Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2016

ΕΛΕΥΘέΡΙΑ ΠΟΡΕΙΑ - Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ.

Θέλω να φωνάξω μα δε βγαίνει φωνή. Θέλω να κλάψω μα δεν κυλάει δάκρυ. Θέλω να μιλήσω μα δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη. Θέλω να πω όσα δε τόλμησα ποτέ μου μα τα κλειδώνω στο μαύρο σεντούκι της ψυχής μου! Προσπαθώ να περπατήσω μα μένω κολλημένη, στάσιμη στον συνήθη Εαυτό μου. Προσπαθώ να κουνήσω τα δάχτυλα μα σαν αντικείμενα κέρινου ομοιώματος μένουν εκεί άπραγα να στολίζουν την επιφανειακή μου βιτρίνα. Νιώθω τη βαριά ανάσα μου μα δεν ακούω τον χτύπο της καρδιάς μου. Ακούω ήχους από γύρω μου μα δεν αισθάνομαι τον κόσμο που δραστηριοποιούμαι. Είναι σα να είμαι άνθρωπος αλλά και σα να μην είναι κιόλας! Σα να έχω σάρκα με οστά μα σα να μην έχω εγκέφαλο και νεύρα για να κινήσω το σώμα μου. Δεν είναι πως νιώθω ρομπότ! Είναι που οι άλλοι με ανάγκασαν να γίνω! Κι εγώ απλώς υπάκουσα! Κι όχι πως τους χρεώνω τα λάθη μου! Τους πιστώνω όμως την ώθησή μου σε αυτά! Είμαι άνθρωπος; Δεν είμαι; Είμαι μια φιγούρα; Μια μαριονέτα; Ένα ριγμένο κουτάλι στον

ΡΟΚΑΡΟΥΜΕ.

Σήμερα, στο μπλοκάκιον τούτο θα ροκάρουμε γιατί καιρό τώρα θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποια δυναμικά τραγούδια αλλά το αμελούσα και επειδή πέρασε και καιρός, σήμερα θα σας τα παρουσιάσω όλα μαζεμένα. Εντάξει, δεν θα είναι πολλά αλλά αν δε τα ξέρετε, ακούστε τα, πιστεύω πως θα σας φτιάξουν τη διάθεση. Let's rock, friends. Halestorm - I Miss The Misery [Official Video]    Halestorm - Freak Like Me   Kαι οι επανεκτελέσεις τους φοβερές: Halestorm - Bad Romance (Lady Gaga cover version)    Halestorm-Get Lucky (Daft Punk Cover)      The Pretty Reckless - Make Me Wanna Die      Kongos' Come With Me Now - The Voice Canada Simon Morin Sings Kongos' Come With Me Now - The Voice Canada Εδώ σας εχω βάλει το πρωτότυπο τραγούδι και στη συνέχεια τη ροκ εκδοχή του σε τηλεοπτικό μουσικό παιχνίδι. ;) Μάλλον δε ροκάραμε απλώς γιατί αν δε κάνω λάθος κάποια απο τα παραπάνω πρέπει να ανήκουν στην κατηγορία των μεταλ αλλά εμένα πολ

MIA EIKONA - OI ΦΕΓΓΙΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ.

Μια εικόνα, μόνο μια εικόνα! Μια εικόνα χαμένη από το παρελθόν! Αυτό είσαι! Αυτό έμεινε! Αυτό μου άφησες, μα πάνω απ’ όλα αυτό επέλεξα να κρατήσω μέσα μου, για να έχω τη δυνατότητα να το «σκοτώνω» Χίλιες Φορές Εγώ… και να μ’ Αρέσει! Να μ’ αρέσει πολύ και να παίρνω δύναμη και ικανοποίηση από σένα! Μια εικόνα, μια φιγούρα μακρινή, που δυσκολεύομαι να καταλάβω ακόμη και το τι μπορεί παρ’ ελπίδα να απεικονίζει. Κι ύστερα, λένε, μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Και ισούται, το ξέρω καλά. Όπως ξέρω καλά ότι η δική σου εικόνα ισούται με χίλια καταστροφικά συναισθήματα και το περίεργο όλων είναι ότι μου αρέσει πολύ αυτό! Μου αρέσει! Πολύ! Δε μου αρέσει τόσο ο πόνος μου, που προκαλείς, όσο η δράση που με διακατέχει στην μάχη για να σε αντιμετωπίσω. Για πρώτη και ίσως για τελευταία φορά νιώθω πως είμαι μια μαχήτρια με τεράστια δύναμη και πολλές δυνατότητες σαν τις ηρωίδες που πρωταγωνιστούν στις ταινίες δράσης και ξεσηκώνουν εκδηλωτι

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΒΑΓΟΝΙ - ΟΙ ΦΕΓΓΙΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Είσαι ένα τρένο και είμαι ένα βαγόνι! Κάποτε θυμάμαι αντηχούσαν φωνές στο εσωτερικό μου, μα τωρα ακούω μονάχα τις συλλαβές της θλιβερής ψυχής μου. Ρωτάω πράγματα, μα κανείς δε μου απαντάει. Προτείνω εξορμήσεις, μα κανείς δε θέλει να ακολουθήσει και να μείνει μαζί μου ως το τέλος. Γελάω με την πεποίθηση ότι χιλιάδες επιφωνήματα χαράς και ευτυχίας θα παίξουν κονσέρτο στο εσωτερικό μου, μα η τόση ησυχία με κάνει να ανησυχήσω πως έχω πλέον χάσει την ακοή μου. Και κάπως έτσι, βουβά, δειλά, αθόρυβα αφήνω τα δάκρυα να κυλήσουν στα σιδερένια μου μάγουλα και να μυρίσω το κάρβουνο που δείχνει πως ο συρμός μου εχει πλέον καταλήξει. Σκούριασε, πάλιωσε και απεσύρθη. Όπως αποσύρονται τα παλιοπράματα, έτσι κι εγω! Και κανείς τους δε θυμήθηκε πως δεν ήμουνα ένα απλό βαγόνι. Γιατί ήξεραν! Μπορεί να αποσιώπησαν, μα ήξεραν! Κι αυτό με θλίβει. Δεν ξέχασαν, απλώς όλοι συνηγόρησαν στο να κάνουν πως ξεχνούν, για να μην χρειαστεί ποτέ τους να μιλήσουν.

ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟΣΠΙΤΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΠΙΣΚΟΠΕΙΟ.

Εντάξει, είμαι αδικαιολόγητη, το ξέρω. Εγκατάλειψη του μπλακακίου μου, για λίγο θέλω να πιστεύω. Επιστροφή σήμερα για να κλείσω τον κύκλο του ταξιδιού μας στη Σύρο με την αγαπημένη μου Γιάννα και να επανέλθω σιγά σιγά στην  μπλοκογειτονιά. Θα περάσω απο τα στενά σας σύντομα να δω αν είστε όπως σας άφησα.  Έχουμε και λέμε, μία υπενθύμιση: Ταξιδέψαμε στην όμορφη Σύρο, ακολουθώντας τις εξής διαδρομές: http://ekfrastite.blogspot.gr/2016/07/blog-post_13.html http://ekfrastite.blogspot.gr/2016/07/blog-post_14.html http://ekfrastite.blogspot.gr/2016/08/blog-post.html Και σήμερα, τελειώνουμε την βόλτα αυτή με την εξής φωτογραφία που κράτησα για τους λόγους που θα καταλάβετε παρακάτω: " Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" στο Κοκκινόσπιτο στην περιοχή Πισκοπειό.  Υπάρχουν διάφοροι θρύλοι που θέλουν το οίκημα στοιχειωμένο αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό το σπίτι αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον Μ. Καραγάτση (πραγματικό όνομα Δημήτρης Pοδόπ