Μια απόκρυφη ερωτική σιγή,
μια μορφή ανώτερης ύπαρξης.
Ένας μανδύας, νωχελικός και πολέμιος.
Χωρίς την αγνή ρομφαία, θα ήταν ένα τίποτα.
Το εξαίσιον τίποτα, που της έμαθαν.
Τα άστρα της έδειξαν το δρόμο.
Οι φεγγαρόπετρες στόλισαν τη βάρκα στον απόμερο γιαλό.
Οι γαλαξίες έσμιξαν και με το μπλε τους χρώμα, φώτισαν κάθε πιθανό γκρεμό.
Η μουσική δημιουργήθηκε.
Οι στίχοι χαράχθηκαν.
Οι άνθρωποι θυμήθηκαν.
Και το όραμα έγινε ευλογία.
Πολύτιμη και διαχρονική.
Σύρθηκες, μα έτσι επήλθε η στύλωσις φωτός.
Χωρίς προσκύνημα και την αγάπη στην νύχτα,
τίποτε δεν θα ήταν το ίδιο υποφερτό.
Καταιγισμός και κατήφεια.
Όλεθρος!
Απελευθέρωση και φαντασία
Ανάσταση!
Πλανεύτρες οι λέξεις, που από καιρό μας καθήλωσαν.
Σε εκείνο το περβάζι κατοικεί η Χαραυγή και σε εκείνη την ξεθωριασμένη
κουρτίνα, κατοικούν οι Αναμνήσεις που μας ίασαν.
Χωρίς εσένα...
Χωρίς εσένα...
Μαύρο κενό, αιχμαλωσία....
Χωρίς εσένα, όλα έρημα, οικτρά.
Μόνο κοντά σου η δύναμη αποκτά τη θεία χάρη.
Μόνο κοντά σου, η Αγάπη, στο αιώνιο βάθρο μπορεί να κατοικεί.
Χωρίς εσένα ένα σώμα αστρικό και τίποτε άλλο.
Χωρίς εσένα...
Μια ζωή χωρίς πρόλογο μα κάθε μέρα, με ένα νέο φινάλε.
Χωρίς εσένα, ένα λουλούδι που ξεράθηκε, πριν ακόμη ανθίσει.
Ένα σπουργίτι που ψάχνει για νερό.
Ένας ακόμη διαβάτης με χώμα και νερό.
Χώμα και νερό...
Χώμα και νερό...
Δημιουργία!
Η Δημιουργία!
~~ Η Δημιουργία - Κική Κωνσταντίνου
Καλησπέρα αγαπημένη μου φίλη. Πήρα το αύρα σου και σήμερα με τα ποιήματά σου. Καλή σου συνέχεια, Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή