Ιnternational Poetry Marathon
Today
is my 3 day participating in this international poetry marathon, where
I have to post 1 poem every day with my photo and invite one or more
poets to join the chain of poetry #PeetMeNotLeave, where the poems will be translated into English and enter in the Russian (almanac.)
Διεθνής Μαραθώνιος Ποίησης.
Σήμερα
είναι η τρίτη μέρα συμμετοχής μου και η διαδικασία είναι η εξής:
πρέπει να δημοσιεύω 1 ποίημα κάθε μέρα για 8 ημέρες με τη φωτογραφία
μου και θα καλέσω με τη σειρά μου έναν ή περισσότερους Ποιητές για να
συμμετάσχουν σε αυτήν την αλυσίδα της ποίησης #PeetMeNotLeave, όπου τα ποιήματα θα μεταφραστούν στα Αγγλικά και μετά θα μπουν στο Ρωσσικό Ημερολόγιο. (Almanac).
Εμένα με προσκάλεσαν οι ποιήτριες
Jenny Sakorafa
,
Soteroulla Tziambouri
,
Σοφία Αγραπίδη
και τις ευχαριστώ θερμά.
Με τη σειρά μου, προσκαλώ σήμερα την ποιήτρια
.
#PEETMENOTLEAVE
ΓΚΕΡΝΤΑ
Μαζί σου στο χάος,
σε ένα σύμπαν δίχως φραγμούς και όρια, δίχως απελπισία μόνο αγάπη, αγάπη, αγάπη, ευθυτενή και ακέραιη.
Μαζί σου σε έναν αιώνιο πέλαγος μονίμως υποφερτό και γαλήνιο.
Σε έναν κρατήρα ηφαιστείου γεμάτο λουλούδια.
Διάσπαρτα λουλούδια, σαν άστρα που ζωγραφίζουν τη γη.
Μαζί σου, ως μία ακαταμάχητη αγκαλιά, ως ένα φιλί ανάσας, ως μια Αιγαιοπελαγίτικη στοργή.
Η
σημαία της Αγάπης - κυματίζει το άπειρο - μα λίγοι το διακρίνουν. Άλλοι
βλέπουν σβόλους και άλλοι, διάστημα, σε κάθε μαύρο κενό.
Η φωτογραφία επάνω στο τζάκι ξεθώριασε, τα χρώματα μαρτυρούν λησμονημένη ευωδιά σκόνης και το λευκό, κρύο, όσο άλλοτε.
Το
κάδρο έσπασε, σαν τα χρόνια που ράγισαν τα κόκκαλα, της σπονδυλικής μου
στήλης. Έτσι βρέθηκε η φωτογραφία μετέωρη, σαν εικόνισμα, επάνω στο
ετοιμόρροπο τζάκι.
Το τζάκι μας.
Πόσα χρόνια έμεινε κλειστό;
Η στάχτη έγινε ορυχείο
Μετάλλευμα η ψυχή μου
Όραμα έγινε η ζωή μου, σαν μια καθημερινή συλλογή γραμματοσήμων.
Κι ενθυμούμαι την αγάπη σου για το ποδήλατο και τρέχω σε ένα δάσος εικονικό.
Μαζί σου γεννιέμαι
Μαζί σου πεθαίνω
Μαζί σου τέμνομαι κι ας είμαι, 122 χρονών!!
Δεν μπορώ να διαιρεθώ με τον εαυτό μου, να είμαι σύνθετη, να είμαι ΕΣΥ.
Μοιάζω με την Γκέρντα, τον μεγάλο αστεροειδή. Πολλές φορές, χάζεψα τη ζωή μου, μέσα από τηλεσκόπιο.
~~ Κική Κωνσταντίνου
Συνεχίζεται ο οίστρος της δημιουργίας σου! Η Γκέρντα λοιπόν. Ιδιαίτερος ο λόγος σου εδώ και το θέμα σου. Έχει κάτι το παράξενο η ποίησή σου Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.