ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

     Ή μάλλον γιατί όταν οι Έλληνες θέλουν μπορούν!      Αυτή είναι μία απο τις αναρτήσεις που πρέπει να μας κάνουν υπερήφανους σα λαό και η αλήθεια είναι οτι τώρα το έχουμε ανάγκη όσο άλλοτε!     Η συγκεκριμένη είδηση είναι απο αυτές που μέσα σε λίγες μόνο φράσεις μπορούν να σε κάνουν να αισθανθείς περηφάνια ως Έλληνας και όχι ως προσωπικότητα ξεχωριστά!     Και νομίζω πως τέτοιες ειδήσεις δε κυκλοφορούν πια συχνά.... Παγκόσμια πρωταθλήτρια για πρώτη φορά στην Ιστορία της η ομάδα πόλο των γυναικών        Μπραβο σε οσους καταφεραν με προσπαθεια και πειθαρχεια να μας χαρισουν όσα δε καταφεραν και δε θα καταφερουν πολλοι αλλοι που θα επρεπε...!!!        Μπραβο που μας κάνουν υπερηφανους για τη χωρα μας μα και για τον αθλητισμο που μπορουμε να προαγουμε προς τα εξω!

Σκέφτομαι και αναρωτιέμαι ποια «πράξη» ή έστω ποια μορφή εκδήλωσης θαυμασμού και αγάπης μπορεί να είναι η πιο πολύτιμη στη ζωή των ανθρώπων και τελικά πάντοτε, όποτε και να κάνω αυτό το ερώτημα στον εαυτό μου, καταλήγω πως είναι η αγκαλιά. Ωστόσο συνεχίζω να πιστεύω ότι η σημασία και ο ρόλος της είναι πολύ υποτιμημένος στην εποχή μας. Δε ξέρω πόσοι άνθρωποι θα συμφωνούσαν μαζί μου ή εάν τους ρωτούσα πόσοι θα σκεφτόντουσαν την αγκαλιά (μιας και που οι περισσότεροι άνθρωποι σε ερώτηση σχετική με τις εκδηλώσεις αγάπης θα προσπαθούσαν να βρούνε ότι πιο «φανταχτερό» υπάρχει για να απαντήσουν) αλλά ξέρω πως για μένα η αγκαλιά είναι ότι πιο σημαντικό μπορεί να παρέχει ο ένας άνθρωπος στον άλλο χωρίς να χρειάζεται να ξοδέψει τίποτα για να τη δώσει εκεί που θέλει και αξίζει φυσικά! Πιστεύω πως η ανθρώπινη αγκαλιά έχει πέσει και αυτή θύμα της έννοιας της λέξης «δεδομένος» και επειδή όλοι μας τη θεωρούμε κατά κάποιο τρόπο δεδομένη δε της δίνουμε την αξία και τη τιμή που της αρμόζει. Δεν είναι τυχ...

            Ουφ θα τα πω γιατί θέλω να τα πω!             Ένα τούρκικο έργο έβλεπα κι εγώ και πήγαν και μου άλλαξαν ώρα…             Θυμάστε τη γνώμη μου για τα ξένα σήριαλ που συνήθως μονοπωλούν τα καλοκαίρια μας; Εάν δε τη θυμάστε πατήστε ΕΔΩ για να θυμηθείτε…             Ε λοιπόν μου συνέβη αυτό που λένε ότι «μη λες τίποτα γιατί ότι λες το λούζεσαι κιόλας». Αυτό λοιπόν έπαθα κι εγώ! Το λούστηκα!             Άρχισα που λέτε να βλέπω μετα μανίας μια τουρκική σειρά και πήγαν και μου άλλαξαν ώρα. Από απόγευμα την έβαλαν πρωί και δυστυχώς δε μπορώ να τη δω πια…             Βλέποντας λοιπόν όσα επεισόδια πρόλαβα να δω συμπέρανα καποια πράγματα τα οποία νομίζω πως...

             Καλοκαιράκι και η μπλοκογειτονιά αδειάζει…             Κάτι μου λέει πως μέσα στον Αύγουστο μάλλον θα αδειάσει ακόμη περισσότερο… Λογικό βέβαια μιας και που καλό θα κάνει σε όλους μας η καλοκαιρινή ξεκούραση, χαλάρωση και ανασυγκρότηση δυνάμεων καθώς επίσης και το ξεκαθάρισμα που είθιστε συνήθως να ακολουθεί.             Δε θα σας πω ψέματα, υπάρχουν στιγμές που έτσι φευγαλέα μου παίρνανε σκέψεις από το μυαλό να εγκαταλείψω τούτο δω το μπλοκακι, κυρίως γιατί νομίζω πως δεν ήμουν έτοιμη να το δημιουργήσω και να του δίνω συνεχώς «ζωή»… όμως αυτές οι σκέψεις είναι κάτι που δε θα αναλύσω αυτή τη στιγμή μιας και που δεν έχει έρθει η ώρα τους ακόμα…             Η αλήθεια είναι πως το τελευταίο καιρό πολύ εγκαταλείπουν τη μπλοκοσφαιρα για διαφορετικούς λογούς...

   Αυτό! Ο τίτλος τα λέει όλα! Δεν έχω κατι άλλο να πω! Αυτή η χαζο-ανάρτηση είναι προιόν πλήρης βαρεμάρας! Ας περάσει πια η ώρα ...     Και μέσα σε όλα αυτά νομίζω πως νύσταξα....!     Άντε βρε, καλό σας βράδυ! (ήδη χασμουριέμαι)

       Καλημέρα στη μπλοκογειτονιά μου!        Τι μου κάνετε;        Λοιπόν η σημερινή μου ανάρτηση είναι κάτι σαν "έρευνα αγοράς" που κάναμε κάποτε και στη σχολή μου....        Θα ήθελα όποιος απο εσάς ξέρει ή εχει διαβάσει ή θέλει απλά να μου πει τη γνώμη του να μου πει τι άποψη έχει για τα e books.        Είναι ευανάγνωστα; Πώς μπορώ να αγοράσω μερικά; Πρέπει να αγοράσω και ειδική μηχανή για να τα διαβάσω; Μπορώ και να τα τυπώσω; Και πώς θα τα πληρώσω;        Βέβαια υπάρχουν και free e books αλλά και εκείνα δε ξέρω πως τα διαβάσω. Τα κατεβάζω σε μορφή word? Κι αν το κάνω αυτό είναι νόμιμο;        Πάντως παρατήρησα οτι τα e book ειναι πολύ πιο φθηνά απο τα υπόλοιπα... όμως όπως και να έχει αλλιώς είναι ένα βιβλίο να το κρατάς στα χέρια σου και να το τοποθετείς στη συνέχεια στο ράφι της βι...

            Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε!             Τι Παρασκευοσαββατοκύριακο και αυτό φίλοι μου! Μέσα σε τόσες λίγες μέρες έχασαν τη ζωή τους ένα σωρό άτομα. Από πού να ξεκινήσω και που να τελειώσω δε ξέρω…             Τι να πρωτοαναφέρω…             Να πω για τον αιφνίδιο χαμό της ταλαντούχας ομολογουμένως, Α my Winehouse ; Όχι πως δε το περιμένανε οι δικοί τους τουλάχιστον που πολλές φορές είχαν αναφερθεί σε συνεντεύξεις στον εθισμό της κόρης τους και στις επιπτώσεις που έχει στην υγεία της αλλά να.. όπως και να το κάνουμε είναι αλλιώς να υποπτεύεσαι ότι κάποτε μπορεί να απέλθει ο θάνατος και αλλιώς να έρχεται.             Φαινόταν πως η κοπέλα ηταν εξαντλημένη αλλά κανένας δε περίμενε το αναπόφευκτο…...

            Καλημέρα, καλημέρα, τι μου κάνετε; Άραγε σας πετυχαίνω σε κέφια σήμερα; Εγώ έτσι κι έτσι… Καλά είμαι αν και βαριέμαι λίγο.             Πριν λίγο κοίταξα την ημερομηνία και με έπιασε ένα μικρό «αμόκ» όταν συνειδητοποίησα ότι σήμερα ο μήνας έχει 23 και αυτός ο μήνας ονομάζεται Ιούλιος!             Δε ξέρω για εσάς αλλά εγώ δεν έχω καταλάβει ακόμα καλοκαίρι και φυσικά δεν μιλώ για τη ζέστη! Ο καύσωνας φυσικά και μου υπενθυμίζει πια εποχή διανύω, αντίθετα όμως η καθημερινότητά μου δε συμβαδίζει απόλυτα με αυτή την εποχή. Μάλλον φταίει το ότι ακόμη δεν έχω πάρει άδεια για να ξεκουραστώ.             Ολοκληρωτικό καλοκαίρι ζούσα όταν πήγαινα σχολείο και όταν φοιτούσα στη σχολή. Εκεί ζούσα όπως έπρεπε και το καλοκαίρι και το Πάσχα αλλά και τα Χριστούγεννα. Τώρα περν...

    Να που και σήμερα έχω ένα πολύ όμορφο νέο να σας πω. Το διάβασα μόλις πριν λίγα λεπτά και αμέσως σας το γνωστοποιώ και εδώ.     Θυμάστε πριν τρεις μέρες που είχα κάνει μια ανάρτηση σχετικά με μία κοπέλα που προσπαθούσε μέσω του διαδικτύου να συγκεντρώσει χρήματα για να μπορέσει να πολεμήσει την ασθένειά της;     Εάν δε θυμάστε μπορείτε να πατήσετε ΕΔΩ για να ενημερωθείτε...     Εάν πάλι θυμάστε όσοι είχατε διαβάσει τη συγκεκριμένη ανάρτηση, σας λέω με πολύ χαρά πως πριν απο λίγο διάβασα στο tlife.gr ότι τα χρήματα συγκεντρώθηκαν και η κοπέλα είναι έτοιμη να ταξιδέψει στο εξωτερικό για τη θεραπεία της. Μπορείτε να πατήσετε ΕΔΩ για να διαβάσετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το κατόρθωμα πολλών συνανθρώπων μας.     Το μόνο που μένει είναι να ευχηθούμε στη κοπέλα ότι καλύτερο και να επιστρέψει σύντομα κοντά μας!     Περαστικά και ότι καλύτερο Γεωργία μου! :)

      

       Ναι πράγματι, όταν διάβασα τη παρακάτω είδηση στο hamomilaki αισθάνθηκα περήφανη. Και εκτός από αυτό το συναίσθημα, η πρώτη σκέψη του μυαλού μου ήταν η εξής: "Επιτέλους διαβάζω και κάτι καλό".        Η είδηση αυτή είναι η εξής:            " Κ ρατούμενοι μαθητές του γυμνασίου, που λειτουργεί μέσα στις φυλακές Διαβατών Θεσσαλονίκης, αρίστευσαν (συγκέντρωσαν βαθμολογία πάνω από 85%) σε παγκόμιο μαθητικό διαγωνισμό. Σ' αυτό τον διαγωνισμό έλαβαν μέρος συνολικά 43 χώρες και συμμετείχαν έξι εκατομμύρια μαθητές από όλο τον κόσμο. Π ρόκειται για τον... μεγαλύτερο εκπαιδευτικό διαγωνισμό, που ξεκίνησε το 1993 ο οργανισμός " Kangourou Sans Frontieres " (Καγκουρό χωρίς σύνορα).         Η μαθηματικός Φιλιώ Μαρινοπούλου, διευθύντρια του 3ου Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) των φυλακών Θεσσαλονίκης δήλωσε σχετικά: "Ενιωσα περήφαν...

    Η παρακάτω ανάρτηση έχει να κάνει με ένα αγώνα επιβίωσης που δίνει καθημερινά ένας από τους πολλούς αγωνιστές συνανθρώπους μας. Κάπου εδώ λοιπόν συμβάλλει και με το δικό του τρόπο το μπλοκάκι όλων μας. Πώς; Διαβάστε παρακάτω τη συνέχεια και θα καταλάβετε. " Η Γεωργία είναι μια νέα γυναίκα η οποία παλεύει με τη Νόσο Λάιμ .  Μέχρι πρότινος ζούσε μια φυσιολογική ζωή, ήταν χαρούμενη, έκανε όνειρα για δική της οικογένεια μαζί με τον σύντροφό της, ταξίδευε, απολάμβανε τη ζωή με τους φίλους της και χαιρόταν τα χάδια του τετράποδου Πέπε. Με σπουδές στη Ψυχολογία και με μια δεκάχρονη καριέρα στα τραπεζικά, η ζωή ήταν όλη μπροστά της μέχρι που διαγνώστηκε με την εν λόγω νόσο. Η Γεωργία Παπαζήση εδώ και 4 χρόνια δίνει σκληρή μάχη βλέποντας το σώμα της να την εγκαταλείπει ενώ η ψυχή της θέλει να ζήσει, να σταθεί και πάλι στα πόδια της. Η Γεωργία πλέον ζει στο διαδίκτυο . Ζει όπως λέει εγκλωβισμένη μέσα σε ένα σώμα που αρνείται να συνεργαστεί. Απλές καθημερινέ...

            Καλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε φίλοι μου!             Σήμερα, θα κάνω μια αναδημοσίευση ενός υπέροχου κατ’ εμέ άρθρου που διαβάζοντάς το θα καταλάβετε όλοι σε πια μέρα αλλά και σε πια επεισόδια αναφέρεται.             Δε θέλω να πω πολλά μιας και που τα πολλά λόγια στην ουσία είναι «φτώχεια», θα σας αφήσω όμως να διαπιστώσετε και να εξακριβώσετε μόνοι σας ότι το παρακάτω άρθρο αξίζει να διαβαστεί, πρώτα απ’ όλα γιατί είναι αληθινό και δεύτερο γιατί εκφράζει πολλούς από εμάς, είτε είμασταν παρών εκεί με το σώμα, είτε με το νού μας.             Καλή ανάγνωση λοιπόν! Χορός και δακρυγόνα, του Δημήτρη Στεφανάκη ΧΟΡΟΣ ΚΑΙ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ Λέω, το λοιπόν εγώ, πως κάπου εδώ, κάπου τριγύρω εδώ, στη Μεσόγειο, μιαν αντεπίθεση έχει αρχινήσει κι είναι πολύ γερή, μιαν ...

           Καλημέρα και καλό σαββατοκύριακο να έχουμε! Μακάρι αυτές οι δύο μερούλες να κρύβουν ευχάριστες εκπλήξεις για όλους μας μιας και που αυτή την εβδομάδα έγιναν πολλά άσχημα πράγματα, που γενικώς δηλαδή το τελευταίο διάστημα σπάνια ακούς ευχάριστες ειδήσεις…             Και προχωράω….             Πάει που λέτε και αυτή η βδομαδούλα. Το έχουμε πει άλλωστε, ο χρόνος κυλάει σα νεράκι….             Από αύριο ξεκινάει η νέα μας εβδομάδα. Ναι από αύριο γιατί μη ξεχνάτε πως η Κυριακή είναι ουσιαστικά η πρώτη μέρα της εβδομάδας.             Κι αν δε με πιστεύεται πατήστε ΕΔΩ .             Αλήθεια το θυμόσαστε αυτό; Εγώ παρόλο που το θυμάμαι τείνω να το ξεχάσω και γενικ...

Λατρεύω τη φωνή αυτού του ανθρώπου!  Καλημέρα σε όλους!

     Θα ήθελα πάρα πολύ επάνω στο τίτλο να έγραφα καλή εβδομάδα αλλά δε μπορώ μιας και που η έκρηξη που σημειώθηκε σε ναυτική βάση της Κύπρου με έκανε να αισθανθώ ακριβώς σα τις τελίτσες. Δε χρειάζεται να πουν τίποτα και λένε τόσα πολλά.... Έτσι λοιπόν κι εγώ δε χρειάζεται να πω τίποτα κι ας νοιώθω τόσο άσχημα....      Συλληπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων και εύχομαι αυτή η εβδομάδα να κυλήσει και να μας αποχαιρετήσει με περισσότερο χαρμόσυνες ειδήσεις, το εντελώς αντίθετο απο το ξεκίνημά της δηλαδή.      Πόσο λυπάμαι που ξεκινήσαμε έτσι...      Για όποιον θέλει να ενημερωθεί μπορεί να πατήσει ΕΔΩ .