Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2013

H ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΗ ΜΟΥ ΠΟΡΕΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ.

             Αυτό το «μου» που ανέφερα και στο τίτλο μόλις δε μπορώ να πω πως μου αρέσει ιδιαίτερα γιατί είναι πολύ κτητικό και εγω τους κατακτητές (όλους τους κατακτητές) δε τους συμπαθώ πολύ, διότι άλλο νικητής και άλλο κατακτητής.…! Ο κατακτητής δεν αποκτά, κατακτά, ο νικητής όμως αποκτά, κερδίζει και τιμά!             Επέλεξα όμως όπως θα δείτε στη συγκεκριμένη περίπτωση να συνοδέψω τον τίτλο και το θέμα της ανάρτησης με αυτό το «μου» διότι «στολίζει» μια πορεία και τη πορεία καθένας μοναχός του πάντα την ορίζει και τη διανύει!             Πάντα θα μας συντροφεύουν συνεπιβάτες, συνοδοιπόροι αν θέλετε, ποτέ μα ποτέ όμως δε θα μας συντροφεύουν από την αρχή έως το τέλος της διαδρομής, της εκάστοτε αν θέλετε διαδρομής.             Κάποιοι ξεκινάνε πριν από εμάς, κάποιοι μετα από εμάς, κάποιοι την ίδια στιγμή με εμάς μα ποτέ πατώντας επάνω στο διάβα μας… τη δεδομένη χρονική στιγμή!             Κάποιους ανθρώπους τους συναντάμε έμπροσθεν μας, κάποιους τους βλέπουμε να περπατ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ!!! ΜΗ ΧΑΘΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΖΩΕΣ!!!

Ο παραπάνω τίτλος φίλοι μου συνοδεύει στο facebook μία κοινοποίηση επιστολής που έγραψε ο θείος της νεαρής δασκάλας που έχασε τη ζωή της πρόσφατα στη κακοκαιρία της Ρόδου. Θυμάστε που πριν λίγες μέρες είχα αναφέρει κάτι σχετικό στο blog μου; Για όσους δε θυμούνται μπορούν να πατήσουν εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/11/blog-post_23.html , αναφερόμουν λοιπόν στο συγκεκριμένο γεγονός αλλά δεν ήξερα αν έπρεπε να μοιραστώ πολλές πληροφορίες μαζί σας.  Το συγκεκριμένο λοιπόν περιστατικό θεωρώ πως άγγιξε πολλούς απο εσάς πρώτον γιατί μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης γνωρίσατε τους ανθρώπους αυτούς (οικογένειες και θύματα) και πονέσατε μαζί τους και δεύτερον γιατί οι αναγνώστες - φίλοι μου έχουν μάθει να μετράνε με ανθρώπους και όχι με αριθμούς... Τι θέλω να πω με αυτό.... Για κάποιους έχασαν τη ζωή τους 4 άνθρωποι στη κακοκαιρία της Ρόδου, για εμάς όμως έχασαν τη ζωή τους άνθρωποι κι αυτό οφείλει να ειναι πάνω απ' ολα! Δε θα επεκταθώ περεταίρω γιατί νομίζω πως λ

(ΤΑ) ΠΕΡΙΘΩΡΙΑΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ...

Καλημέρα στην όμορφη και εκφραστική μπλοκογειτονιά μου! Για σήμερα σας έχω ένα θέμα που προέκυψε μόλις εχθές, με ενόχλησε πολύ και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας για να ακούσω και τις δικές σας απόψεις/εκδοχές και να διαπιστώσω αν όντως έπρεπε να με ενοχλήσει τόσο έντονα όσο με έκανε να αισθανθώ. Για την ακρίβεια, όπως θα παρατηρήσετε και στο τίτλο αυτής της δημοσίευσης υπάρχει η φράση "Περιθωριακά στοιχεία", την οποία εχθές διαπίστωσα μετα λύπης μου πως την έδωσαν ως προσδιοριστικό χαρακτηρισμό σε ανθρώπινες ψυχές! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή για να καταλάβετε και εσείς τι εννοώ..... Εχθές βράδυ, καθώς διάβαζα ένα ενημερωτικό έντυπο "έπεσε" η ματιά μου επάνω σε μία είδηση που αφορούσε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι μέσα στο οποίο (και προσέξτε αυτό το σημείο) έβρισκαν καταφύγιο περιθωριακά στοιχεία!!!!  Αναγραφόταν κατα γράμμα ο άνω απαίσιος για μένα προσδιοριστικός χαρακτηρισμός απο τον "μορφωμένο/μορφωμένη" δημοσιογράφο πο

AΠΟ ΤΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΑ ΕΡΩΤΙΚΑ - ΤΡΥΦΕΡΑ - ΑΓΑΠΗΣΙΑΡΙΚΑ ΛΟΓΙΑ - ΓΡΑΠΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΙΔΑ ΠΟΤΕ!

Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ'έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη. ~Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες ~ Το μοιράστηκα με τους φίλους στο facebook και θέλησα να το μοιραστώ και μαζί σας! Θεωρώ πως με αυτή την ανάρτηση πολλοί απο εσάς θα κοιμηθούν γαλήνια και θα έχουν όνειρα γλυκά! Πριν κλείσω την αναρτηση θα ήθελα να αναφέρω πως το πάνω εκφραστικό απόφθεγμα το πρωτοαντίκρυσα στο ό

Men's Top 10 up.

Καλημέρα εκφραστικοί μου φίλοι! Όπως θα διαπιστώσετε, σήμερα θα σας καλημερίσω με ένα εκφραστικοπαίχνιδο που εμπνεύστηκε η φίλη Αριστεα από το παιχνίδι που είχε δημιουργήσει στο παρελθόν η   φίλη Λιακαδιτσα και στο οποίο ζητούσε από τις μπλοκοφιλες να αναφέρουν δέκα πράγματα που δε θα άντεχαν στο αντίθετο φύλο. Σου λέει η φίλη Αριστεα αφού τους τα σούραμε που τους τα σούραμε ας αναφέρουμε τωρα και μια σχετική δεκάδα με τα θετικά τους γιατί διαθέτουν και από αυτά οι κύριοι και καλό είναι να τους τα αναγνωρίζουμε. Βέβαια εννοείτε πως αυτά είναι παιχνίδια και τα παιχνίδια δημιουργούνται για να περνάμε ευχάριστα και ανέμελα τη στιγμή μας, να χαλαρώνουμε και να προσφέρουμε καλή διάθεση σε όσους μας διαβάσουν, οπότε όπως καταλαβαίνετε δεν είναι ανάλυση γύρω από τις ανθρώπινες συμπεριφορές, είναι απλώς μια διασκεδαστική ανάρτηση που στόχο εχει να μας χαλαρώσει και να μας προσφέρει γιατί όχι και κάποιο ανέμελο χαμόγελο, χαμόγελο που όλοι έχουμε ανάγκη. Και μη μου πει κανείς

ΘΑΝΑΣΙΜΕΣ ΑΙΧΜΕΣ - ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ.

Καλημέρα στην όμορφη και εκφραστική μπλοκογειτονιά μου! Για σήμερα, σας ετοίμασα ένα μεγάλο (νοήματος όχι μεγέθους) θα τολμήσω να πω θέμα που φιλοξενείτε στη στήλη "Εκφράσεις άλλων" και αφορά ένα διήγημα φαντασίας του φίλου Χριστόφορου Παπαχαραλάμπους με το μπλοκ "'Αγνωση Διάσταση", στο οποίο μεταξύ άλλων, μπορεί να βρει κάποιος απίστευτα διηγήματα φαντασίας, δοσμένα με τόσο ρεαλιστικό θα τολμήσω να πω τρόπο! Το παρακάτω διήγημα που φιλοξενώ σήμερα το διάβασα στο "σπιτικό" του πριν πάρα πολύ καιρό αλλά πιάνω τον εαυτό μου τακτικά να το σκέφτεται και με χαρά να καμαρώνει τον δημιουργό του. Δε ξέρω γιατί, αλλά όταν διαβάζοντας το διήγημα αντιλήφθηκα το πλήρες νόημά του ένοιωθα πως συγκλονίστηκα και ειλικρινά δεν υπερβάλλω. Αυτό το συναίσθημα το νοιώθω κάθε φορά που το διαβάζω και αυτός ήταν ο κύριος λόγος που θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας. Όπως καταλαβαίνετε, ζήτησα την άδεια αναδημοσίευσης και σήμερα με χαρά το μοιράζομαι μαζί σας μέσα απο

H ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ Η ΟΡΓΗ - ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ

Φίλοι μου, το κείμενο που θα σας παρουσιάσω αμέσως, το βρήκα πριν λίγο στο ίντερνετ (facebook) και μου άρεσε πάρα πολύ! Μέσω ενός όμορφου παραμυθιού θα μπορούσα να πω, μας δίδεται η "συγγένεια" αν θέλετε μεταξύ αυτών των συναισθημάτων και μας δείχνει λίγο το τρόπο που η μία διαδέχεται ή αλληλοσυμπληρώνει την άλλη. Δε θα επεκταθώ περεταίρω, δε χρειάζεται άλλωστε, διαβάστε το και αισθανόμενοι παιδιά προβληματιστείτε! :)   H ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ Η ΟΡΓΗ .   Σ΄ ένα μαγεμένο βασίλειο όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να φτάσουν, ή ίσως όπου οι άνθρωποι μεταφέρονται αδιάκοπα χωρίς να το καταλαβαίνουν ...  Σ΄ ένα βασίλειο μαγεμένο όπου τα αφηρημένα πράγματα γίνονται χειροπιαστά ... ΄Ηταν μια φορά κι έναν καιρό μια πανέμορφη λίμνη ΄Ηταν μια λίμνη με νερά κρυστάλλινα και καθαρά όπου κολυμπούσαν ψάρια όλων των χρωμάτων, κι όπου όλες οι απ οχρώσεις του πράσινου λαμπύριζαν διαρκώς ...  Σε εκείνη τη μαγική και διάφανη λίμνη έφτασαν η θλίψη και η οργή για να κάνου

ΜΠΛΕ ΚΑΔΟΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ.

Καλημέρα στην όμορφη μπλοκογειτονιά μου. Πριν μπω στο κυρίως μέρος αυτής της ανάρτησης θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τα όλα τα σχόλια - λόγια συμπαράστασης που μου αφήσατε στη περασμένη ανάρτηση και να σας πω πως πιστεύω βαθιά πως εισακούστηκαν και έδωσαν τη δύναμη εκεί που έπρεπε να τη δώσουν... Επειδή ακόμη δεν έχω διάθεση για άλλου είδους αναρτήσεις αλλά συνάμα νοιώθω την ανάγκη να γράψω κάτι άλλο στο μπλοκοσπιτάκι αυτό, αποφάσισα να ασχοληθώ με ένα θέμα ευαισθητοποίησης προς το περιβάλλον που από καιρό τώρα ένοιωθα την ανάγκη να γράψω. Αφορά οπως θα καταλάβατε από το τίτλο την ανακύκλωση απορριμάτων και επειδή και εγώ άργησα να μάθω τί πρέπει να πετάμε στους μπλε κάδους ανακύκλωσης, θέλησα να μοιραστώ μαζί σας όσες πληροφορίες ήξερα και όσες κατάφερα να συλλέξω. Πάνω στους κάδους βέβαια αναγράφονται επιγραμματικά και με ειδική σήμανση τι πρέπει να πετάμε αλλά δε θεωρώ πως δίνουμε και ιδιαίτερη βάση, οπότε πιο αναλυτικά στους μπλε κάδους ανακύκλωσης πρέπει να απο

ΣΗΜΕΡΑ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΛΟΚΟΣΠΙΤΑΚΙ ΠΕΝΘΕΙ....

Καλημέρα φίλοι μου... Προβληματίστηκα για το άν θα έπρεπε να αναρτήσω το συγκεκριμένο θέμα αλλά αποφάσισα πως πρέπει, γιατί πάνω απ' όλα η έκφραση οφείλει να είναι η αλήθεια μας! Σήμερα αυτο το μπλοκοσπιτάκι πενθεί και θα πενθεί για πολύ καιρό (ψυχικά) για το ξαφνικό και άδικο χαμό ένος νέου ανθρώπου, μια κοπέλας που μόνο ως άγγελο μπορώ να τη χαρακτηρίσω! Δεν έχει σημασία το γιατί και το πώς (τουλάχιστον αυτή τη στιγμή), σημασία έχει πως πίσω της υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν και εγώ αυτούς τους ανθρώπους τους ξέρω και νοιώθω το πόνο τους και το άσχημο είναι πως δε μπορώ να συνεισφέρω στο να τους τον απαλύνω... Δεν υπάρχουν λόγια σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν υπάρχουν, και παντού γύρω μας συμβαίνουν τακτικά παρόμοια δυσάρεστα γεγονότα αλλά όταν συμβαίνουν στο προσωπικό μας κοινωνικό περίγυρο είναι αυτομάτως λογικό να μας "στιγματίζουν" περισσότερο. Είναι αδιανότητο το πώς μπορεί να αλλάξει και να επηρεάσει τη ζωή των ανθρώπων η κάθε στιγμή της μέρας

ΤΟ "ΣΚΟΤΕΙΝΟ" ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΔΩ "ΦΩΣ".

Τί τίτλος κ αυτός ε; :) Θα καταλάβετε σε λίγο το γιατί! Λοιπόν πάμε απο την αρχή! Καλημέρα εκφραστικοί μου φίλοι; Τί μου κάνετε; Εύχομαι να είστε όλοι καλά! Σε λίγο θε ξεκινήσω το "σεργιάνι" στα σπιτάκια σας για να το διαπιστώσω και μόνη μου! :) Για σήμερα σας έχω ένα θέμα, μία αναδημοσίευση αν θέλετε για τη στήλη των "Εκφράσεων άλλων " που το διάβασα πρόσφατα στο σπίτι της καλής μου φίλης και γειτόνισσας Selcouth και αμέσως με έκανε να αισθανθώ αυτό που διαβάσατε μόλις, στο τίτλο της ανάρτησης. Είναι ένα σκοτεινό παραμύθι που εκπέμπει φως πρώτον γιατί θεωρώ πως σε όλους κάτι θα θυμίζει και δεύτερον γιατί στο τέλος βλέπουμε με το καλύτερο τρόπο πως υπάρχει ελπίδα, αρκεί να το θέλουμε πραγματικά. Όμως ας μη κάνω άλλο πρόλογο και σας κουράσω, άλλωστε το κείμενο παρακάτω λέει εύστοχα όσα θα ήθελα να εκφράσω κι εγώ για αυτη την ανάρτηση. Με το χέρι στη καρδιά αγαπησα πολύ αυτή τη δημοσίευση και νοιώθω πως το ίδιο θα γινει και με εσάς. Πάμε λο

ΣΥΡΤΑΚΙ! :)

Καλησπέρα εκφραστικοί μου φίλοι!  Τί μου κάνετε; Είστε όλοι καλά; Μόλις ετοίμασα ένα θέμα για τη στήλη των Χοροεκφράσεων που πολύ το χάρηκα! Πώς να μη το χαρείς άλλωστε όταν είναι τόσο γρήγορο και ανεβαστικό! Μου αρέσει πάρα πολύ το Συρτάκι και για να είμαι ειλικρινής όταν τύχει και βρεθώ σε κάποια εκδήλωση - γάμο - βαφτισια κτλ, στο τελος του συγκεκριμένου χορού, ξέρετε, εκεί που η μουσική "γκαζωνει" και μαζί της "γκαζώνουν" και οι ενίοτε χορευτές (ειδικά αν είναι και μεθυσμένοι) το διασκεδάζω πάρα πολύ (με την καλή έννοια) και βλέπω να συμβαίνει το ίδιο και στους γύρω μου και να γυαλίζει "χαμογελαστά" το ματάκι τους καθως απολαμβάνουν το "χαμό" που επικρατεί στη σκηνή! Για αυτό το λόγο, γι' αυτή τη σπιρτάδα και τη γυαλάδα αν θελετε των ματιών μας αποφάσισα ο επόμενο χορός που θα μάθουμε να είναι το Συρτάκι!  Είστε έτοιμοι;; Ας χορέψουμε σήμερα! Πώς να του αντισταθείς άλλωστε; ;) Λίγα λόγια για το Συρτάκι: Το σ

ΈΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ. (ΠΕΜΠΤΟ ΜΕΡΟΣ).

Καλημέρα στην όμορφη και βροχερολιακαδιαστή μπλοκογειτονιά μου! Εύχομαι να μου είστε όλοι καλα! Σήμερα δημοσιευώ το πέμπτο και τελευταίο μέρος της ιστορίας (και κάπου εδώ ακούγεται το "Επιτέλους" χαχαχα) και ευχομαι να σας αρεσει και να ειστε σύμφωνοι με αυτό! Θα μου άρεσε να μου αναφέρετε και το τρόπο που είχατε σκεφτεί πως θα δινόταν ο επιλογος ή ποιός θα θελατε εσεις να  είναι, να δουμε ετσι ποσο συγκλινουν - αποκλίνουν οι απόψεις μας και προς τα πού κατευθύνθηκε το μυαλό του καθενός. Για να είμαι ειλικρινής σκέφτηκα το σημερινό μέρος να το δημοσίευα εχθές μαζί με το τέταρτο γιατί  σταμάτησα στο σημείο που θα βλέπαμε την ανάγνωση της έκθεσης και θεώρησα πως καλό θα ήταν να είναι όλο μαζί και να διαβαστει ενιαία, όμως για δύο λόγους αποφάσισα να το "σπάσω" σε δύο μέρη και νομίζω πως ήταν σωστό αυτό.  Ο πρώτος λόγος αφορά  το ότι πολλοί καλοι φίλοι με έχετε συμβουλέψει να προσέχω τον "όγκο" των κειμένων μου και εγώ εχθες στην προεπισκόπηση εί

ΈΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ. (ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ).

Καλημέρα στην όμορφη μπλοκογειτονιά μου!  Εύχομαι να μου είστε όλοι καλά και να περνάτε όμορφα! Λοιπόν, για σήμερα σας έχω το τέταρτο μέρος του διηγήματος και θα ήθελα να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα απο τη καρδιά μου πρώτον για τα αληθινά σας λόγια (δε θα πω καλά γιατί τα καλά δε με ενδιαφέρουν εκτός κι αν είναι αληθινά) και δεύτερον γιατί νοιώθω πως εισπράττω πολύ αγάπη απ' όλους σας και όσο να είναι χαίρομαι γι αυτό! Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσω πως για το πρώτο μέρος της ιστορίας πατάτε εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/11/blog-post_15.html για το δευτερο εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/11/blog-post_16.html . και για το τρίτο εδώ: http://ekfrastite.blogspot.gr/2013/11/blog-post_18.html   ΈΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ. (ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕΡΟΣ). - Τι είναι για σένα το καλύτερο αύριο; Ρώτησε τη μικρή ο Αριστείδης θέλοντας να σπάσει τη σιγή που επικρατούσε στο δωμάτιο.                   - Για μένα ένα καλύτερο αύριο είναι η μέρα που θα ξημερώσει