Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΝΕ, ΟΧΙ!


Δεν φεύγουνε οι άνθρωποι! Δε φεύγουνε! Κάπου πάνε και ξαναγυρνάνε! Μέσα από εμάς! Μέσα από τα έργα, την αγάπη, τις πράξεις, την πίστη, τη δύναμή μας! Εκείνη τη δύναμη που λέει «ύψωσε ψηλά το κεφάλι και προχώρα»! Προχώρα ακόμα κι αν χρειαστεί να συρθείς και να ματώσεις το σώμα όλο! Προχώρα, όχι γιατί δεν έχεις άλλη επιλογή, αλλά γιατί μόνο αυτό μπορείς να κάνεις! Γεννήθηκες για να προχωράς, η ροή της ζωής αυτό μας δείχνει! Δεν πάει πίσω η ζωή, δεν πάει, τη ροή της μπορείς να ακολουθήσεις! Όσο κουράγιο κι αν χρειαστεί, εσύ αυτό συνέχισε να κάνεις! Προχώρα! Με το κεφάλι ψηλά, σύρσου μα προχώρα!

Κι όταν σου λείπει και νοιώθεις να θες να εγκαταλείψεις να θυμάσαι:

Κανείς δεν φεύγει αν αγαπηθεί!
Κανείς δεν φεύγει αν χαμογελάσει!
Κανείς δεν φεύγει αν προσφέρει, αν αγκαλιάσει, αν παρηγορήσει, αν κρατήσει ένα χέρι ή έναν ώμο, αναλόγως τη στιγμή!
Κανείς δεν φεύγει αν τον κρατήσεις για πάντα στην καρδιά σου! Αν τον κάνεις «λάφυρο» μιας μάχης που έδωσες, που δίνεις και που θα μάχεσαι να δίνεις για πάντα!

Γιατί η ζωή δεν είναι πόλεμος, είναι όμως ενίοτε μια εσωτερική διαμάχη και κάθε φορά που συγκρούεσαι, να ανασύρεις τα «χρυσά λάφυρα» που σου θυμίζουν όμορφες στιγμές που σου χάρισαν ή που σου δάνεισαν οι άλλοι! Και εσύ τις άξιζες! Τις κέρδισες! Και ξέρεις πως παρόλο που πέρασαν, που τράπηκαν στη δική τους άκαρπη φυγή, τίποτα δε μπορεί να ακυρώσει την ύπαρξή τους.

Κι αν οι αναμνήσεις κάποιες φορές πονάνε, να ξέρεις πως η πραγματικότητα του χθες είναι ενθύμιο και εφόδιο της αποκλειστικής ψυχής σου!
Και θα ’ναι για πάντα!

Κανείς δε «φεύγει» αν καταλάβει πως η οποιαδήποτε φυγή δεν είναι κάτι κακό, είναι απλώς η έξοδος μιας διαδρομής, που για κάποιο λόγο η πόρτα της έπρεπε να κλείσει.

Και θα ανοίξει μία άλλη! Κάπου παρακάτω θα δημιουργηθεί μια άλλη! Διαφορετική μα με κοινό γνώμονα την ίδια δίψα για ζωή, για ανάσα, για ταξίδι στο άγνωστο μα τον τόσο γνωστό μας κόσμο.

Γιατί η φυγή δεν είναι παράδοση, κρυφτό, τρεχαλητό ή κάτι άλλο, είναι μια διέξοδος για την είσοδο κάποιου άλλου δρόμου!

Ενός δρόμου, που ένα αστέρι φωτίζει στη γη με ένα ασημένιο σκήπτρο, που σαν Βασίλισσα του σήμερα προστάζει!

Γιατί η δική μας η φυγή είναι ένα πέρασμα χελιδονιών, που αναζητά τους δικούς τους θερμούς τόπους επιβίωσης και κατοικίας!

Και τα αποδημητικά αυτά πουλιά είναι τόσο όμορφα και περήφανα καθώς μεταναστεύουν σε σμήνος στον αέρα!

Ποιος μπορεί να αντισταθεί στο ταξίδι τους, ποιος να μη χαμογελάσει στο κάλεσμά τους και κυρίως ποιος μπορεί να μη νιώσει τρυφερότητα και ζεστασιά στη γέννηση της ζωής που φέρουν!

Διότι φεύγουν για να αναπαραχθούν! Και ξέρουν πως η ζωή μονο ευθεία κοιτάζει!

~~ Η Φυγή - Τα Λάφυρα της Ψυχής μου
(απόσπασμα)


#Κική_Κωνσταντίνου
#Εκφράσου

Σχόλια

  1. Από τα αγαπημένα! Αυτή η κραυγή, δεν φεύγουνε οι άνθρωποι, λύτρωση, κορίτσι μου! 😍

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου αρέσει Αλεξάνδρα μου και περισσότερο χαίρομαι που άκουσες αυτήν την απεγνωσμένη θα έλεγα, κραυγή.

      Φιλιά πολλά

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΓΑΠΗ!

    Έως το τέλος του κόσμου λοιπόν... Έως.... Και μεταφορικά και κυριολεκτικά Σαν επιφώνημα... Πάντα ένα επιφώνημα.. Ένα επιφώνημα θαυμασμού, απόγνωσης, πολλών συναισθημάτων και ένωσης... Πάντα Ένωσης! ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Πιστεύω - Κική Κωνσταντίνου Εκδόσεις Ανατολικός Η πανέμορφη φωτογραφία μας έρχεται από τα τρυφερά και δημιουργικά χεράκια μιας γυναίκας που αγαπώ και θαυμάζω! Κι όπως η ίδια μου είπε, άργησε αλλά έχει τη θέση που του αξίζει, επειδή περίμενε, υπομονετικά και καρτερικά! Ευχαριστώ ολόψυχα αγαπημένη μου, Alexandra Mouriopoulou !         Η κατανομή του χώρου ήταν άρτια μοιρασμένη και δομημένη στις δύο πλευρές με σκοπό και τα δύο μέρη να είναι ίδια. Ότι υπήρχε στη μία πλευρά υπήρχε και στην άλλη. Ακόμη και οι πετρούλες που στόλιζαν τις ρίζες των μεγάλων δέντρων ήταν ίδιες μεταξύ τους. Ήταν προφανές! Το πρόσωπο που είχε αναλάβει την φροντίδα και την επιμέλεια του κήπου εκτός από το ότι αφιέρωνε πάρα πολύ χρόνο σε αυτόν, για κάποιο ιδιαίτερο λόγο ήθελε και τα δύο

ΔΙΑΦΟΡΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Κρατώ στα χέρια μου το Λογοτεχνικό Ημερολόγιο 2020 απο το Λογοτεχνικό Περιοδικό της Κεφαλλονιάς "Κέφαλος" , όπου συμμετέχω με τρία έργα μου. Ξεφυλλίζοντας το, ανάμεσα σε τόσους δημιουργούς και έργα, νιώθω υπερήφανη και ευγνώμων. Τα συγχαρητήρια μου, σε όλους! Eπίσης, ΕΔΩ, μπορειτε να διαβασετε μια υπέροχη συνέντευξη του δικού μας "Σκρουτζάκου"  Giannis Koutris !! Συγχαρητήρια αγαπημένε μου φίλε! Ακόμη, σας έχω δύο εξαιρετικές προτάσεις, δικών μας πάλι, αγαπημένων προσώπων! "Στα παπούτσια των άλλων¨" το νέο βιβλίο της Μαρίας Κανελλάκη, εκδ. 24γραμματα Ανατομικές ιστορίες παντός καιρού και εδάφους, σε ποικιλία δερμάτων και χρωμάτων, για όλες τις (χ)ώρες και για όλα τα πέλματα. Η νέα τάξη υποδημάτων θέλει έντονες αντιθέσεις και άτολμους βηματισμούς. Σ’ αυτό το καλαπόδι κατασκευάστηκαν και οι ιστορίες του βιβλίου. Ψηλοτάκουνες γόβες για «φλατ» ήρωες και παπούτσια γδαρμένα για ανθρώπους-λουστρίνια. Ολοκαίνουργια

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να