Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΤΗΝ 'ΏΡΑ ΠΟΥ ΠΈΦΤΕΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ...


Ξεκινάς και κάνεις τον απολογισμό σου,
την εσωτερική, εκείνη ανασκόπηση...




Εδώ γράφει ο αριθμός δύο….
Εδώ γράφει ο αριθμός τρία….
Εδώ γράφει ο αριθμός έντεκα…

Εδώ μια μάνα με τέσσερα παιδιά…
Είπε η φωνή που ακουγόταν μέσα από την τηλεόραση και πάγωσα.
Ένιωσα για πρώτη και θέλω να πιστεύω και για τελευταία φορά στη ζωή μου, πώς είναι να νιώθεις πως δεν υπάρχει καμία φλέβα στο εσωτερικό σου.

Εδώ μια μάνα με τέσσερα παιδιά…
Επανέλαβε ο εαυτός μου.

Μια Μάνα με Τέσσερα Παιδιά
Μια ΜΑΝΑ με ΤΕΣΣΕΡΑ Παιδιά
Μια ΜΑΝΑ με ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΜΕ ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ!!! Μια οικογένεια, μια εκστρατεία ζωής όλης.
Μαζί και στη ζωή, μαζί και στο θάνατο.
Δεν ήρθαν όλοι μαζί, έφυγαν όμως.
Ακόμη κι εκεί, μαζί.

Ροζ και γαλάζια βρεφικά βραχιόλια στοιβάχτηκαν κάπου χωρίς απαλές, ροζ ή γαλάζιες και λευκές κουβερτούλες.

Εδώ μια μάνα με τέσσερα παιδιά…
Επανέλαβε και δεύτερη φορά ο εαυτός μου.

Δε θυμάμαι ποιον αριθμό είχαν γράψει στον σταυρό τους, μα θυμάμαι πως ανήκαν και εκείνοι σε έναν τάδε αριθμό.

Ήταν όλες οι ψυχές άραγε ο τάδε ένας αριθμός;
ή κάθε ψυχή είχε τον αριθμό της;

Εδώ πέντε αριθμοί μαζί; Ή ένας αριθμός για πέντε ανθρώπους;

Πόσο κουτοί Θεέ μου.
Πόσο υπόδουλοι μιας σάπιας κοινωνίας;
Πότε θα καταλάβουμε πως το ξυράφι που ματώνει κατάσαρκα τις φλέβες μας το ακονίζουμε εμείς οι ίδιοι;

Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να μη γίνουμε ο τάδε ένας αριθμός…
Μα είμαστε ήδη…. Κάθε φορά που κάποιος φεύγει από τη ζωή και λόγω ελλιπών στοιχείων είναι απλώς ένας αριθμός… άλλος ένας αριθμός είμαστε και εμείς, που το επιτρέψαμε να γίνει…


 ~~ "Ένας Ακόμη Τάδε Αριθμός",  "Οι Φεγγίτες της Ζωής μου"




Χωρίς τη μαθηματική τάξη, δε στέκει
τίποτα: Ούτε ουρανός έναστρος
ούτε ρόδο. Προπαντός ένα ποίημα.
Κι ευτυχώς ότι μ' έκανε η μοίρα μου
γνώστη των μουσικών αριθμών,
ότι κρέμασε μιαν αχτίνα επιπλέον
το άστρο της ημέρας στην όρασή μου
και κάνοντας τα γόνατά μου τραπέζι
εργάζομαι, ως να 'ταν να φτιάξω
έναν έναστρο ουρανό ή ένα ρόδο.

Οι μουσικοί αριθμοί, Από τη συλλογή Απογευματινό ηλιοτρόπιο (1976) του Νικηφόρου Βρεττάκου

Πηγή: Νικηφόρος Βρεττάκος, η εκλογή μου, ποιήματα 1933-1991 (εκδ. Ποταμός, 2008)






«Έρχονται ώρες, που ξαφνικά σε πλημμυρίζει ολάκαιρο
η νοσταλγία του ανέκφραστου – σαν τη θολή, αόριστη ανά-
μνηση απ’ τη γεύση ενός καρπού,
πούφαγες κάποτε, πριν χρόνια, σαν ήσουνα παιδί,
μια μέρα μακρινή, λιόλουστη – και θέλεις να τη θυμηθείς
κι όλο ξεφεύγει. Τα μάτια σου
γεμίζουν τότε από ‘να θάμπος χαμένων παιδικών καιρών.
Ή ίσως κι από δάκρυα.

Γι’ αυτό, σας λέω, πιστεύετε πάντοτε έναν άνθρωπο που
κλαίει.
Είναι η στιγμή που σας απλώνει το χέρι του,
φιμωμένο και γιγάντιο,
Εκείνο που ποτέ δε θα ειπωθεί».

«Εκείνο» - Τάσος Λειβαδίτης, «Ποιήματα (1958 - 1964)» , εκδόσεις Κέδρος 




Κανείς δεν ξέρει πού
κοιτούν
τα σπίτια

μέσ’ από τ’ ανοιχτά παράθυρά τους
σαν προβολέα το βλέμμα περιφέρουν
φωτίζοντας ένα δικό τους κόσμο

Τα βράδια
κλείνουν πια τα βλέφαρά τους
βυθίζονται βαθιά στην ύπαρξή τους
νιώθουν κι αυτά το σώμα τους
ακούνε
τις πέτρινες τους φλέβες να φουσκώνουν

μέσα στα κύτταρά τους ξαναζούν
ψίθυροι των νερών
φωνές του ανέμου

Τα σπίτια μοιάζουν κάπως με τους τάφους
όπου νεκροί και ζώντες συνυπάρχουν
ο χρόνος τους ακινητεί
το παρελθόν τους και το μέλλον τους
χωρούν
μες στο πλατύ κι ασάλευτο παρόν τους

Όμως
πεθαίνουν κάποτε κι εκείνα
σωρεύεται στα στήθη τους σκοτάδι
σπάζουν τα κόκκαλά τους απ’ το βάρος
και ξαφνικά
μια νύχτα
καταρρέουν
μ’ ένα βαθύ λυγμό που συγκλονίζει.

Ορέστης Αλεξάκης - Λεπτομέρειες για σπίτια που παλιώνουν




Post tenebras lux.
μτφρ: μετά το σκοτάδι φως

Από τη Vulgata (βιβλίο Ιώβ) (επιγραφή ρολογιού σε εκκλησία της Γενεύης που χρησιμοποιήθηκε και σαν σύνθημα των Καλβινιστών)




Αποσκότησων με.
Διογένης, 410-323 π.Χ., Κυνικός φιλόσοφος

μτφρ: βγάλε με από το σκοτάδι (με διττή έννοια - η απάντησή του προς το Μ. Αλέξανδρο, όταν τον ρώτησε τι επιθυμούσε από εκείνον)



 Την ώρα που πέφτει το σκοτάδι.....



Καλό βράδυ, εκφραστικοί.
Καλό ΣΚ να έχετε  

Όλες οι φωτογραφίες ανήκουν στην Αλεξάνδρα Μουριοπούλου και είναι στο Πήλιο.
Ευχαριστώ πάρα πολύ! <3

Σχόλια

  1. Αν δώσεις ένα όνομα στο ποιητικό υποκείμενο
    θα είναι αυτό της αγάπης και της συμφιλίωσης

    Καλημέρα Κική μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγκλονιστικό αυτό με τον αριθμό όπως το γράφεις. Και συμφωνώ απόλυτα...Τι σκληροί που γίνονται οι άνθρωποι όταν θέλουν...Υπέροχη η επιλογή των ποιημάτων Κική μου
    Καλό Σ/Κο να περάσεις και ας ευχηθούμε να πάψουμε να βλέπουμε τους άλλους ως αριθμούς
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ Κική μου. Σε ευχαριστούμε για την απέραντη ομορφιά που μας χαρίζεις στις σκέψεις σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπέροχη ανάρτηση.Εκπληκτικό το ποίημα του Λειβαδίτη! Σε φιλώ, Κική μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αχ, βρε Κική μου! Σαν να μπαίνουμε σε άλλους κόσμους με τόση ομορφιά που μας πλημμυρίζεις πάντα!
    Να είσαι καλά, μάτια μου!
    ΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά-πολλά!
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Aριθμοί σε ένα σύστημα που θωρεί και θεωρεί σχεδόν τα πάντα σε άψυχα νούμερα...
    Και ακόμη ανεχόμαστε ή και ενεχόμαστε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τα δύο θαρρώ σε δια-ε-μπλεκόμενες, καταστάσεις.
      Καλημερα αγαπητε και καλη εβδομαδα

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να