Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ ΑΝΝΑΣ!

Eκφραστικοί φίλοι καλημέρα!

Σήμερα, για αρχή σας έχω μία ανάρτηση που δεν είναι δική μου αλλά ανήκει σε μια αγαπημένη φίλη που γνώρισα στο ίντερνετ.

Δεν έχει μπλοκ (ακόμη) αλλά μας παρακολουθεί και μας αγαπάει ιδιαίτερα. Δε θα πω περισσότερα γιατί δε χρειάζεται άλλωστε, τα όσα διαβάσετε σε λίγο είναι σκέψεις τις και χαίρομαι που τις μοιράζεται μαζί μας.

Γιατί λίγο - πολύ όλοι ξέρετε πόσο θάρρος θέλει να φανερώνεις στη ψυχή και το μυαλό σου στο διαδίκτυο! :)

Σας το παρουσιάζω όπως μου το έστειλε! Καθαρές καθαρές οι εκφράσεις της! :)


" Κάθε ανθρώπινος νους και όχι μόνον οι καταπιεσμένοι, εχει ανάγκη να δραπετεύσει απο την πραγματικότητα του χρόνου. Επιθυμεί την ευτυχια, νομίζει ότι εχει την ικανότητα να μετεωριζει, να ιεροποιει την ύπαρξη του. Νομίζει ότι του αξίζει να δικαιούται την ησυχία. Γι ´αυτό πολλές φορές κλείνει τα ματια αλλα όχι τα αυτιά. Τα αυτιά, μας κάνουν ευάλωτους στους άλλους. Μας αφήνουν στο έλεος της αυθάδειας και της ακαλαισθησιας. Νομίζουμε ότι είμαστε συνηθισμένοι σε όλων των ειδών τις εκκεντρικότητες και ότι παραμένουμε αταραχοι ακόμα και στις πιο εντυπωσιακές επιδείξεις τρέλας. Ωστόσο η τύχη εχει προγραμματίσει εκ των προτέρων τα γεγονότα, που στα ανθρώπινα ματια μπορεί να φαίνονται ως ατέλειες, ειναι όμως οι αποφασιστικές λεπτομέρειες του σύμπαντος. Εμείς λοιπόν οι ανθρωποι με την πολυπλοκότητα μας εκπληρώνουμε το πεπρωμένο μας επι της γης, νομίζοντας ότι έχουμε αυτονομία και θέληση. Ειναι όμως αυτο μια πλάνη, μια ανυπόστατη έννοια. Επιθυμούμε να κατανοήσουμε τη μοίρα μας και αναζητούμε το νόημα όλων αυτών. "

Άννα.


Δε ξέρω για εσάς φίλοι αλλά εμένα μου δημιουργήθηκαν πολλοί προβληματισμοί για πολλά πράγματα. 

Δε θα αναλύσω τις σκέψεις της φίλης μας, είναι ξεκάθαρες άλλωστε θα πω μόνο πως την ευχαριστώ ιδιαίτερα που θέλησε να εκφραστεί μαζί μας και να πω πως το μπλοκ μου χαίρεται να φιλοξενεί ανθρώπους ευγενείς και καθάριους σαν την Άννα!

Δυστυχώς οι περισσότεροι δε την ξέρετε αλλά όσοι την έχετε γνωρίσει μπορείτε να καταλάβετε τι τρελλό μα και τί σοφό παιδί κρύβει μέσα της!

Η παρέα της με τιμάει εδώ και μήνες αφάντασα! Σε κάποιο άλλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης αλλά με τιμάει καθημερινά με πολλή αγάπη και ευγένεια!

Ελπίζω να συνεχίσει να εκφράζεται μαζί μας! Ευχαριστώ και πάλι πολύ!

Και να σταθώ δυο λεπτά στο τρόπο που ξεκινάει τις σκέψεις της:

" Κάθε ανθρώπινος νους και όχι μόνον οι καταπιεσμένοι, εχει ανάγκη να δραπετεύσει απο την πραγματικότητα του χρόνου."

Αυτό, ως προς πολλές πλευρές και εκδοχές που μπορεί να έχει, το συναντώ συχνά πλέον στη ζωή μας! Και ειναι λογικό να συμβαίνει! Ας γίνεται τουλάχιστον για προσωπική βελτίωση και εξέλιξη του καθενός και όχι για το ανούσιους λόγους και αναίτιους σκοπούς...... :)


Αυτά μέχρι στιγμής φίλοι! Και σύντομα έρχεται τέλος του Frankestein tale(s)! :)

Φιλάκια πολλά σε όλους!

Σχόλια

  1. Καλημερούδια! Είναι όμορφο να ξεκινάς τη μέρα σου με σκέψεις που σε κάνουν να... σκέφτεσαι! Εύχομαι η φίλη σου να αποκτήσει γρήγορα τον δικό της χώρο!
    Φιλιά :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλη σου μερα!
      και εγω της το ευχομαι!
      να εισαι καλα!
      και να εχεις μια ομορφη μερα και εβδομαδα!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  2. Συγχαρητηρια στην φιλη σου την ΑΝΝΑ!!! Εξαιρετικο και πολυ αληθινο μεσα στην εποχη το κειμενο της!!! Τα φιλια μου Εκφρασουλα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφουλίνα μου αγαπημένη καλησπέρα!
      Μου έλειψες!
      Χαιρομαι που ήρθες ξανά! :)
      Ευχαριστώ πολύ για το ζεστό σου σχόλιο προς την Άννα μας!
      Να είσαι καλά!
      Φιλαάκια πολλά πολλά!
      Να εχεις ενα ομορφο βράδυ!

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Ας ειναι καλα η Αννα μας που το μοιραστηκε μαζι μας!
      Φιλακια πολλα Ζηνα μου!
      Να εχεις μια ομορφη μερα!

      Διαγραφή
  4. Τροφή για πολλές σκέψεις το κείμενο σίγουρα! Συμφωνώ και με το δικό σου σχόλιο!

    Έχω ανταλλάξει κάποια σχόλια με την Άννα και τις άλλες "άστεγες" της παρέας, η παρουσία τους και τα κείμενά τους μου φαίνονται πολύ αξιόλογα, έχω προσφερθεί να τις φιλοξενήσω και στο δικό μου μπλογκ αν το θελήσουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλε μου φιλε η Άννα που αναφέρω εγώ είναι μία ιντερνετική φίλη που έχω γνωρίσει στο facebook και επικοινωνούμε από εκεί. Δεν είναι αυτή που κατάλαβες εσύ. Εξίσου υπέροχες όμως και οι δυο τους! :)
      Να εισαι καλα!
      Καλημερα και απο εδω!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)