Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΘΕΟΦΑΝΗΣ Λ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ


Καλημέρα, εκφραστικοί μου.
Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.
Χρόνια πολλά, Χριστός Ανέστη.

Σήμερα, θα φιλοξενήσουμε ένα νέο παιδί που όπως πολλοί από εμάς, πασχίζει για τα όνειρά του και τα εκπληρώνει.
Όμως, ας μην σας πω πολλά, θα σας αφήσω να τον γνωρίσετε μέσω της συζήτησης - συνέντευξης που ακολουθεί και φυσικά μέσω των έργων του!



Θεοφάνη μου, να σε καλωσορίσω στην εκφραστική μου γωνία.
Θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας, την μέχρι τώρα συγγραφική σου πορεία και να μας πεις δυο λόγια, για τα μέχρι στιγμής, έργα σου. (Τόσο για το περιεχόμενο, την εύρεση τίτλων, το πριν και το μετά της έκδοσης).


Κατ' αρχάς να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση, είναι χαρά μου. Το ντεμπούτο μου στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε με την ποιητική συλλογή ''Αειθαλές Σκίρτημα'' (2016) από τις εκδόσεις Όστρια. Πρόκειται για ποιήματα ερωτικού και κοινωνικού περιεχομένου. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε επανέκδοση. Σχεδόν, έναν χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων μου ''Ο Τελευταίος Ασπασμός'' (2017) από τις εκδόσεις Όστρια. Είναι διηγήματα στα οποία εμπλέκονται  θρύλοι, μύθοι και αρχαίες παραδόσεις. Κάποια συμβάντα στηρίζονται σε αληθινά γεγονότα.
Ακόμη συμμετέχω σε δύο ανθολογίες διηγημάτων των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές: ‘’Σκοτάδι’’ & ‘’Μαγικοί Χοροί’’



Είσαι ένα αρκετά, νέο παιδί, ηλικιακά και με ένα λαμπρό, μάλιστα, βιογραφικό σημείωμα. Θα ήθελα να μας πεις, εαν αυτό το νεαρό της ηλικίας, οι περισσότεροι το θεωρούν πλεονέκτημα ή μειονέκτημα και πως το αντιλαμβάνεσαι εσύ.


Αυτό που έχω εκλάβει έως τώρα είναι θετική ανταπόκριση και είμαι ευγνώμων γι' αυτό. Τους ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου και εύχομαι με τον καιρό να βελτιωθώ και να γίνω καλύτερος.




Θυμάμαι να εντυπωσιάζομαι διαβάζοντας το βιογραφικό σου σημείωμα και να καμαρώνω για εσένα, που όπως όλα δείχνουν, δεν εφησυχάζεσαι και αναζητάς νέα ερεθίσματα, τη φορά. Θα ήθελα να μάθω περισσότερα, για τα όσα μέχρι στιγμής ασχολείσαι και γιατί όχι, και για όσα έχεις σκοπό, στο μέλλον να διδαχθείς γενικότερα.

Πάντα μου άρεσε να μαθαίνω νέα πράγματα και να ανοίγω τους ορίζοντες μου. Στα φοιτητικά μου χρόνια αλλά και μετέπειτα όποτε ο χρόνος, μου επιτρέπει προσπαθώ να παρακολουθώ σεμινάρια και συνέδρια διαφόρων ειδών. Κάτι με το οποίο έχω ασχοληθεί και θα ήθελα να καταφέρω να διδαχθώ περισσότερα είναι η νοηματική γλώσσα. 



Ποια ειναι η γνώμη σου για τον σημερινό κόσμο των εκδόσεων; Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό ή ταλαιπωρημένο συγγραφέα;

Είναι ένας χώρος με τα θετικά του που ωστόσο βέβαια δεν λείπουν και τα αρνητικά όπως συμβαίνει παντού. Θεωρώ ότι βρίσκομαι κάπου στο μέσον.






Και για το τέλος της συνέντευξης – συζήτησις αυτής, κράτησα μια αναφορά για τα μελλοντικά σου σχέδια. Θα ήταν χαρά και τιμή, να τα μοιραστείς κάτι μαζί μας.

Προς το παρών θα κρατήσω σιγή ιχθύος. Σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνέντευξη και επικοινωνία.
Χρόνια Πολλά &  Χριστός Ανέστη!





Καλή Ανάγνωση
Θεοφάνης Λ. Παναγιωτόπουλος





Οι ζώντες κοιτάζουν κρυφά πίσω από παράθυρα, τι διαδραματίζεται εντός του χώρου.
Εν αντιθέσει με τους τεθνεώτες, οι οποίοι βαδίζουν ωσάν ευδαίμονες μελαγχολικοί εντός του... Οι ήρωες ανοίγουν τις φτερούγες τους, σαν διαβατάρικα πουλιά. Πριν μεταναστεύσουν ξανά σε μέρη μακρινά -μέρη που ξεχειλίζει ο νόστος- αφηγούνται τι συνέβη, λίγο πριν, το Φιλί του Θανάτου... Κάθονται στο πλάι σου, σε αγγίζουν σχεδόν αμέσως... Σε παρατηρούν σαν θησαυρό. Δεν ψάχνουν συγχώρεση μήτε κατανόηση. Μονάχα παρέα. Θα τους επιτρέψεις;

Έφθασε η ώρα, που έμαθαν να γυρίζουν ξανά εδώ... σε τούτο τον κόσμο... κι αναζητούν συντρόφους, τίποτε περισσότερο! Πλησιάζουν ευγενικές ψυχές, Ψυχές που θα αντιληφθούν την άυλη ύπαρξη τους...

Ίσως οι ζώντες λησμονούν, μα οι νεκροί Ποτέ...


Κι όταν νιώσεις τον Θάνατο να σ’ αγκαλιάζει
αργά στο άνθισμα, της νύχτας
είσαι ήδη νεκρός...




 



______________________







______________________










"ΑΕΙΘΑΛΕΣ ΣΚΙΡΤΗΜΑ"

Η απουσία
Το στόμα σε κρίση
κάθε φορά
που ζητώ λέξεις
να σε περιγράψω
ίσως τα συναισθήματα
εκείνα τα βαθύτερα
να σε ζωγραφίζουν καλύτερα


Όταν η παρουσία σου
δανείζεται την απουσία
μέσα μου
η μέρα γερνάει σε νύχτα
τα γλυκά σου χείλη μεταμορφώνονται
σε κοφτερές λεπίδες
οι δύο σου ήλιοι
σε ανελέητα βασανιστήρια
θα περιμένω, όχι να γυρίσεις
ολοκληρωτικά δίπλα μου
παρά, μόνο να δεις
τις στάχτες μου χωρίς εσένα
να αγναντέψεις πως είμαι, ξερή γη
αγκάθι χωρίς άνθη
αρρώστια χωρίς γιατρικό
Ένας θάνατος αργός η απουσία σου.
Βραδινές ώρες
Μεγάλη Άρκτος σχηματίζεται εντός τ’ ουρανού
μακρομάλληδες αστέρες κρεμάστηκαν, ακόμη μια φορά
ώρες λατρείας γήινων σωμάτων, ώρες πάθους
το σκοτάδι χαρίζει ζωή στη φαντασία
κρεβάτια δίχως σεντόνια, λάμπες δίχως φως
ορφανοί δρόμοι κι άδειες πλατείες
σάρκες πύρινες, στόματα μυστηρίου, αγριεμένα χέρια
ο Έρως παραδίδεται σε κάποιες νύχτες – μόνο -
τότε που το φεγγάρι στέκει μισό, έρημο, ήρεμο
έρωτες ανήμποροι για την ημέρα
για τους πολλούς, για όλες τις ώρες
γεννιόμαστε για ν’ αγαπούμε κι εμένα
κάθε βράδυ, μου κλέβουν τη αγάπη
μέσα από τα χέρια
Νόθα χάδια του πάθους.
κάτι δικό σου
Φορούσε εκείνο το πέτσινο σακάκι
κρατούσε ένα τσιγάρο
και κλειδιά στο άλλο χέρι
πόσο θα ήθελα να είμαι το τσιγάρο
να νιώσω τη γεύση των χειλιών του
πόσο θα ήθελα να είμαι το σακάκι
να του ζεσταίνω το κορμί του
πόσο θα ήθελα να είμαι τα κλειδιά
να τον κρατώ από το χέρι.
Φθινοπωρινά ρόδα (δεν περιέχεται στην ποιητική συλλογή)
Πώς να ανθίσουν τα ρόδα της ψυχής μου
όταν ο δημιουργός τους, είναι άφαντος;
Πώς να υπομείνω τις ανεμοθύελλες του χειμώνα
όταν θα βρίσκομαι συνεχώς γυμνός;
Πώς να ξεδιψάσω με τις λιγοστές σταγόνες
φθινοπωρινής βροχής;
- γλιστρούν και εξαφανίζονται στις ρίζες των φυτών-
το δειλινό πλησιάζει αμετανόητο- για λίγη υπομονή
δεν ξοδεύει καθόλου χρόνο για σένα – αντιθέτως μ’ εμένα
τα σύννεφα σμίγουν, αγκαλιάζονται όλα μαζί
θαρρείς πως δεν θα χωριστούν ξανά
τα μάτια σου, γυρνούν στον ουρανό- πάντα
μην αποφεύγεις μάτια μου, της φύσης το κάλεσμα
του κορμιού σου, τα μυστικά μην εγκαταλείπεις
για ένα τελευταίο φθινόπωρο
για ένα τελευταίο αντίο μιας εποχής εφηβικής
μιας εποχής που δεν γνωρίζει το γήρας – το καλοκαίρι
ας αφεθούμε στην εποχή της αποσύνθεσης
των ξεθωριασμένων χρωμάτων, του λιγοστού ηλίου ,την εποχή της λήθης
του αποχωρισμού και μοιραία του χωρισμού
μην αρνηθείς τις εποχές.









Ο Θεοφάνης Λ. Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στην Ευρυτανία. Είναι απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
       Έχει  μαθητεύσει σε προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με περιεχόμενο την Δημοσιογραφία & ΜΜΕ, την Πολιτισμική Διπλωματία και τον Πολιτισμό & Ιστορική μνήμη. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια Θεολογικού, Ιστορικού, Φιλοσοφικού, Παιδαγωγικού και Πολιτιστικού χαρακτήρα.
Απέκτησε  πτυχίο Ζωγραφικής & Αγιογραφίας. Ακόμη, συμμετείχε  σε σεμινάρια εκμάθησης Νοηματικής γλώσσας. Παρακολούθησε  μαθήματα θεάτρου και σκηνοθεσίας.
        Το πρώτο βιβλίο του ‘’Αειθαλές Σκίρτημα’’· {ποιητική συλλογή}, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Όστρια το 2016. Ποιήματα του, έχουν δημοσιευτεί  σε έντυπα  και ηλεκτρονικά περιοδικά, κάποια ενδεικτικά είναι: ‘’ iamvos art’’, »Ποιείν», »Vakxikon.gr», » Συμπαντικές διαδρομές», »Ατέχνως», »Fractal», & »Βιβλίο net».
      Έχει συμμετάσχει στο Καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 – αφιερωμένο στον Νίκο Καζαντζάκη αλλά και  στο ημερολόγιο 2018 – στο Βιβλίο net.   Ποιήματά του, έχουν διαβαστεί στον Ραδιοφωνικό σταθμό la vita radio,  στην εκπομπή »Ρωγμή του Λόγου». Έχουν μεταφραστεί στα Ισπανικά και κάποια έχουν μελοποιηθεί. Γράφει στην στήλη «Λογοτεχνικές Διαδρομές» της εφημερίδας ‘’Ευρυτανικά Νέα’’.
    Το 2017 κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο του ‘’Ο Τελευταίος Ασπασμός’’ {συλλογή διηγημάτων} από τις εκδόσεις Όστρια.
Ο Θεοφάνης Λ. Παναγιωτόπουλος είναι  μέλος στην Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών.


Εργογραφία
(2016) Αειθαλές Σκίρτημα (Ποιητική συλλογή), εκδόσεις Όστρια
(2017) Ο Τελευταίος Ασπασμός (διηγήματα), εκδόσεις Όστρια

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα:
(2017) Σκοτάδι, Συμπαντικές Διαδρομές
(2017) Μαγικοί Χοροί, Συμπαντικές Διαδρομές




email: theofanhspap@outlook.com





Θεοφάνη μου, ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη και κυρίως για όσα έχεις προσφέρει κι εσύ σε εμένα από τα μέσα που διαθέτεις! Να είσαι πάντα καλά! Καλή επιτυχία στα έργα και στη ζωή σου!!!

Σχόλια

  1. Καλοτάξιδο.
    Χριστος Ανέστη με υγεία.
    Φιλάκια ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια Πολλά σας ευχαριστώ πολύ! Αληθώς ο Κύριος!!!

      Διαγραφή
    2. ευχαριστω πολυ!!
      καθε καλο σου ευχομαι Θεοφανη μου!!!


      *Μαρια Ελενα, την αγαπη μου!!!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να