ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Τα σκοτεινά της μάτια, γέννησαν την Ελπίδα. Μέσα της, θυσιάστηκε η συνενοχή. Στην επιφάνεια ήρθε και πάλι Όλεθρος, έσυρε μαζί του μια κρυφή συνωμοσία Αγάπης. Οι άνθρωποι φοβήθηκαν, θέλησαν τη διδαχή να την κάνουν αλήθεια και την αλήθεια, να την επαγωγή μιας ανώτερης, εσωτερικής αξίας. Όχι, δεν θα τη μαρτυρήσω! Η σιωπή έγινε μέταλλο, αναζητεί μιαν έρημο γεμάτη γνώση που εξοστρακίζει το άνομο νερό. Στο τέλος, μόνος θα μείνει. Τον γοήτευσε βαθιά η μοναξιά. Παραδόθηκε! Μέσα της, κουβαλά μιαν αλώβητη πεδιάδα μα ο κάμπος των παραπονεμένων, γέννησε γυαλιά. Το πράσινο λευτερώθηκε ως κόκκινον. Το ζεστό κόκκινον, που τιμωρεί την εικασία. Σαν ζεστό ηλιοβασίλεμα, φωλιάζει μέσα της, η οργή. Αντέχει, εκείνη αντέχει. Αυτός αναζητεί μιαν όαση, ένα αβέβαιο γαλάζιο. Τα όνειρά του, αδράχτια! Δεν αντέχει η άτρακτος μάτια μου, σε λησμονώ. ~~ Όνειρα Αδράχτια - Κική Κωνσταντίνου

Γλυκιά μου αγάπη, μην μου πάρεις το δικαίωμα να ζήσω. Μην φυσήξεις το θάνατο μέσα μου. Μην πάρεις το φως μου, σαν να είναι δικό σου, παιδί. Δεν θέλω να καρφώσω στα μάτια σου τις λέξεις. Δεν είσαι εσύ, ο άξιος θαυμαστής. Δεν απολέπισε το μέσα μας, σαν άξιος επαναστάτης Δεν ήρθε από το μακριά, το ποτέ, να μας στερήσει την αιχμαλωσία. Δεν μπορώ να σου αποκαλύψω τίποτα ακόμη. Είναι ένοχο, το ηχηρό μυστικό. Δεν φεύγουν διάβολε, οι αναμνήσεις. Τι κι αν στο ζητώ, τι κι αν προκαταβάλλω τη μνήμη, τι κι αν κλείνω τα μάτια πίσω από τις ιδρωμένες, παλάμες μου. Οι ήχοι επιστρέφουν. Και επιστρέφουν και επιστρέφουν. Τα σίδερα δεν τα χτίσαμε, αγάπη μου. Δεν τα ανακαλύψαμε εμείς. Δεν μας τα έδωσαν, δεν τα αγοράσαμε, ποιός μας εγκατέλειψε με μόνο όπλο αυτές τις ασπίδες, βασιλιά μου; Γιατί τα άνθη, είναι εδώ; Γιατί μαράθηκε ο Βασιλικός, ψυχή μου; Τα κουνούπια, θα έρθουν πάλι. Ισχυρά, πολεμοχαρή, έκτροπα. Πάψε αγάπη μου. Μην φωνάζεις τόσο βαθιά μέσα μου. Μην ψάχνεις να βρεις τα

Σε κάθε φλογισμένο βράδυ, αναζητώ χειμώνες μαγικούς, μα δεν υπάρχουν… Μέσα σε λέξεις, φράσεις, σε στίχους, σε μελωδίες, αναζητώ κρυμμένα συναισθήματα μα εκείνα,   δεν είναι εκεί. Δεν είναι πλέον μέσα μου. Έχουν φύγει! Νιώθω πως σε μία θάλασσα είναι, αλλά   δεν ξέρω σε ποιά. Και δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί, μέσα στη θάλασσα. Θα μπορούσαν να βρίσκονται σε άλλα τόσα μέρη. Σε άλλους τόσους κόσμους. Σε άλλους ανθρώπους Σε άλλους πλανήτες Σε άλλα ποιήματα Σε άλλες σκέψεις K ι όμως, επιλέγουν τη θάλασσα! Νόμιζα ότι δεν είχα αυτή τη σχέση με τη θάλασσα. Όχι, δεν την είχα! Δεν ξέρω γιατί -   πηγάζουν και καταλήγουν   - όλα, εκεί. Ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί αυτό το στοιχείο. Με φοβίζει κάποιες φορές. Μου βγάζει μια ρευστότητα. Μια ηρεμία Μια λύπη Και ένα θανάσιμο υπαινιγμό. Δεν είναι το κύμα Ούτε η αλμύρα Ούτε καν τα ναυάγια, δεν είναι. Είναι το νερό. Απλώς το νερό. Σαν στοιχείο και σαν ζωή. Μα δεν μπορώ

Με την Αγάπη πορεύονται οι Άνθρωποι, στον πιο δύσκολο και δυσνόητο δρόμο... # εκφράσου # Κική_Κωνσταντίνου

Μην φοβάσαι κορίτσι του Ναύτη... Δεν μας αγάπησαν ακόμη τα κύματα. Δεν γευτήκαμε την αλήθεια - ως ένας ακόμη - κρυμμένος, ειδωλολάτρης. Ντύνοντας τα όνειρά μας με χρώμα γαλάζιο, θα σου πω καληνύχτα, αφήνοντας αλμύρα στα δόντια σου. Δες! Στα μαλλιά σου καρφώθηκε ένα φύκι και στα πόδια σου, ξάπλωσε ένας αστερίας. Κόρη του γιαλού, άσε με να αφήσω έναν ήλιο στα μάτια σου, ένα φιλί στο μέτωπο, ένα κοράλλι, ως τον πιο βαθύ αναστεναγμό... #εκφράσου #Κική_Κωνσταντίνου

Μεμονωμένα, μπορείτε τα βρείτε τα βιβλία σε κάθε ενημερωμένο, ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο και να τα αποκτήσετε. Συλλογικά, ενυπόγραφα, με αφιέρωση και δώρο τα έξοδα αποστολής, μπορείτε να τα ζητήσετε με ένα μήνυμα στη σελίδα ή στο μαιλ μου: kikh_k@hotmail.com. Εννοείτε σε προνομιακή των 30,00€ μόνο για αυτόν τον μήνα! Με στηρίζεται και όσο μου είναι εφικτό, σας στηρίζω και εγώ! Μην χάνετε χρόνο, στείλτε μου την παραγγελία σας άμεσα! Σας ευχαριστώ θερμά! " Πράξη έκτη Κι η πόρτα, έκλεισε. Έφυγε βιαστικά, προσπαθώντας να αντισταθεί στην επιθυμία της, να γυρίσει και να κοιτάξει πίσω. Τι αφήνει… ή τι θα κουβαλά για πάντα μαζί της. Ήξερε πως αν γυρνούσε πίσω να κοιτάξει, μπορεί να μην έβρισκε το θάρρος να συνεχίσει την διαδρομή που επέλεξε. Φοβόταν μην τυχόν και γίνει άγαλμα και περιμένει. Να περιμένει εκεί, τον άντρα της, να την πάρει αγκαλιά και να της πει πως η απόφαση της αυτή είναι μια τρέλα και να την πείσει να μείνει για πάντα, πλάι

Για παραγγελίες των βιβλίων, μήνυμα στο kikh_k@hotmail.com Στην αγκαλιά σας με 20,00€, ενυπόγραφα και με αφιέρωση! Ποιητικές συλλογές σε ελεύθερο στίχο Eυχαριστώ πολύ! "Τι όμορφη στιγμή! Δε θέλω να τελειώσει! Κι όμως! Με κοιτάς! Κι όταν με κοιτάς έτσι, ξέρω πως έχει ήδη τελειώσει! Κι όλα αλλάζουν! Να ’μαστε πάλι καθισμένοι, σιωπηλοί, δίχως τη μουσική ευλογία. Ξέρω! Είναι η ώρα του γλυκού! Μια τούρτα που η ίδια επιμελήθηκα! Μοιάζει γενεθλίων! Σίγουρα είναι έναυσμα, ελιξήριο ζωής! Τη βρίσκεις νόστιμη! Τη γεύεσαι! Το βλέπω! Σε ρωτάω αν θέλεις κι άλλο κομμάτι και το αρνητικό σου νεύμα με κάνει να τρέξω στην κουζίνα και να σου φέρω αφέψημα. Χρειάζεται να χαλαρώσεις για το επόμενο χτύπημα. Την επόμενή μας αναμέτρηση. Σηκώνεσαι από το τραπέζι και κατευθύνεσαι στο σαλόνι. Σωριάζεσαι επάνω στον ακριβό καναπέ! Σε μιμούμαι! Δεν μπορώ άλλωστε να κάνω αλλιώς! Σε μιμούμαι! Περνάει λί