Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΦΥΓΗ - ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ.


Φοβάμαι!
Τρέμω στην ιδέα πως θα μου φύγεις, πως θα σε χάσω!
Πως θα ξυπνήσω ένα πρωί και το σεντόνι θα εχει πάνω του χαραγμένο και τσαλακωμένο το γκρίζο της σκιάς σου.

Νιώθω σαν ένα σκληρό όνειρο με χαμένες αυταπάτες που φεγγοβολάει ανελέητα πίσω από ένα πυρακτωμένο και συνάμα θαμπό χθες.

Μια κλειδαρότρυπα ο φόβος μου, μια κλειδωνιά με ένα χιλιοσπασμένο αύριο, που επίμονα αποζητούσες μα ο κουτός, δεν κατάλαβες ότι στο είχα ήδη δώσει!

Ακόμη το  θυμάμαι! Σαν ένα απατηλό όνειρο που διήρκησε μόλις χθες!

Έκλεισα σφιχτά στις χούφτες μου ένα λευκό σπίτι με μια πόρτα θαλασσιά, τόπος κατοικίας μόνο για τους δυο μας και όταν στο προσέφερα προσεκτικά, άνοιξες διάπλατα τη χούφτα σου και εκείνο δίχως να καλοσκεφτεί, «πήρε» τη μορφή λευκού περιστεριού και πέταξε ψηλά!

Σε έναν απέραντο ουρανό το είδαμε να ξεμακραίνει….

Προσπάθησα να το φέρω πίσω μα ήταν τόσο περήφανο και ευτυχές στον ουρανό που σκέφτηκα ότι εκεί ανήκει.

Εξάλλου εξαγνισμός δεν είναι ο Έρωτας;
Ευφορία και πίστη δεν είναι η Αγάπη;

Ας μείνει για πάντα εκεί ψηλά, σαν Ύψιστος που βρήκε τον δρόμο του επάνω σε ένα και μοναδικό αστέρι.

Ένα αστέρι, λυχνάρι και οδηγός για όσους έχασαν το δρόμο τους παρακινούμενοι από ψεύτικους και άκαρπους χάρτες.

Ώρες ώρες θα ’θελα να «κλέψω» ένα διθέσιο αεροπλάνο και να ’ρθω να σε βρω και να σε φέρω πίσω, όμως η καρδιά μου σφίγγετε όταν ξέρει πως στην ουσία το μόνο που θέλω είναι να σε αιχμαλωτίσω.

Θέλω να σε κάνω το προσωπικό μου περιστέρι, τον αποκλειστικό μου «ταχυδρόμο», εκείνον που θα γράφω ραβασάκια και δένοντάς τα με λεπτή, κόκκινη κλωστή στο λεπτοκαμωμένο, μικροσκοπικό σου πόδι θα τα αφήσω να ταξιδέψουν και  «ραντιστούν» από τις στάλες του Αιγαίου, του Ουρανού και ενός βαθιού πελάγους που ο άνθρωπος δεν εχει ακόμη ανακαλύψει!

Τι εγωιστικό Θεέ μου! Να θέλω να κάνω «ταχυδρόμο» την Αγάπη όταν ακόμη δεν έμαθα να «γράφω»! Να τη βάζω να ταξιδεύει σε πολιτείες μακρινές, αψηφώντας όλους τους κινδύνους μεταφέροντας τα γράμματά μου, όταν μόλις εχθές έμαθα να κρατώ την πένα.

Γιατί ναι, για να μάθεις να γράφεις πρέπει πρώτα να μάθεις να μιλάς και εγώ είχα την απαίτηση να προλαβαίνεις ότι θέλω να σου πω πριν καν αρθρώσω λέξη.

Αλλά έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Άρπαγες όλων, όπως πάντα!

Είμαστε ένας βαθύς λάκκος από άμμο που το μόνο που θέλει δίπλα του είναι μια γούρνα με νερό, αδιαφορώντας αν η γούρνα αυτό πού αποζητάει είναι ένα φυλλοβόλο και ένα αειθαλές δέντρο.


Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Η Φυγή", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου"


Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα.
Εύχομαι να είστε όλοι καλά.

Μόλις διαβάσατε ένα σχετικά μικρό απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Η Φυγή", της ποιητικής συλλογής σε ελεύθερο στίχο "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου". 

Όπως σας είπα και εχθές στην ανάρτηση με το Δελτίο Τύπου θα μοιραστώ μαζί σας με το καιρό τέσσερα χορταστικά αποσπάσματα του βιβλίου για να μπορέσετε και εσείς να κατανοήσετε το τί είδους "Λάφυρα" μπορεί να συναντήσει κανείς στη συλλογή αυτή.

Η Φυγή λοιπόν αποτελεί το 8ο ποίημα της συλλογής και την αγαπώ ιδαίτερα για πολλούς λόγους.

Θα ήθελα να σας ενημερώσω πως διαβάσατε μόνο την αρχή της και πραγματικά είναι αρκετά μικρή σε σχέση με την έκταση και τους συμβολισμούς της.

Συνομιλώντας πάντα με τους αναγνώστες μου και ακούγοντας τα όσα έχουν να μου πουν εχω παρατηρήσει πως η Φυγή κατάφερε να ξεχωρίσει και να μπει στις καρδιές των περισσότερων μα και να τις αγγίξει συνάμα, φέρνοντάς τους στη μνήμη δικές τους προσωπικές εμπειρίες.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να μοιραστώ κάτι μαζί σας που το ξέρουνε μόνο λίγοι φίλοι μου. Η Φυγή  είναι το τελευταίο ποίημα που γράφτηκε για τη συλλογή αλλά πήρε τη θέση της κάπου στη μέση διότι όλα στο βιβλίο έχουν ένα υπόβαθρο και είναι ταξινομημένα όπως θα έπρεπε να είναι για τους λόγους που δε μπορώ να αναλύσω τώρα, μπορείτε όμως να κατανοήσετε διαβάζοντάς το.

Η Φυγή λοιπόν είναι ένα ποίημα που μιλάει για ανθρώπινες απώλειες - απουσίες - αρπαγές των ανθρώπων από τη ζωή μας.

Μιλάει με έναν αρκετά ευαίσθητο και ρομαντικό τρόπο για τις  απώλειες εκείνες που σημάδεψαν και χάραξαν βαθιά τη ψυχή μας μα οι άνθρωποι αυτοί που υπήρξαν πολύτιμοι και σημαντικοί στην ζωή και στην καρδιά μας, φρόντισαν όσο καιρό υπήρξαν δίπλα μας (όσο ελάχιστος ή μακροχρόνιος ήταν αυτός) να μας κληροδοτήσουν με τα πιο καθάρια, αγνά, άδολα αγαθά (εφόδια) που τότε δε τα καταλάβαμε ή απλώς τα προσπεράσαμε αλλά έπειτα στη θύμησή τους και στο πόνο μας ενίοτε για την όποια - άκαρπη - φυγή τους, τα ανάσυρουμε, τα μετατρέπουμε σε "όπλα" και δύναμή και προχωράμε στη ζωή με όλες τις αναμνήσεις μα και με τη δύναμη που ανέκαθεν φώλιαζε στη ψυχή μας.

Δε θα πω περισσότερα, θα πω μόνο πως η φυγή δε μιλάει μόνο για τον Έρωτα, ούτε αποκλειστικά για την Αγάπη, μιλάει για κάτι πιο βαθύ που πολύ απλά δε μπορώ να εξηγήσω με λέξεις, μιλάει για τα πιο απόκρυφα συναισθήματων των ανθρώπων που πονανε μα παρ' όλα αυτά συνεχίζουν. Χαρακτηριστική παράγραφός αυτών που ανεφερα μόλις η εξής:


"Δεν φεύγουνε οι άνθρωποι! Δεν φεύγουνε! Κάπου πάνε και ξαναγυρνάνε! Μέσα από εμάς! Μέσα από τα έργα, την αγάπη, τις πράξεις, την πίστη, τη δύναμή μας! Εκείνη τη δύναμη που λέει «ύψωσε ψηλά το κεφάλι και προχώρα»! Προχώρα ακόμα κι αν χρειαστεί να συρθείς και να ματώσεις το σώμα όλο! Προχώρα, όχι γιατί δεν έχεις άλλη επιλογή, αλλά γιατί μόνο αυτό μπορείς να κάνεις! Γεννήθηκες για να προχωράς, η ροή της ζωής αυτό μας δείχνει! Δεν πάει πίσω η ζωή, δεν πάει, τη ροή της μπορείς να ακολουθήσεις! Όσο κουράγιο κι αν χρειαστεί, εσύ αυτό συνέχισε να κάνεις! Προχώρα! Με το κεφάλι ψηλά, σύρσου μα προχώρα! "

Με το κεφάλι ψηλά, σύρσου μα προχώρα!
Με το κεφάλι ψηλά, σύρσου μα προχώρα!

Δε νομίζω πως χρειάζεται να πω περισσότερα, καταλάβατε ήδη αρκετά....

Εμπευσμένη η Φυγή απο μία νεαρή κοπέλα που έφυγε νωρίς και άδικα απο το κόσμο μας....
Εμπνευσμένη η Φυγή απο το φόβο απώλειας σε κάτι που ήθελα πολύ αλλά κι εκείνο έφυγε...
Εμπνευσμένη η Φυγή απο το πόνο και τα δάκρυα ανθρώπων που δεν ήξερα πως να απαλύνω, να γιατρέψω...
Εμπευσμένη η Φυγή απ' όσα χάνω κάθε μέρα μα μέσα και δίπλα μου, ζούνε ακόμα....!

Ειλικρινά, για όλους τους παραπάνω και άλλους τόσους λόγους ήξερα πως η Φυγή δε γίνεται παρά να αγαπηθεί! Και της αξίζει!


Θα κλείσω την ανάρτηση αυτή με ένα τραγούδι που ανακάλυψα μετά την έκδοση του βιβλίου, αναζητώντας τραγούδια για να τα συνοδεύω όταν τα προωθώ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το τραγούδι λοιπόν είναι το εξής και για μένα φαντάζει υπέροχο.

 

Τίτλος: Φυγή
Στίχοι: Εκείνος κι Εκείνος
Μουσική: Εκείνος κι Εκείνος
Ερμηνεία: Εκείνος κι Εκείνος


Όποιος ενδιαφέρεται λοιπόν να αποκτήσει τη ποιητική συλλογή "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου μέσω μυνήματος στη σελίδα μου στο facebook που θα βρείτε στο πλαι δεξιά ή μέσω του e - mail μου που είναι το kikh_k@hotmail.com, για να μιλήσουμε και να βρούμε τρόπο για να έρθει το βιβλίο σύντομα κοντά σας.

Αυτά απο μένα μέχρι στιγμής εκφραστικοί φίλοι. Να είστε καλά εύχομαι!

Σχόλια

  1. Η γραφή σου (είτε πρόκειται για πεζό κείμενο είτε πρόκειται για ποίημα) έχει την μαγική ιδιότητα να δημιουργεί στον καθένα εικόνες που έχει ο ίδιος ζήσει και έτσι, κερδίζεις αμέσως σε αμεσότητα και οικειότητα!
    Είναι πολύ σπουδαίο νομίζω, το να καταφέρνεις να "μπεις" στην ψυχή του άλλου! Και εσύ ξέρεις να το κάνεις καλά αυτό! Το έχεις αποδείξει!
    --Δικό μου αγαπημένο με τόόόση δα μικρή διαφορά είναι η "Ελευθέρια Πορεία", αλλά με κάθε ανάγνωση, έχω αδυναμία και σε κάτι άλλο!--
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, εκφραστικό μου πλάσμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιάννα μου έχεις ένα δικό σου τρόπο να με συγκινείς και να με κάνεις να χαμογελάω!
      Σε ευχαριστώ πολύ για όλα! Να είσαι πάντα καλά!
      Φιλάκια πολλά!

      Διαγραφή
  2. Συγχαρητήρια Κική μου για την μεγάλη επιτυχία του βιβλίου σου!!!
    Εύχομαι να ακολουθήσουν πολλές, πολλές επανεκδόσεις!!
    Είναι πολύ ξεχωριστός ο τρόπος που εκφράζεσαι!!! Μπράβο!!!
    Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κική μου είναι πανέμορφο. Παρά το ότι αυτή την εποχή και περίοδο δεν μπορώ να κάνω σκέψεις μήτε για "αγάπη", μήτε για "έρωτα", μήτε για "σχέσεις", είναι πάρα πολύ ευρεία η νοηματική της γραφής σου.
    Το εξωτερικό περιβάλλον και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα κάθε άλλο παρά βοηθάει σκέψεις και προβληματισμούς για τον μικρόκοσμο μιας αγάπης δύο ανθρώπων τη στιγμή που όλα γύρω καίγονται.
    Καλό βράδυ κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχομαι ολοψυχα να ειναι καλοταξιδο και ειμαι σιγουρος οτι θα εχει την αναγνωριση που του αξιζει,γιατι δημιουργεις
    με την καρδια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να