Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΣΕΡΝΕΙΣ ΣΚΟΤΑΔΙ ΚΑΙ ΆΒΥΣΣΟ ΜΑΖΙ ΣΟΥ



" Ποτέ δε κατάλαβα γιατί σε ντύνουν με μαύρα πέπλα και μαύρους μανδύες.
Ποτέ δε κατάλαβα γιατί μοιάζεις τοσο γαλήνια και αέρινη, μέσα στον τόσο έντονο δυναμισμό που κρύβεις και γεννάς.
Ποτέ δε κατάλαβα γιατί σε παρουσιάζουν σαν μια μυστηριώδη, μαυροφορεμένη γυναίκα που συνοδεύετε πάντα από κάποιον τυχάρπαστο τυχοδιώκτη.

Για μένα σήμερα φόρεσες σακάκι μαύρο και πουλόβερ βαρύ!
Έπιασες κότσο ψηλό τα καστανά μαλλιά σου και τα σκέπασες με ένα μεγάλο, μαύρο, δαντελένιο καπέλο.
Με ένα  σκουρόχρωμο παντελόνι φαρδύ φρόντισες να καλύψεις τα λευκά ακροδάχτυλα των ξυπόλητων ποδιών σου.

Βαριά και κουρασμένη δείχνεις καθώς περπατάς και βαδίζεις μέσα και πάνω απο ξένα περβάζια. Δε μπορώ να μη διακρίνω το κόκκινο που στάζουν τα ματωμένα σου δάχτυλα. Οι τρυπημένες πατούσες σου!

Μια κόκκινη γραμμή που λάμπει μέσα στο σκοτάδι σέρνεται ξοπίσω σου και νοιώθω τον πόνο βλέποντας το σώμα σου να τρέμει, να σπαράζει.

Σε κοιτάζω σα θολή εικόνα να ξεμακραίνεις μπροστά μου και νοιώθω να μου κόβεται η ανάσα.

Σε ακολουθώ μηχανικά….

Σε βλέπω να περιπλανιέσαι ανάμεσα σε ξεχασμένα, ερειπωμένα, βρόμικα κτήρια και να κρυφοκοιτάς πίσω από σπασμένα ή ραγισμένα παράθυρα τις ελπίδες των ανθρώπων!

Σε βλέπω να διαβαίνεις ανάμεσα σε ανθρωπινες ψυχές που κάτω είναι ξαπλωμένες και να στέκεσαι από πάνω τους σα να προσπαθείς να φυσήξεις στο στόμα τους και να πλημμυρίσεις με ζωή την αλόγιστη παράδοσή τους.

Σε βλέπω να τους αγγίζεις απαλά, να τους χαϊδεύεις τα μαλλιά, να προσπαθείς να τους αγκαλιάσεις, να τους απεγκλωβίσεις και όταν διακρίνω τα δάκρυα που κυλάνε στο πρόσωπό σου θέλω να τρέξω κοντά σου και να σε αγκαλιάσω! Να σε παρηγορήσω!

Το αίμα όλο και πληθαίνει πίσω σου! Μα εκείνοι δε το βλέπουν! Κάθε φορά που αγγίζεις σπλαχνικά έναν ώμο, βαθύ κόκκινο αναβλύζει από τις πληγές που εξαπλώνονται σε όλο σου το σώμα!

Το βλέπω! Το παρατηρώ! Αρχίζω να φοβάμαι!

Θέλω να τρέξω κοντά σου και με το λευκό μου πουκάμισο να σκουπίσω τις ματωμένες σου πατούσες. Ίσως έτσι πάψουν τα ίχνη σου να μαρτυράνε αφόρητο πόνο!

Μα φοβάμαι! Δε το κάνω!

Ντρέπομαι τόσο πολύ!

Μια αλυσίδα σφιχτά με κρατάει!

Σε παρακολουθώ από απόσταση να βαδίζεις ανάμεσα σε φαινομενικά άψυχα κορμιά και με τα λευκά σου δάχτυλα να αγγίζεις απαλά τις πληγές τους.
Ρίγη συγκίνησης με διαπερνούν καθώς σε βλέπω να σκύβεις και να φιλάς στο μέτωπο ανθρώπους που κάποιοι ονόμασαν στο παρελθόν παράσιτα και περιθωριακά στοιχεία.

Πολλοί σε αγαπήσανε και σε λατρέψανε, Νύχτα μου, μα άλλοι πάλι σε μισήσανε και πονέσανε εξαιτίας σου!

Δεν είναι που σέρνεις σκοτάδι και άβυσσο μαζί σου, έχεις άλλωστε προσωπικό οδηγό το υπέρλαμπρο φεγγάρι και πολλούς συνοδοιπόρους τα χιλιάδες φωτεινά σου άστρα, είναι που η ίδια ξέχασες πως υπάρχεις για το καλό των ανθρώπων και μας άφησες να σε αγγίξουμε, να σε λερώσουμε και να σε μολύνουμε ξανά και ξανά!

Είναι σα να επέτρεψες σε κάποιους να σε χρίσουν κατάχρηση ενώ στην ουσία ξέρεις πως είσαι δικαίωμα, Ελευθερία!

Κανείς δε νοιάζεται που δείχνεις τόσο ταλαιπωρημένη, εξαρτημένη, εξασθενημένη. Νοιάζονται μόνο που δεν είσαι μαζί τους ανεκτική όπως παλιά. Που δεν συγχωρείς τα λάθη τους αλλά τους τα επιστρέφεις!"


Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχo "Νύχτα", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου"


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να