Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2025

Είμαστε ποιήματα

  «Ένα ποίημα δεν τελειώνει ποτέ, μόνο εγκαταλείπεται». -Πωλ Βαλερύ (1871-1945)   Είμαστε ποιήματα Είμαστε ποιήματα. Οι άνθρωποι, ανολοκλήρωτες σκέψεις γυρεύουν λέξεις – να δουν την αλήθεια. Τα συναισθήματα, στίχοι. Σειρές λέξεων με μέτρο και ρυθμό, που στόχο έχουν, να αγγίξουν τη ψυχή μας. Αδάμαστες εικόνες, πνευματικοί αφορισμοί σε σπρώχνουν σε μια ακαθόριστη θύελλα με κοινό γνώμονα, την αγωνιώδη ελευθερία. Πολέμαρχος και λιποτάχτης. Αφέντης και δούλος. Σκληρός και εύπλαστος. Άγγελος και δαίμονας. Άνθρωπος και πάγος. Όπως κυλάνε τα νερά και πετάνε οι πεταλούδες, έτσι η μυστική μελωδία των φυτών σε οδηγεί σε απρόσμενες χίμαιρες, σε θύμησες, που δεν μπορείς να κατανοήσεις αν ήσουν μέρος τους ή τις δημιούργησες για ’σένα, για να θυμάσαι: τα πάθη, τα λάθη, τις ζωές, τις μόνιμες προφυλάξεις, τις γνώριμες προσταγές, τις λανθασμένες πεποιθήσεις, τις προτάσεις που δεν απέδωσαν καρπούς, ανθοφόρησαν όμως. Είμαστε ποιήματα. Μια μήτρα που σκορπά ζωή και πεθαίνει, σκοτώνοντας το γόνιμο μ...

Η Δημιουργία

  Μια απόκρυφη ερωτική σιγή,  μια μορφή ανώτερης ύπαρξης.  Ένας μανδύας, νωχελικός και πολέμιος.   Χωρίς την αγνή ρομφαία, θα ήταν ένα τίποτα. Το εξαίσιον τίποτα, που της έμαθαν. Τα άστρα της έδειξαν το δρόμο. Οι φεγγαρόπετρες στόλισαν τη βάρκα στον απόμερο γιαλό. Οι γαλαξίες έσμιξαν και με το μπλε τους χρώμα, φώτισαν κάθε πιθανό γκρεμό. Η μουσική δημιουργήθηκε. Οι στίχοι χαράχθηκαν. Οι άνθρωποι θυμήθηκαν. Και το όραμα έγινε ευλογία. Πολύτιμη και διαχρονική. Σύρθηκες, μα έτσι επήλθε η στύλωσις φωτός. Χωρίς προσκύνημα και την αγάπη στην νύχτα, τίποτε δεν θα ήταν το ίδιο υποφερτό. Καταιγισμός και κατήφεια. Όλεθρος! Απελευθέρωση και φαντασία Ανάσταση! Πλανεύτρες οι λέξεις, που από καιρό μας καθήλωσαν. Σε εκείνο το περβάζι κατοικεί η Χαραυγή και σε εκείνη την ξεθωριασμένη κουρτίνα, κατοικούν οι Αναμνήσεις που μας ίασαν. Χωρίς εσένα... Χωρίς εσένα... Μαύρο κενό, αιχμαλωσία.... Χωρίς εσένα, όλα έρημα, οικτρά. Μόνο κοντά σου η δύ...

Τελικά, βρήκαν την ψυχή και ξεκίνησαν να χτυπούν “Τικ-Τακ”.

    ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΧΕΡΙΑ Έβγαλαν χέρια τα ρολόγια κι άρχισαν να μας ψηλαφούν ψάχνοντας τρόπο να επιβάλλουν εξάρτηση. Κατακερμάτισαν τις μέρες μας σε ώρες, τις ώρες σε λεπτά, τα λεπτά σε δευτερόλεπτα, φονευμένου χρόνου. Μα, τα άπληστα, δεν αρκέστηκαν σε αυτό. Άρχισαν να ψαχουλεύουν το μέσα μας. Χρόνια έψαχναν για κάτι ακαθόριστο, δεν ήξεραν αν υπάρχει στ’ αλήθεια. Τελικά, βρήκαν την ψυχή και ξεκίνησαν να χτυπούν “Τικ-Τακ”.   ~~ Ντάρια Γκρούζντεβα   Πηγή ποιήματος:  https://itzikas.wordpress.com/2021/06/19/%CF%80%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CE%AF%CE%B7%CF%83%CE%B7-331%CE%BF-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B4%CF%85%CE%BD%CE%BF%CF%82/

Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης / Ανοιχτό κάλεσμα/ Ποιητική δράση 2025 / ΣημειΩματάριο

  Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης   Αγαπητοί ποιητές και ποιήτριες, το περιοδικό Σημειωματάριο  το 2024 εγκαινίασε τη δράση: «Η Ποίηση ποτέ δεν σιωπά», με σκοπό τη συμπόρευση ποιητών/ποιητριών σε έναν κοινό δρόμο. Πιστεύουμε ακράδαντα, πως η άσκηση της ποιητικής τέχνης είναι πάνω  απ` όλα μια αναβλύζουσα πηγή δημιουργίας, την οποία ο ποιητής οφείλει να εξυψώσει πέρα από κάθε όριο. Οφείλει να προσφέρει τον σταλαγμό της ψυχής του σε κάθε λέξη, στίχο, σύνθεση. Οφείλει να είναι ο σπινθήρας, που θα φωτίσει το χάος για να λάμψει η ομορφιά του κόσμου. Αυτό λοιπόν, είναι το ζητούμενο της προτεινόμενης δράσης για το 2025: «Η ομορφιά του κόσμου» Το Σημειωματάριο επέλεξε αυτό το θέμα, ανάμεσα σε τόσα καίρια ζητήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα, θεωρώντας το ύψιστο, καθώς, ό,τι είμαστε το οφείλουμε στη συμπαντική αρμονία. Πιο συγκεκριμένα, το ΣημειΩματάριο θα δεχτεί ανέκδοτα ποιήματα στην ηλεκτρονική διεύθυνση: info@simiomatario.gr ,  με ημερομηνία έ...

Φωτεινή Κοροβού / Μαζί σου η αγάπη ένα αστέρι.

Καλημέρα εκφραστικοί μου, ελπίζω να σας βρίσκω όλους καλά. Σήμερα σας έχω μια διαφορετική ανάρτηση από τις συνηθισμένες και είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενη για αυτό. Θα σας παρουσιάσω δύο υπέροχα τραγούδια, τους στίχους των οποίων έχει γράψει η συμμαθήτρια μου στο Γυμνάσιο (καθόμασταν και στο ίδιο θρανίο για δύο χρόνια αν θυμάμαι καλά), Φωτεινή Κοροβού. Δηλώνω υπερήφανη και με χαρά σας προσκαλώ να απολαύσουμε τα τραγούδια, τον τρόπο που δημιουργήθηκαν οι στίχοι της και φυσικά την ίδια τη στιχουργό.      Η Φωτεινή Κοροβού, είναι μία νέα κοπέλα από το Μαντούδι Ευβοίας , απόφοιτη Γυμναστικής Ακαδημίας (ΑΠΘ) και σήμερα μητέρα, αποτυπώνει σε στίχους την έμπνευση που βγαίνει από τα βάθη της ψυχής της ,με ένα συναίσθημα που συναρπάζει!  Οι στίχοι της έχουν μελοποιηθεί από την Ειρήνη Τουμπάκη και τον Μάριο Στρόφαλη .   Ακολουθούν λόγια της στιχουργού για τον τρόπο έμπνευσης των στίχων της: "Στη νέα μου δουλειά, το 2021 σε ένα γραφείο χωρίς υπολογιστή στην αρχή,  έπρ...

...τι μακελειό είναι η ψυχή μας...

  ΄΄Για σκέψου, αν παρατούσε κάποτε την ποίηση κι ερχόταν να ψυχαναλυθεί ένα ποίημα τα μέσα του έξω να γυρίσει να δεις τι μακελειό είναι η ψυχή μας..    ____________________________________   | ΒΥΡΩΝ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ | 1932 - 7/8/2014 |