Όλα ερειπωμένα,
τα προικιά μου..
Καθώς μεγαλώνει η έκφραση της ελευθερίας,
μικρά ρινίσματα σιδήρου απλώνονται, στη μοναξιά της ύπαρξης.
Γινόμενο της καρδιά μου, η υποταγή του
νου, στις αμοιβαίες καταστάσεις της ανύπαρκτης ισορροπίας ανάμεσα στο "γιατί" και στο "διότι" που σαν άθλιοι μεταλλωρύχοι, εκμαιεύσαμε.
Δεν μας χωράν τα καλούπια των αγνώστων μωρό μου, δεν μας καθοδηγούν οι αγνοούμενοι, είμαστε ονόματα δίχως αγάπη, δίχως μαγεία, δίχως ερωτισμό.
Όλα μέσα στο τίποτα να υποκύπτουν, να οδηγούν στη φυλακή του νου.
Η ανταρσία μας ξεγέλασε.
Σιωπηρά θα σε αιχμαλωτίσω σαν αλλότριο όνειρο, σιωπηλά θα σου πω πως "αντέξαμε''
~~ Σιωπηλή Διαμαρτυρία - Κική Κωνσταντίνου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ