«Ένα ποίημα δεν τελειώνει ποτέ, μόνο εγκαταλείπεται». -Πωλ Βαλερύ (1871-1945) Είμαστε ποιήματα Είμαστε ποιήματα. Οι άνθρωποι, ανολοκλήρωτες σκέψεις γυρεύουν λέξεις – να δουν την αλήθεια. Τα συναισθήματα, στίχοι. Σειρές λέξεων με μέτρο και ρυθμό, που στόχο έχουν, να αγγίξουν τη ψυχή μας. Αδάμαστες εικόνες, πνευματικοί αφορισμοί σε σπρώχνουν σε μια ακαθόριστη θύελλα με κοινό γνώμονα, την αγωνιώδη ελευθερία. Πολέμαρχος και λιποτάχτης. Αφέντης και δούλος. Σκληρός και εύπλαστος. Άγγελος και δαίμονας. Άνθρωπος και πάγος. Όπως κυλάνε τα νερά και πετάνε οι πεταλούδες, έτσι η μυστική μελωδία των φυτών σε οδηγεί σε απρόσμενες χίμαιρες, σε θύμησες, που δεν μπορείς να κατανοήσεις αν ήσουν μέρος τους ή τις δημιούργησες για ’σένα, για να θυμάσαι: τα πάθη, τα λάθη, τις ζωές, τις μόνιμες προφυλάξεις, τις γνώριμες προσταγές, τις λανθασμένες πεποιθήσεις, τις προτάσεις που δεν απέδωσαν καρπούς, ανθοφόρησαν όμως. Είμαστε ποιήματα. Μια μήτρα που σκορπά ζωή και πεθαίνει, σκοτώνοντας το γόνιμο μ...
ΌΤΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΠΩΣ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΘΑ ΕΚΡΑΓΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ ΤΟ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ.... ΑΠΛΩΣ ΕΚΦΡΑΣΟΥ....!!!