ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

  Aνακοίνωση: Δυστυχώς, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων, η ομιλήτρια της αυριανής εκδήλωσης για την παρουσίαση των βιβλίων μου, Καρμέλα Αντιγόνη Σώρρου δε θα μπορέσει να παραστεί. Την ευχαριστώ πάρα πολύ που με αμέριστη θέληση και χαρά δέχτηκε να είναι κοντά μου αλλά καταλαβαίνετε πως οι εξωγενείς παράγοντες είναι πάντα απρόβλεπτοι και εμφανίζονται την πιο ακατάλληλη στιγμή. Ξέρω πως ήθελε να είναι μαζί μας, ξέρω πόσο με αγαπάει και με στηρίζει και είμαι σίγουρη πως η σύμπραξή μας αυτή, θα γίνει πράξη στο μέλλον! Λόγω του ότι χρονικά δεν προλαβαίνω να βρω άλλη ομιλήτρια/ομιλητή, μένω με την μία αλλά άκρως δυναμική, Βασιλική Μελισσουργού και χάρη στην πολύτιμη βοήθεια δύο αγαπημένων μου κυριών, της Λουίζα Φρέρη και της Χαρούλα Δουκουμέ θα σας παρουσιάσουμε κάτι νέο, πρωτοποριακό και άκρως διαδραστικό. Είναι έκπληξη και δεν μπορώ να σας την μαρτυρήσω. Όσοι πιστοί προσέλθετε. Αύριο λοιπόν, σας περιμένουμε στις 20:00, στο βιβλιοκαφέ Έναστρον, Σόλωνος 101-Εξάρχεια. Διότι: 

Καθώς βάδιζα σε εκείνη την ανηφόρα είδα έναν κύριο με μαύρα ρούχα. Φορούσε ένα λευκό καπέλο έμοιαζε να το χρησιμοποιεί για να κάνει μόνο τις – κατάλληλες – υποκλίσεις. Ευλαβικά θαρρώ, σάλεψε τους ώμους του, καθώς μου έγνεψε με ακαταλαβίστικο τρόπο. Το σαγόνι του - τρομακτικό, μα έμοιαζε γεμάτο κατανόηση όταν μου χαμογελούσε. Ορκίζομαι πως μια ουλή κατά μήκος, στα δεξιά  του προσώπου του, απλωνόταν Κι αυτός χαμογελούσε… Κάθε χαρακιά και ένα δάκρυ που ονόμασε χαμόγελο, μια πληγή που με μύρο, χιλιάδες φορές είχε αρωματίσει. Κι εκείνη τη στιγμή είδα τις άσπρες κάλτσες μέσα σε όλο το δυσνόητο μαύρο υπήρχε ακόμη κάτι λευκό. Μόνο οι κάλτσες, το μόνο υλικό που του άνηκε που ακόμη, τον συγκρατούσε. -          Δε με ξεγέλασε, το καπέλο δεν ήταν δικό του – -          Το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή – Η θέση δίπλα του, ήταν εξαρχής κατειλημμέ

Eκφραστικοί μου,  Με μεγάλη μου χαρά, σας προσκαλώ  το Σάββατο, στις 23 Σεπτεμβρίου 2017 και ώρα 20:00 στο βιβλιοπωλείο - βιβλιοκαφέ Έναστρον, στην οδό Σόλωνος 101 στα Εξάρχεια Αθήνας, στην παρουσίαση των ποιητικών μου συλλογών: "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" και "Οι Φεγγίτες της Ζωής μου". Πρόκειται για δύο ποιητικές συλλογές σε ελεύθερο στίχο, παράγωγο γένος η μία της άλλης, που περιλαμβάνουν μοντέρνα, στοχαστικά, ανθρωποκεντρικά ποιήματα ποικίλης θεματολογίας που στρέφονται γύρω από τον άξονα των ανθρώπινων συναισθημάτων και προσπαθούν με τον δικό τους τρόπο να συλλάβουν και να αποδώσουν το θαύμα και το μεγαλείο του Ανθρώπου και της Ζωής. Προσφιλείς εκφραστικοί τρόποι με τους οποί ους επιτυγχάνεται ζωντάνια και παραστατικότητα είναι η θεατρικότητα (αποστροφή του ποιητικού υποκειμένου σε β ενικό, κινητικότητα των ηρώων και μια γενικότερη σκηνοθετική οργάνωση του χώρου και των προσώπων), η εικονοπλασία, το πεζολογικό ύφος, η απλή και καθη

Ο κόσμος είναι μια δυνατότητα, αρκεί να την ανακαλύψεις. Ralph Ellison, 1914-1994, Αμερικανός συγγραφέας     Όλοι ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά δεν έχουμε όλοι τον ίδιο ορίζοντα. Konrad Adenauer, 1876-1967, Γερμανός καγκελάριος   Δως μοι πα στω και ταν γαν κινάσω. Αρχιμήδης, 287-212 π.Χ., Μαθηματικός & πανεπιστήμων μτφρ: δώσ’ μου πού να στηριχτώ και θα κινήσω τη γη Θα χτίσω, λοιπόν, κι εγώ ένα μεγάλο προστατευτικό σπίτι με τις πέτρες που μου ρίξατε. Αιώνας εμπορίου, Τάσος Λειβαδίτης. Βλέπεις τον εις το ύψος τούτο άπειρο αιθέρα, που κρατάει ολόγυρα μέσα στην υγρή του αγκαλιά τη Γη; Πίστεψε πως αυτός είναι ο Θεός.  Ευριπίδης Ο Λευκός Πύργος της Θεσσαλονίκης είναι οχυρωματικό έργο οθωμανικής κατασκευής του 15ου αιώνα (χτίστηκε πιθανόν μεταξύ 1450-70). Σήμερα θεωρείται χαρακτηριστικό μνημείο της Θεσσαλονίκης και είναι ό,τι έχει σωθεί από την κατεδαφισμένη οθωμανική οχύρωση της πόλης.Η σημερινή μορφή του πύργου αντικατέστησε β

Σε είδα κάπου σε ένα χωριό να περιφέρεσαι περιτριγυρισμένος απο όλα τα ταλέντα σου και χάρηκα για σένα. Το λαμπερό της ψυχής σου στροβιλίζεται σαν ένας χρυσός, αόρατος, μικρός ανεμοστρόβιλος γύρω σου, μα εσύ δεν το βλέπεις. Το βλέπω εγώ και άλλοι πολλοί για σένα και αυτό αρκεί. Αρκεί για να θεριεύσει. Σε βλέπω να κουβαλάς χιλιάδες Σταυρούς καθημερινά, μα ξέρω πως πάντα τα βγάζεις πέρα! Είσαι ικανός και εκλεκτός και χαίρομαι που «δίνεις» το δικό σου μάθημα νύχτα μέρα! Είσαι ένα από τα παιδιά που δεν ξεχνάνε την ειλικρινή υπόστασή τους και διαθέτεις πληθώρα από εκείνες τις ανθρώπινες αξίες, που μάχονται και υπερασπίζονται το δίκιο. Χαίρομαι που το όνομά σου τιμάει τη χάρη των όσων μπορεί να συμβολίζει. Χαίρομαι, γιατί μαζί με άλλες ανθρώπινες αξίες -  αρετές, μπορείς να ανατείλεις και  να ηγηθείς σε έναν πιο ανθρώπινο και δίκαιο κόσμο. Κι ας μην το ξέρεις, το ξέρω εγώ κι αυτό είναι πάλι αρκετό. Σε εκείνη ακριβώς την κορφή είδα την στάση των ξύλι

Η καλοσύνη μέσα στον άνθρωπο είναι η μόνη αληθινή και υπέροχη αρετή. Είναι η πρώτη και ίσως η μοναδική που πρέπει οι θρησκείες να εμπνέουν στους ανθρώπους, γιατί περιλαμβάνει μέσα της όλες σχεδόν τις άλλες. Κλοντ Αντριέν Ελβέτιους Γιατί οι δεκτικοί, όπως συνηθίζω να λέω, άνθρωποι,  είναι πολλοί και κάθε μέρα αυξάνονται. Οπότε, ακόμη υπάρχει ελπίδα. Πρέπει να ήταν αρχές καλοκαιριού του 2013, όταν εμφανίστηκε στο μπλοκόσπιτό μου και άφησε το πρώτο του σχόλιο. Θυμάμαι ήταν τότε που είχα κάνει την επάνοδο μου στον κόσμο των μπλοκς μετά από μία μεγάλη μου αποχή, κάτι που πιστεύω παθαίνουν αρκετοί μπλοκερς και το βρίσκω λογικό. Θυμάμαι, με είχε εντυπωσιάσει η γλυκύτητα και η καλοσύνη που έρεε ακόμη και στο γραπτό του λόγο. Επίσης, χωρίς να ξέρω, καταλάβαινα πως αυτός ο άνθρωπος, περνούσε εκείνη την περίοδο, κάπως δύσκολα στη ζωή του. Χαίρομαι που τώρα είναι όλα καλά!  Άρχισα που λέτε, να επισκέπτομαι τακτικά τα μπλοκ του και να επικοινωνούμε μέσω σχολιασμών,

Εκφραστικοί μου, καλημέρα. Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα, θα σας μιλήσω για έναν νέο, εκφραστικό άνθρωπο που συνάντησα στο διαδίκτυο. Ναι, είμαστε πολλοί και προσπαθούμε μέσω των ηλεκτρονικών μέσων να  μοιραστούμε με δεκτικούς ανθρώπους, ό,τι αγαπάμε. Η Ευαγγελία λοιπόν, είναι μία νέα κοπέλα με την οποία νιώθω, πως μπορώ να επικοινωνήσω βαθιά. Χαρακτηριστικό σημείο μάλιστα, όταν πήγα να της στείλω μήνυμα, την ίδια στιγμή που πήγε κι εκείνη να κάνει το ίδιο. Πληκτρολογούσαμε ταυτόχρονα. Τηλεπάθεια και αγάπη/ανάγκη, ουσιαστικής επικοινωνίας. Ελάτε να γνωρίσουμε την Ευαγγελία, είμαι σίγουρη πως κι εσείς θα βρείτε την προσωπικότητά της αρκετά ενδιαφέρουσα και η καλλιτεχνική της φύση θα σας παρασύρει σε ένα ενδιαφέρον κόσμο, τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά/ποιητικά. Η Ευαγγελία Καραπιπέρη γεννήθηκε τον Μάϊο του 1987 στην όμορφη Θεσσαλονίκη. Απόφοιτη των ιστορικών σχολείων "Ιωαννειδιο Δημοτικό" και "2ο Ενιαίο Λυκείο Θεσσαλονίκης", το

Eκφραστικοί;  Θέλω να σε κάνω το προσωπικό μου περιστέρι, τον αποκλειστικό μου «ταχυδρόμο», εκείνον που θα γράφω ραβασάκια και δένοντάς τα με λεπτή, κόκκινη κλωστή στο λεπτοκαμωμένο, μικροσκοπικό σου πόδι θα τα αφήσω να ταξιδέψουν και «ραντιστούν» από τις στάλες του Αιγαίου, του Ουρανού και ενός βαθιού πελάγους που ο άνθρωπος δεν εχει ακόμη ανακαλύψει! #Η_Φυγή #Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου #Κική_Κωνσταντίνου Γιατί ναι, για να μάθεις να γράφεις πρέπει πρώτα να μάθεις να μιλάς και εγώ είχα την απαίτηση να προλαβαίνεις ότι θέλω να σου πω πριν καν αρθρώσω λέξη. Αλλά έτσι είμαστε οι άνθρωποι. Άρπαγες όλων, όπως πάντα! Είμαστε ένας βαθύς λάκκος από άμμο που το μόνο που θέλει δίπλα του είναι μια γούρνα με νερό, αδιαφορώντας αν η γούρνα αυτό πού αποζητάει είναι ένα φυλλοβόλο και ένα αειθαλές δέντρο. #Η_Φυγή #Τα_Λάφυρα_της_Ψυχής_μου #Κική_Κωνσταντίνου Μην ακολουθείς τις οδηγίες άλλων! Χάραξε με τις δικές σου πατούσες τη μία και μόνη διαδρο

Τουλάχιστον, αυτό δείχνει. Τις τελευταίες μέρες έχω δει πρόσωπα, τα οποία έχω να δω, σχεδόν, ένα χρόνο και πραγματικά νιώθω υπέροχα. Ιδιαιτέρως όμορφο συναίσθημα αυτό. Σε γεμίζει με απρόσμενη χαρά και ενθουσιασμό.   Εδώ, με την Ιωαννίτσα. Έχω να την δω περίπου έξι μήνες αλλά ξέρετε πως είναι, όταν επικοινωνείς μέσω τηλεφώνου και ίντερνετ συχνά, με αγαπημένα σου πρόσωπα, μειώνεται κάπως η όποια απόσταση, αφού μπορείς να μαθαίνεις τα νέα του άλλου, τακτικά. Χάρηκα πάρα πολύ όμως και νομίζω [πως αυτό είναι εμφανές. Εδώ, ο Βαγγελάκος Τον Βαγγελάκο, τον συνάντησα σε μία μέρα δύσκολη αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Όταν έχεις μια ευκαιρία να δεις τον παλιό σου συμφοιτητή που τον βλέπεις μια φορά τον χρόνο και αν, ε τότε δε σε νοιάζει η όποια κούραση ή αναποδιά. Και σας πάω τώρα σε μια ιδιαίτερη συνάντηση που είχαμε εχθές. Θα κάνω ξεχωριστή ανάρτηση μιας και θέλω να πω κάποια πράγματα, για τον Νίκο αλλά πάρτε μια πρώτη γεύση εδώ. Επιτέλους, βρέθηκε στα