Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΝΑ ΓΕΛΑΣ, ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ, ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΓΕΛΑΣ. ΤΟ ΕΠΙΤΑΣΣΕΙ ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΜΗΝΑΣ. ΚΑΛΟ ΣΕΜΠΤΕΒΡΗ! ΝΑ ΕΙΣΑΙ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ..


Εκφραστικοί μου, καλημέρα.
Καλημέρα και καλό μήνα.
Επιτέλους νέος μήνας, νέα εποχή, νέα ξεκινήματα, πολλά νέα γενικώς.

Για να είμαι ειλικρινής χαίρομαι που έφυγε ο Αύγουστος, τον περίμενα πως και πως για να ξεκουραστώ, να εμπνευστώ, να γράψω, να δω τους δικούς μου ανθρώπους και εκείνος με πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Το ένα ατύχημα μετά το άλλο, τόσο δικών μου όσο και αγαπημένων προσώπων, αντέξαμε όμως και είμαστε καλά. Δεν τον περίμενα έτσι εκείνον τον μήνα αλλά πλέον ανήκει στο παρελθόν. Πάντως, ουτε που φαντάζεστε τι μπορεί να μου συνέβη και δεν έχει και σημασία να πω, πάντως τόσο "πανηγυρικά" ατυχήματα μόνο εγώ θα μπορούσα να έχω, όμως, τέλος καλό, όλα καλά. 

Το μόνο που θέλω να σας πω και να σας δείξω είναι το εξής:


Όχι, δεν είναι συνταγογράφηση φαρμάκων, είναι τα γράμματά μου αυτά.
Όταν πρωτοπήγα στο χωριό είχα μεγάλη έμπνευση, κυρίως τα βράδια αλλά δεν είχα ούτε χαρτί ούτε στυλό, ουτε καν ένα ταμπλετ, πως τα κατάφερα έτσι, δεν ξέρω, μη με ρωτάτε. 'Οταν όμως απέκτησα τετράδιο και στυλό δεν είχα έμπνευση. Ενα βράδυ λοιπόν εκεί που καθόμουν και κάτι έκανα, δε θυμάμαι τι, ένιωσα αυτό το περίεργο και άκρως εκφραστικό συναίσθημα που ξέρω πως ήρθε η ώρα να γράψω, γιατί διαφορετικά θα έχουμε πρόβλημα.
Είναι εκείνος ο δημιουργικός  οίστρος που δεν ξέρεις γιατί και πώς, ούτε τι ακριβώς θέλεις να γράψεις, νιώθεις την ανάγκη να επιτρέψεις στην ψυχή σου να εκφραστεί και απλώς της παραχωρείς, αυτό της το δικαίωμα.
Έτσι κι έπραξα, αργά, εκείνο το βράδυ. Πήρα το τετράδιο, το στυλό μου και ξεκίνησε αβίαστα η συγγραφή.
Ο ειρμός ήταν χειμαρρώδης. Τέσσερα ολόφρεσκα, πεζοαφηγηματικά ποιήματα γεννήθηκαν και εγώ ως περήφανη μαμά τα άφησα να ανασάνουν.
Το επόμενο βράδυ, που θέλησα να πιάσω το τετράδιο και να τα διαβάσω, να δω τι έγραψα, μιας κι ανήκω στους ευλογημένους, εκείνους, άνθρωπους που γράφουν χωρίς να σκέφτονται, μετά λύπης μα και χαράς μου, διαπίστωσα πως κυρίως τις τελευταίες σελίδες δεν μπορούσα να τις διαβάσω. Δεν αναγνώριζα τα γράμματά μου. Κάθε σελίδα που προσπερνούσα ήταν όλο και χειρότερη, η φωτογραφία που βλέπετε δεν είναι η τελευταλια σελίδα, εκείνη την θέλω μόνο για εμένα αλλά φανταστείτε πως μοιάζει με καρδιογράφημα, καταλήξει σαν να είναι μόνο γραμμή. Για εμένα, ήταν και ακόμη, τώρα δηλαδή που το σκέφτομαι, είναι εντυπωσιακό.
Θυμάμαι πως εκείνο το βράδυ ενιωθα τον ειρμό μου ορμητικό και στα γράμματά μου, ρο επόμενο βράδυ, αντίκρισα στις λέξεις μου το εσωτερικό μου συναίσθημα.
Στην αρχή γέλασα με τα ορνιθοσκαλίσματά μου και τελικά έφτασα στο σημείο να λέω πως πράγματι το διασκέδασα.
Δεν ξέρω γιατί θέλησα έντονα να το μοιραστώ μαζί σας, ούτε ξέρω αν θα καταφέρω να βγάλω άκρη με τα χειρόγραφά μου, μιας κι ακόμη, το τελευταίο μου πόνημα δεν έχω καταφέρει να το ξεδιαλύνω, διακρίνω ελάχιστες λέξεις, όμως έμαθα πως μέσα από κάθε κακοτοπιά υπάρχει κρυμμένη ακόμη λίγη ευτυχία.
Να γελάς, σαν παιδί, πάντα να γελάς.

Άλλωστε ο συγκεκριμένος μήνας είναι κατά κάποιον τρόπο, αφιερωμένος στα παιδά.
Συνδεδεμένος στο μυαλό μου με έναρξη σχολικής χρονιάς, σχολικών ειδών, τάξεων, ονείρων κτλ

Σήμερα όμως με έχει πιάσει η πολυλογία μου και έχω πολλά ακόμη να μοιραστώ μαζί σας.

Το DESPACITO πιστεύω το ξέρετε, όλο και κάπου θα το ακούσατε το καλοκαίρι, γενικότερα έγινε ένας μικρός χαμούλης όπως είθιστε αλλά εγώ το ανακάλυψα σχεδόν όταν είχε σκάσει η φούσκα του, δεν ξετρελάθηκα για να είμαι ειλικρινής και κάπου ανάμεσα στις παρωδίες του που έβλεπα να κυκλοφορούν, μου λέει σε η Νουλίτσα: "Ακούω το τραγούδι που ανέβασα στον τοίχο μου και μου αρέσει πολύ", της λέω τι ανέβασες, δεν είδα "Μου λέει τη διασκευή του Despacito με βιολί, να το ακούσεις είναι πολύ ωραίο" και της λέω "Φυσικά θα το ακούσω, σαν βιόλα να το τιμήσω" ε και το τίμησα κι από τότε κόλλησα! Στην αρχή βέβαια, σαν πρώτο άκουσμα θα μου άρεσε, της στέλνω μήνυμα και της λέω "Μου θυμίζει πανηγύρι" όσο όμως το άκουγα τόσο μου άρεσε. Μη σας φανεί περίεργο αλλά πάω κόντρα σε ότι στην αρχή δε μου αρέσει. Και τελικά κατέληξα να νανουριστώ με αυτό. Εντυπωσιάστηκα βέβαια και με το βιολί, μοιάζει ηλεκτρικό, το φαντάστηκα τύπου ηλεκτικρή κιθάρα, είναι και γαλάζιο, αγαπημένο χρώμα τι να λέμε, οπότε κόλλησα.

Ώρα να το μοιραστώ μαζί σας:  


DESPACITO - Luis Fonsi ft. Daddy Yankee - Violin Cover by Andre Soueid

Κι είναι κι αυτός, τόσο γλυκός, η χαρά του, το απολαμβάνει ρε παιδί μου, πολύ.


Και τελικά το πήγα ένα βήμα παραπέρα, βρίσκοντας κι άλλες υπέροχες διασκευές, εδώ με βιολοντσέλα, εδώ με κάτι πνευστό, είδος φυσαρμόνικας νομίζω και εδώ με σαξόφωνο. Σαν το βιολί όμως τίποτα, βιολί και πιάνο δεν έχω καλύτερο.

Και τώρα θυμήθηκα μια ταινία που είδα πρόσφατα, βλέπετε ο καλός μου έχει βαλθεί να με μάθει το αγαπημένο του στοιχείο, κινηματογράφο αλλά όχι σαν ταινίες, εγώ για παράδειγμα θυμάμαι μόνο υποθέσεις έργων, εκείνος θέλει όλο το υπόβαθρο, κουλτούρα, σκηνοθέτες, ηθοποιοί, σεναριογράφοι κτλ κτλ. Τη τελευταία φορά που παίξαμε επιτραπέζια κινηματογράφου μιας και έχει πολλά έκανα μια μικρή πρόοδο αλλά μόλις του είπα πότε θα πάμε να δούμε τη "Δουλκερία" αντί για τη "Δουνκέρκη" απογοητεύτηκε ο καημένος χαχαχα αλλά αν δεν τα κάνω αυτά τα λάθη δεν θα είμαι εγώ κι αν δεν είμαι εγώ ποια θα είμαι; :P έτσι θέλω να 'μαι!

A ναι, σας έλεγα λοιπόν πως το παραπάνω βιολί μου θύμισε ένα στιγμιότυπο απο μία γαλλική κωμωδία που είδαμε πρόσφατα "Ο αρχιτσιγκούνης" και υπήρχε μία σκηνή στην οποία έπαιξαν τις τέσσερις εποχές του Βιβάλντι σε 12 λεπτά (υποτίθεται). Ήταν τόσο ωραία και αστεία αυτή η σκηνή που την ξαναείδαμε. Περιμένω να δω ακόμη μία παρεμφερή κωμωδια με τον ίδιο ηθοποιό και θα σας τις προτείνω. Μου αρέσουν οι κωμωδίες που είναι κωμωδίες, χωρίς βρισιές και αηδιαστικές σκηνές που τάχα μου προκαλούν γέλιο. 

Αυτά για την ώρα, εκφραστικοί μου.
Καλό μήνα, να περνάτε όμορφα και θα τα λέμε.

Έχω επιστρέψει για τα καλά στο μπλοκ και πιστεύω κι εσείς.
Προβλέπω άνθιση, γενικώς.

Καλό Σαββατοκύριακο. 


Σχόλια

  1. Καλό μήνα κατ' αρχήν Κική μου. Και καλή συνέχεια καλοκαιριού θα πω εγώ.
    Γεμάτη υγεία την βρίσκω την έμπνευση και συγγραφική ορμή σου. Τώρα όσον αφορά τον γραφικό χαρακτήρα εντάξει.... μην δίνεις σημασία. Μια πιεσμένη και ορμητική έμπνευση δεν στέκεται σε γραφικό χαρακτήρα λογικό. Γυρεύει να αποτυπωθεί, να βγει.
    Καλή συνέχεια καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλό μήνα και απο εδώ Κική!

    Υ.Γ.Ωραία εκτέλεση του τραγουδιού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλό μήνα κι από δω εκφρασούλα μου!! Μακάρι να λήξουν οι αναποδιές και να ναι λιγότερο περιπετειώδης ως προς αυτά τα θέματα!!
    Και γεμάτος εμπνεύσεις, ταινίες, βιβλία και τραγούδια!!!
    Δεν σε φοβάμαι!! Χαχαχαχα!! Ξεχειλίζεις από έμπνευση!!
    Καλό αποκαλόκαιρο Κική μου!! Φιλάκια πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πω, πω! Μου έχει συμβεί κι εμένα, να μη μπορώ να διαβάσω τα γραφτά μου, και κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό: χι,χι!!!!
    Να φύγει μακριά η αναποδιά, Κική μου και να έχεις έναν όμορφο καινούριο μήνα με έμπνευση και γραφική ύλη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλό μήνα, Κική μου. Επειδή ο τρόπος γραφής σου είναι εκπληκτικός, ελπίζω κάποια στιγμή να μπορέσεις να διαβάσεις τα γραφόμενά σου και να τα δημοσιεύσεις για να τα δούμε κι εσείς. Πολλά φιλιά. Υπέροχο το τραγούδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλό μήνα Κική μου και όλα να πάνε καλύτερα!
    Το είδατε το Δουνκέρκη; Πολύ δυνατή ταινία!

    Τι επιτραπέζιο είναι αυτό;; Το θέλω, έχω κόλλημα με τις ταινίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κική μου εύχομαι τα καλύτερα στο Φθινόπωρο που έρχεται. Πάντα είναι όμορφο κάθε τι που γράφεις γιατί είναι από...καρδιάς και ψυχής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κική μου, όλα τα άσκημα να έχουν μείνει μια για πάντα πίσω, κορίτσι μου!
    Όλα να είναι περαστικά!
    Δεν είμαι και γραφολόγος για να εμβαθύνω στο μέσα σου, βρε παιδάκι μου, μέσα από τις σημειώσεις σου! χιχι!
    *Από τότε που άρχισα να χρησιμοποιώ υπολογιστή, ο γραφικός μου χαρακτήρας έγινε ΑΘΛΙΟΣ!
    ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά, εκφραστικό μου πλάσμα!!!
    Καλή σεζόν να έχουμε!
    ♥ ♥ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Να γελάς Κική μου και να ζεις την καθε στιγμή!
    Εχω δει κ γω επανεκτελέσεις αυττου του τραγουδιού και ορισμένες ειναι πολύ πετυχημενες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να