ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Αυτό το παγκάκι είναι Reserve . Όχι, όχι μην κάτσεις! Είναι Reserve . Σαν χθες θυμάμαι ήτανε που πλήρωσα με τις «οικονομίες» των ονείρων μου για να το αποκτήσω. Ήρθα και τοποθέτησα επάνω του θυσίες, κόπους μιας ζωής κι εκείνο σαν είρωνας άνθρωπος, αυταρχικός, με μούντζωσε, με χλεύασε, με έσπρωξε και με γονάτισε στο χώμα! Δακρύζω! Δεν συγκινούμαι! Αναπολώ! Θυμάμαι! Ελπίζω! Αυτοτιμωρούμαι που μπορώ ακόμη να ελπίζω! Μια αυτοκαταστροφική κίνηση και να ’μαι πάλι εδώ! Στη βάση μου! Στην αξία μου! Στο παγκάκι Μου! Αυτό το παγκάκι είναι Reserve . Όχι, όχι μην κάτσεις! Είναι Reserve . Εχει το αίμα, τη σάρκα, τα όνειρα, τη «δήθεν» ζωή και το λυτρωτικό μου θάνατο επάνω! Είναι χρεωμένο με την ανάσα μου και πιστωμένο με την αδικία της ψυχής μου! Πρόσεξέ το καλά! Δως του λίγη πρέπουσα σημασία! Δεν είναι ένα παγκάκι ξύλινο, ένα κάθισμα δίχως ουσία και «σκοπό». Είναι το «τούβλο» του κορμιού και η φλόγα του «καντηλιού» της ζωής μου.

Που λέει και το γνωστό άσμα.... Εκφραστικοί μου φίλοι καλημέρα, Καλό Φθινόπωρο να έχουμε. Καλά περάσαμε, ξεκουραστήκαμε, διασκεδάσαμε, κάναμε τον μίνι απολογισμό και τη περισσυλογή μας και όλα καλά και ωραία. Λίγο ήτανε, μα όσο κράτησε ήταν όμορφα. Πώς το λένε;  Α ναι!  Όλα τα ωραία κρατάνε λίγο... ή μήπως βαριόμαστε και χάνουμε την ομορφιά τους; ;) Επι ευκαιρίας, μιας και τις τελευταίες μέρες μονοπωλεί το ενδιαφέρον μας εκτός απο τη πολιτική και οι μετέπειτα σπουδαστές μας, να ευχηθώ καλή φοιτητική σταδιοδρομία στα νέα παιδιά που κατάφεραν να κάνουν μια νέα αρχή στο όνειρο και να πω επίσης σε όσους δε τα κατάφεραν να μη στεναχωριούνται και να μη πάψουν να πολεμούν για να επιτύχουν στη ζωή τους ότι πραγματικά θελήσουν, ανεξαρτήτως σπουδών και επαγγελματικής επιλογής. Στη ζωή ως άνθρωποι και ως πολίτες γενικότερα αναφέρομαι. Περνάει γρήγορα όμως ο καιρός. Αναπολώ δικές μου περασμένες στιγμές τέτοιας εποχής και νοσταλγικά χαμογελώ με μια αφέλεια που μου αρέ

Εκφραστικοί μου φίλοι καλημέρα. Σήμερα και για δύο εβδομάδες θα σας αφήσω στην ησυχία σας και δε θα σας ξαναπώ τίποτα για τα Λάφυρα και για όσα τα αφορούν. Εύχομαι σε όλους καλό υπόλοιπο καλοκαιριού, καλή διασκέδαση - ξεκούραση, ευλογημένο Δεκαπενταύγουστο και με το καλό να επιστρέψουμε και να τα πούμε ξανά! Ευχαριστώ πολύ για όλα! Να είστε καλά και να χαμογελάτε. Την αγάπη μου και τα φιλιά μου σε όλους!

Είναι λεπίδες κοφτερές τα θέλω και τα αναγκαστικά   όχι των άλλων. Μια συνουσία κάτω από δρακόντεια μέτρα μπορεί να ανατρέψει τα μέτρα και τα σταθμά τους. Πανοπλία τα πρέπει και κράνη τα όχι και τα μή. Για ασπίδες ας μη μιλάμε. Καλοστεκούμενα πλαστικά γυαλιά που αν σπάσουν μπήγονται στο σώμα και πονάνε. Μια μάχη είναι τα πάντα, μια αβεβαιότητα σε ένα αιματοβαμμένο αύριο που πολλοί εβάφτισαν χρυσό! Μη γελιέσαι! Το ότι δίνεις ένα όνομα – μία χάρη - μία αρετή σε κάτι δε σημαίνει πως του ανήκει πάραυτα εντέλει. Δανεικά είναι όλα σε αυτή τη ζωή! Ακόμη και τα αγορασμένα είναι δανεικά. Δεν αγοράζεις τα πάντα, αγοράζεις το επιφανειακό τους περιτύλιγμα. Την τιμή ενοικίου που όρισαν κάποιοι ανόητοι εξουσιαστές. Με ένα κίτρινο διαβατήριο θέλω να τρέξω στη λασπωμένη θάλασσα και να τη γεμίσω   με χρώμα! Τι κρίμα… Όσους κουβάδες κι αν κουβαλήσω… κάθε φορά το γαλάζιο που ρίχνω μέσα της αίμα και λάσπη γίνεται θαρρώ. Βρωμάει! Μυρίζει σάρκες ανθρώπων. Πο

Θέλω να φωνάξω μα δε βγαίνει φωνή. Θέλω να κλάψω μα δεν κυλάει δάκρυ. Θέλω να μιλήσω μα δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη. Θέλω να πω όσα δε τόλμησα ποτέ μου μα τα κλειδώνω στο μαύρο σεντούκι της ψυχής μου! Προσπαθώ να περπατήσω μα μένω κολλημένη, στάσιμη στον συνήθη Εαυτό μου. Προσπαθώ να κουνήσω τα δάχτυλα μα σαν αντικείμενα κέρινου ομοιώματος μένουν εκεί άπραγα να στολίζουν την επιφανειακή μου βιτρίνα. Νιώθω τη βαριά ανάσα μου μα δεν ακούω τον χτύπο της καρδιάς μου. Ακούω ήχους από γύρω μου μα δεν αισθάνομαι τον κόσμο που δραστηριοποιούμαι. Είναι σα να είμαι άνθρωπος αλλά και σα να μην είναι κιόλας! Σα να έχω σάρκα με οστά μα σα να μην έχω εγκέφαλο και νεύρα για να κινήσω το σώμα μου. Δεν είναι πως νιώθω ρομπότ! Είναι που οι άλλοι με ανάγκασαν να γίνω! Κι εγώ απλώς υπάκουσα! Κι όχι πως τους χρεώνω τα λάθη μου! Τους πιστώνω όμως την ώθησή μου σε αυτά! Είμαι άνθρωπος; Δεν είμαι; Είμαι μια φιγούρα; Μια μαριονέτα; Ένα ριγμένο κουτάλι στον ωκε

Φοβάμαι! Τρέμω στην ιδέα πως θα μου φύγεις, πως θα σε χάσω! Πως θα ξυπνήσω ένα πρωί και το σεντόνι θα εχει πάνω του χαραγμένο και τσαλακωμένο το γκρίζο της σκιάς σου. Νιώθω σαν ένα σκληρό όνειρο με χαμένες αυταπάτες που φεγγοβολάει ανελέητα πίσω από ένα πυρακτωμένο και συνάμα θαμπό χθες. Μια κλειδαρότρυπα ο φόβος μου, μια κλειδωνιά με ένα χιλιοσπασμένο αύριο, που επίμονα αποζητούσες μα ο κουτός, δεν κατάλαβες ότι στο είχα ήδη δώσει! Ακόμη το   θυμάμαι! Σαν ένα απατηλό όνειρο που διήρκησε μόλις χθες! Έκλεισα σφιχτά στις χούφτες μου ένα λευκό σπίτι με μια πόρτα θαλασσιά, τόπος κατοικίας μόνο για τους δυο μας και όταν στο προσέφερα προσεκτικά, άνοιξες διάπλατα τη χούφτα σου και εκείνο δίχως να καλοσκεφτεί, «πήρε» τη μορφή λευκού περιστεριού και πέταξε ψηλά! Σε έναν απέραντο ουρανό το είδαμε να ξεμακραίνει…. Προσπάθησα να το φέρω πίσω μα ήταν τόσο περήφανο και ευτυχές στον ουρανό που σκέφτηκα ότι εκεί ανήκει. Εξάλλου εξαγνισμός δεν είναι ο Έρωτας; Ε

ISBN-13: 978-960-93-6807-0 Μάρτιος 2015, 1η έκδ. Θεσσαλονίκη Ιούνιος 2015, 2η έκδ. Θεσσαλονίκη Χαρτόδετο 21.0 x 14.0 cm, 94 σελ. Κυκλοφόρησε - Εξαντλήθηκε - Επανακυκλοφόρησε με την υποστήριξη της δημιουργικής ομάδας των εκδόσεων mystory.gr Το παραπάνω βιβλίο είναι μία ποιητική συλλογή που περιλαμβάνει 13 μοντέρνα, στοχαστικά, ανθρωποκεντρικά ποιήματα ποικίλης θεματολογίας που στρέφονται γύρω από τον άξονα των ανθρώπινων συναισθημάτων και προσπαθούν με τον δικό τους τρόπο να συλλάβουν και να αποδώσουν το θαύμα και το μεγαλείο του Ανθρώπου και της Ζωής. Προσφιλείς εκφραστικοί μου τρόποι με τους οποίους επιτυγχάνεται ζωντάνια και παραστατικότητα είναι η θεατρικότητα (αποστροφή του ποιητικού υποκειμένου σε β ενικό, κινητικότητα των ηρώων και μια γενικότερη σκηνοθετική οργάνωση του χώρου και των προσώπων), η εικονοπλασία, το πεζολογικό ύφος, η

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα. Σήμερα θα σας μιλήσω για ένα νέο λογοτεχνικό πρότζεκτ, στο οποίο έλαβα μέρος, δε ξέρω ακόμη πότε θα ανέβει η δική μου ιστορία μιας και που κάθε μέρα ανεβαίνει μία συμμετοχή και η απήχηση σε αυτό το όμορφο εγχείρημα είναι μεγάλη, θα σας παρότρυνα όμως να λάβετε και εσείς μέρος γιατί αξίζει για πάρα πολλούς λόγους, ο μεγαλύτερος για μένα είναι η χαρά της συμμετοχής και της δημιουργίας   Μετά το πρότζεκτ της 25ης ώρας, το οποίο τελείωσε πανηγυρικά πριν λίγο καιρό, έρχεται ένα νέο εγχείρημα, το οποίο είμαι σίγουρη πως θα έχει τεράστια απήχηση και επιτυχία. Για όσους δε γνωρίζουνε το πρότζεκτ της 25ης ώρας  ή θα ήθελα να θυμηθούνε τί ακριβώς είναι και με τί ιστορία συμμετείχα εγώ θα τους παρότρυνα να πατήσουν πρώτα ΕΔΩ και έπειτα ΕΔΩ γ ια να ενημερωθούν και να διαβάσουν. Για πάμε λοιπόν να μάθουμε τι περιλαμβάνει η νέα ιδέα του Γιώργου (σας τη παρουσιάζω όπως την έλαβα στο e mail μου) Το γραμμόφωνο  www.grammophono.tumblr.com

Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Η Φυγή", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου". Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Το Κυνήγι", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Η Σελήνη", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου"   Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Η Σελήνη", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" Όποιος ενδιαφέρεται να αποκτήσει τη ποιητική συλλογή "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου μέσω μυνήματος στη σελίδα μου στο facebook που θα βρείτε στο πλαι δεξιά ή μέσω του e - mail μου που είναι το kikh_k@hotmail.com, για να μιλήσουμε και να βρούμε τρόπο για να έρθει το βιβλίο σύντομα κοντά σας. Καλή συνέχεια εκφραστικοί μου φίλοι! :) <3