Και ξάφνου είμαστε παιδιά! Εγώ σε μια πάπια και εσύ σε έναν αετό! Εγώ στη λίμνη και εσύ στον αέρα!

Για παραγγελίες των βιβλίων, μήνυμα στο kikh_k@hotmail.com
Στην αγκαλιά σας με 20,00€, ενυπόγραφα και με αφιέρωση!
Ποιητικές συλλογές σε ελεύθερο στίχο

Eυχαριστώ πολύ!

"Τι όμορφη στιγμή!

Δε θέλω να τελειώσει!

Κι όμως!

Με κοιτάς!

Κι όταν με κοιτάς έτσι, ξέρω πως έχει ήδη τελειώσει!

Κι όλα αλλάζουν!

Να ’μαστε πάλι καθισμένοι, σιωπηλοί, δίχως τη μουσική ευλογία.

Ξέρω! Είναι η ώρα του γλυκού!

Μια τούρτα που η ίδια επιμελήθηκα!

Μοιάζει γενεθλίων! Σίγουρα είναι έναυσμα, ελιξήριο ζωής!

Τη βρίσκεις νόστιμη! Τη γεύεσαι! Το βλέπω!

Σε ρωτάω αν θέλεις κι άλλο κομμάτι και το αρνητικό σου νεύμα με κάνει να τρέξω στην κουζίνα και να σου φέρω αφέψημα.

Χρειάζεται να χαλαρώσεις για το επόμενο χτύπημα. Την επόμενή μας αναμέτρηση.

Σηκώνεσαι από το τραπέζι και κατευθύνεσαι στο σαλόνι. Σωριάζεσαι επάνω στον ακριβό καναπέ!

Σε μιμούμαι! Δεν μπορώ άλλωστε να κάνω αλλιώς! Σε μιμούμαι!

Περνάει λίγη ώρα και όταν είσαι έτοιμος το βλέπω στα μάτια σου! Γυαλίζουν! Προκαλούν!

Με το γνωστό πλέον χτύπημα των δακτύλων σου χαρίζεις στο χώρο μια γαλήνια μουσική που προέρχεται από πέτρες του σύμπαντος!

Γαλήνη «πλημμυρίζει»! Η γνωστή ησυχία πριν το μεγάλο θόρυβο!

Με ένα δυνατό χτύπο του ποδιού σου στο πάτωμα, μια μεγάλη τρύπα ανοίγει και ξεφυτρώνει από μέσα της ένα μικρό, σκαλιστό τραπέζι, που το κοσμεί μια παρτίδα σκάκι!

Ασπρόμαυρες φιγούρες απλωμένες σε ασπρόμαυρα μικρά τετράγωνα!

Όπως ακριβώς το μυαλό μου στις καθημερινές, δολοπλόκες, συνήθειες άλλων!

Με κοιτάζεις εντονα!

Το ξέρω αυτό το βλέμμα!

Δε με κοιτάς!

Με προστάζεις!

Δε θέλω να σου κάνω τη χάρη!

Δε θέλω να κινήσω πρώτη εγώ!

Σε κοιτάζω για να καταλάβεις πως παραχωρώ τη θέση μου!

Νομίζω πως έτσι θα σε ντροπιάσω!

Μαστίγιο η ματιά σου! Ράβδος το βλέμμα σου!

Πληγή η πρώτη κίνησή μου!

Ο στρατιώτης ξεκίνησε!

Ο αξιωματικός ειδοποίησε!

Ο πύργος προστάτεψε!

Το άλογο έτρεξε!

Ο βασιλιάς εξολόθρευσε!

Η βασίλισσα αιχμαλωτίστηκε!

Άμοιρη βασίλισσα!

Τι κρίμα….

Το παιχνίδι έληξε!

Η βασίλισσα για άλλη μια φορά εκτός!

Εκεί που ανήκει!

Με κοιτάς με καμάρι! Θέλεις την επιβράβευσή μου! Τα  συνήθη συχαρίκια μου!

Σηκώνομαι όρθια χωρίς να σου ζητήσω την άδεια! Χωρίς να με προτρέψεις!

Σε κοιτάζω στα μάτια και τείνω το χέρι να συγχαρώ!

Δεν ανταποκρίνεσαι! Φοβάσαι μην προκύψει ανακωχή!

Σε κοιτάζω και γελάω! Γελάω τόσο δυνατά που τρίζει ο τόπος!

Φοβάσαι! Αυτή τη φορά φοβάσαι!

Το ξέρω! Το βλέπω! Το οσμίζομαι! Το αποζητάω!

Σήμερα έπαιξα σκάκι με τον εαυτό μου και έχασα!

Δεν ήταν η πρώτη φορά!

Δε θα είναι η πρώτη φορά!

Πάντα όμως η κάθε του αρνητική εξάλειψη θα πονάει το ίδιο!

Θέλει μαγκιά να τα βάλεις με τον εαυτό σου και να χάσεις!

Θέλει μαγκιά να τα βάλεις με τον εαυτό σου και να κερδίσεις!

Θέλει μαγκιά να μιλάς για τον εαυτό σου κάθε μέρα που χιλιάδες ψεύτικοι εαυτοί σε περιτριγυρίζουν και θέλουν να κλέψουν τη ζωντανή ψυχή σου!

Ανασυγκροτείσαι!

Το βλέπω!

Το ξέρω!

Σηκώνεσαι όρθιος και θεριεύεις με όλα τα δεινά μπροστά μου!

Μοιάζεις τεράστιος! Άγριος! Κακός!

Ωρύεσαι! Θέλεις και πάλι να με τρομάξεις!

Όχι δε θα σου κάνω το χατίρι!

Εκτός από τους εφιάλτες μου, εσύ ο ίδιος ήσουν, είσαι και θα είσαι τα φωτεινά όνειρά μου! Οι επιθυμίες μου! Οι στόχοι! Το αρχέγονο φινάλε μου!

Σε κοιτάζω κατάματα με μάτια που καίνε από ελπίδα και όνειρα!

Αρχίζεις να υποχωρείς! Γλυκαίνεις!

Και ξάφνου είμαστε παιδιά!

Εγώ σε μια πάπια και εσύ σε έναν αετό!

Εγώ στη λίμνη και εσύ στον αέρα!

Σου φωνάζω! Σου χαμογελώ!

Με χαιρετάς! Μου «πετάς» ένα σύννεφο κάτω!

Το πιάνω! Κι είναι αστείο!

Σαν το «βαμβάκι» που έβλεπα στον ουρανό παλιά και του άλλαζα σχήμα και χρώμα!

Και ξάφνου μια φωνή ακούγεται από μακριά!

Βλέπω το γνωστό τραπέζι να περιμένει πρωινό για δυο!

Ξέρω…

Άλλο ένα «δείπνο» έχει μόλις αρχίσει….!"