Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ ΑΝΝΑΣ!

Eκφραστικοί φίλοι καλημέρα!

Σήμερα, για αρχή σας έχω μία ανάρτηση που δεν είναι δική μου αλλά ανήκει σε μια αγαπημένη φίλη που γνώρισα στο ίντερνετ.

Δεν έχει μπλοκ (ακόμη) αλλά μας παρακολουθεί και μας αγαπάει ιδιαίτερα. Δε θα πω περισσότερα γιατί δε χρειάζεται άλλωστε, τα όσα διαβάσετε σε λίγο είναι σκέψεις τις και χαίρομαι που τις μοιράζεται μαζί μας.

Γιατί λίγο - πολύ όλοι ξέρετε πόσο θάρρος θέλει να φανερώνεις στη ψυχή και το μυαλό σου στο διαδίκτυο! :)

Σας το παρουσιάζω όπως μου το έστειλε! Καθαρές καθαρές οι εκφράσεις της! :)


" Κάθε ανθρώπινος νους και όχι μόνον οι καταπιεσμένοι, εχει ανάγκη να δραπετεύσει απο την πραγματικότητα του χρόνου. Επιθυμεί την ευτυχια, νομίζει ότι εχει την ικανότητα να μετεωριζει, να ιεροποιει την ύπαρξη του. Νομίζει ότι του αξίζει να δικαιούται την ησυχία. Γι ´αυτό πολλές φορές κλείνει τα ματια αλλα όχι τα αυτιά. Τα αυτιά, μας κάνουν ευάλωτους στους άλλους. Μας αφήνουν στο έλεος της αυθάδειας και της ακαλαισθησιας. Νομίζουμε ότι είμαστε συνηθισμένοι σε όλων των ειδών τις εκκεντρικότητες και ότι παραμένουμε αταραχοι ακόμα και στις πιο εντυπωσιακές επιδείξεις τρέλας. Ωστόσο η τύχη εχει προγραμματίσει εκ των προτέρων τα γεγονότα, που στα ανθρώπινα ματια μπορεί να φαίνονται ως ατέλειες, ειναι όμως οι αποφασιστικές λεπτομέρειες του σύμπαντος. Εμείς λοιπόν οι ανθρωποι με την πολυπλοκότητα μας εκπληρώνουμε το πεπρωμένο μας επι της γης, νομίζοντας ότι έχουμε αυτονομία και θέληση. Ειναι όμως αυτο μια πλάνη, μια ανυπόστατη έννοια. Επιθυμούμε να κατανοήσουμε τη μοίρα μας και αναζητούμε το νόημα όλων αυτών. "

Άννα.


Δε ξέρω για εσάς φίλοι αλλά εμένα μου δημιουργήθηκαν πολλοί προβληματισμοί για πολλά πράγματα. 

Δε θα αναλύσω τις σκέψεις της φίλης μας, είναι ξεκάθαρες άλλωστε θα πω μόνο πως την ευχαριστώ ιδιαίτερα που θέλησε να εκφραστεί μαζί μας και να πω πως το μπλοκ μου χαίρεται να φιλοξενεί ανθρώπους ευγενείς και καθάριους σαν την Άννα!

Δυστυχώς οι περισσότεροι δε την ξέρετε αλλά όσοι την έχετε γνωρίσει μπορείτε να καταλάβετε τι τρελλό μα και τί σοφό παιδί κρύβει μέσα της!

Η παρέα της με τιμάει εδώ και μήνες αφάντασα! Σε κάποιο άλλο μέσο κοινωνικής δικτύωσης αλλά με τιμάει καθημερινά με πολλή αγάπη και ευγένεια!

Ελπίζω να συνεχίσει να εκφράζεται μαζί μας! Ευχαριστώ και πάλι πολύ!

Και να σταθώ δυο λεπτά στο τρόπο που ξεκινάει τις σκέψεις της:

" Κάθε ανθρώπινος νους και όχι μόνον οι καταπιεσμένοι, εχει ανάγκη να δραπετεύσει απο την πραγματικότητα του χρόνου."

Αυτό, ως προς πολλές πλευρές και εκδοχές που μπορεί να έχει, το συναντώ συχνά πλέον στη ζωή μας! Και ειναι λογικό να συμβαίνει! Ας γίνεται τουλάχιστον για προσωπική βελτίωση και εξέλιξη του καθενός και όχι για το ανούσιους λόγους και αναίτιους σκοπούς...... :)


Αυτά μέχρι στιγμής φίλοι! Και σύντομα έρχεται τέλος του Frankestein tale(s)! :)

Φιλάκια πολλά σε όλους!

Σχόλια

  1. Καλημερούδια! Είναι όμορφο να ξεκινάς τη μέρα σου με σκέψεις που σε κάνουν να... σκέφτεσαι! Εύχομαι η φίλη σου να αποκτήσει γρήγορα τον δικό της χώρο!
    Φιλιά :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλη σου μερα!
      και εγω της το ευχομαι!
      να εισαι καλα!
      και να εχεις μια ομορφη μερα και εβδομαδα!
      φιλακια πολλα!

      Διαγραφή
  2. Συγχαρητηρια στην φιλη σου την ΑΝΝΑ!!! Εξαιρετικο και πολυ αληθινο μεσα στην εποχη το κειμενο της!!! Τα φιλια μου Εκφρασουλα μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοφουλίνα μου αγαπημένη καλησπέρα!
      Μου έλειψες!
      Χαιρομαι που ήρθες ξανά! :)
      Ευχαριστώ πολύ για το ζεστό σου σχόλιο προς την Άννα μας!
      Να είσαι καλά!
      Φιλαάκια πολλά πολλά!
      Να εχεις ενα ομορφο βράδυ!

      Διαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Ας ειναι καλα η Αννα μας που το μοιραστηκε μαζι μας!
      Φιλακια πολλα Ζηνα μου!
      Να εχεις μια ομορφη μερα!

      Διαγραφή
  4. Τροφή για πολλές σκέψεις το κείμενο σίγουρα! Συμφωνώ και με το δικό σου σχόλιο!

    Έχω ανταλλάξει κάποια σχόλια με την Άννα και τις άλλες "άστεγες" της παρέας, η παρουσία τους και τα κείμενά τους μου φαίνονται πολύ αξιόλογα, έχω προσφερθεί να τις φιλοξενήσω και στο δικό μου μπλογκ αν το θελήσουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλε μου φιλε η Άννα που αναφέρω εγώ είναι μία ιντερνετική φίλη που έχω γνωρίσει στο facebook και επικοινωνούμε από εκεί. Δεν είναι αυτή που κατάλαβες εσύ. Εξίσου υπέροχες όμως και οι δυο τους! :)
      Να εισαι καλα!
      Καλημερα και απο εδω!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Ο Αύγουστος μας αποχαιρετά

  Ο Αύγουστος περπατά αργά, με τα βήματά του βαριά από ήλιο που σβήνει, σαν να κουβαλάει ολόκληρο τον χρόνο σε μια ανάσα, σε μια τελευταία ματιά πριν χαθεί πίσω από το κατώφλι του φθινοπώρου. Η πόλη μοιάζει να κρατά την αναπνοή της, με το χώμα ακόμα ζεστό κάτω από τα πόδια, το κελάηδημα των πουλιών λιγοστό και νωχελικό, τα τζιτζίκια σιγούν, μα ο αέρας ακόμα φέρνει την ανάμνηση του ατελείωτου καλοκαιριού — των απογευμάτων που λιώσαμε σε γέλια, των βραδιών με αστέρια να πέφτουν σαν βροχή και της θάλασσας που αγκάλιαζε κάθε μας βήμα. Στην αυλή η κούνια κουνιέται ακόμα, σαν να χαιρετάει εκείνους που σίγουρα θα φύγουν, τραγουδώντας έναν ήσυχο αποχαιρετισμό, μ’ ένα γλυκό, μακρινό τραγούδι που θυμίζει: «Μείνετε εδώ λίγο ακόμα — η στιγμή δεν τέλειωσε». Τα δέντρα στέκονται βαρύθυμα, φύλλα χρυσά, κόκκινα και καφέ, αρχίζουν να πέφτουν απαλά στο χώμα, σαν να φυλάνε μέσα τους μνήμες που θα κρατήσουν τη ζεστασιά του ήλιου και της βροχής, το άρωμα των λουλουδιών που έλιωσα...

Καλοκαιρινός Θησαυρός: Τα Κρυμμένα Σημεία της Γειτονιάς μας – Η Αυλή της Κατίνας

Καλημέρα σας, εκφραστικοί μου! Δεν ήξερα αν θα κάνω άλλη ανάρτηση για τον καλοκαιρινό θησαυρό που εμπνεύστηκα, αλλά τελικά ένιωσα πως ήταν ανάγκη να το κάνω. Ίσως γιατί γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, σε εκείνες τις γλυκές, αθώες αναμνήσεις που φωτίζουν την ψυχή. Ίσως γιατί το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του και μια γλυκιά μελαγχολία με γυρίζει εκεί που η καρδιά νιώθει ασφαλής. Δεν ξέρω ακριβώς το γιατί, ξέρω μόνο πως το θέλησα – κι αυτό έχει σημασία. Σε αυτή την ανάρτηση σας καλώ να θυμηθείτε μαζί μου την ιδέα και τον σκοπό του διαδικτυακού δρώμενου, που στόχο έχει να φέρει στο φως μικρές στιγμές από τις ζωές μας, εκείνες που ίσως μοιάζουν ασήμαντες αλλά κρύβουν θησαυρούς. Στο τέλος της δημοσίευσης θα βρείτε και όλες τις συμμετοχές μέχρι στιγμής για τις οποίες σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Αν κατά λάθος ξέχασα κάποια, σας παρακαλώ συγχωρέστε με και προσθέστε τη στα σχόλια. Δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για το τι θα γράψω – το ήξερα καλά. Και αυτή τη φορά, ήξερα τι ή...