Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΒΙΟΛΙΣΤΗΣ - ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ.

Τί σας έχω εγώ σήμερα;
Όχι για να δείτε τί σας έχω!
Πριν λίγο το ανακάλυψα και μου άρεσε τόσο πολύ που δεν είχα παρά να το μοιραστώ μαζί σας.


Ο ΒΙΟΛΙΣΤΗΣ ΤΟΥ κ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΡΟΣΙΝΗ.


Ἦταν ἕνας βιολιστὴς μὲ παρδαλὰ ροῦχα καὶ μὲ ὑψηλὸ σκοῦφο. Στὸ λαιμό του κρατοῦσε σφιγμένο τὸ βιολί του καὶ μὲ τ᾿ ἄλλο χέρι τὸ δοξάρι. Κουρδιζόταν κι ἔπαιζε σὰν ἀληθινὸς βιολιστής. Κι ὅμως δὲν ἦταν ἀληθινός. Ἦταν ἀπὸ ξύλο. Ἀπὸ ἕνα πολὺ σπάνιο ὅμως ξύλο: τὸ ξύλο τῆς Ἀγάπης. Τί εἶναι αὐτὸ τὸ ξύλο κι ἀπὸ τί δένδρο κόβεται δὲν ξέρω. Ξέρω μόνο πὼς κάθε τί τὸ καμωμένο ἀπὸ τέτοιο ξύλο μπορεῖ ν᾿ ἀγαπήση σὰν ζωντανὸς ἄνθρωπος.
 
Ὁ βιολιστὴς ἅμα ἦρθε στὸν κόσμο ἐτυλίχθηκε μέσα σὲ χαρτί, ἐκλείσθηκε σὲ χονδρὸ κουτὶ κι ἐστάλη σ᾿ ἕνα ἐμπορικὸ γιὰ νὰ πουληθῆ σὰν νὰ ἦταν σκλάβος ὁ κακόμοιρος. Ὁ ἔμπορος τὸν ἔβαλε στὴν βιτρίνα. Ἐκεῖ τὸν ἔβλεπαν οἱ διαβάτες καὶ ἔβλεπε κι αὐτός, χωρὶς νὰ καταλαβαίνουν ἐκεῖνοι ὅτι ἦταν κρυμμένη ζωὴ στὸ ἄψυχο ξύλο. Ὁ ἔμπορος κάποτε τὸν ἐκούρδιζε καὶ τότε πιὰ μαζευόταν κόσμος πολύς, πρὸ πάντων παιδιά, κι ἄκουαν μὲ θαυμασμὸ τὴ γλυκειὰ φωνὴ τοῦ βιολιοῦ του. Κι αὐτὴ ἡ φωνὴ εἶχε κάτι ξεχωριστό, κάτι ποὺ ἔφτανε ὡς τὴν καρδιά. Ὅλο ἐνόμιζαν πὼς ὁ τεχνίτης εἶχε ἐπιτύχει τὴν μηχανή του. Δὲν ἤξεραν πὼς μέσα στὸ ἄψυχο ξύλο ἦταν κρυμμένη ζωή. Δὲν φαντάζονταν πὼς μόλις κουρδιζόταν ἡ μηχανὴ ὁ βιολιστὴς ἔπαιζε τὸ βιολί του μόνος μὲ τὴ δύναμη τῆς ἀγάπης ποὺ εἶχε μέσα του.

Ἀλλὰ δὲν ἔπαιζε γιὰ κείνους ποὺ μαζεύονταν κι ἔχασκαν ἔξω ἀπὸ τὴ βιτρίνα. Οὔτε τοὺς λογάριαζε οὔτε τὸν ἔμελλε. Ἔπαιζε μονάχα γιὰ τὴν ἀγάπη του. Κι ἡ ἀγάπη του ἦταν μία ὡραία κούκλα ὑψηλότερη ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες, λυγερή, ξεχωριστὴ στὴ χάρη, μὲ κατακόκκινο φόρεμα στηλωμένη ἀντίκρυ του στὴν ἴδια βιτρίνα τοῦ ἐμπορικοῦ. Ὁ βιολιστὴς αὐτὴν ἀντίκρυσε πρώτη ἅμα βγῆκε στὸ φῶς τῆς ἡμέρας ἀπὸ τὸ χονδρὸ κουτί του καὶ σ᾿ αὐτὴν ἐχάρισε ὅλη τὴν ἀγάπη ποὺ εἶχε μέσα του. Ἄλλος κόσμος δὲν ὑπῆρχε ἐκτὸς τῆς κούκλας. Ἐζοῦσε πιὰ γι᾿ αὐτήν. Ἀλλὰ κι ἐκείνη βέβαια τὸν ἀγαποῦσε. Ἂν δὲν τὸν ἀγαποῦσε, τότε γιατί δὲν ξεκολλοῦσε τὰ μάτια της ἀπὸ πάνω του, τὰ φωτερά της ἐκεῖνα μάτια ποὺ τὸν ἔκαιαν; Ἂν δὲν τὸν ἀγαποῦσε γιατί δὲν ἐγύριζε κἂν νὰ ἰδῆ ἕναν ξανθὸ ἀξιωματικὸ ποὺ ἐπάνω στὸ ξύλινο ἄλογό του καθισμένος εἶχε γυρισμένο τὸ κεφάλι πρὸς τὸ μέρος της ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ τὸν ἔβαλε ἐκεῖ ὁ ἔμπορος; Ἂν δὲν τὸν ἀγαποῦσε, γιατί χαμογελοῦσε ἀπὸ εὐχαρίστηση ὅταν ἔπαιζε τὸ βιολί του, σὰν νὰ καταλάβαινε πὼς μόνο γι᾿ αὐτὴν ἔπαιζε; Τὸν ἀγαποῦσε, τὸν ἀγαποῦσε. Ὅλα αὐτὰ ἦσαν φανερὰ σημάδια.

Ὁ βιολιστὴς ἕνα φόβο εἶχε μέσα στὴν εὐτυχία τῆς ἀγάπης του: μήπως τοὺς χωρίσουν. Πῶς ἦταν δυνατὸν νὰ ζήση χωρὶς αὐτή; Καὶ τί τὴν ἤθελε τὴ ζωή; Μὰ ἡ τύχη ποὺ προστατεύει ὅλους τοὺς ἐρωτευμένους δὲν ἄφησε ἀπροστάτευτο καὶ τὸν ξύλινο βιολιστή.

Μιὰ μέρα, ἐνῶ ἔπαιζε μὲ ὄρεξη τὸ βιολί του, ἐπερνοῦσαν ἀπ᾿ ἔξω ἕνας ἡλικιωμένος κύριος καὶ μία μεσόκοπη κυρία. -Τί ὡραῖα ποὺ παίζει αὐτός!, εἶπε ὁ κύριος. Μοὔρχεται νὰ τὸν ἀγοράσω τοῦ ἀνεψιοῦ μου. Τὴν ἴδια στιγμὴ ἡ κυρία ἐκύτταξε τὴν κούκλα.

- Καὶ τί ὡραία ποὺ εἶναι κι αὐτή! Θὰ τὴν πάρω κι ἐγὼ τῆς ἀνεψιᾶς μου.

Γιὰ μία στιγμή, ὁ βιολιστὴς ἐνόμισε πὼς θὰ χωριζόταν πιὰ ἀπὸ τὴν ἀγάπη του καὶ τουρχόταν νὰ σκάση ἀπὸ τὸ κακό του. Ἐνῶ ὅμως τὸν ἐτύλιγε ὁ ἔμπορος στὸ χαρτί, κατάλαβε ἀπὸ τὴν ὁμιλία τῆς κυρίας ὅτι ὁ ἀνεψιὸς καὶ ἡ ἀνεψιὰ ἦσαν ἀδέλφια καὶ ὅτι ὕστερα ἀπὸ λίγες μέρες θὰ βρισκόταν πάλι κοντὰ στὴν ἀγαπημένη του κούκλα. Ἔκαμε ὑπομονή, μὰ καὶ οἱ δυὸ μέρες, ποὺ ἔμεινε φυλακισμένος μέσα σ᾿ ἕνα σκοτεινὸ ντουλάπι, τοῦ φάνηκαν χρόνοι ἀτέλειωτοι. Συλλογιζόταν τί θὰ γινόταν μόνη ἡ ἀγαπημένη του, πὼς θὰ τὸν ἀναζητοῦσε, πὼς θὰ νόμιζε ὅτι δὲν θὰ τὸν ξανάβλεπε πιὰ καὶ θὰ σπαραζόταν ἀπὸ ἀπελπισία. Κι ὁ καϋμένος ὁ βιολιστὴς ἐδάκρυζε τόσο πολὺ καὶ τόσο συχνά, ὥστε ὅταν τὸν ἐξετύλιξαν ἀπὸ τὸ χαρτὶ τὴν Πρωτοχρονιὰ ἀπὸ τὰ δάκρυα εἶχαν ξεβάψει τὰ μάτια του. Βρέθηκε μέσα σὲ μιὰ σάλα φωτισμένη καὶ γεμάτη κόσμο.

Τί τὸν ἔμελλε γιὰ τὸν κόσμο; Αὐτὸς ἐκύτταζε μόνο νὰ ἰδῆ ποὺ εἶνε ἡ ἀγάπη του. Κι ὅταν τὸν ἐκούρδισαν, ἔπαιξε μ᾿ ὅλη του τὴ δύναμη γιὰ νὰ τὸν ἀκούσῃ αὐτὴ καὶ νὰ χαρῇ. Τοῦ κάκου ὅμως, τοῦ κάκου! Ἡ ὥρα περνοῦσε κι ἐκείνη δὲν φαινόταν πουθενά. Ἦσαν ἄλλες κοῦκλες ἐκεῖ καθισμένες γύρω στὶς μεγάλες πολυθρόνες, ἀλλὰ καμμιὰ δὲν εἶχε τὴ χάρι τῆς ἀγαπημένης του. Ὁ βιολιστὴς ἄρχισε ν᾿ ἀπελπίζεται, ὅταν ξαφνικὰ πέρα ἐκεῖ πίσω ἀπὸ μία πόρτα τοῦ φάνηκε πὼς εἶδε τὴν ἄκρη ἑνὸς φορέματος καὶ τὸ φόρεμα αὐτὸ ἔμοιαζε πολὺ μ᾿ ἐκεῖνο τὸ κόκκινο ποὺ φοροῦσε ἡ ἀγάπη του.
Πῶς, ἦταν λοιπὸν ἐκεῖ καὶ δὲν ἐγύριζε νὰ τὸν δῆ; Τί ἔκανε πίσω ἀπὸ τὴν πόρτα; Μήπως τὸν ἐπερίμενε ἐπίτηδες ἐκεῖ, μακρυὰ ἀπὸ τὸν κόσμο; Ἐπλησίασε σιγὰ-σιγὰ μὲ λαχτάρα, μὲ καρδιοχτύπι. Καὶ τί εἶδε; Τὴν ἀγαπημένη του μαζὶ μὲ τὸν ξανθὸ ἐκεῖνον ἀξιωματικό, ποὺ δὲν ἐγύριζε ἡ ἄπιστη νὰ δῆ ὅταν ἦταν στὴ βιτρίνα τοῦ ἐμπορικοῦ. Καὶ τώρα θὰ κρυφομιλοῦσαν βέβαια οἱ δυὸ γλυκὰ-γλυκὰ ἐκεῖνος ἀπὸ τὸ ἄλογό του κι αὐτὴ στηλωμένη ὀρθὴ στὸν τοῖχο. Ὁ βιολιστὴς ἄναψε ἀπὸ τὸν θυμό. Χωρὶς νὰ συλλογισθῆ τί κάνει, ἅρπαξε τὸ ξύλινο σπαθὶ ἀπὸ τὴ μέση τοῦ ἀξιωματικοῦ κι ἐπέρασε τὰ ἄπιστα στήθη τῆς κούκλας. Ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἀνοιχτὴ πληγὴ ἐχύθηκε ξαφνικὰ κάτι ποὺ δὲν ἔμοιζε καθόλου μὲ αἷμα. Ὁ βιολιστὴς μὲ τ᾿ ἀγριεμένα μάτια του τὸ εἶδε καὶ τινάχθηκε πίσω...

- Τί! ἐφώναξε μὲ βραχνὴ φωνή.

 Τὸ πρωί, βρῆκαν πίσω ἀπὸ τὴν πόρτα τὴν ὄμορφη κούκλα μὲ τρυπημένα τὰ στήθη καὶ χυμένα τὰ πίτουρα ἐπάνω στὸ κόκκινο φόρεμα καὶ τὸ σπαθὶ τοῦ ἀξιωματικοῦ πεσμένο κάτω στὸ πάτωμα. Κι ὅταν πῆραν νὰ κουρδίσουν τὸν βιολιστή, εἶδαν πὼς τὸ ξύλο του ἦταν σπασμένο σὲ δυὸ κομμάτια. Ἔρραψαν τὴν πληγὴ τῆς κούκλας, ἐκόλλησαν τὸ σπαθὶ τοῦ ἀξιωματικοῦ, κι ἐπέταξαν στὸ κάρρο τῶν σκουπιδιῶν τὸν ἄχρηστο βιολιστή...

Καὶ τὴν εἶχα ἀγαπήσει τόσο, κι ἐνόμιζα ὅτι μ᾿ ἀγαποῦσε κι αὐτὴ ἐνῶ δὲν εἶχε μέσα στὰ στήθη της τίποτε ἄλλο ἀπὸ πίτουρα... πίτουρα!


Τὸ διήγημα «Ὁ βιολιστής» δημοσιεύτηκε στὸ ἑβδομαδιαῖο περιοδικὸ «Τύπος» καὶ ἐντοπίστηκε στὸ ἀρχεῖο τοῦ δημοσιογράφου καὶ συγγραφέα Μιχ. Χανούση.





Δεν ειχε τύχει να το διαβάσω στο παρελθόν και εντυπωσιάστηκα.
Αφήστε που θεωρώ οτι ταιριάζει γάντι και με το Παιχνίδι της Αγάπης! ;)

Καλό υπόλοιπο μέρας να έχετε φίλοι!

Σχόλια

  1. Πραγματικά το απόλαυσα!
    σε ευχαριστώ πολύ!
    καλό μεσημέρι!
    φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαιρομαι που σου αρεσε φιλη μου!
      φιλακια πολλα!
      καλο μεσημερι και σε σενα!
      <3 <3 <3

      Διαγραφή
  2. Πολύ όμορφο Κική μου!
    Δεν το είχα ξαναδιαβάσει ποτέ και μου άρεσε πολύ!'Πόσες φορές πληγωνόμαστε από πίτουρα!
    Πόσο αληθινό;;
    Πολλά φιλιά καλό μεσημέρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eλενάκι μου αγαπημένο καλησπέρα.
      Χάρηκα πάρα πολύ που σου άρεσε.
      Όντως πληγωνόμαστε απο πίτουρα αλλά συνεχίζουμε.
      Δε το βαζουμε κατω ποτε! :)

      Εμενα μου αρεσε επισης σε ολη αυτη την ιστορια η ατμοσφαιρα που μου δημιουργησε διαβάζοντάς την.
      Σα να με ταξίδεψε σε ενα παραμυθι μιας αλλη εποχης. Καπως ετσι ενοιωσα!

      Καλο υπολοιπο μερας φιλη! Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  3. ΩΩΩΩ! Τι ομορφο! και βεβαια ταιριαζει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ αληθινό!Προσοχή λοιπόν στα πίτουρα!Αν κι υπάρχουν δυνατότητες να τα διακρίνουμε ακόμα κι απ' τη μυρωδιά, ωστόσο ο κίνδυνος για να κολλήσουμε είναι υπαρκτός.Αρκεί να μην ισχυριζόμαστε κι επιμένουμε στο αντίθετο, απ' αυτό που μυρίζουμε.
    Να 'σαι πάντα καλά γλυκιά μου φίλη με την υπέροχη και διδακτική δημοσίευσή σου και να περνάς χαρούμενα κι ευτυχισμένα!!!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα καλε μου φιλε!
      Ευχαριστω που παντα εισαι εδω για μενα!
      Να περνας ομορφα ευχομαι!

      Διαγραφή
  5. Αγαπημένη μου Κικούλα είναι πράγματι πολύ όμορφο το κείμενο και δεν το είχα διαβάσει!
    Σ' ευχαριστώ που μου έδωσες αυτή την ευκαιρία!
    Δίνουμε πολλές φορές τη λάθος σημασία σε ασήμαντα και χάνουμε την ουσία!

    Η ιστορίες Αγάπης στο αγαπημένο μας παιχνίδι σου, είναι το κάτι άλλο!
    Τι ωραία τραγούδια ακούσαμε κι ακούμε, τι γλυκά και τρυφερά συναισθήματα εκπέμπει η κάθε ιστορία,
    μα είναι μοναδικό αυτό που έχει συμβεί!
    Θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια γιατί πήρα πανέμορφες στιγμές από αυτό και ταξίδεψα τον χρόνο μου ευχάριστα! Ή ιδέα σου ήταν καταπληκτική!
    Να είσαι καλά και πάντα δημιουργική γλυκιά μου! Να έχεις ένα ήρεμο και ηλιόφωτο απόγευμα!
    Φιλιά πολλά με μια σπουδαία αγκαλιά!:))♥

    Υ.Γ. Λόγω φόρτου ...απουσίας μου, ο γάμος κι η κουμπαριά σου υπέροχη!
    Πάντα Άξια και στα δικά σου, όπως εσύ επιθυμείς! Φιλάκια!:))♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα αγαπημενη μου Κατερινα!
      Ευχαριστω παρα παρα παρα πολυ για ολα! :)
      Να εισαι παντα καλα ειχοομαι! Φιλακια πολλα! <3

      Διαγραφή
  6. Α, ούτε κι εγώ το είχα διαβάσει! Στέλνω το likn σε φίλους για να το διαβάσουν κι αυτοί αμέσως, ενθουσιάστηκα! Τρυφερή ιστορία με πολύ δυνατό τέλος!
    Να 'σαι καλά, Κική μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαιρομαι που σου αρεσε τοσο φιλη μου!
      Να εισαι καλα!
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  7. Πολύ όμορφο..το είχα διαβάσει τυχαία πριν καιρό, αλλά το είχα ξεχάσει τελείως...πολύ χάρηκα που μου το θύμησες! ;)
    φιλάκιαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα Κικίτσα μου
    Χάρηκα που μας γνώρισες
    αυτό το τόσο τρυφερό κείμενο!!!
    Μεγάλη επιτυχία σημειώνει
    το παιχνίδι της Αγάπης.....


    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλημερα Ελενη μου!
      χαιρομαι που σου αρεσε!
      εσυ αγαπη που γραφεις τοσο αισθαντικα γιατι δε γραφεις κατι και για το παιχνιδι της αγαπης; :)

      θα χαρω!

      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  9. Έχεις δίκιο Κική μου! Ταιριάζει γάντι με το παιχνίδι της αγάπης! :) Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. απόλαυσα πραγματικά τούτη την έξοχα απλή γλώσσα του Δροσίνη και ο Βιολιστής του, ταιριάζει γάντι πραγματικά με το Παιχνίδι της Αγάπης.
    να είσαι καλά γλυκό μου, πολύ σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βικουλα μου γλυκια καλημερα!
      Χαιρομαι τοσο που σου αρεσε!
      Φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  11. Δεν το είχα διαβάσει και σε ευχαριστώ που το έκανες ανάρτηση. Το απόλαυσα!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. καλό βραδυ ΕΚΦΡΑΣΟΥ.. αυτές οι χαμένες αγάπες... !!... νασαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που το είχα διαβάσει. Θυμίζει λίγο την ιστορία με το μολυβένιο στρατιώτη του Χ.Κ. Άντερσεν. Εδώ αντί της μολυβένιας καρδιάς... τα πίτουρα! Δυστυχώς στην αγάπη δεν ισχύει πάντα, το ότι δίνεις παίρνεις! Φευ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα Σταματη.
      Κι εμενα αυτο το παραμυθι μου θυμισε, το οποιο ειναι απο τα αγαπημενα μου!

      Να εισαι καλα και να περνας ομορφα ευχομαι!

      Διαγραφή
  14. κική μου καλημέρα
    πολύ ωραίο μήτε που το ήξερα
    ευχαριστώ που μας το γνώρισες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. καλημερα αν και χαθηκα σε κοιταω να προσεχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δεν το γνώριζα ετούτο το μικρό διήγημα Κική μου....
    Να λοιπόν που κάτι καινούργιο έμαθα και σήμερα :-))

    Τα φιλιά μου μικρό μου....όμορφη μέρα να έχεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημερα λεβινακι μου!
      Χαιρομαι που εμαθες κατι καινουργιο απο μενα. Με αυτο το τροπο. Εγω αλλωστε ολο καινουργια μαθαινω απο σενα! :)
      Να εισαι καλα και να περνας ομορφα ευχομαι!

      Διαγραφή
  17. Πολύ καλό!Το είχα ξαναδιαβάσει, αλλά μου το θύμησες!Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Θα συμφωνήσω με τον Σταμάτη..θυμίζει την ιστορία με τον μολυβένιο στρατιώτη..
    Λυπητερή αλλά με πολλαπλές αναγνώσεις!
    Σε ευχαριστούμε Κική μου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και μενα μου θυμησε αυτη την ιστορια. Ισως γι αυτο μου αρεσε τοσο πολυ! :)
      Καλημερα γλυκια μου φιλη! <3

      Διαγραφή
  19. Ενώ ξεκινάει τρυφερά ρομαντικά καταλήγει τραγικά..!
    Πολύ καλογραμμένο, ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας!!
    Καλό βράδυ και όμορφη εβδομάδα να έχεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι καταληγει οντως τραγικα. Σα να εγινε ψυχακιας ο βιολιστης στο τελος. Κραταω την ολη ατμοσφαιρα και οχι την εκδικητικοτητα του βιολιστη στο τελος. Και σιγουρα εχει μεριδιο ευθυνης που βρεθηκε στα αζητητα. Αμα εκανε υπομονη θα εβρισκε αλλη κουκλα! ;)

      Καλημερα γλυκο Κατερινακι!

      Διαγραφή
  20. Oύτε εγώ το είχα διαβάσει!!Απολαυστικό!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να