ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

    " Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες…. Από εκείνες τις ημέρες που δεν έχεις καταλάβει αν ο Φεβρουάριος δε λέει να πάρει το «κουτσό» του πόδι και να φύγει από το μεγαλοπρεπή θρόνο του ή εάν τα λουλούδια θέλουν να μονοπωλήσουν και πάλι το ενδιαφέρον σου! Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες… Από εκείνες τις ημέρες που δε μπορείς να καταλάβεις αν τα σύννεφα κυριαρχούν στον ουρανό ή αν οι χρυσές ηλιαχτίδες που προμηνύουν τον ερχομό της Άνοιξης παίζουν «κρυφτό» μαζί σου! Ήταν μία από εκείνες τις μέρες… Από εκείνες τις μέρες που νιώθεις πως κάτι θα αλλάξει στη μίζερη και βαρετή ζωή σου! Έτσι λοιπόν, εκείνη την ημέρα που ουσιαστικά τίποτα στη φύση δεν ήξερε τι ήθελε να κάνει και ποια ήταν η «πραγματική του βάση», ο κυρ Μιχάλης αποφάσισε... " ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Απών - Κική Κωνσταντίνου Η φωτογραφία μας έρχεται από την Κύπρο και την αγαπημένη μου φίλη Xristina Xristodoulidi . Πρωταγωνίστρια, η όμορφη Λάλα! Ευχαριστώ πολύ!!!       "Σε αγα

Το απεικονιζόμενο βιβλίο είναι μία ποιητική συλλογή που περιλαμβάνει 13 μοντέρνα, θεατρικά, στοχαστικά, ανθρωποκεντρικά ποιήματα ποικίλης θεματολογίας που στρέφονται γύρω από τον άξονα των ανθρώπινων συναισθημάτων και προσπαθούν με τον δικό τους τρόπο να συλλάβουν και να αποδώσουν το θαύμα και το μεγαλείο του Ανθρώπου και της Ζωής. Προσφιλείς εκφραστικοί τρόποι, με τους οποίους επιτυγχάνεται ζωντάνια και παραστατικότητα, είναι η θεατρικότητα (αποστροφή του ποιητικού υποκειμένου σε β ενικό, κινητικότητα των ηρώων και μια γενικότερη σκηνοθετική οργάνωση του χώρου και των προσώπων), η εικονοπλασία, το πεζολογικό ύφος, η απλή και καθημερινή σύνταξη και λεξιλόγιο. Με τη βοήθεια όλων των πολύτιμων συντελεστών - που μπορείτε να γνωρίσετε - διαβάζοντας τις πληροφορίες της εκδήλωσης, αυτού του είδους τα "λάφυρα", θα γνωρίσουμε την Κυριακή 17 Μαρτίου στον φιλόξενο χώρο της 4Dance Academy - Σχολή χορού (Kωνσταντινίδου 8 - 3ος όροφος, Χαλκίδα). Ευχαρι

Σαν σήμερα, πριν από τέσσερα χρόνια, γεννήθηκαν τα # λάφυρα . Το πρώτο μας σκαλοπάτι. Νοσταλγικό, αγαπημένο, σημαδιακό. Να σημαίνει τόσα πολλά και να μας φέρει τόση αγάπη και τόσους ανθρώπους. Βαθιά και αληθινά, συγκινημένη. Τέσσερα χρόνια μετά, με την κυκλοφορία του τέταρτου πονήματός μου, την αρχή συγγραφής του πέμπτου και πολλές ενδιαφέρουσες και πρωτοποριακές εκδηλώσεις, να βρίσκονται σε διαδικασία οργάνωσης και εξέλιξης. Νιώθω χαρούμενη, γεμάτη ευγνωμοσύνη, περήφανη και πολλά ακόμη αγνά συναισθήματα για όσα έχω καταφέρει μέχρι στιγμής, για όσα έχω ζήσει μαζί σας και για όσους ανθρώπους έχω γνωρίσει και τους έχω προσθέσει στην καρδιά μου. Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να πω, το ευχαριστώ φαντάζει μικρό σε τέτοιες περιπτώσεις αλλά σίγουρα όταν είναι εγκάρδιο, εξαπλώνεται και το νιώθουν οι αποδέκτες του.    Eλάτε να νοσταλγήσουμε παρέα: http://ekfrastite.blogspot.com/2015/02/blog-post_27.html και φυσικά να μοιραστούμε ξανά το βίντεο του δικού μας και πο

    "Και αγαπώ δε σημαίνει φιλώ και αγκαλιάζω το κόσμο όλο. Σημαίνει κατανοώ, δε κρίνω, προσπαθώ, προσφέρω, συγχωρώ και πάνω απ’ όλα, σημαίνει έχω μάτια να δω και κάτι άλλο πέρα από τη μύτη μου, αυτιά να ακούσω το πόνο του άλλου, στόμα να μιλήσω, να συμβουλέψω και να παρηγορήσω, χέρια να προσφέρω και να πιάσω τον άλλον όταν με έχει ανάγκη, πόδια να βαδίζω συντροφιά με ανθρώπους που για κάποιο λόγο με χρειάζονται δίπλα τους και κυρίως, έχω μια καρδιά γεμάτη με όμορφα συναισθήματα για να προσφέρω στους ανθρώπους και να λάβω χαρά μέσα από αυτήν τη πράξη, την ίδια στιγμή, που η καρδιά θα γεμίζει ξανά με όμορφα συναισθήματα. Και τη χαρά δε θα τη λάβω γιατί θα έχω δώσει κάτι καλό αλλά γιατί με τέτοιες πράξεις, μόνη της θα θεριεύσει." ~~ Η Αγάπη Δηλώνει Απών - Κική Κωνσταντίνου Αν θέλεις και εσύ να αποκτήσεις το νιοτάξιδο βιβλίο μου δεν έχεις παρά να μου το ζητήσεις με μήνυμα inbox. Σας ευχαριστώ πολύ!!! Η πανέμορφη και άκρως επιβλητική φωτογραφία

" Σ' αγαπάω. Χωρίς εσένα νιώθω μόνη και λειψή. Σα να είμαι μισή ένα πράγμα. Όπου και να πάω, νιώθω μισή. Λείπεις από πλάι μου και σε κάθε μου βήμα και σκέψη, νιώθω μισή. Σε αναζητάω παντού. Ακόμη και όταν το μυαλό μου φεύγει από εσένα, πάλι εκεί γυρνάει πιο δυναμικά. Δεν θέλω να νιώθω έτσι γιατί με πονάει αυτή η αγάπη. Δε μου αρέσει που με ανάγκασες να μείνω μόνη και να πρέπει να συνεχίσω στην ζωή χωρίς εσένα. Νιώθω μετέωρη ανάμεσα στο "θέλω" και στο "πρέπει", στον "φόβο" και στο "ρίσκο", στο "ένστικτο" και στη "λογική". Και οι αναμνήσεις δεν με πονάνε απλώς, με στοιχειώνουν.. Ακόμη κι όταν γελάω και χαίρομαι, το κάνω γιατί νιώθω πως είσαι κάπου εκεί. Και μετά θυμάμαι και πονάω και θέλω να σε πονέσω. Και μετά προσδοκώ και επειδή η προσδοκία υποκύπτει, οργίζομαι και θρηνώ. Κι όλο αυτό είναι τόσο βασανιστικό. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω, να νιώσω. Να πω ευχαριστώ που με έμαθες να αγαπάω ή να σε "

Είπα να μην αναφέρω την προσωπική μου άποψη - δεν έχει άλλωστε σημασία - όμως κάτι μέσα μου επέμενε να μιλήσει, οπότε δεν γινόταν αλλιώς, παρά να το υπακούσω. Βλέπω σήμερα παντού αναρτήσεις για το βιβλίο του Ντάνου και την ουρά - που αψηφώντας το κρύο - περίμενε καρτερικά, για μία μόνο υπογραφή του. Προσωπικά δεν με ενοχλεί το ότι ο Ντάνος έβγαλε ένα βιβλίο, δεν είναι άλλωστε και ο πρώτος, θυμάμαι από πολύ παλιά, παίχτες ριάλιτυ και όχι μόνο, να εκδίδουν βιβλία και σίγουρα χωρίς να χρειαστεί να πληρώσουν το παραμικρό, τη στιγμή μάλιστα που "θησαυροί", κλείνονται σε συρτάρια λόγω της οικονομικής κρίσης (πολλές φορές ψεύτικος λόγος) που κάνει τους εκδοτικούς, να μη σε στηρίζουν όπως θα έπρεπε! Επίσης, δεν με ενοχλεί η προσέλευση του κόσμου - αν αυτό ορίζει την επιτυχία ενός βιβλίου (που μεταξύ μας δεν το νομίζω) - καλά κάνει, μιας και πουλάει εφόσον είναι αγαπητός στον κόσμο, αυτό όμως που πραγματικά με ενοχλεί είναι η φωτογραφία που επέλεξε για εξώφυλλο κ

«Λάφυρα Εν Χορώ» Ο τίτλος της εκδήλωσής μας. Μια ποιητική – μουσική – χορευτική παράσταση, θεατρικά δοσμένη, που θα πραγματοποιηθεί στις 17 Μαρτίου στον όμορφο και άκρως φιλόξενο χώρο της 4Dance Academy - Σχολή χορού (Kωνσταντινίδου 8, 3ος όροφος, Νεάπολη Χαλκίδας). Θα σας ενημερώνω και θα σας τροφοδοτώ με υλικό – κυρίως τους φίλους που είστε μακριά και δεν θα μπορείτε να παραστείτε, όμως για την ώρα, θα ήθελα να σας πω δύο λόγια για την επιλογή που δώσαμε -  ως τίτλο -στην εκδήλωσή μας. Και όταν λέω εκδήλωσή μας, εννοώ με κεφαλαία γράμματα την προσωπική αντωνυμία πληθυντικού αριθμού «ΜΑΣ». Από τις λίγες φορές που νιώθω μια εκδήλωση να αγαπιέται από όλα τα μέλη -που κατά κάποιο τρόπο θα την ενσαρκώσουν -  και πιστέψτε με, είμαστε αρκετοί. Σύμφωνα με τον  Αριστοτέλη λοιπόν, στο βιβλίο του «Περι Ψυχής» μεταξύ άλλων υποστήριξε πως πολλοί άνθρωποι πιστεύουν, ότι η ψυχή μας μπορεί να κινεί τον εαυτό της, αλλά μπορεί επίσης να κινεί και κάτι άλλο που είναι ακίνητ

  Αυτή η ηρωίδα, ήταν ανέγγιχτη σαν ένα παραδείσιο πτηνό. Δεν αναζήτησε ποτέ της χάδι, και για να εξοικειωθεί με καθετί ανθρώπινο, πρέπει να περάσει πολύς καιρός. Καιρός, δοκιμασίας και επώασης. Σε κλουβί, αγρίμι γίνεται. Πρόσφυγας ελευθερίας φαντάζει. Δραπετεύει πάντα και παντού. Σε καμία σφαίρα και σε καμία πλάνη, δεν φωλιάζει το μυαλό της. Το λεπτό και άκακο κλαράκι είναι η αγαπημένη της γωνιά. Εκεί θα την βρείς, αναπτερώνει μπαλωμένες ελπίδες. Υπάρχει ένα καταφύγιο, ακόμη ένα καταφύγιο. Έβρεχε καταρρακτωδώς την ημέρα που το ανακάλυψα. Τυχαία έγιναν όλα, θυμάμαι. Σαν ένα κέρμα, εκτάκτως δυναστικό. Ήταν η Στρελίτζια, το ποώδες φυτό με το τόσο εντυπωσιακό και μεγαλειώδες κεφάλι. Ούριοι άνεμοι παραδείσιων πτηνών το έραναν. Αμέτοχη, στεκόμουν εκεί. Αγαπώντας τα σκιερά μέρη, καλλιέργησε χέρσα γη και άγονα χωράφια. Μετάξι, σκόρπισε. Ανθώντας, σπέρνει Ήλιο και Θυμίαμα. Δεν είναι μόνο η ονομασία και η εμφάνισή της, είναι η ανεξαρτησία των υποδουλωμένων πτηνών -