Καλημέρα, εκφραστικοί μου!
Ελπίζω να σας βρίσκω καλά.
Με μεγάλη χαρά μοιράζομαι ότι συμμετέχω κι εγώ στο νέο συλλογικό -και γλυκά αμαρτωλό- βιβλίο "ΚΑΝΕ ΜΙΑ ΑΜΑΡΤΙΑ" της σειράς "ΣΥΝΕΥΡΕΥΣΕΙΣ" των εκδόσεων "ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ!"
Από όλες τις «αμαρτίες» που μας προτάθηκαν, εγώ διάλεξα την Κακή Μουσική. Πάνω σε αυτήν έπλεξα το διήγημά μου, που βρήκε τον δικό του χώρο μέσα στη συλλογή, και νιώθω πραγματικά ευγνωμοσύνη για την επιλογή και την εμπιστοσύνη των εκδόσεων.
Χαίρομαι κάθε φορά που συμμετέχω σε συλλογικά έργα, αλλά αυτή τη φορά χαίρομαι λίγο περισσότερο, γιατί αμφιταλαντεύτηκα, δυσκολεύτηκα, δημιούργησα και στο τέλος απόλαυσα και απολαμβάνω.
Το διήγημα με το οποίο συμμετέχω ονομάζεται «Η Συμφωνία του Κέλετρου» και είναι εμπνευσμένο από το γνωστό έργο "Το Φάντασμα της Όπερας", ένα βιβλίο που είχα αγοράσει πριν χρόνια σε χρυσή κασετίνα με άλλα έργα του Γκαστόν Λερού, αρκετά ακριβή για εκείνη την εποχή και μοναδική, αλλά ποτέ δεν το μετάνιωσα. Φανταστείτε από αυτή την κασετίνα έχω ακόμη δύο αδιάβαστα βιβλία να με περιμένουν και σύντομα θα ξεκινήσω το ένα από τα δύο.
Όταν επέλεξα να γράψω για την Κακή Μουσική -που, ποιος ξέρει, αν υπάρχει στ’ αλήθεια- ήξερα ότι ήθελα κάτι σκοτεινό, θεατρικό, και φυσικά μια λύρα, γιατί τη λύρα και την άρπα τη λατρεύω από πάντα.
Λέγοντας σας μόνο δυο λόγια για την περίληψη του έργου, ο Κέλετρος -το όνομα του οποίου μου ήρθε όταν είδα τυχαία στο ίντερνετ ένα ξενοδοχείο στην Καστοριά με το όνομα "Κέλετρον" και σκέφτηκα πόσο παράξενο και ταυτόχρονα εντυπωσιακό ήταν. Αλλά όταν αντικατέστησα το (ν) με το (ς), ταίριαζε ακόμα περισσότερο στον ήρωα και την ιστορία μου. Έτσι δημιουργήθηκε το όνομα, η μορφή και κατ' επέκταση η συνθ΄ήκη του.
Ο Κέλετρος, λοιπόν, είναι ένας μυστηριώδης μουσικός που παίζει μια σκοτεινή λύρα, η οποία παράγει μουσική που πονάει, που σέρνει μνήμες στην επιφάνεια, οι οποίες καταδι΄ώκουν, που προκαλεί θρήνο και φόβο όχι γιατί είναι «κακή» τεχνικά, αλλά γιατί αγγίζει το πιο αθέατο κομμάτι της ψυχής.
Ο Μάνος, από την άλλη, ένας νεαρός που τον ακούει, παρασύρεται από τη μουσική και μαθαίνει ότι η τέχνη δεν εξαγνίζει απαραίτητα, απλώς φωτίζει όσα έχουμε μέσα μας. Κατά τη δημιουργία του έργου, εκτός από την Κακή Μουσική, που επέλεξα ως αμαρτία, μου δημιουργήθηκε από μόνη της και μια δεύτερη «αμαρτία», αυτή της αποδοχής. Όταν αποδεχόμαστε κάτι κακό, που όμως μας εξαγνίζει χάνοντάς μας... Δεν μπορώ να το εξηγήσω περισσότερο αλλά αν τύχει και διαβάσετε το έργο και τη συμμετοχή μου, πιστεύω θα καταλάβετε.
Είμαι σίγουρη πως θα υπάρχουν υπέροχες ιστορίες στο βιβλίο και πραγματικά ανυπομονώ να το κρατήσω στην αγκαλιά μου! Θέλω να τις απολαύσω μία προς μία.
Ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους ανθρώπους των εκδόσεων ΛΟΓΟ_ΤΥΠΟ για την υποστήριξη και την αγάπη που βάζουν σε κάθε βιβλίο, αλλά και σε όλους τους συνδημιουργούς που συμμετέχουν σε αυτήν τη συλλογική περιπέτεια. Χαίρομαι που συμπορεύομαι -έστω και μέσα στις σελίδες- με τόσο ταλαντούχους ομοτέχνους. Εύχομαι σε όλους μας καλές εμπνεύσεις, πολλές νέες ιστορίες και ακόμη περισσότερες όμορφες «συνευρέσεις» στο μέλλον.
Αν και δεν θα μπορέσω να παρευρεθώ στην επίσημη παρουσίαση στις 10 Δεκεμβρίου στο Calderone Art Space, η χαρά μου παραμένει μεγάλη και η προσμονή να κρατήσω το βιβλίο στα χέρια μου ακόμη μεγαλύτερη.
Εύχομαι όσοι μπορέσετε να βρεθείτε εκεί να το απολαύσετε, να μοιραστείτε τη γιορτή και να στηρίξετε αυτό το όμορφο συλλογικό εγχείρημα.
Με ευχές για δημιουργικότητα, φως και… λίγη αθώα αμαρτία που κάνει τις ιστορίες πιο ενδιαφέρουσες!
Να είστε καλά, να περνάτε όμορφα και να δημιουργείτε τις δικές σας μικρές "αμαρτίες", αυτές που δίνουν νόημα, γεύση και ιστορίες στη ζωή.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ