Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2014

LET'S DANCE.

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα. Εχθές ηταν η παγκόσμια μέρα χορού και εγω αν και έχω τη στήλη των «Χοροεκφράσεων», δεν κατάφερα να κάνω ανάρτηση γιατί ήθελα να σας πω τα νέα μου. Ξέρετε εσείς… Επειδή αγαπάμε το χορό και κυρίως τη χαρά που μας δίνει (ανεξαρτήτως αν χορεύουμε ή όχι) αποφάσισα σήμερα να κάνω έτσι μία μίνι αφιέρωση αν θέλετε. Καταρχάς να πω πως σαν τους Ελληνικούς Παραδοσιακούς χορούς δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Οι περισσότεροι από αυτούς μη πω όλοι και το γενικεύσω έχουν κέφι, ζωντάνια, ροή, συναισθήματα και το σημαντικότερο για μένα έχουν το αίσθημα της ομαδικότητας και της ανθρώπινης επαφής. Ε πώς να το κάνουμε! Σε έναν συρτό, σε έναν καλαματιανό, σε ένα νησιώτικο ακόμη και στο τσάμικο οι άνθρωποι κρατιούνται μεταξύ τους, σε παρασύρουν στο χορό και κυρίως αγγίζονται. Κρατούνται χέρι χέρι και για μένα αυτό λέει πολλά! Γι αυτό σας λέω σας τους δικούς μας τίποτα! * Ερώτηση για όσους ξέρουν: Το ζεϊμπέκικο είναι κατ εξοχήν ελληνικός χορός; Εκεί μπορε

ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΟΥΝ! :)

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα. Τι μου κάνετε; Είστε όλοι καλα; Πως περάσατε αυτές τις μέρες; Εγώ μια χαρά! Θα σας τα πω και πιο λεπτομερώς σε λίγο. Πέρασα από τα σπιτάκια σας, να μάθω νέα σας, αλλά ηταν τόσα πολλά αυτά που έχασα που μονο ένα μικρό μέρος κατάφερα να αναπληρώσω. Δε πειράζει όμως, καλα να είμαστε και όλα θα γίνουν. Ήδη προσαρμόστηκα σε πολλά αξιόλογα εγχειρήματα που είδα να εχουν ξεκινήσει όσο καιρό απείχα. Λοιπόν φίλοι, τι να σας πρωτοπώ; Θα ξεκινήσω ως εξής: Αϋπνία, κούραση, άγχος μα το κυριότερο και σημαντικότερο όλων χαρά! Πολύ χαρά! Όσο άγχος δεν είχα τοσο καιρό, μου βγήκε όλο την ώρα του μυστηρίου. Φανταστείτε άλλαζα τις βέρες και έτρεμαν τα χέρια μου. Είχα κατααγχωθεί εκείνη τη στιγμή. Ευτυχώς όλα πήγαν καλα! Δεν μου έπεσε καμιά βέρα, δεν έριξα κανα στέφανο, δεν πάτησα το πέπλο της νύφης, όλα καλα και ωραία. Λίγο με τα τακούνια είχα ένα θεματάκι αλλά μια χαρά άντεξα, ε μετα στο γλέντι τα ξεφορτώθηκα. Ήθελα να σας δείξω και ορισμέν

ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ.

Για να μπορέσεις να διακρίνεις και να μελετήσεις τη ψυχή του κάθε ανθρώπου, πρέπει να μάθεις να διαβάζεις πρώτα τη δική σου! Δε ξέρω αν τα φαινόμενα "απατούν",  ξέρω πως οι άνθρωποι τείνουν να εξηγούν τα πάντα  αφήνοντας εκτός τον κύριο Εαυτό τους....  ΓΑΛΑΖΙΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ.           Ένας μεγάλος πίνακας στολίζει σα κόσμημα μεγάλης αξίας, ένα κάτασπρο τοίχο ενός χώρου, έκθεσης ζωγραφικής. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι το γαλάζιο χρώμα. Ζωγραφισμένα επάνω του απεικονίζονται δύο μαγευτικά στοιχεία της φύσης, ο ουρανός και η θάλασσα. Γαλάζια και τα δύο. Δε ξέρω το λόγο, αλλά το περιεχόμενο αυτού του πίνακα καταφέρνει να μαγνητίσει όλα τα βλέμματα επάνω του.             Ο ουρανός καταγάλανος, με λίγα άσπρα σύννεφα και ένα τεράστιο κίτρινο ήλιο που δείχνει να χαμογελά. Διάφορα είδη πουλιών ταξιδεύουν αμέριμνα υπό τη σκέπη του και ανάμεσα τους διακρίνονται πανέμορφες και πολύχρωμες πεταλούδες.             Ανάλογο είναι και το σκηνικό που επ

AΠΛΟΤΗΤΑ.

Aπλότητα είναι να έχεις όλον τον ουρανό και να αγαπάς ένα αστέρι. Να έχεις όλο τον ωκεανό και να αγαπάς μία σταγόνα. Απο τα ομορφότερα στιχάκια που έχει τύχει να διαβάσω ποτε για την απλότητα… Και όχι, δεν ειπώθηκε απο κάποιον γνωστό φιλόσοφο – στοχαστή. Δεν γράφτηκε απο κάποιον σπουδαίο Νομπελίστα συγγραφέα. Δεν το είδα ούτε στις όμορφες εικόνες που κοσμούν το διαδίκτυο. Το βρήκα στις σελίδες ενός ημερολογίου και το θεώρησα καταπληκτικό. Δυστυχώς δεν ξέρω ποιός το δημιούργησε αλλά για μενα είναι υπέροχο.  Τοσο απλό και τοσο μεγαλειώδες συνάμα! Καλό απόγευμα σε όλους τους εκφραστικούς μου φίλους!

ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ.

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Χρόνια πολλά (για άλλη μία φορά), χρόνια καλά και ευλογημένα για όλους! Επιστρέφοντας σήμερα στα καθιερωμένα, ομολογώ πως έχω ένα μικρό πρόβλημα αναπροσαρμογής αλλά θα συνηθίσω που θα πάει. Άλλωστε αυτή την εβδομάδα έχουμε τις ετοιμασίες για το γάμο της φίλης μου και πολύ χαίρομαι. Πέρασα απο τα σπιτακια σας αλλά ηταν παρα πολλές οι αναρτήσεις που είχα χάσει, οπότε δεν μπορούσα να τις αναπληρώσω όλες. Λογικό... Για πείτε λοιπόν, πώς τα περάσατε το Πάσχα; Όμορφα; Εγώ μια χαρά, εκκλησιάστηκα, διασκέδασα, ξεκουράστηκα, έβαψα μαλλί που είχα κάτι χρόνια να βάψω και κυρίως χάρηκα που είδα αγαπημένους ανθρώπους και φίλους. Ωραία ήτανε αλλά κράτησε λίγο. Για πότε πέρασαν οι μέρες, τίποτα δεν κατάλαβα. Κάπως έτσι γίνεται πάντα άλλωστε. Στο τέλος του Πασχαλιάτικου αυτού μίνι απολογισμού σας έχω την χειροποίητη παρακαλώ καρτούλα που μου έστειλε το αγαπημένο μου Συριανό κορίτσι και την ευχαριστώ ολόψυχα για άλλη μία φορά! Το μ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Εκφραστικοι μου φιλοι, καλημερα! Χρονια  πολλα και ευλογημενα!  Ευχομαι η Ανασταση του Κυριου μας να φωτισει τις ψυχες και το μυαλο σας! Να  περασετε ομορφα σημερα, σουβλιζοντας και μη, να διασκεδασετε και να χορεψετε με την ψυχη σας! Και ε πειδη μ πηκα στα κλεφτα και  πρε πει να βγω ελατε να σας τσουγκρισω και ενα αυγουλακι!  Παρτε ενα  που να σ παει ευκολα,  παρακαλω! Χα χα χα χα Φιλακια  πολλα σε ολους!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα. Σας γράφω γρήγορα γρήγορα διότι με περιμένουν αρκετές υποχρεώσεις αλλά θέλω πρώτα να σας πω δυο τρια πραγματάκια και κυρίως να σας ευχηθώ για τις Άγιες Μέρες που διανύουμε. Καταρχάς να σας πω πως δε θα μπαίνω συχνά στο μπλοκόσπιτο, άρα ούτε θα έρχομαι "σπίτια" σας για "καφέ" κτλ, αλλά σίγουρα θα σας σκέφτομαι και θα μου λείπετε πολύ! Μη με ξεχάσετε, να με σκέφτεσε και να με αγαπάτε. Όταν τα καταφέρω και αν τα καταφέρω θα μπαίνω αλλά καταλαβαίνετε τώρα, θα παω χωριό, θα δω οικογένεια, φίλους, σόι, μιλάμε χαμός θα γίνει που να βρω χρονο για το μπλοκοχωριό. Δε πειράζει όμως γιατί λίγο πολύ το ίδιο υποθέτω θα συμβεί και με εσάς! Επίσης, μετά το Πάσχα έχω να "εκτελέσω" (ωραίο ρήμα βρήκα χαχαχα) και έναν γάμο. Όπως σας έχω ξανα πεί θα παντρέψω το "κολλητάρι" από το ΤΕΙ και έχω ευχάριστες δουλειές και τρεξίματα! Λοιπον συνοψιζω!  Θα λειψω, μη με ξεχάσετε και όταν επιστρέψω με το καλό θέλω κόκκιν

ΤΟ ΜΑΤΩΜΕΝΟ ΦΕΓΓΑΡΙ.

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλησπέρα. Ο τίτλος της ανάρτησης δε σας θυμίζει κάτι απο δραματική ιστορία ή ονομασία τούρκικου σήριαλ;  Καμία σχέση βέβαια αλλά εμένα προς τα κει "έγειρε" ο νους. Για το φαινόμενο του ματωμένου φεγγαριού λοιπόν έμαθα εχθές μέσα από το μπλοκόσπιτο της αγαπημένης μου Στεφανίας και πολύ μου άρεσε! Τόσο πολύ μάλιστα που θέλησα να το αναφέρω και εγώ στο δικό μου σπίτι που και λόγω χρώματος νομίζω ταιριάζει γάντι! :) Να πω σε αυτό το σημείο πως στο μπλοκ της αγαπημένης μου Στεφανίας  θα διαβάσετε μία πολλή όμορφη και λεπτομερής ανάρτηση για το συγκεκριμένο φαινόμενο και το λινκ που πρέπει να ακολουθήσετε είναι αυτό: http://ainafetst.wordpress.com/2014/04/13/pleinelune/ . Ας δούμε λοιπόν με λίγα λόγια για ποιό λόγο το φεγγάρι βάφτηκε με αίμα.... " Ένα εντυπωσιακό φαινόμενο που θα «βάψει» κόκκινο τον ουρανό αναμένεται τη Μεγάλη Τρίτη. Πρόκειται για την ολική σεληνιακή έκλειψη, η οποία, σύμφωνα με τη NASA, θα «βάψει» το φεγγάρι

ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ: Ο ΒΛΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ (ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ).

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε. Μεγάλη Εβδομάδα από σήμερα και ομολογώ πως δεν κατάλαβα καθόλου πως πέρασαν οι μέρες. Εύχομαι να περάσετε όμορφα τις μέρες που ακολουθούνε και κυρίως να περάσετε όλα εκείνα τα "στάδια" που πρέπει για να νοιώσετε στο τέλος το μεγάλο θαύμα της Αναστάσεως. Για σήμερα έκατσα να σας γράψω το δεύτερο και το τελευταίο μέρος της ιστορίας που γράφω για τον καφενέ αλλά πρώτα απ' όλα να σας πω πως εάν θέλετε να μάθετε τί είναι οι ιστορίες του καφενέ και ποιοί συμμετέχουν να πατήσετε εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/04/blog-post_10.html και να ενημερωθείτε πλήρως. Για το πρώτο μέρος της δικής μου ιστορίας θα πρέπει να διαβάσετε πρώτα αυτόν τον σύνδεσμο: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/04/blog-post_8761.html και μετά να επιστρέψετε εδώ για τη συνέχεια και το τέλος του. Καλή ανάγνωση εύχομαι. Ο ΒΛΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ (ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ). «Να δείτε που θα «ρουφήσει» τον καφέ του με

ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ.

Πόσες; Πόσες κορδέλες σέρνεις μαζί σου και τις κάνεις νύφες για πεταλούδες; Πές μου! Πές μου, πόσες; Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσα ξερόκλαδα κρατάς στο χέρι και τα κάνεις κλωνάρια μιας ζωής; Πόσα; Πές μου, πόσα; Κοίτα με Κοίτα με για λίγο μόνο! Κοίτα με! Γιατί στρέφεις πάντα το βλέμμα στον ουρανό; Γιατί; Πές μου! Πές μου! Πόσες στάχτες μαζεύεις κάθε χρόνο από το τζάκι και τις κάνεις φωλιά για χελιδόνια; Πόσες; Ε; Πές μου, πόσες; Μη μου γυρνάς τη πλάτη! Όχι, όχι μη μου τη γυρνάς! Πές μου! Μόνο πές μου! Πόσα; Πόσα χρώματα συγκεντρώνεις όλο το χρόνο για να συνθέσεις την αναγέννηση της μάνας Γής; Πές μου! Πόσο χρόνο διαθέτεις για να ανασάνεις, να φυσήσεις και να σκορπίσεις στον κόσμο μας με την ανάσα σου, ελπίδα και ζωή; Πές μου! Θέλω να μάθω! Πές μου! Γιατί; Γιατί δε μιλάς; Γιατί; Πές μου! Μα πώς μπορείς να εξαπλώνεις τοσο πράσινο κάτω από τον έναστρο ουρανό και ν

ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ: Ο ΒΛΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ).

Εκφραστικοί φίλοι, καλημέρα ξανά. Να πω μόνο πως πριν διαβάσετε το πρώτο μέρος της ιστορίας μου θα ήθελα να διαβάσετε ότι γράφω πρώτα σε αυτή εδώ τη δημοσίευση: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/04/blog-post_10.html για να ενημερωθείτε πλήρως για το τί είναι οι ιστορίες του καφενέ, πώς δημιουργήθηκαν και ποιοί συμμετέχουν στο εγχείρημα αυτό. Καθαρά για λόγους όγκου "έσπασα" τις αναρτήσεις αυτές, για να μη σας "πέσουν" μαζεμένες και χαθούν στο δικό μου κείμενο όσα πρέπει να μάθετε για την συλλογική αυτή μας προσπάθεια. Οπότε φίλοι διαβάστε πρώτα το άνω λινκ και μετά ελάτε εδώ! Θερμή παράκληση, έτσι; :) Ο ΒΛΑΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ (ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ). Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες… Από εκείνες τις ημέρες που δε μπορείς να κατανοήσεις αν το Φθινόπωρο σε έχει εγκαταλείψει πλήρως ή εάν η Άνοιξη εχει εγκατασταθεί για τα καλά στη καθημερινή σου ζωή! Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες…. Από εκείνες τις ημέρες που δεν έχεις καταλάβει αν ο Φεβρουάρι