ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Εκφραστικοί φίλοι, καλημέρα ξανά. Για σήμερα σας έχω το τελευταίο μέρος του διηγήματος και ομολογώ πως χαίρομαι πολύ. Δε θα σας ταλαιρωρήσω άλλο με τις συνέχειες αλλά σίγουρα θα σας ταλαιπωρήσω λίγο με το χρόνο που θα σας πάρει να το διαβάσετε. Με την ησυχία σας βέβαια! :) Να θυμίσω μόνο πως όσοι δεν το έχετε διαβάσει ή θέλετε να το θυμηθειτε πρέπει να ακολουθήσετε τους παρακάτω συνδέσμους: Για το πρώτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_8.html Για το δεύτερο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html Για το τριτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_12.html . Για το τεταρτο μέρος της ιστορίας εδώ:  http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_3613.html Για το πέμπτο μέρος της ιστορίας εδώ:  http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_17.html Για το έκτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_6582.html Για το έβδομο

Εκφραστικοί φίλοι, καλημέρα. Χάλασε ο καιρός σήμερα και μόνο τον ερχομό της Άνοιξης δε θυμίζει... Τι να κάνουμε, όλα στο πρόγραμμα είναι... Πριν λίγο, με χαρά διαπίστωσα οτι η νέα μου φίλη Maria Fe μου έδωσε ένα βραβείο το οποίο προσωπικά ονομάζω βραβείο των ερωτοαπαντήσεων γιατί έχει να κάνει με πολλές ερωτοαπαντήσεις που ακολουθούν. Νομίζω πως όλοι καταλάβατε σε ποιο βραβείο αναφέρομαι και επειδή το έχω λάβει πολλές φορες στο παρελθόν είπα να απαντήσω τις ερωτήσεις της φίλης μου στην ανάρτησή της, όμως δε μπορούσα βρε παιδιά γιατί πολύ απλά δεν μου έβγαινε. Ακόμη και τα πιο μικρά πράγματα μοιάζουν σημαντικά για μένα και ένοιωσα την ανάγκη να κάνω ξεχωριστή ανάρτηση για να απαντήσω εδώ τις ερωτήσεις της φίλης μου. Όπως  ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ξεχωριστός έτσι και εγώ νοιώθω την ανάγκη να πράξω ανάλογα. Το βραβείο είναι το liebster word αλλά επειδή το έχω λάβει στο παρελθόν, δε θα τηρήσω όλους τους κανόνες, θα σταθώ όμως στις ερωτήσεις της φίλης για ν

Εκφραστικοί φίλοι, καλημέρα. Σήμερα έχω σκοπό να σας κάνω να τραγουδήσετε και να χαμογελάσετε. Ομολογώ πως πριν λίγο έλιωσα απο τα γέλια στο σπίτι της Αγριομελιώς απο μια ανάρτησή της και σκέφτηκα να μεταβιβάσω αυτή τη διάθεσή μου και εδώ. Καταρχάς για το σπίτι του Αγριομελιού διαβαίνεται από εδώ: http://agriomeli.blogspot.gr/2014/02/3.html Και πάμε τώρα στα δικά μας. Ένα αγαπημένο μου τραγούδι είναι αυτό: Και σήμερα ήθελα να το ακούσω. Επειδή "τρώω" κολλήματα, το έχω ακούσει ήδη 3-4 φορές. ;) Ψιλοτραγουδώντας λοιπόν τους στίχους, στο σημείο εκείνο με τους δυο ταχυδρόμους θυμήθηκα μια προσωπική ιστορία και γέλασα  με τη ψυχή μου. Σκέφτηκα λοιπόν να τη μοιραστώ μαζί σας και να διασκεδάσουμε παρέα. Βέβαια άλλο να σας το γράφω και άλλο να σας το λέω ή να το βλέπετε. Εσείς κάντε το όλο αυτό που ακολουθεί εικόνα στο νου και θα καταλάβετε: Γυρίζω το χρόνο πίσω, προ πεντατίας (περίπου) και σας πάω τις πρώτες μέρες που έπιασα δουλειά σε ένα γ

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα. Πριν λίγο ήρθαν στα χέρια μου ένα μικρό μπουκετάκι λευκές φρέζες σαν αυτό που ακολουθεί στην φωτογραφία και μοσκοβόλησε ο τόπος όλος. Μιλάμε, είναι σα να αναπνέεις κάτι ξεχωριστό. Δε μπορώ να το περιγράψω διαφορετικά. Χαμογελώ που οδεύουμε ολοταχώς προς την Άνοιξη! ;) Τί λέτε φίλοι; Είστε για μια φρέζα;(Τι όνομα κι αυτό, με παραπέμπει στο μηχάνημα) ;) Πριν πάρετε τη φρέζα σας και φύγετε, αν έχετε χρόνο ρίξτε μια ματιά σε ένα παλιό μου ποστ που συσχετίζετε κατα κάποιο τρόπο με την σημερινή ανάρτηση. Θα το βρείτε εδω: http://ekfrastite.blogspot.gr/2012/04/blog-post_21.html Καλή συνέχεια εκφραστικοί φίλοι. Να περνάτε όμορφα!

Εκφραστικοί φίλοι, καλησπέρα. Τι κάνετε; Σας έλειψα καθόλου; ;) Λοιπόν, όπως βλέπετε απογευματινή απογευματινή σήμερα και έχω διάθεση για χαμόγελα. Πολλά χαμόγελα. Πάμε για το πρώτο; :) Ο παπαγάλος   (Και με αυτόν τον τίτλο θυμήθηκα πως σας "χρωστάω" κάτι απο έναν παπαγάλο....) Ήταν μια γριά που ήθελε να πάρει το παπαγάλο της στην εκκλησία. Έτσι την Κυριακή πήγε στην εκκλησία, αλλά ξέχασε τον παπαγάλο στο σπίτι. Βγαίνει έξω απ την εκκλησία και φωνάζει έναν ταξιτζή και του λέει -Θα πας στην οδό ...και θα πάρεις έναν παπαγάλο που βρίσκεται στην αυλή, του έδωσε τα κλειδιά και του είπε να μην βρίζει. Πάει ο ταξιτζής παίρνει τον παπαγάλο και φεύγει. Στο δρόμο είχε κίνηση και λέει -Κάντε ρε μά***** στην πάντα να περάσω![ο παπαγάλος το ακούει και το μαθαίνει] Πιο πέρα μια γριά έριχνε κάτω νερά, της λέει -Τι ρίχνεις νερά μώρη παλιόγρια![........] Πιο κάτω βλέπει ένα γάιδαρο στη μέση του δρόμου και λέει -Δώστου μια κλοτσιά να δεις πως θα σηκωθεί! πάει και

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχετε! Για σήμερα άλλο θέμα είχα στο νου να αναπτύξω και άλλο μου βγήκε στη πορεία. Μπήκα που λέτε στα στατιστικά του μπλοκ μου και στο σημείο εκείνο που αναγράφονται οι λέξεις - κλειδιά που πατάει κάποιος στη μηχανή αναζήτησης και μπαινει στο μπλοκ είδα κάτι που μου έκανε εντύπωση. Έχει συμβεί και στο παρελθόν κάτι αντίστοιχο αλλά εκείνη η φράση μου είχε δημιουργήσει θετική σκέψη και μου είχε βγάλει ένα όμορφο συναίσθημα, ενώ η σημερινή φράση με προβλημάτισε αρνητικά και στεναχωρέθηκα σκεπτόμενη το άτομο που την είχε πληκτρολογήσει. Η φράση, η οποία αναφέρομαι είναι η εξής: "πως να ζησεις με αχαριστο ανθρωπο". Εσείς τί συναισθήματα θα αποκομίζατε απο αυτή τη φράση; Εγω ειλικρινά στεναχωρέθηκα.  Τώρα θα μου πεις γιατί; Αλλά έτσι αισθάνθηκα και σας το λέω... Προφανώς το λινκ που βγήκε στη μηχανή αναζήτησης ήταν αυτό: http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/08/blog-post_31.html και όπως είδα στα στ

Εκφραστικοί φίλοι καλημέρα. Λοιπόν, σήμερα σας έχω ευχάριστα νέα. Δε θα σας "ταλαιπωρήσω" άλλο με το διήγημα που ανεβάζω. Ήδη είναι μεγάλο για το μπλοκ, θα σας πω μόνο πως σημερα είναι το πρότελευταίο μέρος του και να μάστε καλά την επόμενη εβδομάδα θα μπορείτε να διαβάσετε το τέλος του. Δε ξέρω αν έχετε φανταστεί κάτι αλλά νομίζω πως σήμερα θα έχετε μια ανατροπή. Αν δηλαδή μετά το έκτο μέρος με το σκύλο νομίζατε πως θα αλλάξει πλήρως κάτι σας λέω πως αμέσως τώρα θα δείτε αν πέσατε μέσα ή έξω... :) Να θυμίσω μόνο πως όσοι δεν το έχετε διαβάσει ή θέλετε να το θυμηθειτε πρέπει να ακολουθήσετε τους παρακάτω συνδέσμους: Για το πρώτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_8.html Για το δεύτερο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html Για το τριτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_12.html . Για το τεταρτο μέρος της ιστορίας εδώ:  http://ekfrastite.blog

Εκφραστικοί φίλοι, σήμερα δεν είχα σκοπό να γράψω τη συνέχεια της ιστορίας αλλά επειδή στεναχωρέθηκα με τις άσχημες ειδήσεις που διάβασα στο διαδίκτυο, αποφάσισα να γράψω για να βγάλω με αυτό τον τρόπο τα αρνητικά συναισθήματα απο μέσα μου. Εγώ έτσι εκφράζομαι. Για να νοιώσω καλά ή για να περιορίσω άλλοτε τη χαρά μου δημιουργώ ιστορίες για να έρθω στα "ίσα" μου. Καταλαβαίνετε νομίζω τι εννοώ.... Λοιπόν να σας πω μόνο πως όσοι δεν το έχετε διαβάσει ή θέλετε να το θυμηθειτε πρέπει να ακολουθήσετε τους παρακάτω συνδέσμους: Για το πρώτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_8.html Για το δεύτερο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post.html Για το τριτο μέρος της ιστορίας εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_12.html . Για το τεταρτο μέρος της ιστορίας εδώ:  http://ekfrastite.blogspot.gr/2014/02/blog-post_3613.html Για το πέμπτο μέρος της ιστορίας εδώ:  http://ekfrastite.blogspot

Πριν λίγα δευτερόλεπτα είδα αυτή την άσχημη είδηση: http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=271273&catid=3 . Αναφέρει πως πέθανε ο καλλιτέχνης Σάκης Μπουλάς. Τι κρίμα....  Σοκαρίστηκα. Δεν το περίμενα. Πριν λίγες μέρες τον εδειχναν στην τηλεόραση να τραγουδάει και είχα θεωρήσει πως όλα πάνε καλά με την υγεία του. Τι να πω... Δεν υπάρχουν λόγια... Καλό του ταξίδι και κουράγιο σε όσους μένουν πίσω... :( :( :(

Εκφραστικοί φίλοι, καλησπέρα. Έψαχνα να βρω μια ιστορία να σας βάλω στη στήλη με τα "Συναισθήματα" και βρήκα μία που με έκανε να συγκινηθώ πάρα πολύ. Δεν την είχα ξαναδιαβάσει, εύχομαι το ίδιο και εσείς (έτσι, να την διαβάσετε σε μένα πρώτα χιχιχ :P ) και θέλω να σας παροτρύνω όλους να μη βαρεθείτε να τη διαβάσετε. Είναι άκρως τρυφερή και βγάζει ομορφα συναισθήματα, φαίνετε απο τον τίτλο της άλλωστε. Για κοπιάστε να διαβάσετε. ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά και αγαπούσε ένα αγοράκι. Και κάθε μέρα το αγόρι θα ερχόταν και θα μάζευε τα φύλλα του και θα έφτιαχνε στέμματα παίζοντας τον βασιλιά του δάσους. Σκαρφάλωνε στον κορμό του και τραμπαλιζόταν στα κλαδιά του και έτρωγε τα μήλα του. Και έπαιζαν κρυφτό. Κι όταν κουραζόταν το αγόρι πλάγιαζε στη σκιά του δέντρου. Και το αγόρι αγαπούσε το δέντρο πάρα πολύ. Και το δέντρο ήταν ευτυχισμένο. Μα ο χρόνος περνούσε. Και το αγόρι μεγάλωσε. Και το δέντρο έμενε συχνά μόνο του.

Εκφραστικοί φίλοι, καλημέρα. Θέλω να ευχηθώ σε όλους Καλή Τσικνοπέμπτη! Να περάσετε όμορφα, παρέα με ανθρώπους που σας δίνουν χαρά. Τη Δευτέρα ήμουν για καφέ με μία καλή φίλη και συζητούσαμε για τις γιορτινές μέρες που ακολουθούν. Πάνω στη κουβέντα μιλήσαμε για το έθιμο της Τσικνοπέμπτης και διαπιστώσαμε πως δεν ξέρουμε το λόγο που υπάρχει και από που προήρθε και γιατί. Εψαξα στο διαδίκτυο αλλά δυστυχώς δεν κατάφερα να βρω κάτι σημαντικό. Το μόνο που βρήκα είναι κάτι που ήδη ήξερα. Εγώ όμως ήθελα να βρω την ιστορία της. Πώς δημιουργήθηκε, από ποιούς και τί μπορεί να σημαίνει. Δε μου αρκεί οτι καταναλώνουμε κρέας λόγω παράδοσης για τη νηστεία που επρόκειτε να ακολουθήσει.  Έψαξα αλλά δυστυχώς δεν βρήκα πολλά πράγματα, τό μόνο που βρήκα σχετικά με την ιστορία του εθίμου είναι αυτο:  "Το έθιμο χάνεται στα βάθη των αιώνων, χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή του. Εικάζεται, όμως, ότι προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, πο

Ήρθε η ώρα για το παιχνίδι μας, λοιπόν!! Frankenstein tale(s), που σημαίνει γράφουμε μια κοινή ιστορία που πηγαίνει από blog σε blog, η οποία είναι συρραφή πολλών μικρών ιστοριών. Όπως το ”αγαπημένο” τέρας του Βίκτορ Φράνκενστάιν που υπήρξε συρραφή από πολλά και διαφορετικά μέλη πτωμάτων!!!! Μέχρι να καταλήξει στο τέλος της κανείς μας δεν θα ξέρει πιο θα είναι αυτό!! Έλαβαν συμμετοχή 14 bloggers και με την σειρά που άφησαν σχόλιο στη σχετική ανάρτηση/πρόσκληση, θα εξελίσσεται η ιστορία μας μέχρι το τέλος της! Ο καθένας έχει στη διάθεσή του έως 3 μέρες να αναρτά την συνέχεια της ιστορίας όταν φτάνει η σειρά του, με όριο έως 250 λέξεις!! Αυτή η όμορφη ιδέα είναι της Μαριλένας μας και δηλώνω περήφανη και ευτυχισμένη που συμμετέχω και εγώ!  Τα blogs που συμμετέχουν είναι τα εξής: Μαριλένα από http://marilenaspotofart.wordpress.com/ Κατερίνα από http://apopsitexnis.blogspot.gr/ Μαρία από http://mytripssonblog.blogspot.gr/ Κατερίνα από http://positive-th