Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΒΑΓΟΝΙ - ΟΙ ΦΕΓΓΙΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ




Είσαι ένα τρένο και είμαι ένα βαγόνι!

Κάποτε θυμάμαι αντηχούσαν φωνές στο εσωτερικό μου, μα τωρα ακούω μονάχα τις συλλαβές της θλιβερής ψυχής μου.



Ρωτάω πράγματα, μα κανείς δε μου απαντάει.

Προτείνω εξορμήσεις, μα κανείς δε θέλει να ακολουθήσει και να μείνει μαζί μου ως το τέλος.

Γελάω με την πεποίθηση ότι χιλιάδες επιφωνήματα χαράς και ευτυχίας θα παίξουν κονσέρτο στο εσωτερικό μου, μα η τόση ησυχία με κάνει να ανησυχήσω πως έχω πλέον χάσει την ακοή μου.

Και κάπως έτσι, βουβά, δειλά, αθόρυβα αφήνω τα δάκρυα να κυλήσουν στα σιδερένια μου μάγουλα και να μυρίσω το κάρβουνο που δείχνει πως ο συρμός μου εχει πλέον καταλήξει.



Σκούριασε, πάλιωσε και απεσύρθη. Όπως αποσύρονται τα παλιοπράματα, έτσι κι εγω! Και κανείς τους δε θυμήθηκε πως δεν ήμουνα ένα απλό βαγόνι. Γιατί ήξεραν! Μπορεί να αποσιώπησαν, μα ήξεραν! Κι αυτό με θλίβει. Δεν ξέχασαν, απλώς όλοι συνηγόρησαν στο να κάνουν πως ξεχνούν, για να μην χρειαστεί ποτέ τους να μιλήσουν.



Ας είναι, τους συγχωρώ.

Γέρασα, άλλωστε, τα ηλεκτρολογικά, υδραυλικά  και τα μηχανολογικά μου αυτό δείχνουν, οπότε ας παραμείνω σιωπηλός και ας θρηνήσω τη μοναξιά και την ταπείνωσή μου.



Γιατί περί ταπείνωσης πρόκειται. Όταν έχεις μάθει να διανύεις καθημερινές αποστάσεις και ξαφνικά κάποιος σε τοποθετεί σε ένα χαντάκι με σάπια  παλιοσίδερα και σε αναγκάζει να κατατάξεις τον εαυτό σου εντός τους σα να σου λέει ότι είσαι ίδιος με αυτά, ενώ εσύ αισθάνεσαι πιο νέος και ζωηρός από ποτέ, τότε ναι. Δε σου αφαιρεί απλώς το δικαίωμα της ζωής, σε ταπεινώνει και σε καταδικάζει σε ένα ζωντανό – νεκρό κόσμο που δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο από το να δεχτεί σιωπηλά και αθόρυβα τη μοίρα του. Τον ψυχικό και σωματικό θάνατό του.



Κι ας μην είναι επιλογή του, θα γίνει. Και θα γίνει συνειδητά. Με τον καιρό θα συνηθίσει την κατάσταση της σαπίλας και θα του αρέσει. Κι ακόμη κι αν δεν του αρέσει θα πειστεί πως εκεί ανήκει ξεχνώντας πως η τοποθέτησή του σε εκείνο το δύσμοιρο χαντάκι δεν ηταν δική του επιλογή αλλά επιλογή άλλων, που απλώς υπάκουσε, γιατί έτσι του έμαθαν να πράττει.



Άλλωστε είμαι ένα απλό βαγόνι!

Πρόσεξε! Ένα απλό βαγόνι!

Ένα απλό βαγόνι, πρώην μέρος ενός τρένου.

Τι μπορεί να κάνει από μόνο του ένα απλό βαγόνι;;;



Πρόσεξε!

Συλλάβισε το κάθε γράμμα ξεχωριστά μαζί μου.

Ε – Ν – Α               Α– Π – Λ – Ο             Β – Α – Γ – Ο – Ν – Ι.



Κι έπειτα συλλάβισε σωστά αυτή τη φορά ξανά μαζί μου.

Ε – ΝΑ           Α- ΠΛΟ         ΒΑ – ΓΟ –ΝΙ



Πάμε μαζί.

Είμαι ένα απλό βαγόνι!

Ένα απλό βαγόνι!



Τι μπορεί να κάνει ένα απλό βαγόνι;

Ένα αντικείμενο χωρίς ψυχή, θέλω και όνειρα;



Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Είμαι ένα Βαγόνι", της νέας μου ποιητικής συλλογής "Οι Φεγγίτες της Ζωής μου".

Σχόλια

  1. Αχ βρε Κική μου.....! αχ βρε Κική μου....! έχω την ευτυχία και την τιμή να το κρατάω αυτό το έργο σου και να ξέρεις πως το Βαγόνι μιλάει στην καρδιά μου με ένα ιδιαίτερο τρόπο. Τα παλιά παρατημένα και εγκατελειμμένα πράγματα έχουν τη δική του συναισθηματική ένταση και επιρροή.
    Θεωρώ ότι είναι από τα καλύτερά σου.
    Για μια ακόμα φορά ευχαριστούμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από την αρχή ώς το τέλος, ένιωσα άλλο ένα βαγόνι... ας ενωθούμε βαγόνι βαγόνι, να σχηματίσουμε το τρένο!
    Εδώ και λίγες μέρες είμαι σε μία φάση, που δε θα μπορούσες να την περιγράψεις καλύτερα. Είμαι ακριβώς σε αυτή τη φάση... Φάση-βαγόνι!
    Φιλιά Κική μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χωρίς ψυχή , θέλω , όνειρα είμαστε ένα τίποτα, γι αυτό να μην ξεχνάμε να αγαπάμε και όλα θα γίνουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ταξιδευτές όπως είμαστε καλό είναι
    να ξεπερνάμε τα όρια!!!!
    Πολύ μου άρεσε...

    Καλημέρα Κική μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ένα υπέροχο ακούμπημα ψυχής κάθε σου ανάρτηση.Καλό ΣΚ γλυκό κορίτσι της μπλοκογειτονιάς μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καλημερα! με ενα δακρυ να κυλαει στο μαγουλο μου!
    τοσο με αγγιξε..γιατι αραγε....μηπως γιατι και γω νιωθω σαν το απλο βαγονι σου?μηπωσ γιατι αυτα πουεγω νιωθω...εσυ τοσο μα τοσο ομορφα ταποτυπωσες στο χαρτι....σαν να διαβασες την ψυχη μου....

    ......ευλογημενο τρυφερο ..κοριτσι.....μην σταματας....συνεχισε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλησπέρα.
    Έχω αρχίσει και διαβάζω το βιβλίο σου.
    Ελπίζω μέχρι το τέλος του μηνός να το περάσω στην εφημερίδα μας.
    Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να