ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Η αλήθεια είναι πως το Εκφραστικό μου μπλοκάκι με βοήθησε πάρα πολύ σε αρκετά πράγματα στη ζωή μου. Μου έφερε ανθρώπους, Εκφραστικούς και Διαφορετικούς Ανθρώπους, που ο καθένας με τον τρόπο του είχε κάτι να δώσει μα και κάτι να πάρει (θέλω να πιστεύω) απο μένα, γιατί στη ζωή, η σωστή "διαδικασία", η ανθρώπινη αλληλουχία αν θέλετε, είναι να δίνουμε μα και να παίρνουμε συνάμα. Η ανατροφοδότηση των χεριών μας είναι το λεγόμενο "Δούναι και λαβείν" Χάρη στο μπλοκ Εκφράσου λοιπόν ήρθαν και εύχομαι να έρθουν κι άλλοι άνθρωποι στη ζωή μου, που με στήριξαν, με αγάπησαν τολμώ να πω και ξεκίνησαν να είναι κοντά μου απο το πρώτο μικρό βήμα έως ότου πάει, θέλω να πιστεύω και εύχομαι. Πρόσφατα λοιπόν, σε αυτό τον χώρο της μπλοκόσφαιρας, μίλια μακριά απο εμένα, κάπου εκεί στο εξωτερικό, στη Νέα Υόρκη, ανακάλυψα τα μπλοκ του αγαπητού σε όσους τον γνωρίζουμε και τον παρακολουθούμε, Ντένι Κονταρίνη,  ο οποίος μέσω των  Εφτανήσων αλλά και του Καφενείον η Ελλάς , φρόν...

Έτσι έγραφε ένα status εχθές που διάβασα στο facebook και συνοδευόταν απο τη φωτογραφία μιας γυμνόστηθης γυναίκας που κρατούσε τη σημαία κατηφορικά και είχε σκυμμένο το κεφάλι της. Το πόσο πολύ με επηρέασε συναισθηματικά και με έβαλε σε σκέψεις το παραπάνω status, είναι κάτι το οποίο δε μπορώ να σας το περιγράψω με λόγια. Η Ελλάδα μας αυτοκτονεί. Οι άνθρωποί της, οι δικοί μας συνάνθρωποι, η χώρα μας, διότι χώρα χωρίς ανθρώπους για μένα δεν υπάρχει, σκύβει το κεφάλι, κυματίζει κατηφορικά τη σημαία και μοιάζει να δηλώνει υποταγή.  Για πόσο όμως; Για πόσο; Στ' αλήθεια, για πόσο; Πόσο κρατάει η μαυρίλα; Η αρνητική σκέψη; Ο εξευτελισμός; Τα όσα "άσχημα" μας έβαλαν και μας ανάγκασαν να ζήσουμε; Μπορεί μια χώρα και ένας λαός, όταν έχει πολεμήσει ανα τους αιώνες για την Ελευθερία, να σκύψει το κεφάλι και να δηλώσει υποταγή; Μπορεί να προσκυνήσει τον οποιονδήποτε προδότη; (διότι οι προδότες πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν) Μπορεί να ζήσει στ...

Στη πηγή που κατέφυγα για τη προηγούμενη ανάρτηση, βρήκα τα διαγγέλματα εκείνης της ημέρας και θέλησα να τα μοιραστώ μαζί σας. Για ελάτε να μάθουμε:   Διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά προς τον ελληνικό λαό (28-10-1940)   Προς τον ελληνικόν λαόν, Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της. θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Έλληνες, τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μα...

Όχι πως δε ξέρουμε τι γιορτάζουμε αύριο αλλά μια "υπενθύμιση" του παρελθόντος, πάντα βοηθάει: Η Επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Δικτάτορα που έφερε τίτλο Πρωθυπουργού, Ιωάννη Μεταξά . Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940 . Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία . Επίσης, σε πολλές χώρες του κόσμου, Ελληνικές κοινότητες γιορτάζουν την Επέτειο του Όχι. Περίπου στις 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι , ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά , στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά , με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στ...

Πάντα υπνοβατούσα ανάμεσα σε ένα μαύρο, ένα κόκκινο και ένα λευκό. Κοίτα να δεις που το λευκό μοιάζει πιο μαύρο από ποτέ. Πίσσα, κάθε βήμα και πίσσα. Μόνο πίσσα. Αιωρούμαι. Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα και καλή εβδομάδα. Χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες, να τους χαιρόμαστε. Το παραπάνω ολιγόλεκτο ήταν η συμμετοχή μου στο λογοτεχνικό δρώμενο "25 λέξεις", της Μαρίας Νικολάου από το λογοτεχνικό ιστολόγιο "το Κείμενο".  Συγχαρητήρια σε όλες τις υπέροχες συμμετοχές και στο νικητήριο ολιγόλεκτο.  Ευχαριστούμε τη Μαρία για την φωτογραφία - έμπνευση που μας χάρισε. Να είστε όλοι καλά και να έχετε μία όμορφη μέρα.  

Εγώ τη Πατρίδα μου τη βάφτισα Χαρά να μου θυμίζει πως μπορεί να δακρύζει από συγκίνηση η Ελπίδα. Της φόρεσα ένα πέπλο λευκό και της στόλισα με ένα κλαδί ελιάς τα καστανά μαλλιά της. Της έδωσα να κρατά στο χέρι έναν υδάτινο σταυρό και ράντισα τους ώμους της με λίγες στάλες μύρο. Της είπα να πάψει να με ακολουθεί και να με αφήσει να ζήσω με το τρόπο που επέλεξα μα εκείνη θέλοντας να με αγκαλιάσει μου χάρισε ένα σκοινί χρώματος μπλε. Ήξερα πως ήθελε να με ξεγελάσει μα μέσα μου ένιωθα πως δεν ηταν κακιά, ίσως   όμως να ήταν ένα παιδί που ήθελε να παίξει. Μια γάτα λευκή είδα να κυνηγά ένα μαύρο κουφάρι και σκέφτηκα πως θα ήθελα να ήταν αντίστροφοι οι ρόλοι. Έτσι για μια αλλαγή, για μια ουτοπική παράσταση που λίγοι, ίσως μόνο εγώ να είχα την τύχη να πληρώσω, να κοιτάξω. Είδα κι ένα γιασεμί να μαραίνεται σε μια αυλή που κάποτε άνηκε στη γειτονιά μου μα τώρα πια δε με πείραξε, σκέψου δε με πείραξε. Κι ας αγαπώ ακόμη τόσο πολύ τα γιασεμιά, τα κρίνα, τις δά...

Των Λαφύρων φυσικά: Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Ελευθέρια Πορεία", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου". Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Μέρα", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" Aπόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Το Κυνήγι", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου". Aπόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Δείπνο", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου".   Απόσπασμα από το ποίημα "Η Φυγή" της ποιητικής συλλογής σε ελεύθερο στίχο "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου". Απόσπασμα από το ποίημα σε ελεύθερο στίχο "Δείπνο", της ποιητικής συλλογής "Τα Λάφυρα της Ψυχής μου" Αυτά για την ώρα εκφραστικοί . Θα τα ξαναπούμε. ;)  

Ώρες ώρες απορώ και εγώ με κάτι ιδέες που έχω... Να, σαν αυτή: Ά λλοτε με φόντο πράσινο και μπλε, άλλοτε σε μέρα με φως και άλλοτε σε νύχτα με σκοτάδι. Τα Λάφυρα φορούν "χρυσούς" μανδύες, απολαμβάνουν "μακιγιάζ", θαμπώνονται ενίοτε απο τα φλας μα μονολογούν και λενε..: Η Μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα. Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα. Κωστής Παλαμάς, 1859-1943, Ποιητής Αν θες να είσαι ευτυχισμένος, βάλε ένα στόχο που θα οδηγεί τις σκέψεις σου, θα απελευθερώσει την ενεργητικότητά σου και θα σου δώσει ελπίδες. Andrew Carnegie, 1835-1919, Αμερικανός μεγιστάνας  Πίστη είναι να ξεκινάς ανεβαίνοντας το πρώτο σκαλοπάτι, χωρίς να βλέπεις ολόκληρη τη σκάλα. Martin Luther King, 1929-1968, Αφροαμερικανός ηγέτης Μη μένεις κάτω στη γη και μην ανεβαίνεις πολύ ψηλά! Ωραιότερος φαίνεται ο κόσμος από ένα ύψος στα μισά. Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος Πάντως εκφ...

Συντροφιά με την Ειρήνη, μία άκρως χαμογελαστή και ευγενική παρουσία, η οποία να σας θυμήσω μου είχε χαρίσει κι αυτές τις εικόνες εδώ:  http://ekfrastite.blogspot.gr/2015/09/blog-post_23.html Πάμε να δούμε τη βόλτα των Λαφύρων στο Μεσολόγγι. Βλέποντας τη θέα της γλυκιάς Ειρήνης από τον τόπο κατοικίας της. Σε μια σημαντική και ευλαβική γωνιά για πολλούς απο εμάς. Στη θάλασσα, για μία ακόμη στιγμή περισυλλογής και ευτυχίας. Κάτω απο ένα φανάρι, μέρα, να μας θυμίσει πως αν χάσουμε το δρόμο μας, δεν έγινε και κάτι, μπορούμε εκ νέου να χαράξουμε μια άλλη διαδρομή. Κι αυτή η διαδρομή απ' οτι βλέπω είχε και πράσινο και μπλε και καφέ που αγαπώ να βλέπω. Στη θάλασσα ξανά, να φανεί καλύτερα, ο καθαρός γυαλός της. Κι ύστερα απ' όλα αυτά., ξεκούραση στο τόσο γνώριμο αυτό παγκάκι με τις χαρακιές που ξέρω: http://ekfrastite.blogspot.gr/2015/08/reserve.html . Ειρήνη μου, ευχαριστώ απο τα βάθη της καρδιάς μου για όλα! Να είσαι πάντα καλ...

Και μόνο οι εικόνες κάποιες φορές αρκούν...  Σαν τους ήχους κι αυτές, διαπεραστικές μα γαλήνιες ενίοτε.  Όσο για τα λόγια άλλοτε μαχαίρι μα άλλοτε μετάξι. Για να ασκείς την τέχνη της γαλήνης: Ηρέμησε το πνεύμα σου και γύρισε πίσω στην πηγή. Καθάρισε το σώμα και την ψυχή αποβάλλοντας κάθε κακία, εγωισμό και επιθυμία. Να είσαι ευγνώμων για τα δώρα του σύμπαντος, την οικογένεια τη φύση, τους συνανθρώπους σου. Morihei Ueshiba, 1883-1969, Γιαπωνέζος ιδρυτής του Aikido Αφιέρωσε χρόνο για να ακούσεις αυτό που λέγεται χωρίς λόγια, να υπακούσεις το νόμο που είναι πολύ αδιόρατος για να γραφεί, να λατρέψεις το ασήμαντο και να αγκαλιάσεις το άμορφο. Λάο Τσε, 6ος αιώνας π.Χ., Κινέζος φιλόσοφος Kάτι μικρό, για τη γενναιοδωρία και την ευγνωμοσύνη που συχνά νιώθω στη ζωή μου. Καλημέρα εκφραστικοί μου. Και προσοχή, ομπρελίτσα γιατί θα βρέξει σήμερα!   

Την έχουν χαρακτηρίσει και όχι αδικαιολόγητα ως μία από τις καλύτερες ταινίες όλων μέχρι στιγμής των εποχών. Η μουσική της επιμέλεια κατά τη δική μου ταπεινή άποψη είναι από τις καλύτερες που έχουν δημιουργηθεί ποτέ για ταινία. Επηρεασμένη από τη "Χοροέκφραση Βαλς" που μοιράστηκα μαζί σας πριν λίγο καιρό, κάνω την ανάρτηση τούτη σήμερα όχι για να σταθώ τόσο στη ταινία, όσο στη μουσική της σύνθεση. Για πάμε να διαβάσουμε τη πλοκή της παραμυθένιας θα πω ταινίας και προχωράμε στις ρομαντικές και όχι μόνο συνθέσεις τις. Αμελί ( αγγλικά : Amelie , γαλλικά : Le Fabuleux Destin d'Amélie Poulain ) είναι γαλλική ρομαντική κομεντί παραγωγής 2001 σε σκηνοθεσία Ζαν-Πιερ Ζενέ και σε σενάριο του ίδιου μαζί με τον Γκιγιόμ Λοράν. Τη μουσική έγραψε ο Γιαν Τιρσέν και πρωταγωνιστεί η Οντρέ Τοτού . Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας ντροπαλής σερβιτόρας που αποφασίζει να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων του περιβάλλοντός της προς το καλύτερο, ενώ παλεύει με...