Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΛΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΠΑΡΑΔΟΣΟΥ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΜΑΙ.


Η περιοχή της Καστοριάς αποτέλεσε τον πυρήνα προετοιμασίας και δράσης του ένοπλου απελευθερωτικού Μακεδονικού Αγώνα. Ήδη από το 1867, όπως προαναφέρθηκε, ιδρύθηκε η Εθνική Επιτροπή. Αν και στην πόλη της Καστοριάς ήταν αναμφισβήτητη η κυριαρχία του ελληνικού στοιχείου, σε αρκετά χωριά της υπαίθρου υπήρχε σταδιακή και αυξανόμενη βουλγαρική διείσδυση, μετά τη σύσταση της βουλγαρικής Εξαρχίας (1870) και ιδιαίτερα μετά τον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Φυσικό επακόλουθο ήταν να οργανωθεί και να ενταθεί, μετά την εξέγερση του Ίλιντεν 1903, η αντίσταση και να αναδειχθούν σημαντικές ιστορικές μορφές, όπως ο Παύλος Μελάς, ο Γερμανός Καραβαγγέλης και ο Ίων Δραγούμης. Σημαντικοί Καστοριανοί οπλαρχηγοί έδρασαν την περίοδο αυτή, όπως ο Αριστείδης Μαργαρίτης, ο Κωνσταντίνος Γκολογκίνας, ο Σπυρίδων Δούκης και ο Χρήστος Δούκης, ο δάσκαλος Βασίλειος Μελεγκάνος κ.α.

Η Καστοριά απελευθερώθηκε κατά τον Α' Βαλκανικό πόλεμο, στις 11 Νοεμβρίου του 1912 και ο Άγιος Μηνάς τιμάται ως ελευθερωτής της πόλης.


Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την επακολουθήσασα υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας βάσει της Συνηθήκης της Λωζάνης αρχικά εγκαταστάθηκαν στον Νομό Καστοριάς 388 Έλληνες Μικρασιάτες πρόσφυγες και μετά την αποχώρηση των Τούρκων έφθασαν στην πόλη της Καστοριά (17.8.1924) οικογένειες ψαράδων από την Απολλωνιάδα της Βιθυνίας ύστερα από ενέργειες του τοπικού γραφείου Εποικισμού για να ασχοληθούν με το ψάρεμα στη λίμνη.

Όταν ο Ιταλικός Στρατός κατέλαβε την Αλβανία τον Απρίλιο του 1939, υπήρξε ανησυχία στον πληθυσμό της περιοχής για την πιθανότητα ιταλικής επίθεσης, ιδιαίτερα μετά την εισβολή της Γερμανίας στην Πολωνία τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου. Το πρωί της Δευτέρας, στις 28 Οκτωβρίου 1940, οι κάτοικοι της πόλης ξυπνούν από τα αναγνωριστικά ιταλικά αεροπλάνα και τις βροντές που προέχονταν από τα πυρά του πυροβολικού στα σύνορα. Η πόλη της Καστοριάς έπειτα βομβαρδίζεται από ιταλικά βομβαρδιστικά και αναφέρονται άμαχοι ανάμεσα στους νεκρούς και αρκετοί τραυματίες. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν σημαντική η συμβολή των κατοίκων της περιοχής στον αγώνα κατά των Ιταλών, Βουλγάρων και Γερμανών κατακτητών. Η άλλοτε ανθηρή εβραϊκή κοινότητα της Καστοριάς έπαψε να υφίσταται με τη βίαιη μεταφορά, κάτω από απάνθρωπες συνθήκες (24 Μαρτίου 1944), 763 Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης απ΄ όπου επέστρεψαν μόνον 35. Ως συνέπεια της ελονοσίας, του υποσιτισμού και της αβιταμίνωσης παρατηρήθηκε στην περιοχή ραγδαία αύξηση των περιστατικών φυματιώσεως. Ο γιατρός και τότε δήμαρχος της πόλης, Σαράντης Τσεμάνης, ως μάρτυρας κατηγορίας κατά των Ιταλών και Βουλγάρων εγκληματιών πολέμου στη Δυτική Μακεδονία το 1941-44 (πχ Ράβαλι, Άντον Κάλτσεφ)[ στη Αθήνα το 1946, προκάλεσε αίσθηση στο δικαστήριο, όταν με παλλόμενη φωνή είπε: «... η νεολαία της Δυτικής Μακεδονίας είναι καταδικασμένη εις τον δια φυματιώσεως θάνατον. Έχει κοκκινίσει το χώμα από τας αιμοπτύσεις. Η Καστοριά πρέπει να μεταβληθεί εις ένα απέραντον Σανατόριον, δια να γιάνη τα αγιάτρευτα, που ετσάκισαν, νιάτα της».

Στην περίοδο του Εμφυλίου πολέμου (1946-1949), η περιοχή της Καστοριάς αποτέλεσε το επίκεντρο εξέλιξης της ένοπλης αιματοχυσίας και των θλιβερών κοινωνικών συνεπειών που ακολούθησαν. Οι σφοδρές μάχες στα ορεινά της συγκροτήματα στο Γράμμο και στο Βίτσι προκάλεσαν απερίγραπτα δεινά στην πόλη. «Στην ασφυκτικά κατοικημένη και στενά πολιορκημένη[›] Καστοριά παρουσιάζονταν συχνά σοβαρές ελλείψεις βασικών ειδών, όπως καυσόξυλα, φωτιστικό πετρέλαιο και είδη διατροφής... όσοι τολμούσαν να εξέλθουν στα γειτονικά χωριά προς ξύλευση, αντιμετωπίζονταν από τους Αντάρτες ως πράκτορες των Μοναρχοφασιστών (sic) και από τις κρατικές αρχές ως πράκτορες των Σλαβοκομμουνιστών (sic)». «Τον Ιούνιο του 1949 καταμετρήθηκαν 77.822 καταφυγόντες των μερικώς ή ολικώς εγκαταλελειμμένων χωριών της περιοχής για να φθάσουν συνολικά σε διάφορες πόλεις από όλη τη πληττόμενη γεωγραφική ζώνη τις 684.507 την ίδια εποχή.» Κάτω από αυτές τις συνθήκες αρκετά παιδιά κυρίως των καταφυγόντων που είχαν χάσει τον ένα ή τους δυο γονείς τους και όσα δεν τύχαιναν στοιχειώδους οικογενειακής φροντίδας μεταφέρθηκαν στις Παιδοπόλεις της Φρειδερίκης.



Όλοι μου φωνάζουν:
παραδόσου!
Αλλά εγώ δεν παραδίδομαι. Αρκούμαι να παραδίδω μαθήματα
Αγγλικής γλώσσης δις, ή και τρις ακόμη της εβδομάδος,
εις τας θνησιγενείς ραπτομηχανάς των επάλξεων. Όλοι μου φωνάζουν:
παραδόσου!
Όχι. Θα παραδώσω μόνον τις εξάγωνες φωτοβολίδες
των λαιμητόμων στο μαρμαρωμένο βασιλιά. Όλοι μου φωνάζουν:
παραδόσου!
Καλά… Να παραδοθώ... Έστω. Αλλ’ όμως γιατί;

Νίκος Εγγονόπουλος, 1910-1985, Έλληνας ποιητής
«Παράδοσις», ΜΗΝ ΟΜΙΛΕΙΤΕ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟΝ, 1938


Aπο τις αγαπημένες μου φωτογραφίες των Λαφύρων.
Επιβλητική θα έλεγα και το κείμενο που επέλεξα να τη συνοδέψω άκρως δυναμικό και κέραιο.

Τις πληροφορίες τις συγκέντρωσα απο το site: Βικιπαίδεια 
και τις υπέροχες φωτογραφίες μου τις έχει στείλει απο την Καστοριά η αγαπημένη μου ηλεκτρονική φίλη Αλεξάνδρα Μουριοπούλου, την οποία και ευχαριστώ θερμά, για όλα αυτά τα πολύτιμα, που κατα καιρούς μου προσφέρει.
  
Να είστε όλοι καλά και να έχετε ένα όμορφο βράδυ!

Σχόλια

  1. Μάλιστα. Μας εξέθεσες Κική ένα σοβαρό κομμάτι της ιστορίας της Πόλης. Προσωπικά πάντα είχα μια απορία τι είναι αυτό που έκανε την Καστοριά προπύργιο της συντηρητικής ιδεολογίας. Να θεωρήσω ο πλούτος της γούνας ; ή κάτι άλλο ; δεν το ξέρω. Η Αφήγησή σου έδωσε ένα περίγραμμα.
    Το βιβλίο ταξιδεύει και αυτό είναι σημαντικό.
    Καλό βράδυ κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ όμορφη πόλη η Καστορία Κικίτσα μου!
    Καί η παρουσίασή σου,εξαιρετική!
    Πράγματι...πολύ επιβλητική η φωτογράφηση τού βιβλίου σου!!
    Πάντα επιτυχίες φίλη μου!!Καλό βράδυ!!
    Πολλά φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. !!!! πολυ ωραιο .. να θυμομαστε την ιστορια μας! Και η φωτο καταπληκτικη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όμορφη μέρα Κική μου. Νόμιζα ότι μόνο το Ηράκλειο έχει Άγιο Μηνά. Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν έχω πάει ποτέ μου στην Καστοριά
    Πραγματικά πανέμορφη η φωτό Κικίτσα μου!
    Φιλάκια πολλά :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τελικά πίσω από την ιστορία κάθε πόλης, κρύβονται πολλοί αγώνας αλλά και πόνος.. Να είσαι καλά Κική :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπημένη πόλη κι ολίγον μελαγχολική!

    φιλάκια Κική μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωραίο ταξίδι και για το βιβλίο σου και για μας στην ιστορία μιας από τις ομορφότερες πόλεις της Ελλάδας
    Καλά ταξίδια Κική μου
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Την αγαπώ την Καστοριά... είναι πανέμορφη πόλη!
    Εύχομαι το βιβλίο σου να ταξιδέψει παντού, Κική μου!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σε ευχαριστουμε για την πληροφορίες Κικη μου, δεν το ηξερα!
    Καλό ξημέρωμα
    φιλια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Eξαιρετική παρουσίασης μιας πόλης, για την οποία γνωρίζω ελάχιστα αλλά έχω ακούσει τα καλύτερα για τη φυσική ομορφιά της. Το ποίημα του Εγγονόπουλου, συγκλονιστικό! Καθώς και η φωτογραφία με το μνημείο της εθνικής αντίστασης. Μπράβο Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να