Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

TA ΛΑΦΥΡΑ ΣΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ.


Ναι ναι, ακόμη κι εκεί πήγαμε.

Χάρη στην αγαπημένη μου Αλεξάνδρα Μουριοπούλου, τα "Λάφυρα" κατάφεραν να παρευρεθούν σε ένα ακόμη ιδιαίτερο μέρος.

Για ελάτε να δούμε:



Το σπήλαιο βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της πόλης στο 2ο χλμ της παραλίμνιας οδού Σουγγαρίδη και λίγο πριν από την Μονή της Παναγίας Μαυριώτισσας. Η είσοδος απέχει περίπου είκοσι (20) μέτρα από τις όχθες της λίμνης και 14 μέτρα από τον δρόμο. Στο εσωτερικό του υπάρχουν μεγάλα χερσαία και λιμναία τμήματα με εντυπωσιακό σταλακτικό διάκοσμο καθώς περιλαμβάνει επτά (7) υπόγειες λίμνες, δέκα (10) αίθουσες, πέντε (5) διαδρόμους – σήραγγες. Η μεγαλύτερη αίθουσα του σπηλαίου έχει διαστάσεις 45Χ17 μέτρα με το κεντρικό της τμήμα υπερυψωμένο και τις πλευρές της να καταλήγουν σε λίμνες. Η μεγάλη λίμνη του σπηλαίου που είναι και η βαθύτερη βρίσκεται δυτικά. Η θερμοκρασία εντός του Σπηλαίου είναι σταθερή όλες τις εποχές στους 16-18Οc, ενώ η υγρασία φτάνει στο 90%.

Στο εσωτερικό του σπηλαίου του Δράκου εντοπίστηκαν παλαιοντολογικά κατάλοιπα, με κυριότερα τα οστά σπηλαίας άρκτου ή αρκούδας των σπηλαίων (Ursus Speleaus). Το είδος αυτό έζησε στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Πλειστόκαινου και εξαφανίστηκε πριν από περίπου 10.000 χρόνια. Το όνομά της οφείλεται στο γεγονός ότι τα απολιθωμένα λείψανά της εντοπίζονται σχεδόν αποκλειστικά μέσα σε σπήλαια, όπου προφανώς διέμενε για περισσότερο χρονικό διάστημα, σε αντίθεση με την καφέ αρκούδα η οποία χρησιμοποιούσε τα σπήλαια μόνο κατά την διάρκεια της χειμερίας νάρκης. Υπολογίζεται ότι το βάρος των αρσενικών ζώων έφτανε τα 400-500 κιλά και των θηλυκών τα 200-250 κιλά. Ήταν κατά βάση φυτοφάγο και περιστασιακά σαρκοφάγο ζώο.

Είναι σημαντικό ότι έχει ληφθεί κάθε απαραίτητο μέτρο για την ασφάλεια των επισκεπτών και οι επεμβάσεις στο εσωτερικό έγιναν με τρόπο ώστε να μη θιχθεί η φυσική κατάσταση του Σπηλαίου.

 
Η Ανακάλυψη - Ιστορικό Αξιοποίησης

Η ύπαρξη του σπηλαίου δεν φαίνεται να ήταν γνωστή έως τα νεώτερα χρόνια. Στις γραπτές μαρτυρίες της εποχής της τουρκοκρατίας δεν υπάρχει καμία αναφορά στο σπήλαιο, αλλά ούτε και στις παλαιότερες ιστορικές μαρτυρίες. Πιθανολογείται ότι ή είσοδος του σπηλαίου μέχρι κάποια εποχή δεν ήταν ορατή λόγω προσχώσεων, αλλά και λόγω ότι η παραλίμνια διαδρομή ήταν δύσβατη και προσπελάσιμη μόνο από την λίμνη.

Καστοριανοί ερασιτέχνες εξερευνητές, άνθρωποι με περιβαλλοντικές ευαισθησίες στην δεκαετία του ‘40, την εποχή που διανοίχθηκε και ο παραλίμνιος δρόμος από τον στρατηγό Σουγγαρίδη, ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν και περιέγραψαν το απαράμιλλης ομορφιάς σπήλαιο και έριξαν την πρώτη ιδέα για την αξιοποίησή του. Την εποχή αυτή καταγράφεται και ο μύθος γύρω από τον «Δράκο» της σπηλιάς απ’όπου και το όνομά της.

 
Ιστορικό Αξιοποίησης

Η Καστοριά οφείλει πολλά στους συμπολίτες μας Νίκο Πιστικό, Κώστα Φράσια, Αναστάσιο Μπασακύρο, Θ. Μορφίδη καθώς και πολλούς άλλους και αργότερα, το 1954 στον Σουηδό εξερευνητή Linberg, που περιηγήθηκαν στο σπήλαιο και ενημέρωσαν την τοπική κοινωνία για τον απαράμιλλης ομορφιάς λιθωματικό διάκοσμό του. Το 1963 Καστοριανοί Πρόσκοποι σε συνεργασία με την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία μας έδωσαν την πρώτη αδρή χαρτογράφηση και τις πρώτες φωτογραφίες του εσωτερικού του, ενώ αργότερα το σπήλαιο καταγράφηκε στο επίσημο ετήσιο Δελτίο της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας.

Η πρώτη σοβαρή προσπάθεια έγινε το 1963 από τον Τζώνη Ζερβουδάκη και την Ε.Σ.Ε για την ολοκλήρωση της συλλογής στοιχείων και για την εκπαίδευση νέων σπηλαιολόγων. Επαναλήφθηκε το 1964 και 1965. Η έρευνα και χαρτογράφηση του σπηλαίου του Δράκου κλιμακώθηκε το 1966 και ολοκληρώθηκε το 1969 από κλιμάκιο της Ε.Σ.Ε. με επικεφαλής τον Κ. Παλληκαρόπουλο, ο οποίος παράλληλα εκπόνησε προμελέτη τουριστικής αξιοποίησης του σπηλαίου.

Ακολούθησαν και άλλες εξερευνήσεις, οι οποίες ενίσχυαν πάντα την άποψη περί καταλληλότητας του σπηλαίου για αξιοποίηση.

Αρχίζει έτσι σιγά-σιγά να ωριμάζει στην τοπική κοινωνία η άποψη για την ανάγκη αξιοποίησης της σπηλιάς και με συνεχή δημοσιεύματα να ασκείται πίεση προς την κατεύθυνση αυτή.

Το 1995, αρμόδιοι υπάλληλοι της Εφορείας Σπηλαιολογίας του Υπ. Πολιτισμού, προσκεκλημένοι από τον Δήμο, διενεργούν ερευνητική είσοδο στην σπηλιά και με βάση την παλαιότερη προκαταρκτική μελέτη τουριστικής αξιοποίησής από τον πολιτικό μηχ. κ. Παλληκαρόπουλο, ερασιτέχνη σπηλαιολόγο σε συνεργασία με τον Σύλλογο «Φίλοι του Περιβάλλοντος», υποβάλλουν επίσημο πόρισμα για την καταλληλότητα και την δυνατότητα αξιοποίησης.

Στην συνέχεια ο Δήμος Καστοριάς στρέφεται στην αναζήτηση πόρων για την εκπόνηση της οριστικής μελέτης. Οι πόροι εξασφαλίστηκαν από το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης και ανατέθηκε η εκπόνηση της μελέτης με επικεφαλής καστοριανούς μελετητές και επιβλέποντες της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου.

Η μελέτη περιλάμβανε όλες τις απαραίτητες επί μέρους κατηγορίες μελετών, τοπογραφική, αρχιτεκτονική, στατική, ηλεκτρομηχανολογική, μελέτη ειδικών στερεωτικών εργασιών, υδραυλική, περιβαλλοντική και διαχείρισης.

Στην συνέχεια το έργο «Αξιοποίηση Σπηλαίου Δράκου Καστοριάς», εντάχθηκε στο Π.Ε.Π. Δυτ. Μακεδονίας.

Το 1998 εγκρίθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού η προμελέτη τουριστικής αξιοποίησης και οι εργασίες ξεκίνησαν τελικά το 2007. Την κατασκευή του έργου ανέλαβε η Κοινοπραξία «Τελιγιωρίδης-Φελεκίδης ΑΤΕ» με συνεπίβλεψη της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας – Σπηλαιολογίας Βόρειας Ελλάδος.

Όλες οι προβλεπόμενες εργασίες, προκειμένου το σπήλαιο να γίνει επισκέψιμο καθώς και η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου και των κτισμάτων που εξυπηρετούν την όλη λειτουργία του Σπηλαίου, υλοποιήθηκαν με ήπιες μεθόδους παρέμβασης ειδικά στο εσωτερικό προκειμένου να μην αλλοιωθεί ο πλούσιος σταλακτιτικός διάκοσμος, ενώ οι εξωτερικές παρεμβάσεις έχουν αρχιτεκτονικό χαρακτήρα που σέβεται την ντόπια αρχιτεκτονική παράδοση με χρήση ντόπιων υλικών στις όψεις, πέτρα ξύλα και ένθετα διακοσμητικά κεραμικά.

Το Σπήλαιο του Δράκου άνοιξε τις πύλες του για το κοινό στις 13 Δεκεμβρίου 2009 και εγκαινιάστηκε στις 29 Δεκεμβρίου 2009 από τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Γερουλάνο και τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Πετσάλνικο.




ΜΥΘΟΣ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ΔΡΑΚΟΥ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ

Πριν από πολλούς αιώνες η μεγάλη σπηλιά που βρίσκεται πριν από το μοναστήρι της Μαυριώτισσας ήταν χρυσορυχείο και το φύλαγε ένας δράκος που ανέπνεε και έβγαζε από το στόμα του φλόγες και δηλητηριασμένους ατμούς.

Ύστερα από το κτίσιμο της Καστοριάς (Ή’ ή Ι’ αιώνας) ο πρώτος βασιλιάς ο Κάστωρ, θέλοντας να διασκεδάσει τον φιλοξενούμενο αδελφό του Πολυδεύκη και τον πεθερό του Κέλι ιερέα του θεού, απεκάλυψε το τεράστιο αυτό σπήλαιο. Η παρουσία όμως του δράκου τους εμπόδιζε την προσέγγιση στη σπηλιά.. Τότε ο βασιλιάς υπεσχέθη μεγάλα δώρα σ’αυτόν που θα σκότωνε τον δράκο. Ένας νέος δυνατός παρουσιάστηκε. Επηκολούθησε άγρια πάλη με τον δράκο. Χτυπώντας τον με το κοντάρι του έτρεμαν οι γύρω βράχοι και αναταράζονταν τα νερά της λίμνης. Το τέρας κτυπήθηκε και έπλεε νεκρό επάνω στα νερά της λίμνης. Πανηγύρισαν το γεγονός και ευχαριστίαι ανεπέμφθησαν στον Πάνα. Και κατόπιν με αναμμένους δαυλούς προχώρησαν στη σπηλιά με σκυφτά τα κεφάλια τους για να μην κτυπήσουν τους σταλακτίτες. Το βάθος εκτεινόταν σε χιλιόμετρα και η ατμόσφαιρα γινόταν πνιγηρή από έλειψιν οξυγόνου. Σε ένα μέρος που η σήραγγα στενεύει έσβησαν οι δαυλοί και πηχτό σκοτάδι τους σφιχταγκάλιασε όλους. Τότε άκουσαν μια απόκοσμη φωνή να λέει : ΄΄ εκείνος που θα σκύψει να πάρει μια χούφτα της λάσπης που πατάει θα μετανοιώσει ΄΄. Οι πιο θαρετοί έσκυψαν και επήραν λάσπη και εγέμισαν τους κόρφους τους. Οι άλλοι φοβήθηκαν και δεν τόλμησαν να πάρουν. Όταν βγήκαν στο φως του ηλίου εκείνοι που κρατούσαν τη λάσπη είδαν με έκπληξη πως κρατούσαν υγρή χρυσόσκονη…

Έτσι περιγράφει ο λαογράφος Δ. Γιαννούσης ( Ακρόπολη, 11-7-54) την παράδοση σχετικά με το Σπήλαιο του Δράκου.
 


Mπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες και εσωτερικές εικόνες του σπηλαίου εδώ: http://www.spilaiodrakoukast.gr/index.php.


Δε μπορείτε να πείτε ε;
Φωτογραφίες, πληροφορίες, όλα τα μοιράζομαι μαζί σας.

Ξέρετε τι είναι αυτό που απολαμβάνω περισσότερο απο αυτές τις φωτογραφίσεις; Το οτι μπαίνω στην διαδικασία να μάθω και να μοιραστώ στη συνέχεια μαζί σας, πληροφορίες για πανέμορφους τόπους της Ελλάδας μας, που υπο άλλες συνθήκες δε θα είχα είχα ψάξει να μάθω.

Νιώθω πως γνωρίζω κομμάτια του τόπου μας με έναν ξεχωριστό τρόπο. Ελπίζω να σας αρέσουν και εσάς οι πληροφορίες.
  

Για το τέλος, ένα μεγάλο Ευχαριστώ στην Αλεξάνδρα μου που πραγματικά έχει κάνει για μένα πάρα πολλά πράγματα με τόση αγάπη και ενθουσιασμό.

Εύχομαι μέσα απο την καρδιά μου τα καλύτερα!

Καλημέρα να έχουμε εκφραστικοί μου.

Σχόλια

  1. Χα! Αυτό μας έλειπε να μην τα μοιραζόσουν!
    Και εμείς πώς θα τα μαθαίναμε όλα αυτά και θα χαζεύαμε τις φωτογραφίες?! Ε, μου λες?!
    ;-)
    ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, Κική μου! Καλή μεσημεράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγω εχω μαθει τοσα πολλα με τις φωτογραφιες που νιωθω πως αγαπω πλεον ακομη περισσοτερο την πατριδα μας.

      φιλια πολλα Συριανη μου

      Διαγραφή
  2. Είναι πανέμορφο αυτό το σπήλαιο (και μου θύμισες πως έχω φωτογραφικό υλικό από εκεί, που δεν έχω ανεβάσει...)
    Φιλιά πολλά και πάντα να ταξιδεύουν τα Λάφυρά σου, Κική μου! Παντού! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να το ανεβασεις Ελλη μου
      θα εχεις βγαλει σιγουρα πανεμορφες φωτογραφιες
      ανυπομονω
      φιλια πολλα

      Διαγραφή
  3. Αυτή η σύνδεση του βιβλίου σου με τη λαογραφία, με τις ομορφιές της Ελληνικής φύσης, με την ιστορία μας είναι πανέμορφη. Ένα οδοιπορικό αξιόλογο, χρήσιμο, σαν ζωντανή εγκυκλοπαίδεια στη γνώση και ενημέρωσή μας.
    Την καλησπέρα μου Κική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πολύ Γιαννη μου για την "οπτική" που έδωσες στο ταξιδι αυτο.
      Για να ειμαι ειλικρινης ηθελα να μαθω πολλα για την πατριδα και οταν ειδα το ποσο ενδιαφερον εχει, λεω γιατι να μη το μοιραστω, με οσους θελησουν;
      Ευχαριστω που ειστε κοντα μου.

      Διαγραφή
  4. Εγώ πάλι, πρώτη φορά άκουσα/διάβασα γι αυτό το σπήλαιο!!!!!
    Νά'σαι καλά, Κική μου -και τα Λάφυρά σου- που μοιράστηκες μαζί μας όλες αυτές τις πληροφορίες!!!!
    Φιλιά και καλό ξημέρωμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κική, δεν το ήξερα αυτό το τόσο όμορφο, από κάθε άποψη, μέρος! Να είσαι καλά και καλή σου μέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαιρομαι που το εμαθες απο την εκφραστική μου γωνιά.
      χιχιχ

      φιλια πολλα

      Διαγραφή
  6. ....Κούκλα μου!!!!!!!!!!!!!!!!!! δεν θέλω να σε θορυβήσω, μα το Μάκαφυ μου δείχνει "ρισκυ κοννέκτιον"!!!!!!!!!
    Σε αφήνω,
    κοίταξέ το!
    Φιλί,
    Υιώτα, ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γλυκια μου δεν ξερω γιατι συνεβη αυτο
      εχω και εγω αντιβαριους αλλα δεν μου δειχνει κατι

      ελπιζω να μην στο ξαναβγαλει

      Διαγραφή
  7. Αγαπητή μου Κική.
    Χαίρομαι και απολαμβάνω τα ταξίδια του βιβλίου σου.
    Τα αξίζει.
    Νάσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κική μου, το ήξερα αυτό το μέρος αλλά δεν έχω πάει. Το είχω ξανά γράψει! Η μαμά μου είναι
    από ένα χωριό της Καστοριάς και όταν είχα πάει μια χρονιά "μόνη μου" για λίγες ημέρες διακοπές, γύρισα όλη την Καστοριά. Έβγαλα πολλές φωτο, βίντεο... αλλά δυστυχώς το υλικό το έχασα, όταν χάλασε ο εξωτερικός σκληρός δίσκος.
    Απόλαυσα τούτη την ανάρτηση από ένα ακόμη ταξίδι του βιβλίου σου.
    (ξερω σου "χρωστάω" κι Εγώ" Ελπίζω σύντομα!)
    Την ΚΑΛΗΜΕΡΑ μου και τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρακι μου αγαπημενο, καλημερα.
      Επειδη ξερω πως αγαπας την τεχνη της φωτογραφίας και βγαζεις στ΄αλήθεια πανεμορφες φωτο, η αληθεια ειναι πως ηθελα να εχω ιδιαιτερες ληψεις των Λαφυρων απο τα χερακια σου.
      Οποτε και αν μπορεσεις.
      Τα φιλια και την αγαπη μου ολη
      Να εισαι παντα καλα

      Διαγραφή
  9. Υπέροχο το σπήλαιο!! αλλο ενα υπέροχο ταξίδι γαι τα αγαπημενα λαφυρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να