Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΠΩ.


            Ουφ θα τα πω γιατί θέλω να τα πω!
            Ένα τούρκικο έργο έβλεπα κι εγώ και πήγαν και μου άλλαξαν ώρα…
            Θυμάστε τη γνώμη μου για τα ξένα σήριαλ που συνήθως μονοπωλούν τα καλοκαίρια μας; Εάν δε τη θυμάστε πατήστε ΕΔΩ για να θυμηθείτε…
            Ε λοιπόν μου συνέβη αυτό που λένε ότι «μη λες τίποτα γιατί ότι λες το λούζεσαι κιόλας». Αυτό λοιπόν έπαθα κι εγώ! Το λούστηκα!
            Άρχισα που λέτε να βλέπω μετα μανίας μια τουρκική σειρά και πήγαν και μου άλλαξαν ώρα. Από απόγευμα την έβαλαν πρωί και δυστυχώς δε μπορώ να τη δω πια…
            Βλέποντας λοιπόν όσα επεισόδια πρόλαβα να δω συμπέρανα καποια πράγματα τα οποία νομίζω πως ευθύνονται για την επιτυχία αυτών των σειρών στη χώρα μας.
            Καλώς η κακώς οι ώρες προβολής τέτοιων σειρών απευθύνονται σε άτομα μεσαίας προς μεγάλης ηλικίας. Αυτά τα άτομα λοιπόν έχουν  μεγαλώσει σε καποια άλλα χρόνια και σε μια πιο κλειστή αν θέλετε κοινωνία. Αποτέλεσμα; Να χαίρονται να βλέπουν σειρές που τους θυμίζουν κάτι από το δικό τους τρόπο ζωής. Πχ πρώτα γάμος και μετα «φύκι φύκι.»
            Θυμάμαι πως μια μέρα ρώτησα τη γιαγιά μου γιατί της αρέσουν αυτά τα έργα και μου είπε πώς της αρέσουν γιατί δεν «ξετσανώνονται» οι ηθοποιοί.
            Ξετσανώνομαι στο χωριό μου σημαίνει τα πετάω όλα. Κοινώς τα βγάζω όλα στη φόρα.
            Και επίσης μου είπε αυτό που σας είπα και πιο πάνω. Ότι δηλαδή της θυμίζουν κάτι από τα δικά της χρόνια…. (βλέπε μακριά φορέματα κτλ).
            Κάνοντας που λέτε μια μικρή «έρευνα αγοράς» αυτές τις μέρες σε ξένα σήριαλ μέσω του ζάπινγκ φυσικά διαπίστωσα το εξής:
            Ότι στα ξένα σήριαλ χρησιμοποιούν τη λέξη λεβέντης και παλικάρι με την ίδια εμβέλεια που χρησιμοποιούν στα δικά μας τη λέξη «μαλάκας». Λογικό λοιπόν η κάθε γιαγιά και ο κάθε παππούς να προτιμά τις πρώτες λέξεις.
            Ότι στα ξένα σήριαλ κάνουν αστείες σκηνές χωρίς άσχημα λόγια ενώ στα δικά μας για να γελάσεις πρέπει ή να βρίζονται ή να κάνουν αστείες σκηνές που μοιάζουν γελοίες τις περισσότερες φορές.
            Ότι στα ξένα σήριαλ η ροή τους κυλάει πιο γρήγορα απ ότι στα δικά μας με αποτέλεσμα να είναι πιο ξεκούραστα για το τηλεθεατή.
            Αυτά είναι τα πιο βασικά στοιχεία που εντόπισα κάνοντας μια μικρή σύγκριση αν θέλετε. Τα θετικά φυσικά γιατί εννοείτε πως έχουν και αρνητικά σε σχέση με τα δικά μας αλλά ανέλυσα τα θετικά γιατί ήθελα να δω για ποιους λόγους είναι τόσο αγαπητά στη χωρα μας.
            Παρ όλα αυτά επειδή συνεχιζω να προτιμω τις σειρες τις δικης μου χωρας και επειδη είναι κριμα να μενουν ανεργοι οι δικοι μας συντελεστές θεωρώ πως καλό θα ηταν να μην υπήρχαν τόσα πολλά ξένα σήριαλ στους δεκτές μας.
            Δε ξέρω αν βρίσκετε κάπως άστοχη τη συγκεκριμένη μου δημοσίευση αλλά ήθελα να μοιραστώ τις απόψεις μου μαζί σας και το εκανα.
           

Σχόλια

  1. εχεις ενα δικιο σε αυτα που λες για το οτι ξετσανωνονται :) οι ηθοποιοι και ισως γιαυτο τα προτιμουν οι μεγαλυτερες ηλικιες αλλα ειναι και καλοκαιρι καποιος που παρακολουθει τηλεοραση θα προτιμησει νομιζω να δει οτιδηποτε καινουργιο απο κατι που το εχει δει 50 φορες σε επαναληψη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καραμελένια μου έχεις απόλυτο δίκιο όσον αφορά τις επαναλήψεις!!!

    παρα πολυ δικιο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λοιπόν το ίδιο θέμα έχει και η θεία μου η Ρούλα. Μάλλον λέτε για την ίδια σειρά. Μία που είναι στον Αλφα. Το Μενεξε. Μου είπε ότι θα πάρει τηλέφωνο να κάνει παράπονα. Γιατί εκείνη την ώρα κάνει δουλειές στο σπίτι και δεν μπορεί να την βλέπει. Άμα είναι πάρε και συ να παραπονεθείς και άμα είναι πολλά τα τηλεφωνήματα μπορει να το ξαναβάλουν απόγευμα. Που ξέρεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δεν είμαι πολυ της τηλεόρασης αλλά αν κάτσω να δω δε θα δω σειρά αλλά μάλλον ταινία ή κάποια εκπομπή.Παρόλαυτα δεν θα είχα κάποιο κολλημα στο να προτιμήσω μια ξένη σειρά τη στιγμή που τα εγχώρια είναι για κλάμματα (και για γέλια ανάλογα με τη διάθεση)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ααα και μια φίλη μου στεναχωρήθηκε που αλλάξανε ώρα και δεν μπορεί να το βλέπει. :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αθηνά...

    ναι γι αυτη τη σειρα λεω. εβλεπα στη σειρα και τα τρια του προγράμματα. μενεξε, για τη καρδια ενος αγγελου και αληθινοι ερωτες και μετα κοιμομουνα. τωρα παλι δε βλεπω κανενα απο αυτα που εβαλε στην ωρα τους...

    δικιο εχεις, θα κανω τα παραπονάκια μου στο καναλι!!! μπορει να εισακουστω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. περσέας

    χαχαχα. για γελια και για κλαμματα ε??
    παλιοτερα ηταν καλυτερα τα σηριαλ αλλα μερικα συνεχιζουν να αξιζουν ακομα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Blu3Th1nk3r

    πολυς κοσμος το εβλεπε αλλα τωρα δε μπορει... :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Al

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Α μφιταλαντεύτηκα πολύ για το εάν πρέπει και εάν θέλω πράγματι να κάνω αυτή την ανάρτηση και πότε, και τελικά αποφάσισα πως θέλω. Η ψυχή μου δηλαδή, θέλει.  Ί σως συνέβαλε και το γεγονός ότι η τελευταία μου ανάρτηση στο blog είχε ιδιαίτερα μεγάλη απήχηση, κάτι που ένιωσα σαν σημάδι πως "περιμένετε" να διαβάσετε κάτι από εμένα.   Παρότι μου ζητήθηκε νωρίτερα να ανοίξω την καρδιά μου και να πω όσα νιώθω, δεν το έκανα και δεν το μετανιώνω. Το έκανα όμως εκεί που έπρεπε, την ώρα που έπρεπε, και βλέποντας ένα ανθρώπινο ενδιαφέρον για το αν είμαι καλά, εγώ.  Τούτη η ανάρτηση, λοιπόν, δεν θα δημοσιευθεί τη στιγμή που γράφεται, θα προγραμματιστεί και θα δημοσιευθεί λίγο αργότερα και ίσως να είναι η πρώτη φορά που θα έχω κλειστά τα σχόλια και ο λόγος αυτού, γιατί το αντιλαμβάνομαι σαν μία πράξη "Αντίου".  Η παρομοίωση ποιητικά, θα ήταν σαν να κλείνεις μια πόρτα και να μην έχεις ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι άλλο γιατί...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...