ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

  Πάνω από τον κόσμο - δίπλα σε ένα ηφαίστειο - κατοικεί η συνείδηση. Εγώ, ο τρελός που σφαδάζω από τον πόνο, που πολεμώ την "ενόχληση" σαν ακέραιο μυστικό, που τέμνω των νεκρών την ενοχή, που αναζητώ ανθρώπους - θαρραλέους - σε "πουλημένα" μονοπάτια, που ακόμη αντικρίζω την αυγή σαν παλάτι που καταβροχθίζει βρικόλακες, εγώ, ο λανθάνων, θέλω μόνο να σου πω ότι.... από τη νοσηρότητα των ανθρώπων, ξέφυγα! ~~ Ο Λανθάνων - Κική Κωνσταντίνου

  Είναι άπληστη η σιωπή σου, Άπληστη! Εμάς δεν μας γέννησε μάνα. Δεν βυζάξαμε γάλα. Δεν μεγαλώσαμε με ανέσεις. Δεν μας γαλήνεψε καμία αγκαλιά. Το "σ' αγαπώ" δεν ειπώθηκε με λέξεις Το χάδι δεν υπήρξε στη ζωή μας Δεν μας αφιέρωσαν ύμνους, τραγούδια, δεν μας δίδαξαν τι θα πει χορός.   Εμείς τραφήκαμε με λέξεις, οι παφλασμοί των κυμάτων μας δίδαξαν τη σημασία των θορύβων, των υπαινιγμών. Εμείς στερηθήκαμε τη ζωή, προσφέροντας το αίμα μας, σε όσους φλέρταραν - επικίνδυνα - με τον θάνατο. Εμείς είμαστε τα παιδιά των πεινασμένων, των αντίξοων ερευνητών, των ανθρώπων που μούλιασαν τα δάκρυά τους στο σάλιο τους, που κατάπιαν το αίμα τους με υπομονή, που δέχθηκαν να δώσουν τη σάρκα τους σε βάναυσες υποθέσεις, σε έρευνες, που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούσαν στο τίποτα, εκείνο το τίποτα που ήταν η κούνια μας, το κρεβάτι μας, η αγκαλιά μας. Ειναι Άπληστη η σιωπή σου, Άπληστη! Στο λέμε εμείς που σφαδάζει το ''γιατί" στα δόντια μας, που η κραυγή έγινε ένα πεινασμέν

    Δράκοι, θεριά, φονικά, ο Χάρος και πολλά άλλα, σ’ ένα αφιέρωμα που στρέφει το φακό στη "σκοτεινή πλευρά της παράδοσης". Οι θέσεις θα είναι περιορισμένες λόγω των μέτρων για τον CoVid 19.. για κρατήσεις, αποστολή στο inbox.. των Μαντάρα

    Σ' αγαπώ ως τα κύματα κι ας μην σου αρκεί. Όλα μιαν αυταπάτη. Ένα ηλιοβασίλεμα, χωρίς αποχρώσεις χωρίς ζεστασιά χωρίς συναισθήματα. Κι όπως θα φεύγεις.. θα γνέφω αργά στη φωτογραφία σου, τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν, που κρύφτηκαν στη καρδιά μου, τη στιγμή που το μυαλό, αρνήθηκε να τις συλλαβίσει. Χωρίς να σε κοιτώ Χωρίς να νιώθω ανθρώπινα Χωρίς να ζητώ εξηγήσεις θα πλέξω στο αντίο μου, τις πιο όμορφες αναμνήσεις, για να σε στερηθώ ανόητα, όπως αξίζει στον κόσμο των τρελών που θυσιάστηκαν από αγάπη, για την αγάπη. Σ' αγαπώ ως τα κύματα κι ας μη σου αρκεί. ~~ Ως τα Κύματα - Κική Κωνσταντίνου

  Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Χρόνια πολλά για τους χθεσινούς εορτάζοντες, να τους χαιρόμαστε. Επίσης, χρόνια μας πολλά για την εθνική μας επέτειο, αύριο. Εύχομαι να τιμήσουμε τους ήρωες μας - με τον τρόπο του ο καθένας - και να περάσετε όσο το δυνατόν πιο όμορφο γίνεται και μπορείτε. Διάβασα πως θα χαλάσει ο καιρός και νομίζω πως αυτό το σενάριο κανένας δεν το θέλει, δεν θα βοηθήσει σε όλη τη κατάσταση, άλλωστε. Πως τα πάτε με τον κορωνοιό, τη μάσκα, τα τοπικα lock down κτλ; Στη δική μου περιφέρεια δεν έχουν ερθει ακόμη τα δύσκολα, θα έρθουν πιστεύω αλλα σίγουρα, σε άλλους τόπους, ειναι πολύ πιο αντίξοες οι συνθήκες. Υπομείναμε τόσα πράγματα για να αποφευχθούν όλα αυτά και τελικά αποδείχτηκε πως απλώς πήραμε μια πίστωση χρόνου. Καταβάθος, το γνωρίζαμε. Τα δύσκολα είναι μπροστά μας, για αυτό ψυχραιμία, όσο περισσότερη γίνεται. Μην τρελαθούμε και οδηγηθούμε σε εμφύλιο. Επιτρέψτε μου να παραπέμψω κυρίως τους Ευβοείς Ποιητές/Συγγραφείς που μπορεί να διαβάσουν το μ

    Σε χτυπάω, μέχρι να ματώσεις κι ύστερα, πλένω τις πληγές σου με λουλούδια. Μου αρέσει να σε πονάω, επειδή πονάω τον εαυτό μου. Κι έτσι, με εκπαιδεύω και με σπρώχνω, στην αυτοκαταστροφή. Εγώ αγαπώ την αιχμαλωσία, με κρατά ελεύθερη, στη δέσμια φυλακή του νου. Οι λέξεις μου, πλέκουν άστρα για να αγγίξουν τη καρδιά σου - μα μη ξέροντας το πώς - καταλήγουν στο σώμα σου, να είναι καρφιά. Και μου αρέσει ο κρότος τους - καθώς εισχωρούν μέσα σου - γιατί μου θυμίζουν θρυμματισμένα διαμάντια και τα διαμάντια έχουν αξία, έτσι δεν μας δίδαξαν, οι άνθρωποι; Εγώ που μπορώ να σε αγαπώ, σκοτώνοντάς με, θέλω να σου πω πως δεν έχει γεύση ο έρωτας, δεν έχει χρώμα το πάθος, δεν είναι σημάδι των ευτυχισμένων το χαμόγελο στα χείλη, ούτε η αγκαλιά και η λαχτάρα, να αγγίξεις το αύριο, σε άλλα χέρια Εγώ που μπορώ να κάνω συμφωνία με το άπειρο, που παλεύω για να τιθασεύσω το άγριο "γαλάζιο" μέσα μου, που το κόκκινο είναι κρασί με αίμα στα δάχτυλά μου, θέλω να σου πω - πως γλυκά - με σκοτώνει, η πρ

  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΧΑΛΚΙΔΑΣ              Κακαρά 2, 341 32 Χαλκίδα Τηλέφωνο : 22210-22031, FAX : 22210-88778 e mail : vivlchal @ sch . gr       Χαλκίδα, 18-10-2020     ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ   Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας ανακοινώνει ότι έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ( www.vivlchalkida.gr ) ο κατάλογος της   Ευβοϊκής Συλλογής που διαθέτει. Το Εφορευτικό Συμβούλιο αποφάσισε να προβάλει και να διευρύνει την παραπάνω συλλογή, η οποία άλλωστε είναι σημαντική. Για τον λόγο αυτόν κάνει έκκληση στους Ευβοείς συγγραφείς, των οποίων τα βιβλία δεν είναι κατατεθειμένα, να τα διαθέσουν στη Βιβλιοθήκη, καθώς επίσης και σε όσους έχουν βιβλία που αναφέρονται σε Ευβοείς και στην Εύβοια γενικότερα, ώστε να δημιουργηθεί μία όσο το δυνατόν πιο ενημερωμένη πτέρυγα. Στη συνέχεια, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, θα εξεταστεί το ενδεχόμενο να γίνουν παρουσιάσεις των βιβλίων αυτών. Σας ενημερώνουμε επίσης,

Έλα, μικρέ στρατιώτη, έλα. Εδώ κατοικούν τα παιδιά. Εδώ υπάρχει Ειρήνη. Εδώ κόσμος είναι ένα φυλαχτό από χρυσάφι. Έλα, μικρέ στρατιώτη, έλα. Εδώ, μοιράζουν φαγητό, οι γυναίκες. Εδώ, θα σου πλύνουν τα ματωμένα ρούχα, οι γηραιότερες. Εδώ, θα σου πλέξουν στεφάνι από λεμονανθούς, τα κορίτσια. Έλα, μικρέ στρατιώτη, έλα. Εδώ κερνάνε κρασί οι άντρες. Οι γηραιότεροι, θα σου μάθουν να βρίσκεις τον προσανατολισμό σου, μέσα από τα αστέρια. Τα αγόρια, θα σου μιλήσουν για τον αθώο ερωτά τους για την όμορφη κόρη, της Ανατολής. Θα σου ζητήσουν συμβουλές, για να κατακτήσουν την καρδιά της. Έλα, μικρέ στρατιώτη, έλα. Εδώ μοσκοβολάνε τα λουλούδια. Τα ζώα μας αγαπούν, μας προσφέρουν. Τα φυτά χορεύουν γύρω μας, ως άλλοι γνήσιοι νησιώτες, μας μαθαίνουν πεντοζάλη. ....... ....... Φύγε, μικρέ στρατιώτη, φύγε. Μυρίζει πόλεμο η αναπνοή σου. Βγάζει κακία η λαλιά σου Μυρίζει θάνατο, μπαρούτι, η παλάμη σου. Νιώθω πως είναι σκληρή η καρδιά σου. Φύγε, μικρέ στρατιώτη, φύγε. Δεν έμεινε τίποτα εδώ. Μυρίζει θάνατος

 Εκφραστικοί μου καλημέρα, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Από μικρή αγαπούσα το Φθινόπωρο. Το Σεπτέμβριο τον είχα συνδυάσει με μυρωδιά σχολείου, αγορές σχολικών ειδών κτλ και τον Οκτώβριο, με μυρωδιά από βροχή και μια παλέτα της φύσης, χρωμάτων καφέ και χρυσού. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια έχω απομακρυνθεί από όλα αυτά αλλά τουλάχιστον, η εξόρμηση στο χωριό, με φέρνει πάντα πιο κοντά στο δεύτερο σκέλος. Όμορφη, αρκετά όμορφη η φύση και αυτή την εποχή, παρόλο που δεν ειναι στο απόγειο των χρωμάτων, της θερμοκρασίας και των ευωδιών της. Αυτό την εποχή το χωριό μου είναι πιο όμορφο από ποτέ, δεν έχει κόσμο, οι δρόμοι ειναι γεμάτοι ξερά φύλλα, κάνει κρύο και διαθέτει μια γοητευτική μελαγχολία. Δυστυχώς δεν το ζω πλέον συχνά και στο παρελθόν όταν το ζούσα - σε άλλη ηλικία και με άλλα όνειρα - δεν μπορούσα να το κατανοήσω βαθιά. όπως τώρα.  Η ζωή, τα όνειρα, ο βιοπορισμός, μας οδηγούν σε διάφορα μονοπάτια αλλά νομίζω πως πάντα το φθινόπωρο μας οδηγεί στα σπίτια μας. Τουλάχιστον εμένα. Και ρεαλι

Εκφραστικοί μου καλημέρα, ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που παρακολουθήσατε τη συμμετοχή μου στον Διεθνή Μαραθώνιο Ποίησης . Δεν ξέρω βέβαια εάν θα δημοσιευθούν στο ημερολόγιο που αναφέρεται όλες οι συμμετοχές - θεωρώ πως ειναι ακατόρθωτο - με βεβαιότητα όμως, μπορώ να σας πω πως ένιωσα πολύ ευχάριστα, συμμετέχοντας. Στην αρχή σκέφτηκα πως είναι δύσκολο το εγχείρημα, πολλές άλλωστε οι συμμετοχές, αλλά είπα να το τολμήσω. Μου φάνηκε "κάπως" το ό,τι θέλανε να το συνοδέψουμε με μία φωτογραφία μας αλλά και πάλι, δε εστίασα εκεί. Προτίμησα ασπρόμαυρες εικόνες και ποιήματα που με εκφράζουν. Σε αυτό το σημείο θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους διαβάσατε τα έργα μου και μπήκατε στη διαδικασία να σχολιάσετε, να τα αναλύσετε και γιατί όχι, να τα αγαπήσετε κιόλας. Επειδή όμως πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και η ζωή είναι πιο εύκολη όταν λες την αλήθεια, θα ήθελα να σας πω πως και τα οχτώ ποιήματα που διαβάσατε δεν τα έγραψα για τις ανάγκες του μαραθων

      I nternational Poetry Marathon Today is my 8 day participating in this international poetry marathon, where I have to post 1 poem every day with my photo and invite one or more poets to join the chain of poetry #PeetMeNotLeave , where the poems will be translated into English and enter in the Russian (almanac.) Διεθνής Μαραθώνιος Ποίησης. Σήμερα είναι η όγδοη μέρα συμμετοχής μου και η διαδικασία είναι η εξής: πρέπει να δημοσιεύω 1 ποίημα κάθε μέρα για 8 ημέρες με τη φωτογραφία μου και θα καλέσω με τη σειρά μου έναν ή περισσότερους Ποιητές για να συμμετάσχουν σε αυτήν την αλυσίδα της ποίησης #PeetMeNotLeave , όπου τα ποιήματα θα μεταφραστούν στα Αγγλικά και μετά θα μπουν στο Ρωσσικό Ημερολόγιο. (Almanac). Εμένα με προσκάλεσαν οι ποιήτριες Jenny Sakorafa, Soteroulla Tziambouri, Σοφία Αγραπίδη, Ελένη Βαρθάλη και τις ευχαριστώ θερμά. Με τη σειρά μου, προσκαλώ σήμερα τoν ποιητή Nikos Vardakas ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ Το μυαλό καθοδηγεί τη ζωή, σε δρόμους, που το ίδιο θα επ

      International Poetry Marathon Today is my 7 day participating in this international poetry marathon, where I have to post 1 poem every day with my photo and invite one or more poets to join the chain of poetry #PeetMeNotLeave , where the poems will be translated into English and enter in the Russian (almanac.) Διεθνής Μαραθώνιος Ποίησης. Σήμερα είναι η έβδομη μέρα συμμετοχής μου και η διαδικασία είναι η εξής: πρέπει να δημοσιεύω 1 ποίημα κάθε μέρα για 8 ημέρες με τη φωτογραφία μου και θα καλέσω με τη σειρά μου έναν ή περισσότερους Ποιητές για να συμμετάσχουν σε αυτήν την αλυσίδα της ποίησης #PeetMeNotLeave , όπου τα ποιήματα θα μεταφραστούν στα Αγγλικά και μετά θα μπουν στο Ρωσσικό Ημερολόγιο. (Almanac). Εμένα με προσκάλεσαν οι ποιήτριες Jenny Sakorafa, Soteroulla Tziambouri, Σοφία Αγραπίδη, Ελένη Βαρθάλη και τις ευχαριστώ θερμά. Με τη σειρά μου, προσκαλώ σήμερα την ποιήτρια Κική Στεφανίδου ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ Κούρνιασαν οι ώρες, σαν ένα παιδί χαρισματικό. Οι λεπτεπίλεπτ