Κι είναι το πράσινο! Είναι η ελπίδα, η χλωροφύλλη των ανθρώπινων ιστών μας. Είναι η κάθαρση, το οξυγόνο του "σάπιου" μονοξειδίου μας. Κι είναι το πράσινο! Το ηλιόλουστο γρασίδι της λασπωμένης ψυχής μας. Το φύκι που ξέρασε στην αμμουδιά η αιματοβαμμένη θάλασσα. Κι είναι το πράσινο! Μια κάμπια που έσκασε και θα γίνει πεταλούδα. Ένα λουλούδι που φύτρωσε στη γη και σύντομα θα ανθίσει. Κι είναι το πράσινο! Μια εύηχη λέξη, μια κομπανία έγχορδων οργάνων που στόχο έχει να μάθει να παίζει μουσική σαν τσοπανόπαιδο από τα φύλλα ενός δέντρου! Κι είναι το πράσινο! Ένα χρώμα, ένας συμβολισμός, ένα συσπειρωμένο θέλω τόσων ανθρώπων! Μια αλυσίδα ανθρώπινων αντιδράσεων που στόχο έχει να ανακάμψει έναν βρώμικο αέρα που χρόνια τώρα αναπνέουμε. Κι είναι το πράσινο! Μια βροχή από συντονισμένες συνιστώσες ανθρώπων που προσπαθούν , δεν επαναπαύονται. Δεν ειναι οικολόγοι επειδή κάποιοι τους έμαθαν να αγαπάνε τη φύση μόνο όταν ειναι εντός της. Αγαπούν τη φύση γιατί ξέρουν να κάνουν χώρο ...
ΌΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΘΑ ΕΚΡΑΓΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ ΤΟ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ.... ΑΠΛΩΣ ΕΚΦΡΑΣΟΥ....!!!