Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Όλα, σε έναν ανασφαλή παράδεισο οδηγούν κι όλα, από καιρό δοσμένα, μας έχουν εγκαταλείψει. Κι ακροπατώ πεταρίζοντας

 

 


 

 Ιnternational Poetry Marathon
Today is my 4 day participating in this international poetry marathon, where I have to post 1 poem every day with my photo and invite one or more poets to join the chain of poetry #PeetMeNotLeave, where the poems will be translated into English and enter in the Russian (almanac.)
Διεθνής Μαραθώνιος Ποίησης.
Σήμερα είναι η τέταρτη μέρα συμμετοχής μου και η διαδικασία είναι η εξής: πρέπει να δημοσιεύω 1 ποίημα κάθε μέρα για 8 ημέρες με τη φωτογραφία μου και θα καλέσω με τη σειρά μου έναν ή περισσότερους Ποιητές για να συμμετάσχουν σε αυτήν την αλυσίδα της ποίησης #PeetMeNotLeave, όπου τα ποιήματα θα μεταφραστούν στα Αγγλικά και μετά θα μπουν στο Ρωσσικό Ημερολόγιο. (Almanac).
Εμένα με προσκάλεσαν οι ποιήτριες
Jenny Sakorafa, Soteroulla Tziambouri, Σοφία Αγραπίδη, Ελένη Βαρθάλη και τις ευχαριστώ θερμά.
Με τη σειρά μου, προσκαλώ σήμερα την ποιήτρια


.
#PEETMENOTLEAVE

ΤΑΜΑΡΑ

Καθώς έλιωνε η αλήθεια,
φύτρωσε μια αδέσποτη σπορά.
Επιφανή, μάταιη, άσπονδη σπορά, μετρίου ορμής και στέψης.

Τα κλαριά γέμισαν αμυχές,
γέννησαν οδοιπορικές ελπίδες.
Οι σταλακτίτες επώασαν πληγές και η σφοδρότητα της πυγμής, ήταν η μόνη λύση.

Ολισθηρά τα βάρετρα, ελιγμούς γιομάτα.
Η Ταμάρα, ήταν η πρώτη ειλικρινή αφεντία

Τα δέντρα πάγωσαν
Τα πουλιά κρύφτηκαν
Οι κυνηγοί εκτινάχθηκαν
Οι πέτρες σύρθηκαν και τα φυτά, έγιναν σβόλοι. Σφενδάμου σβόλοι, μηδενικοί και ακέραιοι.

Κρυσταλλικά μου, οράματα.
Μεθυσμένη μου​,γης

Λύγισε σαν ανθός επάνω και μέσα μου.
Γείρε πάνω μου, σαν έναν μανδύα, τρυφερό.

Απόψε οι γλάροι, τρέχουν σε λανθασμένες κατευθύνσεις και οι παπαρούνες, κόντρα στον άνεμο, αγκαλιάζουν τη γη.
Όλα, σε έναν ανασφαλή παράδεισο οδηγούν κι όλα, από καιρό δοσμένα, μας έχουν εγκαταλείψει.

Άσε με...
Τραγουδώ και θυμάμαι
Νανουρίζομαι ζώντας σάπιους τεφροδόχους.
Γίνομαι, αυθαίρετο κτίσμα.
Επουράνιο και στοχευμένα, μεθοδικό.

Η Ταμάρα, μας ξεγέλασε.
Όλα ένα μήλο και ένα φίδι μικροσκοπικό.
Το δηλητήριο ήταν Πήγασος, μιας άλλης ιδιοχειρίας και ο εξόριστος νους, θεμέλιο σπασμωδικό.

Ακροπατώ πεταρίζοντας

~~ Κική Κωνσταντίνου

Σχόλια

  1. "Κρυσταλλικά μου, οράματα.
    Μεθυσμένη μου​,γης..." Μου άρεσε πάρα πολύ!
    Συνεχίζεται ο ποιητικός σου οίστρος Κική μου. Την καλησπέρα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

ΕΚΦΡΑΣΟΥ ΚΑΙ ΕΣΥ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Μουσταλευριά

Καλημέρα εκφραστικοί μου! Ελπίζω να σας βρίσκω καλά. Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω ένα διήγημα από εκείνα, τα αγαπημένα, που με γυρίζουν τόσο πίσω, σε μια ζεστή αγκαλιά… Ήταν απόγευμα, πριν λίγες μέρες, όταν με κέρασαν μια μουσταλευριά από ένα μικρό μίνι μάρκετ της γειτονιάς μου. Το φτιάχνει μια τοπική, οικογενειακή επιχείρηση. Δεν ξέρω αν ήταν η γεύση της, η υφή της ή η μυρωδιά του μούστου που με χτύπησε κατευθείαν στην καρδιά. Πάντως, δεν ήταν ούτε τόσο νόστιμη ούτε τόσο όμορφη (εξωτερικά) όπως ήταν η δική της. Ξαφνικά βρέθηκα αλλού. Σαν να γύρισα πίσω, πολλά χρόνια πριν. Εκεί, στο χωριό… Στην αυλή της γιαγιάς, της δικής μου της λεβέντισσας. Με το χώμα να μυρίζει φθινόπωρο και τα τζιτζίκια να έχουν πια σωπάσει. Με τα ρούχα πλυμένα στο πλυσταριό και έπειτα απλωμένα στο  σχοινί και το πατητήρι γεμάτο σταφύλια που μας περίμεναν υπομονετικά. Κι όλα αυτά πλαισιωμένα με τη μυρωδιά του ασβέστη όταν ασβέστωνε το σπίτι της. Η εποχή του τρύγου… Αχ, αυτή η εποχή πόσο γρήγορα πάντ...

ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΑΔΕΡΦΑΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΓΑΠΗ!

Εκφραστικοί μου φίλοι, καλημέρα! Τί μου κάνετε, είστε όλοι καλά; Εγω μια χαρά. Καταιγισμός γενεθλίων το τελευταίο διάστημα βρε παιδιά! Πολύ με χαροποιεί αυτό! Ευχές, ευχές, ευχές! Μ' αρέσουν οι ευχές! Σήμερα λοιπόν θέλω και εγώ να δώσω τις ευχές μου σε ένα αγαπημένο μου πρόσωπο, με ένα ιδιαίτερο θα έλεγα τρόπο! (Είμαι σίγουρη πως όταν η ξαδέρφη μου δει αυτή την ανάρτηση θα γουρλώσει το μάτι πίσω από τα γυαλιά, θα βγάλει τη γλώσσα έξω απο αμηχανία, θα βγάλει μια κραυγή απόγνωσης και θα κρυφτεί όπου βρει πρόχειρα εκεί τριγύρω χαχαχαχα) (Ιωάννα σα να είμαι εκεί και να σε βλέπω νοιώθω - πολύ το διασκεδάζω! :P) Σκορπίνα λοιπόν η ξαδερφάρα μου! Δυναμική προσωπικότητα, όσο κι αν δε το δείχνει με τη πρώτη ματιά!  Σήμερα λοιπόν, το κορίτσι μου έχει γενέθλια και εγώ δε θα μπορούσα να μη κάνω ανάρτηση μοναχά για πάρτη της! Τόσα έχει κάνει εκείνη για μένα, ας κάνω και εγώ κάτι μικρό αυτή τη φορά! ;) Χρόνια πολλά λοιπόν σε σένα που όταν ήμουνα μικρή με έβαζες να ...

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ.

Τα μάτια της είναι δυο άντρα όπου σπινθηρίζει αόριστα το μυστήριο, και το βλέμμα της φωτίζει σαν αστραπή: είναι μια έκρηξη μέσα στα σκότη… Υπάρχουν γυναίκες που εμπνέουν την επιθυμία να τις νικήσεις και να τις απολαύσεις… αλλά αυτή εδώ σου γεννάει τον πόθο να πεθάνεις αργά κάτω απ’ το βλέμμα της (Σαρλ Μπωντλαίρ, από το ποίημα «Η επιθυμία της περιγραφής»)