Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΟΣ ΔΥΝΑΜΗ

Κυκλικό
Φωτογραφία του Κώστα Ορδόλη
 
Άραγε πώς γεννιέται
από ένα τίποτα η επιθυμία;

Πώς η επιθυμία γίνεται έρωτας,
ο έρωτας πως αλλάζει
σε μακρινή ανάμνηση;

Άραγε πως μπορεί
η ανάμνηση να σβήνει
μες στο τίποτα;

Κυκλικό, Τίτλος Πατρίκιος

Η φωτογραφία είναι του Κώστα Ορδόλη και τη βρήκα εδώ: http://www.pemptousia.gr/2014/12/dio-ellines-fotografi-sto-verolino/
 

 Ο Κώστας Ορδόλης γράφει για τη σειρά των φωτογραφιών «Αθήνα, Αγγελικό και Μαύρο Φως»: «Η φωτογραφία μου δεν παρουσιάζει συγκεκριμένα γεγονότα, δεν καταγράφει, δεν τεκμηριώνει, δεν ενισχύει το βλέμμα που καταλήγει στο «συμβαίνει κάτι τέτοιο;». Προσπαθεί να δημιουργήσει μιαν ατμόσφαιρα, να αποκαλύψει συγκινήσεις, να κοιτάξει αμυδρά φώτα και παραμορφωμένες σκιές, να εξερευνήσει τα χαρακτηριστικά τού σημερινού άσπρου και μαύρου, τις φόρμες και τα στυλ, όλα αυτά τα αναρίθμητα ερεθίσματα της καθημερινής ζωής, τα οποία συνθέτουν την νέα οπτική πραγματικότητα στα μάτια των Ελλήνων κατά την περίοδο της κρίσης. Το γεγονός, όντως, δεν κατέχει κυρίαρχη θέση στις φωτογραφίες μου. Είναι ο απόηχός του που με ενδιαφέρει περισσότερο. Η ατμόσφαιρα που γεννά κάτι και παρατείνεται ακολουθώντας το. Όχι τόσο οι άνθρωποι, όσο τα σημάδια τους, τα ίχνη τους, η σκόνη που σηκώνουν στο πέρασμά τους, οποιαδήποτε ανάμνηση μπορεί να δημιουργηθεί από το εφήμερο θρόισμα της παρουσίας τους γύρω μας. Αυτό που επιδιώκω δεν είναι τόσο να μιλήσω για την κατάσταση των ανθρώπων, όσο να αναδημιουργήσω τη ζωή τους μέσα από την φωτογραφία. Χρησιμοποιώντας προσωπικές οπτικές φόρμες επιχειρώ να αρθρώσω σαφή φωτογραφικό λόγο».
«Ο χώρος που τον απασχόλησε από παλιά ήταν αυτός της λεγόμενης φωτογραφίας δρόμου. Μιας φωτογραφίας φαινομενικά εύκολης και ουσιαστικά εξαιρετικά δύσκολης, μια και η απουσία συγκεκριμένης αισθητικής και νοηματικής πρότασης (όπως συνήθως συμβαίνει) την καθιστά τις περισσότερες φορές απελπιστικά πληκτική… Ο Κώστας Ορδόλης διαθέτει μιαν αθωότητα, η οποία δεν έχει ανάγκη από την παραμικρή επιτήδευση», γράφει για τον φωτογράφο ο Πλάτων Ριβέλης,[2] με αφορμή το βιβλίο του Kώστα Ορδόλη, «Αττική – Αγγελικό και μαύρο φως», που κυκλοφόρησε το 1998, από τις εκδόσεις Ίνδικτος.

Κώστας Ορδόλης έχει σπουδάσει Οικονομικά στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας και Marketing στο McGill University του Μόντρεαλ. Εργάζεται στη Δ.Ε.Η. ως διευθυντής Ενεργειακών Υπηρεσιών. Προτιμάει να αυτοαποκαλείται «μανιακός εραστής της φωτογραφίας δρόμου». Υπηρέτησε την ασπρόμαυρη αναλογική φωτογραφία περισσότερο από 30 χρόνια. Η τελευταία του δουλειά βασίζεται στην αναζήτηση νέων φορμών αφήγησης και περιγραφής πόλεων, περιοχών και εικόνων που συνθέτουν τα σκηνικά της ελληνικής καθημερινότητας.



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να