ΕΚΦΡΑΣΟΥ - ΚΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Εκφραστικοί μου, καλημέρα. Τη συγκεκριμένη εικόνα την βρήκα σε μια αγαπημένη μου σελίδα, την  Secret Place και αμέσως θέλησα να τη μοιραστώ μαζί σας. Δυστυχώς, δεν έγραφε περισσότερες πληροφορίες και παρ' όλο που έψαξα, δεν μπόρεσα να βρω απο που μπορεί να είναι απόσπασμα το συγκεκριμένο παράθεμα, σε ποιον ανήκει για παράδειγμα ή απο πιο βιβλίο μπορεί να απατελεί, πιθανολογώ, το εισαγωγικό του μέρος. Βέβαια, είναι τόσο σημαντικό το μήνυμα που εισπράττω που πραγματικά το μόνο που θέλω, είναι να το μοιραστώ μαζί σας.  Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς αναλύσεις. επεξηγήσεις κτλ. Απλό μοίρασμα, τίποτε άλλο. Κι επίσης, Ναι, θα την έβαφα!

Εκφραστικοί ξένοι, καλημέρα. Πραγματικά, θα ήθελα να μάθω τα συναισθήματά σας για την συγκεκριμένη φωτογραφία - μήνυμα. Ο τοίχος (ή ο άνθρωπος που έγραψε το σύνθημα) μας λέει: "Σ' ευχαριστώ ξένε για το θεραπευτικό σου χαμόγελο." Αλήθεια, έχετε ζήσει κάτι ανάλογο; Σας έχει χαμογελάσει, τυχαία, κάποιος περαστικός, για παράδειγμα στο δρόμο; Σας έχει βοηθήσει κάποιο χαμόγελο; Έχετε προσφέρει εσείς άραγε ένα θεραπευτικό χαμόγελο σε κάποιον συνάνθρωπό σας; Σε κάποιο ζώο ίσως; Σε κάποιο αντικείμενο (γιατί όχι;) Θέλω να μάθω... πραγματικά θέλω να μάθω....  Θα περιμένω τις τοποθετήσεις σας με "λαγνεία." Προσωπικά και με βάση πάντοτε την κατάσταση που βρίσκεται ο ψυχολογικός μου κόσμος, μου έχει τύχει να χαμογελάσω, να αγριοκοιτάξω, να αδιαφορήσω, γενικώς να αφήσω τον εαυτό μου να "εκτεθεί" σε πολλαπλά συναισθήματα έναντι πολλών εξωτερικών ερεθισμάτων που μπορεί να έχω δεχτεί αλλά ομολογώ πως βλέποντας τη συγκεκριμένη φωτογρα...

                      Έχω μία, θα μπορούσα να πω, κακή συνήθεια, να σκέφτομαι πως θα αισθανθώ πριν κάνω μία πράξη. Πως είναι δηλαδή το να οπτικοποιείς το όνειρό σου; Ε κάτι αντίστοιχο κάνω και εγώ στα συναισθήματά μου. Το έχω βαφτίσει «προπομπό συναισθήματος» μιας και αναφερόμενη στο συγκεκριμένο παράδειγμα, δε θα ήθελα να χρησιμοποιήσω τον όρο της ενσυναίσθησης.             Σκεφτόμουν λοιπόν, μέρες τώρα, όταν αποφάσισα πως μου έλειψε το μπλοκ και δεν αναφέρομαι τόσο στο να δημοσιεύσω κάτι στο δικό μου, όσο στο να επισκεφτώ φιλικά ιστολόγια, να ενημερωθώ για τους «οικοδεσπότες» τους, να μάθω τα νέα τους, να σχολιάσω, να διαβάσω, όλη αυτή η διαδικτυακή επικοινωνία, η καθιερωμένη αν θέλετε επίσκεψη στη μπλοκογειτονιά, για εμάς που χρόνια τώρα την τιμούσαμε και μερικοί την τιμάνε ακόμη το ίδια δυναμικά, όπως εκείνα τα χρόνια της πλήρης «απογείωσης» τ...