Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΥΤΥΧΙΑ - ΣΤΑ ΜΑΧΑΙΡΙΑ - ΡΑΜΠΟ (ΠΩΣ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΟΛΑ, ΑΠΟΡΩ...)

 

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω καλά.

Χρόνια πολλά για τους χθεσινούς εορτάζοντες, να τους χαιρόμαστε.

Επίσης, χρόνια μας πολλά για την εθνική μας επέτειο, αύριο.

Εύχομαι να τιμήσουμε τους ήρωες μας - με τον τρόπο του ο καθένας - και να περάσετε όσο το δυνατόν πιο όμορφο γίνεται και μπορείτε.

Διάβασα πως θα χαλάσει ο καιρός και νομίζω πως αυτό το σενάριο κανένας δεν το θέλει, δεν θα βοηθήσει σε όλη τη κατάσταση, άλλωστε.

Πως τα πάτε με τον κορωνοιό, τη μάσκα, τα τοπικα lock down κτλ; Στη δική μου περιφέρεια δεν έχουν ερθει ακόμη τα δύσκολα, θα έρθουν πιστεύω αλλα σίγουρα, σε άλλους τόπους, ειναι πολύ πιο αντίξοες οι συνθήκες.

Υπομείναμε τόσα πράγματα για να αποφευχθούν όλα αυτά και τελικά αποδείχτηκε πως απλώς πήραμε μια πίστωση χρόνου. Καταβάθος, το γνωρίζαμε. Τα δύσκολα είναι μπροστά μας, για αυτό ψυχραιμία, όσο περισσότερη γίνεται. Μην τρελαθούμε και οδηγηθούμε σε εμφύλιο.

Επιτρέψτε μου να παραπέμψω κυρίως τους Ευβοείς Ποιητές/Συγγραφείς που μπορεί να διαβάσουν το μπλοκ μου, στο λινκ με το δελτιου τυπου της δανειστικής βιβλιοθήκης Χαλκίδας  https://ekfrastite.blogspot.com/2020/10/blog-post_26.html γιατί τους αφορά.

 Για σήμερα, έχω να σας προτείνω τρεις ταινίες, διαφορετικές μεταξύ τους αλλά θεωρώ πως όλες έχουν κάτι να σας δώσουν. Ξεκινάω από τη ταινία που τη προτείνω ανεπιφύλαχτα και ονομάζεται "Στα Μαχαίρια". Επιβλητικό σκηνικό, καλές ερμηνείες, έξυπνο σενάριο, γρήγορος ρυθμός, μου άρεσε πολύ.



Στα Μαχαίρια
Knives Out


Στα Μαχαίρια

 

Μυστηρίου 2019 | Έγχρ. | Διάρκεια: 130'

Aμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Ράιαν Τζόνσον με τους: Ντάνιελ Κρεγκ, Κρις Έβανς, Άνα ντε Άρμας, Τζέιμι Λι Κέρτις, Τόνι Κολέτ

Ένας ιδιόρρυθμος ντετέκτιβ βοηθά την αστυνομία στη διαλεύκανση των συνθηκών θανάτου ενός διάσημου και πάμπλουτου συγγραφέα, πατριάρχη μιας εκκεντρικής οικογένειας.


 

Ευτυχία


Ευτυχία 
 

Δραματική 2019 | Έγχρ. | Διάρκεια: 123'

Eλληνική ταινία, σκηνοθεσία Άγγελος Φραντζής με τους: Κάτια Γκουλιώνη, Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Ντίνα Μιχαηλίδου, Θάνο Τοκάκη

 

Αν και θεωρώ πως οι περισσότεροι την έχετε ήδη δει - εγώ άργησα - είναι εκπληκτική. Σε παρασέρνει από το πρώτο λεπτό.  

Αγάπησα τη Κάτια Γκουλιώνη, την ηθοποιό που κάνει την Ευτυχία σε μικρή ηλικία. Δεν την ήξερα, είναι συγκλονιστική. 

Επίσης σε μια σκηνή θρήνου η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη ήταν κατά τη γνώμη μου για όσκαρ. Μοναδική κι ανεπανάληπτη. 

Σοκαριστική σκηνή - κυρίως επειδή γνωρίζεις την πραγματικότητά της - ένα σημείο όπου κάποιος μαχαιρώνει έναν άνθρωπο και οι υπόλοιποι συνεχίζουν  και παίζουν χαρτιά... δίπλα του... Τραγικό!

 

 

Rambo: Το Τελευταίο Αίμα
Rambo: Last Blood


Rambo: Το Τελευταίο Αίμα

Περιπέτεια 2019 | Έγχρ. | Διάρκεια: 101'

Aμερικανική ταινία, σκηνοθεσία Αντριάν Γκρούνμπεργκ με τους: Σιλβέστερ Σταλόνε, Παθ Βέγκα, Αντριάνα Μπαράζα, Σέρχιο Πέρις - Μεντσέτα

 

Ναι ναι, καλά διαβάσατε. Ράμπο. Εγώ μεγάλωσα με αυτές τις ταινίες, μου άρεσαν και εξακολουθούν να μου αρέσουν κι αυτή μου άρεσε εξίσου και δεν γινόταν να μη τη δω. Επίσης, σε μια δυο σκηνές συγκινήθηκα.  


Αυτά από μένα, φίλοι.

Θα χαρώ να μάθω νέα και τις απόψεις σας.

Να είστε καλά!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

Κάδος Εξομολόγησης

Στη γωνία μιας παλιάς γειτονιάς της Χαλκίδας, ανάμεσα σε δυο ξεθωριασμένα φανάρια και κάτω από μια γέρικη νεραντζιά, ζούσε ένας κάδος σκουπιδιών. Όχι από αυτούς τους καινούριους, τους πράσινους με τα ροδάκια που τρίζουν. Όχι! Αυτός ήταν παλιός, μεταλλικός, με βαθουλώματα και σημάδια από βροχές, κλωτσιές και καλοκαιρινές φωτιές. Τον έλεγαν Στέφανο. Ο Στέφανος δεν ήταν απλά ένας κάδος. Ήταν παρατηρητής. Ήξερε ποιος πετάει σκουπίδια στις δέκα το πρωί και ποιος στις τρεις τα ξημερώματα. Ήξερε ποια παιδιά κάνουν κοπάνα και κρύβουν τις τσάντες τους πίσω του, ποιος πετάει χαρτιά γεμάτα τύψεις αλλά και ποιος με ευχαρίστηση, ποιος πετάει το φαγητό του χωρίς να ενδιαφέρεται για όσους πεινούν αλλά και ποιοι φροντίζουν σε ειδική σακούλα, να κρεμάνε στο πλάι του φαγητά για τους άπορους.  Ένα βράδυ, καθώς η πόλη έβγαζε τις ρυτίδες της στο φως των δρόμων, ένας νεαρός στάθηκε μπροστά του. Κρατούσε ένα μικρό πακέτο χρώματος καφέ, το οποίο δεν έμοιαζε με σκουπίδι, αλλά ούτε και με σακούλα. Ο νεαρός ...

Οι κουρτίνες της γιαγιάς Χρυσάνθης

  Πηγή Η γιαγιά Χρυσάνθη ξύπνησε πολύ πρωί. Ο ήλιος  είχε αρχίσει να φωτίζει δειλά το σαλόνι της. Οι σκιές πάνω στα έπιπλα έλιωναν αργά και το φως χάιδευε τις λευκές κουρτίνες της, εκείνες με το κέντημα που είχε φτιάξει η ίδια, χρόνια πριν. Δεν ήταν απλές κουρτίνες. Τις είχε φτιάξει η ίδια, ώρες ατέλειωτες στα χέρια της, βελονιά τη βελονιά, τότε που είχε υπομονή και τα χέρια της δεν έτρεμαν. Τότε που οι μέρες ΄ήταν διαφορετικές. Τότε που όλα γίνονταν πιο αργά, πιο απλά, πιο ήρεμα. Χωρίς πίεση, χωρίς ρολόγια και προθεσμίες. Οι κουρτίνες της κρέμονταν σαν ανάλαφρα σύννεφα μπροστά στα παράθυρα. Ήταν σχεδόν διάφανες. Άφηναν το φως να μπει αλλά κρατούσαν για τον εαυτό τους τη σιωπή και τη λαχτάρα της. Εκεί στεκόταν κάθε τόσο, τραβούσε λίγο τη μία και μετά λίγο την άλλη, με τα λεπτά της δάχτυλα, εκείνα που πια κουράζονται γρήγορα, και κοίταζε έξω. Ο δρόμος ήταν ήσυχος. Που και που περνούσε ένα αυτοκίνητο και έσπαγε για λίγο την ησυχία. Τίποτα ακόμα. Αλλά ήξερε ότι θα έρθουν. Της ...