Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Are You Lost In The World Like Me - Moby & The Void Pacific Choir.


Το είδα πριν λίγο και δεν γινόταν να μη το μοιραστώ μαζί σας.
Άκρως ρεαλιστικό.

Το νέο βιντεοκλίπ του Moby αποτελεί ένα αιχμηρό σχόλιο για τη σύγχρονη εποχή της τεχνολογίας και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που μετατρέπει την πραγματικότητα μας σε εικονική και μας κάνει να πιστεύουμε ότι επικοινωνούμε, αν και στην πραγματικότητα έχουμε χάσει την ανθρώπινη επαφή.

Πρόκειται για ένα εκπληκτικό αν και μελαγχολικό animation που απεικονίζει την γκρίζα πραγματικότητα των σύγχρονων ανθρώπων, που εξαρτημένοι από τις οθόνες τους ξεχνούν να ζήσουν.

Δείτε το:

Moby & The Void Pacific Choir - Are You Lost In The World Like Me (Official Video)

Δημιουργός του βιντεοκλίπ ο Στιβ Κατς, ένας Λονδρέζος illutrator που έχει συνεργαστεί με πολλά περιοδικά, sites, τηλεοπτικά σόους αλλά και διεθνείς οργανισμούς για να κατασκευάσει animation projects με κοινωνικό μήνυμα. Από τους Simpsons, μέχρι την Unesco τα καυστικά του σκίτσα προβάλουν μη-φωτογενείς παρατηρήσεις για τον κόσμο μας σήμερα και προκαλούν διάλογο.

Το κλιπ έχει βασιστεί στο τραγούδι «Are You Lost In The World Like Me?», του πρώτου δίσκου των Moby & The Void Pacific Choir, «These Systems Are Failing».

Ποιά είναι η πραγματικότητα λοιπόν;

Ο ήρωας του βιντεοκλίπ βρίσκεται μόνος ανάμεσα σε ένα αχανές πλήθος που γυρίζει γύρω του με το βλέμμα κολλημένο στην οθόνη του smartphone του και μέσω των στίχων του Moby αναρωτιέται αν κι αυτοί αισθάνονται χαμένοι μέσα σε αυτόν τον κόσμο, όπως εκείνος.
«Αυτά τα συστήματα πέφτουν» είναι το μήνυμα που εμφανίζεται στην οθόνη πριν μια σειρά ανθρώπων πέσει σε μία μαύρη τρύπα στο δρόμο συνεχίζοντας να κοιτάζει με απάθεια το κινητό του και τίποτα άλλο πέραν αυτού.
Μαύρες μέρες και ένας ήλιος που πεθαίνει δημιουργεί ανθρώπους – σκιές του εαυτού τους, μόνους μέσα στους πολλούς που δεν βλέπουν ότι στα αλήθεια δεν είναι μόνοι.
Ακολουθεί μια σκηνή που μια ομάδα αστυνομικών ξυλοκοπά έναν άνθρωπο κι αντί κάποιος να βοηθήσει, όλοι μένουν απλά να παρακολουθούν τη σκηνή, καταγράφοντας την με τα κινητά τους. Τρώνε όλοι μαζί σε ένα τραπέζι αλλά δεν μιλάνε γιατί και πάλι κοιτάνε τις οθόνες τους. Μια κοπέλα βγάζει σέλφι με φόντο ένα φλεγόμενο κτίριο. Μια άλλη «φοράει» το καλύτερο χαμόγελο της για τη φωτογραφία, και μόλις το φλας σβήσει η κατάθλιψη επιστρέφει στο πρόσωπο της.
Στη συνέχεια ο ήρωας βρίσκεται μέσα σε ένα λεωφορείο. Όλοι χαμένοι σε έναν δικό τους διαδικτυακό κόσμο και πάλι, και παρά την κοινωνικότητα τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έτοιμοι για καβγά ακόμα κι αν κάποιος απλά τους αγγίξει. Συναισθήματα εκφράζονται μέσω emoticons από ανέκφραστα και άψυχα πρόσωπα. Ο ήρωας ονειρεύεται ότι προστατεύει μια κοπέλα από κάποιον που την παρενοχλεί κι εκείνη τον ερωτεύεται. Είναι όμως μόνο ένα όνειρο σε έναν κόσμο που έχει ξεχάσει να ονειρεύεται.
Μετά βλέπουμε τα κινητά μας να έχουν μετατραπεί σε κελιά. Οι άνθρωποι ξεχνούν να ζήσουν τη στιγμή και ζουν για να την αναρτήσουν. Ο ήρωας προσπαθεί να τους ξυπνήσει από τη μαζική αποχαύνωση, αλλά μάταια. Κανένας δεν του δίνει σημασία.
Κάποια στιγμή ένα κορίτσι, χαμένο στον κόσμο όπως και ο ήρωας του βιντεοκλίπ, σκαρφαλώνει σε ένα ψηλό κτίριο. πέφτει. Οι χρήστες των social media καταγράφουν την αυτοκτονία της κι αποχωρούν. Μόνο ένας κλαίει. Είναι και πάλι αυτός ο μοναχικός ήρωας που έχει καταλάβει ότι όλα τα ανθρώπινα στον κόσμο της εποχής του διαδικτύου έχουν χαθεί. Που πάνε αυτοί που έφυγαν; Στον γκρεμό…

Τι λένε οι δημιουργοί

«Πριν από μερικά χρόνια είδα το βίντεο “Man” του Steve Cutts και ήταν εκπληκτικό», δήλωσε ο Moby σχετικά με το νέο του βίντεο -όπως διαβάζουμε στο RollingStone- και συμπλήρωσε: «Έψαξα στο διαδίκτυο, βρήκα το e-mail του και ταπεινά του ζήτησα να φτιάξει ένα βίντεο για μένα. Στάθηκα πολύ τυχερός γιατί συμφώνησε! Το βίντεο που έκανε για το κομμάτι Are You Lost in The World Like Me?, είναι χωρίς αμφιβολία ένα από τα καλύτερα βίντεο που έχει ποτέ γίνει για κάποιο από τα τραγούδια μου».
Από την πλευρά του ο Steve Cutts ανέφερε: «Για μένα το βίντεο αυτό θέλει να τονίσει την αύξηση της εξάρτησής μας από την τεχνολογία, καθώς και την ανθρώπινη αλληλεπίδραση σήμερα ή την έλλειψη αυτής. Εστιάζει στον τρόπο που η τεχνολογία μάς αλλάζει και για το πόσο έχουμε απευαισθητοποιηθεί σχετικά με όσα συμβαίνουν καθημερινά στη ζωή μας».


Σχόλια

  1. Εκπληκτικό Κική μου.....! το ανεβάζω στη σελίδα μου στο facebook, πραγματικά είναι συγκλονιστικό.
    Καλό βράδυ κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα αγαπητέ μου Γιάννη.
      Χαίρομαι που σου άρεσε.
      Ευχαριστώ που είσαι πάντα εδώ για εμένα!

      Διαγραφή
  2. Όλοι ταυτιζόμαστε με τον καημένο τον ήρωα, και την ίδια ώρα, όλοι μας κοιτάμε το συγκεκριμένο βίντεο κλιπ μέσα από μια οθόνη... εντελώς mind f*cking, ε;
    Το είδα χθες και μου άρεσε πολύ σαν ιδέα και σαν αποτέλεσμα. Συμφωνώ απόλυτα με τη δήλωση που κάνει.
    Φιλιά, Κική μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Έλλη μου. Έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που επισήμανες.
      Εγώ πάντως, επειδή διαθέτω και τη στοιχειώδη αυτογνωσία μου, δεν ταυτίστηκα με αυτόν τον ήρωα, ταυτίστηκα με τους άλλους ήρωες αφου μία "μανία" με το ίντερνετ με χαρακτηρίζει. Την ελαττώνω όμως πλέον.

      Φιλια κοριτσαρα

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να