Καλη εβδομαδα να εχουμε!
Φιλακια σε ολους! <3

Σχόλια

  1. Μόλις διάβασα και το πρώτο μέρος...
    Κοριτσάκι μου, δημιουργείς απίθανες ιστορίες!!!
    Είσαι γλυκύτατο πλάσμα!!!
    Περιμένουμε κι άλλα!!! Δε σε χορταίνουμε!!!
    Καλή εβδομάδα! ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα Γιαννα μου!
      ευχαριστω παρα μα παρα πολυ για τα καλα σου λογια!
      φιλακια πολλα πολλα σου στελνω μαζι με τις ευχαριστιες μου φυσικα! <3

      Διαγραφή
  2. Πάντα περιμένω το τέλος της ιστορίας να σχολιάσω κι όχι στα μέρη!!
    Τόσο όμορφη ιστορία!! Και γι αυτό άραγε δεν πασχίζουμε;; Για την αληθινή αγάπη!!! Πολύ όμορφο εκφρασούλα μου!!!
    Χρόνια πολλά καλή μου!
    Σε φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Συγκινητικό! Η αγάπη τα πάντα νικά! Γιαυτό κι εγώ φέτος η μόνη ευχή που δίνω και βγαίνει πραγματικά από την ψυχή μου είναι ΑΓΑΠΗ. Και του χρόνου να είμαστε ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ όμορφο Κική μου!
    Αχ αν αγαπούσαμε περισσότερο πόσο καλύτερος θα ηταν ο κόσμος μας!
    Ηταν φανταστική η ιστορία σου όπως όλες!
    Πολλά πολλά φιλι΄!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ ευχαριστω πολυ πολυ καλη μου φιλη!
      να εισαι παντα καλα!
      φιλακια πολλα πολλα!
      <3 <3

      Διαγραφή
  5. Τι μπορείς να πείς.......
    Αρματώνεσαι με την αγάπη
    και μπαίνεις στο πεδίο της ζωής
    καλά ζωσμένος!!!
    Μπράβο Κική μου για την προσφορά
    καρδιάς που μας έκανες!!!!!


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενη μου τι να πω...
      ευχαριστω παρα μα παρα πολυ!
      ευχαριστω μεσα απο τη καρδια μου!
      να εισαι παντα καλα!

      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  6. Εκτός από την όμορφη γραφή σου, δίνεις κι ωραία ονόματα! Μόλις διάβασα και τα δύο μέρη, που ολοκλήρωσε την ιστορία σου, μου άρεσε και με συγκίνησε πολύ! " ...γιατί έτσι πρέπει να είναι η Αγάπη". Μα τι υπέροχα που γράφεις Κικούλα μου, και πόσο διακριτικά περνάς τόσο σημαντικά μηνύματα! Εύγε!!! Φιλιά πολλά γλυκιά μου!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατερινακι μου με συγκινεις!
      ευχαριστω παρα μα παρα πολυ!
      με τιμας αφανταστα!
      σε εχω μεσα στη καρδια μου!
      φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  7. Πολύ όμορφη και διδακτική ιστορία. συγκινητικά τα λόγια της νεραϊδούλας!
    Συνέχισε σε αυτό το δρόμο και θα κάνεις ένα ωραιότατο βιβλίο για μικρά παιδιά!
    Φιλάκια Κικίτσα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ ευχαριστω πολυ γλυκια μου φιλη!
      να εισαι παντα καλα!
      φιλακιαααα <3

      Διαγραφή
  8. Η Αγάπη πρέπει πάντα να βρίσκει χρόνο να επισκέπτεται τις γλυκές και τρυφερές νεραϊδούλες της μπλογκόσφαιρας και να τους λέει πόσο αγνή καρδούλα έχουν.... Πολλά φιλιά νεραϊδούλα μου! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. οοοο για μενα πηγαινε αυτο;
      χιχιχιχι
      το δεχομαι το δεχομαι!
      χαχαχαχα

      ευχαριστω παρα πολυ!
      πολυ γλυκο το σχολιο σου!

      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  9. Η αγάπη πάντα κερδίζει ε;

    Καληνύχτα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. τρυφερό, γλυκό και συγκινητικό..μπράβο σου εκφρασούλα μου
    για το ωρραίο κείμενο που έγραψες και που το μοιράστηκες μαζί μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πολύ όμορφο το παραμύθι σου.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Λατρεύω τα παραμύθια και μάλιστα αυτού του είδους.
    Ευχαριστώ για την όμορφη ώρα που πέρασα μαζί του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αγαπη μου εγω σ ευχαριστω για ολα!
      μεσα απο τη ψυχη μου!

      να εισαι καλα! φιλακιαααα

      Διαγραφή
  13. Να και μια σύντομη, για τα δεδομένα σου,[ :) ] συγκινητική ιστορία. Η αγάπη πάντα θα παραμένει μια προσδοκία και χρωματίζει την φαντασία μικρών και μεγάλων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :)

      ευχαριστω πολύ!
      χαιρομαι ιδιαιτερα που σου αρεσε!
      να εισαι καλα!

      Διαγραφή
  14. Τι όμορφο και γλυκό παραμύθι , διάβασα και τις δυο συνέχειες !! Η αγάπη κάνει θαύματα , το πιο σπουδαίο μήνυμα !! Γράφεις με την ψυχή σου Κική , μπράβο σου !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σ ευχαριστω πολυ Ζηνα μου!
      με τιμας αφανταστα!
      να εισαι καλα γλυκια μου!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  15. Αχμέντιος; Έχεις πλούσια φαντασία τελικά Κική μου...
    Όμορφη γλυκιά ιστορία, με δίδαγμα, με ωραίους διαλόγους
    και πολύ θα ήθελα να έβαζες μέσα αν πραγματοποίησε
    την υποσχεσή της η μικρή νεράιδα και πήγαινε να δείξει
    την αγάπη της και στον Αχμέντιο που κατάφερε να μαλακώσει
    την μοναχική του ψυχή...
    Μπράβο Κική μου,
    γράφε, γράφε και γράφε και σβύνε:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λεβινακι μου ευχαριστω τοσο μα τοσο πολυ για τα καλα σου λογια! Ευχαριστω μεσα απο τη ψυχη μου! Εχεις δικιο σε αυτο ππυ ειπες με τη νεραιδουλα και τον Αχμεντιο στο τελος. Βεβαια εννοειτε πως τα τηρουσε την υποσχεση της.

      Να εισαι παντα καλα γλυκια μου!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  16. Λιγο καθυστερημενα σου στελνω ματς μουτς ηταν υπεροχη ιστορια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Kικη μου η νεραιδα σου τα λεει πολυ σωστα , πολυ ομορφη ιστορια παω να διαβασω και το πρωτο μερος ....τα πηρα λιγο αναποδα αλλα δεν πειραζει κι ετσι μου αρεσε πολυ, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. αχ αυτό το τέλος ήταν καλύτερο από αυτό που περίμενα!!!! και με φοβερό δίδαγμα!!! πρέπει να αφήσεις χώρο να σε αγαπήσουν! :) τι καλά!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. έιιιι!!! και ότι είχα γράψει και το σχόλιό μου το έχασε ο μπλόγκερ!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εβονιτακι αν το ανω σχολιο ηταν αυτο που ειχες γραψει δε το εξαφανισε. χιχιχ
      φιλακιααααα

      Διαγραφή
    2. ευτυχώς!!!! μου εμφάνιζε ένα παραθυράκι χωρίς να μου γράφει ότι το σχόλιο μου στάλθηκε και φρίκαρα!!! :) φιλάκια!!!

      Διαγραφή
    3. καλημερα εβονιτουλι ομορφο!
      καλο σκ να εχεις!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  20. Η αγωνία μου έφυγε...δεν είχα προσέξει πως έχεις και το δεύτερο μέρος!
    Πάρα πολύ όμορφο παραμύθι και με σπουδαίο μήνυμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαιρομαι πολυ που σου αρεσε Μαρακι μου!
      ευχαριστω πολυ πολυ!
      φιλακιααα <3

      Διαγραφή
  21. χαχαχαχα
    ευχαριστω παρα πολυ ομορφη μου φιλη!
    σ ευχαριστω μεσα απο τη καρδια μου!

    να εισαι παντα καλα!
    φιλακια πολλα ροζ κυκλαμινο! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να