Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

H ΑΓΑΠΗ ΔΗΛΩΝΕΙ ΠΑΡΩΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΤΟ ΤΡΕΙΛΕΡ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ, ΝΙΚΟ ΜΟΥΣΑΒΕΡΕ.


 «Παρών» και όχι «Παρούσα».




Ήρθε, ιδιαιτέρως γρήγορα από τις Εκδόσεις Λεξίτυπον και εύχεται τι άλλο; Να αγαπηθεί από τις καρδιές των αναγνωστών της και να είναι καλοτάξιδο στις αγκαλιές τους. 

Εσύ που θέλεις πρώτος απ' όλους να  αποκτήσεις τα συλλεκτικά αντίτυπα, δεν έχεις παρά να επικοινωνήσεις μαζί μου και να ζητήσεις το δικό σου.

Πριν λίγο μίλησα με τον εκδότη μου, τον κύριο Ιωαννίδη και μου είπε πως το πιο πιθανόν είναι την Δευτέρα να έχω κοντά μου τα συλλεκτικά. Ανυπομονώ όπως καταλαβαίνετε γιατί θέλω όσο τίποτα να τα δω και να τα κρατήσω.

Τα συλλεκτικά αντίτυπα είναι εκείνα που έχει στη διάθεσή του ο συγγραφέας, είναι ενυπόγραφα και αριθμημένα. Εκεί, στην αρίθμηση, πρότεινα κάτι άλλο, αντί για αριθμό, να εμπεριέχει μια ξεχωριστή φράση από τις ιστορίες του βιβλίου,  κάνοντάς το έτσι συναισθηματικά μοναδικό, συν μια μικρή ακόμη έκπληξη που δεν μπορώ να πω γιατί ήδη μαρτύρησα την πρώτη. 

Οπότε, όποιος από εσάς θέλει να αποκτήσει ένα συλλεκτικό βιβλίο από εμένα μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου με πολλούς τρόπους που ξέρει, άλλωστε φανερές είναι οι διαδικτυακές μου διευθύνσεις. Εννοείτε πως σε λίγο καιρό θα μπορεί να το παραγγείλει και από το site του εκδοτικού και από πολλά online και μη online βιβλιοπωλεία, θα σας ενημερώσω από τις ενημερώσεις που θα έχω κι εγώ αλλά για τα συλλεκτικά, μαζί μου.

Ακόμη, αν εσύ που με στηρίξεις με τα βιβλία, δίνοντάς μου την δυνατότητα να προχωρήσω στο όνειρο και να ολοκληρώσω την "Αγάπη που θα δηλώσει Απών", θα ήθελες να με στηρίξεις και κάπως διαφορετικά, δηλαδή να με φιλοξενήσεις στο σαιτ  σου, να μου στείλεις κάποια φωτογραφία του βιβλίου με εσένα ή κάπου μόνο του, προσκαλώντας να κάνουμε παρουσίαση στον τόπο σου ή θέλοντας να συμμετάσχεις σε τυχόν παρουσίαση που θα διοργανωθεί στον τόπο ή κάπου κοντά σου, δεν έχεις παρά να με ενημερώσεις όταν κάνεις την παραγγελία σου και να σε υπολογίζω στους πιο ενεργούς συμμάχους μου.

Ξέρετε στις παρουσιάσεις της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, με στήριξαν αναγνώστες μου, διαβάζοντας, απαγγέλοντας, μιλώντας, χαμογελώντας έστω και έκτοτε αποφάσισα πως εγώ αυτό θέλω να κάνω. Δεν θέλω να εστιάσω σε γνώστες του χώρου, σαφώς και θα είναι τιμή να υπάρχουν γύρω μου, απλώς νιώθω πιο καλά με ανθρώπους που ξέρω ό,τι ουσιασικά με αγαπάνε και με τιμάνε όπως και τους τιμώ κι εγώ φυσικά.

Και τώρα, εσύ που ξέρεις πως ένας δυνατός μου σύμμαχος από το πρώτο βιβλίο και κυριολεκτικά από το πρώτο λεπτό, είναι ο δικός μας μπλοκερ, Νίκος Μουσαβερές, δεν έχεις παρά να απολαύσεις το βίντεο που ενδόμυχα ήξερες πως και αυτή τη φορά θα μου φτιάξει γιατί άπαξ και έρθεις μαζί μου είσαι "καταδικασμένος" να με αγαπήσεις και να με στηρίξεις με πάθος.






Η Αγάπη Δηλώνει Παρών
Συλλογή Νουβελών
Τρεις ιστορίες αγάπης, πλασμένες με αγάπη.
Κική Κωνσταντίνου - Εκδόσεις Λεξίτυπον

Επιμέλεια Βίντεο: Νίκος Μουσαβερές

Η μουσική επένδυση του βίντεο ανήκει στον Ιταλό πιανίστα και συνθέτη Ludovico Einaudi. Φέρει τον τίτλο "Experience"(2013) και περιέχεται στο άλμπουμ "In a time lapse".

  
Νίκο μου, αιωνίες θα σε ευχαριστώ!!! 
Δεν είναι μόνο δώρο, είναι θησαυρός!

Σχόλια

  1. Eκπληκτικο βιντεο και μουσικη!!! Καλοταξιδο! Θα ειμαι διπειλα σου οπως μπορω να ξερεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλή επιτυχία σε κάθε νέα σου αρχή, Κική μου. Ειλικρινά την αξίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλοτάξιδο Κική μου. Κάθε επιτυχία εύχομαι Φιλιά πολλά και Θα επικοινωνήσομε, ξέρεις εσύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι γλυκιά μου, ξερω.
      Είσαι δίπλα μου από το πρώτο εσύ, φυσικά και ξέρω και πάντα θα θυμάμαι.
      Όταν θέλεις, στείλε μου μήνυμα.

      Ευχαριστώ πολύ.
      Να είσαι καλά.
      Την αγάπη και τα φιλιά μου

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ.

Καλημέρα και καλό μήνα! Εύχομαι ολόψυχα αυτός ο μήνας και όχι μόνο αυτός φυσικά, να έχει χαρμόσυνες ειδήσεις για όλους μας. Και επειδη σήμερα είναι η αρχή ενός νέου η μήνα, η αρχή μιας νέας εβδομάδας και γιατί όχι η αρχή μιας καλύτερης ζωής, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας καποια αποσπάσματα από ένα δοκίμιο που έγραψα μόλις αλλα για διάφορους λόγους δε θα το αναρτήσω ακόμη ολοκληρωμένο. " Η ψυχή των ανθρώπων φαντάζει στο νου μου ως ένα μικρό (εξωτερικά) θησαυροφυλάκιο. Η καρδιά είναι το κουτί του θησαυρού, το μυαλό είναι το λουκέτο του και τέλος τα συναισθήματα και οι αξίες των ανθρώπων είναι τί άλλο; Μα φυσικά το περιεχόμενο του θησαυρού! Ο ίδιος ο θησαυρός αν θέλετε." " Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να προσφέρει και εμείς νομίζουμε πως υπάρχουμε για να λάβουμε. Ναι να λάβουμε, μόνο όταν μάθουμε να προσφέρουμε. Και προσφορά δεν είναι «δίνω» ότι υλικό αγαθό μου περισσεύει, είναι μαθαίνω να μάχομαι, να αναγνωρίζω, να θαυμάζω και να βοηθάω τον συνάνθρωπό μου. "

Ιστορίες ραδιοφώνου: Ένα ναυάγιο που μύριζε αλάτι

    Έβγαιναν οι ήχοι σαν αχτίδες ήλιου και ξεχύνονταν στο δωμάτιο ως μια μικρή ανάσα βροχής.   Ένα σούρουπο, μια μελωδία γλυκιά με ώθησε να εξερευνήσω τον κόσμο όμως σαν ένα μάτι καρφωμένο στη πλάτη μου με έκανε να απωθήσω τη σκέψη και να αφοσιωθώ σε ένα ναυάγιο που δεν ορίζει τη στιγμή.   Γιατί σε κάτι τέτοια σενάρια του νου στέκεται ο χρόνος. Και τότε, όλα άδεια και νεκρά, αναζητούν μια θύμηση που προ πολλού μας έχει εγκαταλείψει   Κι όλα σε σένα καταλήγουν, σε ένα άδειο σκηνικό που μυρίζει αλάτι. Αλάτι, σαν ένα πνιγμένο κορμί. Σαν ένα φαγητό που του είπανε πως μόνο έτσι νόστιμο θα γίνει.   Όμως όλα, παράταιρα φαίνονται. Όλα, σε αχτίδες ήλιου καθοδηγούν και πλέκουν μια ανάμνηση βασανισμένη.   Και δεν βγάζουν νόημα…   Μα   πως γίνεται στη φυλακή, ο χρόνος, να ανθίσει;   Και τώρα που χορεύουν οι τρελοί Και τώρα που τραγουδούν οι ξεμυαλισμένοι Θα σου πω πως όλα οξύμωρα γίνονται.   Γιατί ο ρεαλισμός γεννά