Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΜΟΛΙΣ ΔΙΑΒΗΚΑΤΕ ΤΗΝ ΟΔΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ


Εκφραστικοί μου, καλημέρα.
Καλημέρα και καλή εβδομάδα.

Σήμερα, ήρθε ο καιρός να μιλήσουμε για αγάπη.
Για εκείνη την αγάπη που έπλασα και θέλησα μέσα στο χαρτί, με τον δικό μου τρόπο, να αναδείξω.

Νέα λογοτεχνικά μονοπάτια, νέος εκδοτικός αυτή τη φορά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έπαψα τη συνεργασία μου με τον παλιό, άλλωστε φάνηκε πως στηρίζει τα "παιδιά" του στην παρουσίαση που έκανα στη Θεσσαλονίκη, νέοι στόχοι, όνειρα, φιλοδοξίες και το κυριότερο ενθουσιασμός για αυτό το "καινούργιο" που έρχεται. Ως γνήσια άλλωστε Κριός έχω ανάγκη τον ενθουσιασμό στη ζωή μου, κινητήριος δύναμη θα μπορούσα να τον χαρακτηρίσω.

Το καινούργιο μου βιβλίο θα έρθει από τις Εκδόσεις Λεξίτυπον και θα ονομάζεται "Η Αγάπη Δηλώνει Παρών". Τώρα, γιατί δηλώνει παρών και όχι παρούσα, θα το μάθετε σύντομα. Για την ώρα, ανυπομονώ να ολοκληρωθεί η διαδιακασία έκδοσής του και να το κρατήσω στην αγκαλιά μου.  Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους εκείνους, που εδώ και δύο χρόνια, μου προσφέρουν εγκάρδια,  την δυνατότητα για τη συνέχεια του ταξιδιού, σε άλλα πελάγη αυτή τη φορά. Εύχομαι στον καθέναν τους, κάθε καλό στη ζωή του!





«H Αγάπη Δηλώνει Παρών» είναι μία συλλογή με νουβέλες.
Τρεις ιστορίες αγάπης που δημιουργήθηκαν με απώτερο σκοπό να κάνουν πράξη, το φαινομενικά, ορθογραφικό, λάθος του τίτλου.
«Παρών» και όχι «Παρούσα».
Θέλοντας να προσωποποιήσουμε το φαινόμενο της αγάπης, θέλοντας να του αποδώσουμε την ανδρεία δύναμη, θέλοντας να τιμήσουμε την ιδιότητα ενός συναισθήματος με γερά θεμέλια, ετοιμοπόλεμο, για να μη χαθεί στο πέρασμα των χρόνων, αντίθετα μάλιστα, με θέληση να διαπρέψει και να θυμίσει στους ανθρώπους τη δύναμη και την αναγκαιότητά  του.

Πέραν των ιστοριών που θα παρακολουθήσουμε, συναντά κανείς μια ιστορία - προθάλαμο, τον λεγόμενο "Προπομπό", που είχα γράψει στο παρελθόν για τις δικές μας "Ιστορίες του Καφενέ", με τίτλο "Η Οδός της Αγάπης". Θαρρώ μέσα μου, πως όλα είχαν προαποφασιστεί. Είμαι υπηρέτης τους και καμαρώνω γι' αυτό! Δεν τα αναγκάζω να αλλάξουν, τα ακούω και τα υπηρετώ.


 Να θυμηθούμε;


«Μόλις διαβήκατε την οδό της Αγάπης», φανερώθηκαν κάποια έντονα, καλλιγραφικά, κόκκινα γράμματα και η καρδιά του φτερούγησε όπως πριν.

Ένα έντονο τρίξιμο φυλάκισε το βλέμμα του. Η πόρτα του καφενέ είχε μόλις ανοίξει…. Το άρωμα του μεθυστικού καφέ τον τράβηξε μηχανικά κοντά του. Μπήκε μέσα και η πόρτα έκλεισε….
Ένα δυνατό αεράκι φύσηξε και η λευκή κουρτίνα στο παράθυρο ξεπρόβαλλε στο κενό χώρο. Διάσπαρτα άνθη είχαν κεντηθεί επάνω της... Ένας ήχος κρυστάλλων ακούστηκε να κουδουνίζει στον αγέρα και η κουρτίνα "χόρεψε".
Ένα μικρό ταμπελάκι επιγραφής στην πόρτα του καφενέ που ορκιζόμουν πριν ό,τι δεν υπήρχε, έγραφε:
«Εκλεκτός και ο επόμενος που θα καταφέρει να τη διαβεί… και θα ξεδιψάσει!»
Ο αέρας το κούνησε ελαφρώς κι αυτό υπάκουσε. Απλά, Λιτά, Άξια!"


Πέραν των ιστοριών και του "προπομπού", συναντάμε και τον επόμενο "προπομπό" μιας κι αυτή τη φορά θα είναι τριλογία, διότι, Η Αγάπη μπορεί να Δηλώνει Παρών αλλά μπορεί να Δηλώνει κι Απών και να είναι συνάμα το ίδιο δυνατή, στα όποια συναισθήματα παράγει.. Όμως, ας μην σας προτρέχω άλλο. Βλέψεις υπάρχουν και θα ολοκληρωθούν! Διότι όπως έγραψα "ό,τι αγαπάς δεν μπορεί παρά να γίνει το ίδιο η ελπίδα".
 
 
Για την ώρα, αυτά.
Να περνάτε όμορφα, εκφραστικοί.
 
Καλό ΣΚ να έχετε!



«Είναι τόσο εύκολο, Να σκέφτεσαι την Αγάπη, Να μιλάς για την Αγάπη, Να εύχεσαι την Αγάπη, Αλλά δεν είναι πάντα εύκολο, Να αναγνωρίζεις την Αγάπη, Ακόμα και όταν την κρατάμε στα χέρια μας»

Jaka



Η επίσημη σελίδα μου στο facebook για περισσότερο υλικό:  https://www.facebook.com/kikhkon/

Σχόλια

  1. Καλοτάξιδο!
    Το περιμένουμε με ανυπομονησία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, Μαρία μου.
      Να είσαι πάντα καλά!
      Ότι μα οτι επιθυμείς σου εύχομαι

      Διαγραφή
  2. Πολλα συγχαρητηρια! Αν ειναι οι ιστοριες σου τοσο ομορφες οσο ο προπομπος σου, θα σκισεις! Καλη επιτυχια Κικη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κική περιμένουμε με χαρά την καινούργια σου δουλειά....! και μάλιστα θα έλεγα με πολύ ενδιαφέρον με όσα μας ετοιμάζεις.
    Πάντα καλές εμπνεύσεις κορίτσι μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τί ωραία, Κική μου!
    Μπράβο και πάλι μπράβο, κορίτσι μου!
    Συνέχισε ακάθεκτη! Έχεις πάρει φόρα και έχεις παρασύρει πολλούς από εμάς στον εκπληκτικό σου (εκφραστικό!) κόσμο!
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά κ' πολλές ευχές για ένα όμορφο Σαββατοκύριακο, κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχα γελάω με το έχεις πάρει φόρα
      η αλήθεια ειναι πως οταν παρω δεν σταματω ευκολα

      ευχαριστω πολυ Συριανη μου

      Διαγραφή
  5. Φαίνεται ότι σε διακατέχει ο οίστρος του γραψίματος! Σου εύχομαι όσο γίνεται μεγαλύτερη διάρκεια του πνευματικού οργασμού σου, ο οποίος είναι παραγωγικότατος! Με το καλό το νέο σου βιβλίο. Αυτό βέβαια θα είναι παρόν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Σταμάτη μου.
      Αυτό ναι, θα είναι παρόν.
      Να είσαι πάντα καλά.

      Διαγραφή
  6. Καλοτάξιδο γλυκιά μου και περιμένω να το διαβάσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Με το καλό Κική μου και το νέο σου βιβλίο, που απ' τον τίτλο και μόνο ξεχωρίζει. Η ανορθογραφία στην αγάπη, είναι αποδεκτή έως και απαραίτητη μερικές φορές.
    Καλή συνέχεια σ' ότι κάνεις, φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ αγαπημένη, Μαρία.
      Κάθε επιτυχία σου εύχομαι ολόψυχα.

      Διαγραφή
  8. Καλοτάξιδο να είναι Κική μου!! Εύχομαι ό,τι ποθείς, να πα΄νε όλα κατ'ευχήν! Εντωμεταξύ, αυτή την απορία με το "Παρών" την είχα και εγώ μόλις διάβασα τον τίτλο!! :) φιλιά πολλά, καλό υπόλοιπο Κυριακής!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...