Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μοιάζω με την Γκέρντα, τον μεγάλο αστεροειδή. Πολλές φορές, χάζεψα τη ζωή μου, μέσα από τηλεσκόπιο.

 

 

Ιnternational Poetry Marathon
Today is my 3 day participating in this international poetry marathon, where I have to post 1 poem every day with my photo and invite one or more poets to join the chain of poetry #PeetMeNotLeave, where the poems will be translated into English and enter in the Russian (almanac.)
Διεθνής Μαραθώνιος Ποίησης.
Σήμερα είναι η τρίτη μέρα συμμετοχής μου και η διαδικασία είναι η εξής: πρέπει να δημοσιεύω 1 ποίημα κάθε μέρα για 8 ημέρες με τη φωτογραφία μου και θα καλέσω με τη σειρά μου έναν ή περισσότερους Ποιητές για να συμμετάσχουν σε αυτήν την αλυσίδα της ποίησης #PeetMeNotLeave, όπου τα ποιήματα θα μεταφραστούν στα Αγγλικά και μετά θα μπουν στο Ρωσσικό Ημερολόγιο. (Almanac).
Εμένα με προσκάλεσαν οι ποιήτριες
Jenny Sakorafa
,
Soteroulla Tziambouri
,
Σοφία Αγραπίδη
και τις ευχαριστώ θερμά.
Με τη σειρά μου, προσκαλώ σήμερα την ποιήτρια


.
#PEETMENOTLEAVE

ΓΚΕΡΝΤΑ


Μαζί σου στο χάος,
σε ένα σύμπαν δίχως φραγμούς και όρια, δίχως απελπισία μόνο αγάπη, αγάπη, αγάπη, ευθυτενή και ακέραιη.
Μαζί σου σε έναν αιώνιο πέλαγος μονίμως υποφερτό και γαλήνιο.
Σε έναν κρατήρα ηφαιστείου γεμάτο λουλούδια.
Διάσπαρτα λουλούδια, σαν άστρα που ζωγραφίζουν τη γη.

Μαζί σου, ως μία ακαταμάχητη αγκαλιά, ως ένα φιλί ανάσας, ως μια Αιγαιοπελαγίτικη στοργή.
Η σημαία της Αγάπης - κυματίζει το άπειρο - μα λίγοι το διακρίνουν. Άλλοι βλέπουν σβόλους και άλλοι, διάστημα, σε κάθε μαύρο κενό.

Η φωτογραφία επάνω στο τζάκι ξεθώριασε, τα χρώματα μαρτυρούν λησμονημένη ευωδιά σκόνης και το λευκό, κρύο, όσο άλλοτε.
Το κάδρο έσπασε, σαν τα χρόνια που ράγισαν τα κόκκαλα, της σπονδυλικής μου στήλης. Έτσι βρέθηκε η φωτογραφία μετέωρη, σαν εικόνισμα, επάνω στο ετοιμόρροπο τζάκι.
Το τζάκι μας.
Πόσα χρόνια έμεινε κλειστό;
Η στάχτη έγινε ορυχείο
Μετάλλευμα η ψυχή μου

Όραμα έγινε η ζωή μου, σαν μια καθημερινή συλλογή γραμματοσήμων.
Κι ενθυμούμαι την αγάπη σου για το ποδήλατο και τρέχω σε ένα δάσος εικονικό.

Μαζί σου γεννιέμαι
Μαζί σου πεθαίνω
Μαζί σου τέμνομαι κι ας είμαι, 122 χρονών!!
Δεν μπορώ να διαιρεθώ με τον εαυτό μου, να είμαι σύνθετη, να είμαι ΕΣΥ.

Μοιάζω με την Γκέρντα, τον μεγάλο αστεροειδή. Πολλές φορές, χάζεψα τη ζωή μου, μέσα από τηλεσκόπιο.

~~ Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. Συνεχίζεται ο οίστρος της δημιουργίας σου! Η Γκέρντα λοιπόν. Ιδιαίτερος ο λόγος σου εδώ και το θέμα σου. Έχει κάτι το παράξενο η ποίησή σου Κική μου.
    Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)