Κούρνιασαν οι ώρες, σαν ένα παιδί χαρισματικό.

 

 

 

International Poetry Marathon
Today is my 7 day participating in this international poetry marathon, where I have to post 1 poem every day with my photo and invite one or more poets to join the chain of poetry #PeetMeNotLeave, where the poems will be translated into English and enter in the Russian (almanac.)
Διεθνής Μαραθώνιος Ποίησης.
Σήμερα είναι η έβδομη μέρα συμμετοχής μου και η διαδικασία είναι η εξής: πρέπει να δημοσιεύω 1 ποίημα κάθε μέρα για 8 ημέρες με τη φωτογραφία μου και θα καλέσω με τη σειρά μου έναν ή περισσότερους Ποιητές για να συμμετάσχουν σε αυτήν την αλυσίδα της ποίησης #PeetMeNotLeave, όπου τα ποιήματα θα μεταφραστούν στα Αγγλικά και μετά θα μπουν στο Ρωσσικό Ημερολόγιο. (Almanac).
Εμένα με προσκάλεσαν οι ποιήτριες
Jenny Sakorafa, Soteroulla Tziambouri, Σοφία Αγραπίδη, Ελένη Βαρθάλη και τις ευχαριστώ θερμά.
Με τη σειρά μου, προσκαλώ σήμερα την ποιήτρια Κική Στεφανίδου

ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ

Κούρνιασαν οι ώρες, σαν ένα παιδί χαρισματικό.
Οι λεπτεπίλεπτες υποσχέσεις, έγιναν το άλφα το καρό, σε υποσχόμενα, καλοστημένα παιχνίδια.
Σαν άλλος Πήτερ Παν, την Χώρα του Ποτέ, αναζητάει.
Σύμμαχος το ξίφος, το σύνδρομο είναι διπολικό.
Δεν είναι το αγόρι που αρνήθηκε να μεγαλώσει, είναι το αγόρι που αρνήθηκε να ακολουθήσει την διαδικασία που οι άλλοι του επέδειξαν.
Κόκκινο μανδύα του έδωσαν μα πάντα λάτρευε τα ξεθωριασμένα κοντά καφέ παντελόνια. Τα μποτάκια τα φτωχά, τα τίμια.
Ανεξέλεγκτη χροιά το γένος.
Μεμονωμένη στιγμή και στέψη.

Χάθηκε...
Κρύφτηκε...
Ξεχάστηκε...
Τον ακολουθώ
Πολλές φορές τον ακολουθώ και τον συμμερίζομαι

Σε χαρτόκουτα τον είδαν, έτσι μου είπαν κάποιοι εξόριστοι Άγγελοι.
Δρόμο αμφίρροπο μου έδειξαν.
Έψαξα να πουθενά.
Μήτε ζωντανός
Μήτε νεκρός
Μήτε αιμόφυρτος

Φθινοπώρια και Φθινοπώρια πέρασαν, εκείνος πουθενά.
Άφαντος, αιωρούμενος, θηριοδαμαστής.
Τα χελιδόνια, τον ψάχνουν.
Άσπονδος και ψυχρός έγινε.
Μανία, καμιά.

Τη σκοτεινή πτυχή την ήξερα, όμως σεβάστηκα το γεγονός πως δεν ήθελε να τη μοιραστεί.
Φευγαλέα και αιώνια
Διαχρονική σαν αξία
Μάχιμη σαν μάνα Γη
Αξόδευτα και άδικα όλα

Θα 'ρθεις
Το ξέρω πως θα 'ρθεις

Στα αλλότρια όνειρα
Στις "άζευτες" κατευθύνσεις
Στις λυτρωτικές στοές
Στα όλα του φανταστικού

Σε προσμένω και σε καρτερώ

 

~~ Κική Κωνσταντίνου