ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΕΝΟΣ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.

Καλημέρα στην όμορφη μπλοκογειτονιά μου!

Εύχομαι να είστε όλοι καλά!

Για σήμερα, σας ετοίμασα την ανάρτηση ενός ποιήματος, το οποίο έχει ως δημιουργό μία γιαγιά, η οποία γράφει για το παράπονο του εγγονιού της, εκφράζοντας έτσι και το παράπονο όλων των μικρων παιδιών που βρίσκονται σε αυτή τη θέση.

Πάμε για το όμορφο και ρεαλιστικό ποίημα.

 Το παράπονο ενός μικρού παιδιού.

Σαν την ανεμοδούρα

 γύρω εδώ κι εκεί.

Από μικρό παιδί

 στα βάσανα έχω μπει.

Πρωί πρωί ξυπνώ

 να πάω στον παιδικό

 ή στη γιαγιά,

 γιατί η μαμά θα πάει

 στη δουλειά.

Τώρα το πρωί πηγαίνω

 στο σχολειό.

Τ’ απόγευμα τρέχω από εκεί

 και απ’ εδώ.

Τη μάνα μου τη βλέπω λίγο

 πριν πάω να κοιμηθώ.

Με λαχτάρα περιμένω

 να έρθει η Κυριακή.

Να είμαστε όλη μέρα μαζί.

Να μ’ έχει αγκαλιά,

 να με φιλά γλυκά.

Να πιαστούμε χέρι χέρι

 να πάμε στην παιδική χαρά

 να δείξω κι εγώ στους φίλους μου

 τη δική μου τη μαμά.

Μια μέρα πάλι,

 πρωί πρωί με ξυπνά.

Σήκω, μου λέει,

 θα πάμε στη γιαγιά.

Με δάκρυα στα μάτια

 τη ρώτησα γιατί;

Αφού σήμερα είναι Κυριακή…

Έτσι αποφάσισαν, μου είπε,

 οι κύριοι υπουργοί.

Νευρίασα πολύ.

Φώναξα δυνατά.

Φτάνει πια!

Είμαι μικρό παιδί

 πολλά καταλαβαίνω.

Μου πήρατε πολλά

 ρούχα, παιχνίδια και λοιπά.

Μη μου στερείτε την Κυριακή

 και τη μαμά!

της κυρίας Καλαθάκη Ελευθερίας.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα απο τη καρδιά μου την κυρία Καλαθάκη Eλευθερία για αυτή της την εμπιστοσύνη και να της εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια γι' αυτό το όμορφο και συναισθηματικό ποίημα που εκφράζει με το καλύτερο δυνατόν τρόπο τα αισθήματα των μικρών παιδιών που προσπαθούν να καταλάβουν για ποιό λόγο στερούνται εφόδια, όπως τη μητρική παρουσία στο συγκεκριμένο ποίημα, που είναι μία αξία κατα τη γνώμη μου που δε θα έπρεπε να στερείτε κανένα παιδί στο κόσμο μας.

Να είστε όλοι καλά! Εύχομαι να σας αρέσει αυτή η δημοσίευση όσο σε εμένα! Φιλιά πολλά σε όλους!